Sport

ZWEMMEN - Afgelopen weekend was ZPC Bubble bij 2 zwemwedstrijden vertegenwoordigd. Zaterdags vond het 2e deel van de 25-50 m wedstrijd plaatst. Aan deze wedstrijden mogen alleen C, D en E niveau zwemmers deelnemen. Aan het eind van het zwemseizoen, na 6 delen vindt er een finale plaats waarbij er op elk niveau en elke slag een medaille te winnen is.

Namens ZPC Bubble deden in Haren 22 zwemmers en zwemsters mee. Op de 50 m vrijeslag kon men dit keer een medaille winnen. In totaal nam Bubble 10 medailles mee terug naar Veendam. Een opvallend goede prestatie was van onze nieuwkomer Lisanne Abee. In een tijd van 43.58 zwom zij naar goud op de 50 m vrijeslag. Verder was er goud voor Sanne Engels, Thomas Mulder, Laurent Nijboer, Jarnick Lammerts en Ilse Pater. Zilver was ervoor Danielle Cosse en Pepijn Houwen. Brons voor Melanie Schaap en Ineke Bartelds.  Er werden in totaal 36 nieuwe persoonlijke records gezwommen. Edwin Struijk verbeterde zijn tijd het meest op de 25 m vlinderslag in een tijd van 14.86. Een verbetering van maar liefst 201%. Ook Laurent Nijboer zette een goede prestatie neer op de 50 m vrijeslag. Hij verbeterde zijn tijd met 1,5 sec- 112%.(28.10).

Zondags vond het van Egten sprinttoernooi te Beilen plaats. ZPC Bubble was met 9 zwemmers en zwemsters van de partij. En met succes. Er werden diverse persoonlijke records gezwommen. In totaal 8. Waarvan Hendrik Broekema de grootste verbetering zwom op de 50 m vlinderslag. Hij zette daarbij tevens een nieuw clubrecord neer in een tijd van 28.66. Renate Hemmes zwom op de 50 m vlinderslag (30.19) en op de 100 m wisselslag (1.08.85) een nieuw clubrecord. Pepijn Houwen nam 2 medailles mee terug naar Veendam. Goud op de 50 m schoolslag (55.38) en brons op de 50 m rugcrawl(46.67). Beide in een nieuw persoonlijk record.

Edwin Struijk, Renate Hemmes en Hendrik Broekema mochten uiteindelijk de 100 m wisselslag finale zwemmen. Waarbij Renate bij de dames 2e werd en Hendrik bij de junioren 11-15 jaar 1e. Gefeliciteerd allemaal. ZPC Bubble kan terug kijken op een geslaagd weekend.

Door Jacob Kuipers

WILDERVANK - De anders zo rustige Woortmanslaan in Wildervank was afgelopen vrijdag het 'toneel' van veel voetballiefhebbers/sters die de gang maakten naar de gelijknamige voetbalclub. Voor de ING Selectiedag voor ballenjongens en meisjes. Veel ouders, opa's en oma's hadden het er voor over om hun kinderen/kleinkinderen op de velden van de plaatselijke voetbalvereniging te zien spelen. Onder de bezielende leiding van de oud-internationals Rob Witsche en Aron Winter.

De voormalige Ajax-spelers werden daarbij flink geholpen door veel assistenten. De jongens in meisjes hadden maar één ding voor ogen en dat was, aanwezig te zijn bij Nederland-Tjechie als ballenjongen/meisje. Er werden tenslotte 15 jongens en meisjes geselecteerd. Als een volleerd parkeerwachter ving oefenmeester Jaap Veldhuis van Wildervank (zon) de automobilisten op om deze naar hun plaats te wijzen.

En dat was de parkeerplaats naast de tennisclub van Wildervank. Als een volleert parkeerwachter dirigeerde hij de auto's naar hun plaats. Maar ook bij de Wildervankhal kon men parkeren. Iedereen bij de poort dacht om een glimp op te vangen van Witsche en Winter. “Maar dan had er wel iemand naar ons gebeld”, was de algemene reactie. Er vormde zich inmiddels een 'lange slang' van auto's op de Woortmanslaan.

Maar het beroemde tweetal was in geen 'velden of wegen' te zien. De dienstdoende parkeerwachters verkeerden een beetje in Sinterklaas stemming en zeiden: “zouden ze wel of niet komen. Ja, ze konden hun auto ook kwijt bij de sporthal”, was de algemene reactie. “Maar dan had er wel iemand gebeld naar ons”, zei één van de parkeerwachters. Maar ineens was de opluchting groot. Daar kwamen de internationals aan rijden en Jaap Veldhuis was er als eerste bij. Op de voet gevolgd door de 'pennenridder' en ploatjesmoaker van Wildervank.

Hij maakte vlot nog even 2 fotos van het tweetal en daarna volgden ze hun weg naar de scheidsrechtershome waar de organisatiecomite inmiddels bijéén was geroepen. Even onder de erehaag van de ING door en ze vervolgden hun weg naar de scheidsrechtershome waar de voorzitter van Wildervank met haar afgezanten klaar stond om de voormalige toppers van Ajax in het Nederlands-elftal te verwelkomen.

Inmiddels was het rondom de kantine een drukte van belang. Iedereen kon terecht voor een natje in een droogje. Een extra toilet stond opgesteld om het inwendige van de mens te lozen. Loten werden er verkocht om de la van de club te spekken. En wie anders dan Mr. Wildervank (Goos Boers) verkocht de loten. Vervolgens sprintte hij weg om elders ondersteuning te bieden.

Maar ook de frietjes gingen vlot door de keeltjes gevolgd door de hamburgers, waar Erwin de Vries en Erik Romp verantwoordelijk voor waren. Daarna ging ik naar het kunstgrasveld en het publiek was inmiddels volgestroomd. Inmiddels stond het oranje-tweetal te trappelen van ongeduld. Daarna gingen de vaandeldragers het veld op. Op de voet gevolgd door Witsche en Winter. Inmiddels waren ook de Nederlandse Leeuwen gearriveerd op de middenstip van het speelveld.

Vervolgens kon het spel beginnen. Onder het toeziend oog van de 'maisstros' (Witsche en Winter) gingen de jongens en meisjes aan het werk. Daarna werd er nog een fotosessie gehouden, zodat deze geweldige show voor eeuwig bewaard mag blijven.

Door Jacob Kuipers

VOETBAL - Wildervank (zon) kwam thuis tegen Lewenborg niet verder dan 2-2. Lewenborg was een geduchte tegenstander maar de laatste minuten van de eerste helft was Wildervank de bovenliggende partij, maar de tegenstoten van Lewenborg zorgden ook voor veel gevaar. En de tweede helft moest Wildervank vol aan de bak om hun supporters tevreden te stellen. Maar dat ging niet van een 'leien' dakje. Bijna was het weer raak voor Lewenborg. Maar Wildervank kon voor eigen publiek niet het loodje leggen. En dat gebeurde ook niet. Het was Ewoud Wolf, die het laatste zetje gaf in Wildervank op 2-2 zette. Dat werd ook de eindstand.

De eerste 5 minuten stond in het teken van het kennismakingsproces. Vlot daarna begon het Lewenborg te vervelen en scoorde een minuut later de 0-1, door een goal van Lewenborg-speler Rinie Boekholt. Het was een goal die 'uit de lucht kwam' vallen. Dat was dus een bittere tegenvaller voor de aanhang van Wildervank, zo vroeg in de wedstrijd. De roodhemden van oefenmeester Jaap Veldhuis schrokken hier toch een beetje van, want dit voorval hadden ze niet voorzien. Maar men moest opletten en in hun ijver dat ze geen treffer tegen kregen.

Toch herstelde Wildervank zich redelijk snel. De thuisclub mocht een hoekschop nemen en Nick Siebring kon van dichtbij inschieten. Dat deed hij ook maar hij had pech dat er ook nog een paar verdedigers van Lewenborg in de weg stonden. Na 20 minuten voetballen kon de fanatieke aanhang van Wildervank juichen. Ewout Wolf zette via een goede voorzet Stefan Zuidema in beweging en het was 'bingo': 1-1. Maar de 'harde kern' van Wildervank kon hier niet lange van genieten en het was Rodney van der Hoek, die de Stadjers op een voorsprong van 2-1 zette.

Na 24 minuten spelen mocht Wildervanker Paul Tuntelder een vrije trap nemen maar zijn maatjes waren niet 'bij de tijd' om het projectiel naar de juiste richting te sturen. Maar even later kwamen de Wildervankers goed weg. Er werd op een gegeven moment een Stadjer op het middenveld onderuit gehaald. Maar de speler van Wildervank kwam met de schrik vrij (waar een gele terecht was) en scheidsrechter Lemmen liet gelukkig voor Wildervank  doorspelen.

Na een half uur voetballen was het wel raak maar dan in negatieve zin voor Wildervank. Stefan Mulder hield zich de woede van de scheidsrechter op de hals en de leidsman trok de gele kaart aan de flankflitzer. De laatste minuten van de eerste part kreeg de thuisclub goede mogelijkheden op een goal, maar tot ontzetting van de toeschouwers ging het feest niet door.

Vooral Wolf zorgde keer op keer middels snelle acties voor onrust in de laatste gordel van Lewenborg. Maar de tegenstoten van Lewenborg waren ook niet van gevaar ontbloot.

In de tweede helft moesten de 'discipelen' uit Wildervank vol aan de bak om de achterstand op z'n minst gelijk te trekken. Maar moest terdege oppassen in hun ijver dat ze niet tegen een grotere achterstand aanliepen. Bijna had dat hun opgebroken. Mark Woldring van Lewenborg zette maatje Pieter Westra in beweging en via zijn steekbal ging het 'lederen monster' net naast. In de 65ste minuut werd er door spielmacher Paul Tuntelder balverlies geleden op het middenveld.

Lewenborg-speler Mark Mensinga was er als 'de kippen' bij en zijn schot ging rakelings naast het doel van de thuisclub. Wildervank zwijnt dus. Oefenmeester Jaap Veldhuis vond dat Wildervank en die fase veel te lief speelde. Maar in de 64ste minuut was het weer 'billenknijpen' voor Wildervank. Rinie Boekholt liet een goed schot los en doelman Bakker van Wildervank was op zijn post.

Daarna was het parool bij Wildervank. Vol 'gas' geven. En ik had deze woorden nog maar net gebezigd of Marcel Gelderloos zette Wolf aan het werk en die kon de bal zo binnen lopen: 2-2. Opluchting alom bij de supporters van Wildervank.

Wildervank kwam in de laatste minuten nog een beetje in 'zwaar weer', maar het 'heilig' vuur was ook een beetje uit bij Lewenborg. 

Overige uitslagen:

• Siddeburen-Veendam (zon) 7-1
• Veendam 1894 (zat)- Nieuw-Balinge 1-0
• Erica '86-Wildervank (zat) 1-3
• BNC-Bareveld 2-1
• Drieborg-DWZ 2-0
• Hunsingo-Muntendam 0-2

Foto: Fotografie Jolanda Bultena
 
JUDO - Afgelopen weekend vond voor de 8e keer het Axians Veendammer Judokampioenschap plaats. Wat 8 jaar geleden begon als een regionaal toernooi is ondertussen uitgegroeid tot een kampioenschap waaraan maar liefst 650 judoka's uit 6 verschillende landen deelnemen. Daarnaast werd het toernooi op de zondag afgesloten met een trainingsochtend.

De organisatie van het toernooi is enorm gelukkig met dit deelnemersaantal maar prijst zich ook zeer gelukkig met de medewerking van een kleine 80 vrijwilligers. Zij zorgen ervoor dat het toernooi ook dit jaar weer een groot succes is geweest.

Ongeveer 50 verschillende verenigingen streden naast de individuele prijzen om de felbegeerde Paul Siekman Bokaal. Een bokaal voor de best presterende vereniging.

Op een derde plaats eindigde Judoteam Amsterdam, een tweede plaats was er voor Judoteam Veendam-Hoogezand en de uiteindelijke winnaar was het team van Judosport Oost uit Enschede.

De organiserende judoschool deed individueel ook erg goede zaken en behaalde maar liefst 23 prijzen. 

Goud was er voor Marit Kamps, Zoe Klunder, Sarah van Driel, Margitte Hein, Thijmen Engels en Thjs Hensens.

Tweede werden Mathijs Vos, Anniek Potze, Vera Raspe, Larissa Bultena, Maurice van der Laan, Tessa Pruim, Leon Bax, Sven van Oostrum en Bas Bodde.

De judoka's Zoe Klunder (-18 jaar), Kim Smit, Tsjuck Kingma, Jaylani Akudaman en Sander Hoogeveen behaalden een derde plaats.

Verdienstelijke vierde prijzen werden behaald door Sarah Hector, Amy Smit en Ingrid Engwerda.

"Topsport is niet gezond"

Door Jacob Kuipers

Oud-profvoetballer Roelf-Jan Tiktak is op de wereld gekomen op 6 mei 1958 in Veendam. De jeugdige Roelf-Jan leerde de eerste beginselen van het voetbalspel op 9-jarige leeftijd bij PJC uit Nieuwe Pekela. En hij was nog maar 14 jaar toen de Pekelder overschrijving aan vroeg naar naar Veendam. Bij Veendam voetbalde hij 4 seizoenen. Van 1976 t/m 1980, Hij 'timmerde' bij Veendam dusdanig aan de weg dat oefenmeester Barry Hughes vroeg of hij wel voor Sparta wilde voetballen. Zo gezegd, zo gedaan. Tiktak: “We hadden een geweldig elftal met Ruud Geels, Rene van der Gijp, Louis van Gaal en Danny Blind”.

Na het tweede seizoen bij Sparta is Roelf- Jan verkocht aan AZ '67. “Toen ik tekende waren er drie spelers die naar een andere club gingen. Daarna volgden er nog vier spelers. Dit was het begin van de teloorgang van AZ '67. Het derde seizoen bij AZ '67 werd een ramp omdat ik in de voorbereiding geblesseerd raakte aan mijn knie. Pas na 6 maanden werd ik geopereerd aan een meniscus”. Roelf- Jan heeft dat seizoen 7 wedstrijden gespeeld voor AZ '67.

Daarna uitgeleend voor een jaar aan Sparta. “Bij Sparta heb ik Europacup 3 gespeeld tegen HSV en Borussia Monchengladbach. Ik heb daarna nog 4 jaar bij AZ'67 gevoetbald en ook de degradatie mee gemaakt,”somt de Pekelder op, die getrouwd is met Betty de Rooij uit Veendam. Op 3 augustus 1982. En Roelf-Jan en Betty hebben één zoon, Jordi van 20 jaar. Hij voetbalt bij Odin 59. Ook heeft de Pekelder veel pech gehad met blessure's en daardoor veel wedstrijden gemist.

“In mijn laatste jaar kreeg ik op de training een doodschop achterin mijn knieholte. En toen bleek er een gat onder mijn knieschijf te zitten. Het kraakbeen was weggeslagen. De chirurg vertelde direct dat mijn voetbalcarriére over was. Ik heb vervolgens een kraakbeentransplantatie gehad en ben sindsdien nog vier keer geopereerd. Ik loop nu ook weer in het ziekenhuis en ik zal nog wel een kunstknie krijgen. Topsport is dus niet gezond zegt de assurantieadviseur. En zijn vrouw is verkoopleider bij Rodi Media.

Roelf-Jan Tiktak begon achter een bal aan te hollen bij voetbalvereniging PJC uit Nieuwe Pekela. Tevens ook zijn woonplaats. “Onze trainer was Corrie Klok, een speler van PJC. Hij floot ook onze competitiewedstrijden. We speelden niet zo hoog en hadden bijvoorbeeld maar één pupillenelftal. Daar speelden goeie, redelijke en slechte spelers in. Als ik dan teveel alleen deed floot de scheidsrechter af en kregen we een vrije trap tegen”. Toch herinnert Roelf-Jan zich, “we hebben in dit tijd twee keer met 22-1 gewonnen en zijn zelfs elftal van de week geweest in de Winschoter Courant”.

Het was in de tijd dat er nog geen geen scouts waren en moest het jeugdbestuur hun talentvolle spelertjes opgeven voor selectiewedstrijden van het Gronings elftal. Roelf-Jan: “Ik werd dus nooit opgegeven”. Waarschijnlijk had het jeugdbestuur hier niet zoveel 'kaas' van gegeten, maar het kan ook wezen dat Roelf-Jan toen nog niet over voldoende capaciteiten beschikte. Maar toen Roelf-Jan 14 jaar was en op school zat in Veendam, voetbalde hij met jongens die bij Veendam speelden. Roelf-Jan: “Ik merkte dat ik eigenlijk veel beter was en heb overschrijving aangevraagd naar Veendam. Ik kwam toen ook direct in het Gronings elftal, onder leiding van oefenmeester Joop Oldejans”.

Na twee jaar werd Joop Oldejans trainer bij Veendam en Roelf-Jan ging voetballen in de betaalde jeugd. Roelf-Jan: “Op mijn 17e jaar maakte ik mijn debuut in het eerste elftal. Mijn hoogtepunt bij Veendam was de bekeroverwinning tegen Feijenoord op tweede kerstdag 1976. Ik werd toen ook geselecteerd voor Jong Oranje en het militair elftal. In 1980 werd ik gebeld door oefenmeester Barry Hughes of ik bij Sparta wilde spelen. Na een aantal gesprekken heb ik daar een twee-jarig contract getekend. We hadden een geweldig elftal. We speelden op dat moment misschien wel het mooiste voetbal van de eredivisie. We hadden op Ajax na de meeste goals voor maar ook op drie ploegen na, de meest goals tegen.”

Vervolgens werd Roelf- Jan ook geselecteerd voor Jong Oranje en het militair elftal. Bij Sparta kende Roef-Jan een paar hoogtepunten. Thuis tegen Ajax 5-3 en de 4-2 overwinning in de Kuip tegen Feijenoord. “Bij de rust met 2-0 achter en 4-2 winnen. En Feijenoord werd in de tweede helft helemaal weg gespeeld. Elke Spartaan droomt daarvan”. Na het tweede seizoen is Roelf-Jan gekocht door AZ '67. “We begonnen nog wel goed. In de voorbereiding wonnen we het Amsterdam toernooi, door Ajax te verslaan. Het werd 3-3 en met penaltys wonnen we”.

Roelf Jan: “In de tweede ronde moesten we tegen Inter Milaan voor de Europacup 2 en wonnen met 1-0 door een doelpunt van mij. De uitwedstrijd konden wij niet winnen omdat de scheidsrechter duidelijk omgekocht was”. Maar het derde seizoen draaide uit op een ramp. “Omdat ik in de voorbereiding geblesseerd raakte aan mijn knie en pas na 6 maanden werd ik geopereerd aan een meniscus”, herinnert hij zich, als de dag van gisteren. Dat seizoen speelde Roelf-Jan maar acht wedstrijden.

“Door deze blessure en het feit dat er erg veel linksbenige voetballers rondliepen bij AZ ben ik het seizoen er na uitgeleend aan Sparta”. En met de Rotterdammers heeft de Pekelder nog tegen HSV Hamburg en Borussia Monchengladbach gespeeld. Na de uitleenperiode speelde Roelf-Jan nog vier jaar bij AZ '67'. Ook in Alkmaar bleef hij niet verschoond van blessures. “En natuurlijk veel wedstrijden gemist”. In zijn laatste jaar kreeg Roelf-Jan op de training een 'doodschop' achter in zijn knieholte en toen bleek er een gat onder zijn knieschijf te zitten. Het kraakbeen was weggeslagen.

Tiktak: “De chirurg vertelde toen direckt dat mijn voetbalcarriere over was. Ik heb toen nog een kraakbeentransplantatie gehad en ben sindsdien nog vier keer geopereerd. Ik loop nu ook weer in het ziekenhuis en ik zal nog wel een kunstknie krijgen. Topsport is niet gezond”. Roef-Jan Tiktak is na zijn voetballoopbaan nog trainer geweest bij diverse amateurclubs. “Maar nu kijk ik lekker naar mijn zoon Jordi die bij Odin 59 voetbalt – dat is een zaterdag hoofdklasser in Heemskerk.