Door Klaas Fleurke
De jeugdige equipe van hoofdtrainer Armand Mac Andrew draait momenteel stroef. De trouwe volgers zouden het graag anders zien, maar waarschijnlijk zijn de verwachtingen in die zin niet realistisch. Kan zo’n jonge selectie al gedurende een heel seizoen pieken? De vraag stellen is hem beantwoorden. Het kan niet ontkend worden dat de Veendammers niet in de beste fase van het seizoen zitten. Na twee nederlagen op rij, wisten de youngsters uit de Parkstad tegen de ambitieuze en balvaardige Groningers een puntendeling uit het vuur te slepen. Hoewel het met hangen en wurgen, veel moeite, knap keeperswerk en enig geluk ging, was de remise op basis van de vechtlust en wilskracht voor de Veenkolonialen in orde. De thuisclub ging namelijk vol op het orgel om een overwinning te forceren, maar de gasten hielden met veel pijn en moeite toch stand. Sterker: een zeer geslaagde counter van de geelzwarten leverde nog bijna een (gestolen) zege op. In de 95ste minuut teisterde Irfan Jukovic de lat. Het bleef zodoende bij 1-1.
Aanhaken of afhaken
Vooraf werd de wedstrijd op Sportpark het Noorden op een zonnige zaterdagse voorjaarsmiddag van 29 maart 2025, waar ook VVK en Potetos voetballen, tegen middenmoter VVG bestempeld als een aanhaken of afhaken partij. Bij verlies zou het seizoen weleens als een nachtkaars uit kunnen gaan. Maar bij winst zouden de Veendammers zich weer in de top van de ranglijst nestelen. Na afloop repte Veendam 1894-doelman Thijs Graver over een gewonnen punt. Het blijkt namelijk dat de concurrentie bovenin ook punten aan het verspelen is. In een klasse waarin iedereen van iedereen kan winnen, kan het dus raar lopen. Het verschil tussen koploper Wildervank (39 uit 19) en nummer 5 Aduard (35 uit 20) is na vandaag virtueel maar 4 punten. Veendam 1894 vindt zich na het zwaarbevochten punt terug op plaats 4 van de ranglijst met 37 uit 20. Niets lijkt dus nog verloren. Nu maar hopen voor de volgers dat de vorm weer een beetje terugkomt voor de laatste zes wedstrijden. Zes finales in die zin. Daarvan speelt het nog vier keer aan de eigen Langeleegte.
Puzzelen
Hoofdtrainer Armand Mac Andrew behoorde wat betreft de opstelling te puzzelen. Ryan en Owen de Bruijn komen (dit seizoen) niet meer in actie. Ook bleef Robin Mik aan de kant. Zodoende was er een basisplaats voor Jeremy van Dijk in het hart van de verdediging. Met het oog op de kopsterke targetman van VVG, Mitchell Schievels, geen onlogische keuze. Wessel Bieze verhuisde naar de rechterkant waar hij het gevaar van de behendige VVG’er Virgil Muller behoorde in te dammen. Het leverde interessante duels tussen die twee op. De tweestrijd tussen beiden was onbeslist. Mark Wijnsema ging linksback spelen. In de eerste helft creëerde Veendam 1894 heel weinig. Hoewel het voetbal in de eerste fase steeds oké is, is de eindpass steeds onnauwkeurig. Het spel van de gasten kan omschreven worden als af en toe dreigend zonder echt gevaarlijk te worden. VVG-doelman Melvin Buurlage beleefde een relatief rustige middag. Zijn collega aan de andere kant, Thijs Graver, had over werk niet te klagen. De ambitieuze Stadjers met in de basis oud-SC Veendamprof Jelle Wagenaar (nr. 5), die voor het seizoen uitspraken bij de eerste vier te willen eindigen, zetten hun voetbaltechnische kwaliteiten wél om in kansen. Dylano Wolters en Mitchell van Kalsbeek zagen hun pogingen echter geen doel treffen. De uitstekend leidende J. Mulder blies na 45 minuten daarom af bij een 0-0 stand.
Omzettingen
Na de pauze bleven Lorenzo Langeland en Jeremy van Dijk in de kleedkamer achter. Zij konden niet verder. Robert Nullmeyer en Melvin Tehubijuluw waren de vervangers. Het noopte trainer Mac Andrew tot enkele omzettingen. Multitalent Mark Wijnsema ging naar het centrum van de verdediging en Melvin ging naar de linksbackpositie. Beide jongelingen scoorden een voldoende. De geelzwarten kwamen na een uur spelen uit het niets op voorsprong. Een schot van Dinand de Jonge caramboleerde via keeper Buurlage pardoes in het doel: 0-1. Eigenlijk was het tegen de verhouding in, maar niemand in het Veendammer kamp die erom maalde. Na de voorsprong wisselde Mac Andrew nog een keer. Harm Bos en Jasper Bijl kwamen voor Nick Nijboer en Winston de Jonge. Lang konden de Langeleegteboys niet genieten van de 0-1 want vier minuten later lag de bal aan de andere kant in het mandje. Het was Dylano Wolters die Thijs Graver verraste met een tegendraadse schuiver. Na deze gelijkmaker ging VVG vol op jacht naar de overwinning. Veendam 1894 bleef met veel kunst en vliegwerk overeind. Ook doelman Thijs Graver onderscheidde zich met een katachtige reflex op een kopbal van de voortdurend gevaar stichtende frontman Mitchell Schievels. Iedereen telde het doelpunt eigenlijk al, maar op een onnavolgbare wijze ranselde Graver de bal over de lat. Daarna volgden enkele scrimmages en met meer geluk dan wijsheid bleven de gasten standhouden. Eigenlijk kwamen de Veendammers er niet meer uit. Het was overleven. Tot de eerder genoemde perfecte tegenstoot waarbij Irfan Jukovic de geelzwarten naar winst had kunnen schieten. Eigenlijk had moeten schieten. Of dat verdiend was geweest? Nee, dat niet. Zo eerlijk moet je ook zijn.
Gewonnen punt
Hoe keek vlak na het eindsignaal Veendam 1894-doelman Thijs Graver terug op de puntendeling bij VVG en was hij tevreden met het vertoonde spel? Welke emoties overheersten bij hem?
Thijs: ‘Over twee uur denk ik dat we een punt gewonnen hebben. Eerlijk is eerlijk. Je bent de gehele wedstrijd de mindere geweest. De tweede helft was iets meer gelijk opgaand. Eigenlijk heb je de hele wedstrijd achter de feiten aangelopen. Maar ja, als je een paar minuten voor het eind zo’n kans krijgt… . Je kunt de bal vanaf vijf meter erin schieten. Dan baal je dat je geen drie punten hebt. Niet realistisch? Ja, ik maak die kopbal van hun levensgevaarlijke sterkte spits onschadelijk. Je hebt gelijk. Als je hier verliest kun je niks zeggen. Daarom zeg ik ook: over twee uur denk ik aan een gewonnen punt. In de rust hebben we nog gezegd: VVG houdt wat ze in de eerste helft hebben laten zien geen negentig vol. Ja, het klopt dat het bij ons eerder op leek te zijn. We zeiden dat die kansen er voor ons rond de 60ste en 70ste minuut zouden komen. Nou, we kwamen toen ook met 0-1 voor. Dus het ging volgens plan. Of die gelijkmaker van hen houdbaar was? Ik deed net een stapje naar rechts en toen schoot-ie hem in het zijnetje. Ik was inderdaad net te laat. Ik vond het een goede goal. Ik zou eerder kijken naar het feit dat hij tussen vier man door kon dribbelen. Houdbaar? Ik zeg niet dat ie niet onhoudbaar was. Ik heb wel een aardige pot gekeept. Daar kan ik wel redelijk tevreden over zijn. Jammer dat het geen drie punten oplevert. Weet je wat vandaag het verschil was met de vorige twee wedstrijden? Ik heb wel strijd gezien. Is dat het minimale wat je mag verwachten? Ja, maar de vorige keren zat dat er niet in. Tenminste dat vond ik. Vandaag hebben we dat met elkaar wel geleverd. Kijk, je pakt een punt in een op voorhand lastige uitwedstrijd. Deze inzet moeten we vasthouden. Dat voetbal van ons komt wel weer. Nee, daar ben ik van overtuigd. We hebben nog steeds een jonge groep. Een heel seizoen topvoetbal spelen is niet realistisch. In een fase waarin het voetballend minder gaat, moet je wel inzet tonen. Dat hebben we eerder laten liggen, maar vandaag uitstekend opgepakt. Iedere ploeg heeft weleens een mindere fase. En daar zitten wij nu even in. We komen er wel weer uit. Het hadden vanmiddag ook nul punten kunnen zijn. Dus met een resultaat kunnen we blij zijn. Op naar volgende week tegen Lewenborg!’
Meer foto’s op Facebookpagina De Langeleegte huilt
