Sport

Door Klaas Fleurke

In de ongemeen spannende zaterdag klasse 3R doet Veendam 1894 na een ruime overwinning tegen runner-up Aduard 2000 nog volop mee om de prijzen. Voor de equipe van hoofdtrainer Armand Mac Andrew ging het met name in de eerste helft beslist niet van een leien dakje. Integendeel. De thuisclub kwam dankzij een directe vrije trap na een half uur onverdiend op voorsprong. Na rust was het een ander verhaal. De Veendammers profiteerden optimaal van de ruimte die ze kregen in de omschakeling en liepen uit naar een grote uitslag. De geelzwarten staan samen met Zuidlaren nu bovenaan met 43 punten uit 22 wedstrijden. Wildervank volgt met 42 uit 21 en TKB met 42 uit 22 staat vierde. Voor de Langeleegteboys zijn er nog vier finales te gaan tegen respectievelijk TKB (uit), Wildervank (thuis), Groen Geel (thuis) en Zuidlaren (uit). Hoe keken trainer/coach Mac Andrew en vrije trap-specialist Ramon de Jong terug op dit sleutelduel? Want het was vooraf aanhaken of afhaken.

Klavertje vier
Het was de vierde keer dat Veendam 1894 angstgegner Aduard in competitieverband trof. Drie keer eerder werd er verloren. Vorig seizoen aan De Langeleegte werd het 0-4 voor de Aduarders. En nu brachten de Veendammers op een zonovergoten zomerse lentedag van de 12de april 2025 de mannen uit het Westerkwartier de pas vierde nederlaag van het seizoen toe. En dat op een cruciaal moment met een uitslag (4-0) die helemaal past in het klavertje vier scenario. Dit was hét moment om af te rekenen met de stugge formatie van trainer/coach Edwin Prins.

Zonder geluk vaart niemand wel
Niets leek er in de beginfase van de wedstrijd op te wijzen dat de geelzwarten wel even zouden afrekenen met Aduard 2000. Om door de fysiek sterke linies van de tegenstander heen te breken koos de Veendammer technische staf voor een soort 3-5-2 opstelling. Met hierbij duidelijke teamafspraken hoe deze strijdwijze goed uit te voeren. Ten opzichte van vorige week waren er weinig mutaties. Alleen Ramon de Jong keerde terug in de basis ten koste van Nick Nijboer. Voor de rest dezelfde namen. Al in de vijfde minuut was er een fikse teleurstelling voor de geelzwarten. Centrumverdediger Yorick Zuur verliet geblesseerd het veld. Elmer Brons kwam hem vervangen waardoor er op posities wisselingen waren. Veendam noteerde de eerste mogelijkheden via Dinand de Jonge maar daarna was het de beurt aan Aduard. Uit een corner leek het al na een kwartier via een kopbal te scoren maar de al wekenlang in een goede vorm verkerende Veendammer doelman Thijs Graver ranselde de bal uit zijn kooi. Ook Aduarder Leon Smits kreeg een vrije schietkans maar zijn schot ging voorlangs. Toch was het de thuisclub die eigenlijk uit het niets op voorsprong kwam. Na een half uur viel een vrije trap van Ramon de Jong in één keer binnen. Het was op dat moment tegen de verhouding in en zeker niet conform het spelbeeld. Het geluk was aan de zijde van de Veenkolonialen.  Zonder geluk vaart niemand wel. Een volgende vrije trap van Ramon de Jong ging rakelings naast.

Gelukkig aan de thee
Het was illustratief dat de gastheren het creëren van kansen uit standaardsituaties moesten halen. Aan het spelbeeld veranderde het niet veel. Aduard was gevaarlijker en dreigender. Tien minuten voor rust leken de gasten de gelijkmaker te maken maar Yvar van Oosten knalde van dichtbij hoog over. Veendam kwam wederom met de schrik vrij. Hoofdtrainer Armand Mac Andrew kon niet tevreden zijn over wat hij van zijn team zag. Hij was druk aan het coachen en meermaals hoorde ik: ‘Wat ben je allemaal aan het doen man?!’ De enige mogelijkheid voor Veendam was kort voor rust toen Dinand de Jonge op avontuur ging maar zijn inzet werd gestopt door Aduard-keeper Dennis Eekhof.
Toen de rustig leidende arbiter Erik Wieringa (‘Ik kan ook een foutje maken.’) het pauzesignaal floot, ging de thuisclub met een gelukkige 1-0 aan de thee.

Donderen
Het moet gedonderd hebben in de Veendammer kleedkamer. Nick Nijboer kwam in het veld voor de in de kleedkamer achtergebleven Robert Nullmeyer. Als herboren ging de thuisclub te keer op een gesproeide grasmat waarop weliswaar geen klavertjes te vinden waren maar waarop goed voetbal nagenoeg onmogelijk was. Uw verslaggever vindt het onbegrijpelijk dat er kort voor die tijd een wedstrijd van Veendam-2 op gespeeld werd. Iedereen gunt die jongens van het tweede natuurlijk van harte een intense wedstrijd op het hoofdveld en ze deden het heel goed door koploper Drenthina-2 met 2-1 te verslaan, maar toch niet vlak voor een wedstrijd van Veendam-1? Want in dit geval was een intensieve wedstrijd op een weliswaar gesproeid en daardoor zacht veld niet echt handig voor ideale voetbalomstandigheden.

Meerdere schijven
Melvin Tehubijuluw meldde zich als eerste in de buurt van de gastendoelman. Zijn inzet belandde in de handen van Dennis Eekhof. Gaandeweg kreeg de thuisclub steeds meer ruimte in de omschakeling. Aduard moest komen want alleen met drie punten kon het zich ook bovenin de ranglijst nestelen. Dinand de Jonge verzuimde nog een keer breed te leggen nadat hij alleen op Eekhof afging en voor eigen succes koos. Na een uur spelen kwam Veendam toch op 2-0. De aanval was fraai. Het hakje was van Winston de Jonge, de assist van Nick Nijboer en de liggende bal werd binnengeschoten door Dinand de Jonge. Vijf minuten later krulde Ramon de Jong de bal uit een vrije trap zuiver in de winkelhoek. Een beauty die uitbundig werd gevierd. Deze 3-0 voorsprong gaf de formatie van Mac Andrew vleugels. Het resulteerde een kwartier voor tijd na een prachtig uitgespeelde aanval over meerdere schijven opgezet door Melvin Tehubijuluw en Nick Nijboer en afgerond door Dinand de Jonge in 4-0. Het was zijn 15de  doelpunt van het seizoen alweer. Tien minuten voor tijd kwam Harm Bos binnen de lijnen voor Winston de Jonge en kon de jonge talentvolle doelman van Veendam-3 Roy Mos zijn debuut maken in de hoofdmacht. Thijs Graver maakte plaats. Hij kon zich gelijk onderscheiden door enkele zeer nuttige reddingen toen Aduard nog even aandrong en de thuisclub het verder wel geloofde.

Teamprestatie
Ramon de Jong die weer terugkeerde in de basis en heel belangrijk was voor het team: ‘Ja, twee heerlijke goals. Lekkere vrije trappen. Die eerste was inderdaad heel belangrijk omdat we in de eerste helft niet best speelden. We verdienden het eigenlijk niet om met een voorsprong de rust in te gaan. Sommige voorsprongen zijn misschien wel de lekkerste. Een gestolen voorsprong. Na de rust bouwen we het goed uit. Er was een donderpreek van de trainer in de rust. Dat het bij ons nergens op leek. Het pakte goed uit. In de tweede helft herpakken we ons goed. Onze keepers pakten nog een paar goede ballen. Maar het was een algehele teamprestatie. Ik belangrijk met die goals? Ja, toevallig zag je van de week twee doelpunten bij Real Madrid uit vrije trappen. Leuk dat het nu op zaterdagmiddag bij ons ook gebeurt, haha. Ja, en Dinand die twee keer scoort op twee assists van Nick. Nick viel goed in. Hij is aan de bal heel goed en in het creëren van kansen. Mooi dat we Aduard na drie nederlagen nu met 4-0 oprollen. Inderdaad, nu nog vier finales. We bekijken het van wedstrijd tot wedstrijd.’

Gedisciplineerd
Armand Mac Andrew kort na afloop nog volop in de adrenaline: ‘Ja, het klopt dat ik in de rust flink tekeer ben gegaan. De eerste helft van onze kant was heel matig. Het was té laconiek, té gemakkelijk in het verdedigen. Mensen laten lopen. Terwijl we van tevoren hebben aangegeven dat deze jongens nog maar drie keer hebben verloren. Verkijk je er niet op. Die gasten spelen heel gedisciplineerd. Ze kiezen heel snel de diepte. Heel agressief in de omschakeling. In de duels. Daarom moet je duels winnen en scherp zijn. Ja, het klopt dat we in de eerste 20 minuten heel apathisch waren en dat het wachten was op een voorsprong van Aduard. Daarom was ik bij onze goal ook niet in feeststemming. Die keeper van hen zag er niet goed uit. Er was geen reden voor mij om te juichen. Daar was het spel niet naar. Er waren ook geen tekenen dat het goed zou komen. Daarom heb ik in de pauze ook enkele mensen persoonlijk aangesproken. Er waren er een paar die niet snapten waar het om gaat. Mensen uit je rug laten weglopen. Wandelen bij een omschakeling. Dat kan tegen deze ploeg echt niet. Tegen geen enkele ploeg. Zeker tegen die waar we nog tegen moeten niet. Maar inderdaad, we doen na vandaag nog zeker mee om de prijzen. Zeker hadden we meer moeten scoren gezien de ruimte die we kregen. Er waren een paar mooie aanvallen bij. Je zag ook wel op het eind dat ze kapot waren gespeeld. Dat ze het fysiek zwaar hadden. We wilden ze vooral in het centrum pijn doen. Dat is gelukt maar we hebben helaas te weinig gebruik gemaakt van een overtal op het middenveld. Op 3 mei tegen TKB moeten we absoluut beter uit de startblokken komen.’

Meer foto’s op Facebookpagina De Langeleegte huilt

Henk Jan Schmaal gaf het startschot voor het onderdeel veldloop | Foto gemeente Veendam

Wethouder Henk Jan Schmaal heeft donderdagmorgen  de regiofinale van Olympic Moves in het Henk Nienhuis stadion geopend. Ruim 50 teams uit Noord Nederland strijden donderdag en vrijdag in zeven sportonderdelen waaronder veldloop, volleybal, tennis, basketbal 3x3 en zaalvoetbal. 

De winnaars gaan door naar de landelijke finale op 6 juni 2025 in Sportcentrum Papendal.

Door Klaas Fleurke

De Nederlandse voetbalvrouwen van onder 19 hebben zich op een eerst zonnige maar gaandeweg frisse dinsdagavond van de 8ste april 2025 in Veendam overtuigend geplaatst voor het EK in juni in Polen. De Oranjeleeuwinnen (wederom spelend in het blauw) van coach Roos Kwakkenbos waren in het Henk Nienhuis Stadion aan de legendarische Langeleegte met 1-0 te sterk voor hun Deense leeftijdsgenoten. Verdedigster Aline Weerelts (nr. 4 FC Utrecht) besliste in de 52ste minuut het spannende duel. Het jeugdige Nederlandse vrouwenelftal won alle drie de EK-kwalificatiewedstrijden met een indrukwekkend doelsaldo van 11 voor en 0 tegen. Gezien het behaalde niveau in deze wedstrijden kunnen ze met veel vertrouwen afreizen naar Polen.

Meer spannend dan goed
Op een prachtige voetbalavond beleefden de aanwezige toeschouwers een meer spannende dan goede beslissingswedstrijd. De Nederlandse Elf had gezien het comfortabele doelsaldo voldoende aan een gelijkspel tegen de Denen. De rijkelijk gevulde hoofdtribune deed vermoeden dat er meer voetballiefhebbers waren dan vorige week. Ondanks concurrentie van het ‘grote’ Oranje VR dat voor de Nations League op hetzelfde moment uitkwam tegen Oostenrijk. Al met al bevolkten een 1500 mensen (eigen waarneming) het ongeëvenaarde leer- en sportpark aan de historische Langeleegte. Waar het altijd gezellig en sfeervol is.

Zo sprankelend als het tegen de Roemenen was, zo moeizaam ging het nu om het creëren van doelrijpe kansen tegen de stugge Deense vrouwen. Het was zoeken naar openingen. De Nederlandse vrouwen voetbalden weliswaar een stuk gemakkelijker dan hun Noord-Europese opponent, de finale eindpass ontbrak vaak. Een aandachtige voetbalkenner liet me vooraf weten dat het voor de wedstrijd goed zou zijn als een van beide teams vroeg zou scoren. ‘Dan moet een van beide elftallen komen en wordt het vast aantrekkelijk.’ We constateerden ook dat het zeker geen 8-8 zou worden omdat beide ploegen aan elkaar gewaagd zouden zijn en de doelpunten weleens schaars zouden kunnen zijn. Voor rust noteerde ik een goede kans voor Zoë Zuidberg (nr. 17 PEC Zwolle) maar haar schot vloog voorlangs.

Parkstad promotie
Na de pauze liep ik samen met een collega-fotograaf langs de Meertenstribune om een strategische plek te zoeken voor het schieten van een memorabel plaatje. Het werd intussen iets frisser. Hij zei tegen me: ‘Ben je aan het emigreren ofzo?’ Ik keek hem niet begrijpend aan. ‘Ja, je loopt met je ene hand in je broekzak en in de andere hand heb je je camera?’ Nog steeds vraagtekens op mijn voorhoofd. ‘Ja, het begint kouder te worden,’ zei ik voorzichtig. ‘Ik heb thuis nog gauw even een extra T-shirt aangetrokken en heb van die dunne handschoenen in m’n tas zitten,’ memoreerde de fotograaf. Ik wendde mijn blik daarna naar boven en begroette bij de omroepkamer stadionspeaker van dienst René Smit geflankeerd door Thom Bakema. Dit illustere verslaggevers-duo bracht in het verleden de wedstrijden van profclub BV/SC Veendam via Radio Parkstad met hun enthousiaste stemgeluid bij u in de huiskamer. Over nostalgie gesproken. Maar ja, wie zei het ook alweer?: ‘Van nostalgie kun je niet vreten… .’ Dan maar weer terug naar de realiteit van alledag. De catering deed op een wederom perfect georganiseerde en georkestreerde voetbalavond goede zaken. Alle lof voor de inzet van alle betrokkenen. In eendrachtige samenwerking tussen Veendam 1894, gemeente Veendam (Veendam Beweegt) en de KNVB is dit voetbalevenement zo langzamerhand pure Parkstad promotie geworden. Voorzitter van Veendam 1894, Jeroen Adam, liep terecht trots rond. Hij zag opgelucht dat het mobiele scorebord, dat zaterdag nog wat kuren vertoonde, zonder haperen alles weergaf. Ook de mannen van ‘De calamiteiten en evenementenbegeleiding Oldambt’ hadden het naar hun zin. Ze wilden wel even op de foto. De toeschouwers op het naastgelegen kunstgrasveld hoefden zich ook niet te vervelen. Over talenten gesproken. De lichting Veendam 1894 JO-17 is een goede. Tegelijkertijd met de vrouweninterland werkten zij hun competitiewedstrijd af tegen V.V. Heerenveen JO-17. De geelzwarten wonnen maar liefst met 5-1. De Veendammer talenten zijn koploper FC Assen tot op twee punten genaderd!

Bewondering
In de tweede helft waren er behalve het doelpunt van de eerder genoemde Aline Weerelts nog een paar kansen voor Rose Ivens (nr. 11 FC Twente) maar kon de Deense doelvrouw Sofie Hoffmann (nr. 1 FC Midtjylland) erger voorkomen. Net als vorige week was er vanaf de kant veel bewondering voor de technische vaardigheden (handelingssnelheid) en tactische inzichten van de Oranjetalenten. De Nederlandse keepster Danae van der Vliet (nr. 1 AFC Ajax) had nagenoeg niets te doen en hoefde alleen in de 88ste minuut opgelucht ademhalen toen een bal na een Deense poging op de lat belandde. 
Na het laatste fluitsignaal van referee Merima Čelik uit Bosnië-Herzegovina kon het feestvieren van het Nederlandse vrouwenteam van onder 19 beginnen. Gezien de dolle taferelen die zich daarna op het hoofdveld afspeelden, waren de jonge voetbalvrouwen uitzinnig van vreugde over de afgedwongen EK-kwalificatie. Uw nederige stukjesschrijver en normaliter de nuchterheid zelve, zag het met enige verbazing aan. Ze waren toch geen Europees kampioen geworden? Vergeef me mijn Groningse nuchterheid en een feestbeest ben ik sowieso niet. Daarom heb ik denk ook niet veel vrienden, haha. Dus ja. De (alcoholvrije) champagne vloeide rijkelijk terwijl ik op mijn interviewtje wachtte. In die zin weet ik als clubverslaggever van Veendam 1894 mijn plaats. Het wachten duurde lang.

Mediatraining
Romy van de KNVB regelde via de teammanager dat ik even Rose Ivens (nr. 11 FC Twente) mocht bevragen. Waarom had ik Rose Ivens bovenaan mijn lijstje staan? Allereerst was zij vorige week woensdag een van de smaakmakers in een wervelend Oranje. Verder kan de in Twello geboren 17-jarige aanvalster van eredivisionist FC Twente uitstekende statistieken overleggen. FC Twente is met PSV en Ajax in de vrouweneredivisie verwikkeld in de spannende strijd om het kampioenschap. Daarover wilde ik Rose graag ook iets vragen. Maar een meeluisterende en interveniërende teammanager stak daar later een stokje voor. ‘Dit is niet het moment hiervoor. Ze hebben zich net geplaatst voor het EK hè en ze willen dat graag vieren.’ Daarom kwam ik ook niets te weten over de ambities van deze zeer talentvolle Oranjevoetbalster. Ik neem aan dat deze meiden al mediatraining hebben gehad.

‘We staan er goed op’
Rose Ivens: ‘Vorige week woensdag een sprankelend optreden? Ja, vond u dat? Ja, het was een goede wedstrijd van ons. We hebben gedomineerd. In Assen werd het ook 5-0. In de tweede helft hadden we meer kunnen scoren als we doorgedrukt hadden. Voor de rest hebben we het heel goed gedaan. Een heel goede kwalificatie gedraaid. Wat ons strijdplan was vanavond? We wilden sowieso winnen. We wilden erop en erover. Natuurlijk moet je op sommige momenten niet onnodig risico nemen. Want we hebben een goede uitgangspositie. Maar we gingen sowieso voor de winst. Of er spanning op deze wedstrijd zat? Jazeker. Vooraf hadden we veel vertrouwen in ons team. We hadden er veel zin. Maar natuurlijk komt er iets van spanning bij kijken. Het is niet voor niets een beslissende wedstrijd. Maar dat hoort erbij. Het was moeilijker dan woensdag, maar we hebben deze wedstrijd wel over de streep getrokken. We hebben het ook verdiend. We waren beter dan de Denen. Als team vond ik ons prima. We waren best dominant aan de bal. We wonnen ook veel tweede ballen. In de eerste helft hadden we misschien iets meer kansen kunnen creëren. Dat is dan iets voor later. Misschien is het iets te weinig maar we hebben verder niks weggegeven. Daarom is het niet erg. Zeker is dit een mooie opsteker richting Polen. Daar hebben we heel veel zin in. We zijn heel blij met dit resultaat en dat we naar het EK mogen. Dat wordt straks feestvieren in de kleedkamer. Hoe ik het vond om hier aan de Langeleegte te voetballen? Of ik hier al eerder was geweest? Nee, alleen afgelopen woensdag voor het eerst. Of ik weet van de historie van voetbalclub Veendam? Nee, niet precies. Wat ik meeneem van deze drie gespeelde wedstrijden? Dat we tegen inzakkende tegenstanders ook heel dominant kunnen spelen en veel goals kunnen maken. En dat we tegen Denemarken misschien iets meer kansen moeten creëren maar dat we bijna niks hebben weggegeven. Dat we er al met al heel goed op staan.’ Daarna wens ik Rose alvast veel succes in Polen en in de eredivisie met FC Twente en bedank haar voor het interview. Rose lachend: ‘Ja, dank u wel! Geen probleem.’

Meer foto’s op Facebookpagina De Langeleegte huilt

Foto's Peter Panneman en Bert Woltjes

Maandagavond is de heer Olf Pruisman (75) uit Veendam benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Annelies Pleyte reikte de Koninklijke onderscheiding maandagavond uit aan de heer Pruisman tijdens de algemene ledenvergadering van Scheidsrechtersvereniging Oldambt en Veenkoloniën in het clubgebouw op Sportpark Wildervank. De heer Pruisman zet zich al bijna 45 jaar in als vrijwilliger op het terrein van voetbal en het scheidsrechtervak. Hij ontving de Koninklijke onderscheiding voor zijn grote verdiensten op dit gebied.  

Van 1981 tot 2006 was Olf Pruisman actief bij zaalvoetbalvereniging V&Z Veendam. Hij was penningmeester, scheidsrechter in de zaal, mede-organisator van vele toernooien en competitieleider. Dat laatste was een zeer intensieve functie met zo’n 70 tot 80 teams in de competitie.

Scheidsrechtervereniging 
Vanaf 2006 is Pruisman betrokken bij scheidsrechtersvereniging Oldambt en Veenkoloniën, als lid van de beheerscommissie en vanaf 2012 ook als bestuurslid bij de vereniging. Hij speelt een belangrijke rol binnen de vereniging, zowel in het contact met de naar schatting 80 leden als in het onderhoud van het clubgebouw “De Neutrale Hoek” op Sportpark Wildervank. Hij is door de week bijna iedere dag in het clubgebouw te vinden. De Veendammer is een graag geziene gast bij de ruim 50 donateur-verenigingen waar hij de contacten mee onderhoudt en arbitrageavonden organiseert.

Begeleiding jonge scheidsrechters
Olf Pruisman is zeer betrokken bij de ontwikkeling van scheidsrechters en de arbitrage in het algemeen. Hij steekt veel tijd en moeite in het begeleiden van jonge scheidsrechters, zodat zij zich optimaal kunnen ontwikkelen. Elk weekend is hij wel op een voetbalveld te vinden om op de achtergrond de wedstrijden van scheidsrechters te volgen. Het maakt hem niet uit op welk niveau iemand fluit, of hoeveel kilometer hij ervoor moet rijden. Als Olf Pruisman hoort dat een potentieel talent ergens een wedstrijd leidt, gaat hij er als ‘scout’ van de scheidsrechtersvereniging naar toe. 
Iedere week stelt de Veendammer een overzicht op van wie waar fluit en moedigt hij iedereen aan om bij elkaar langs te gaan en van elkaar te leren. Hij is zeer pro-actief. Altijd weer bezig met de volgende activiteit, het volgend seizoen en het opstellen van reglementen.

Onderscheidingen
Al bijna 35 jaar is Olf Pruisman betrokken bij de KNVB als scheidsrechterbegeleider, praktijkbegeleider en scheidsrechter. Voor al deze activiteiten is hij in 2006 door de KNVB onderscheiden met de zilveren scheidsrechterspeld en een jaar later met de gouden scheidsrechterspeld. Hij is onderscheiden met de gemeentemedaille van Veendam, en ontving van zaalvoetbalvereniging V&Z het erelidmaatschap.  

Burgemeester Annelies Pleyte: “De heer Olf Pruisman is een gedreven sportbestuurder en een verbinder pur sang. Zijn jarenlange toegewijde inzet bij verschillende organisaties en zijn vermogen om altijd het beste uit mensen naar boven te halen, maken hem tot een inspirerend voorbeeld voor vele vrijwilligers. Ik ben vereerd dat ik de Koninklijke onderscheiding Lid in de Orde van Oranje Nassau mag uitreiken aan de heer Olf Pruisman en hem de versierselen heb mogen opspelden.”

Foto handbalvereniging Aeolus

Op 6 april speelden de dames van handbalvereniging Aeolus thuis tegen Hurry up. Het is nog steeds alles of niet voor de dames. ‘Erop of geen vreten’ aldus coach Dennis.

De dames van Aeolus begonnen sterk aan de pot. De eerste paar minuten werden aan beide kanten doelpunten gemaakt, maar Aeolus nam snel de leiding. Door vooral veel druk uit te oefenen op de verdediging van Hurry up wisten de dames veel gaten te creëren. Keer op keer wisten de dames met mooie ballen de vrije speelsters te bereiken. Hierdoor was er ook veel ruimte voor cirkelspeelster Kimberley, die met regelmaat wist te scoren. Aan het eind van de eerste helft stond het 15-5.

In de tweede helft zetten de dames het spel door en werd het tempo nog wat opgevoerd. Meerdere speelsters liepen zichzelf goed vrij en maakten daardoor mooie doelpunten, waaronder Danique en Kimberley S. Aeolus liep steeds verder uit en genoot zichtbaar van het spelen van dit mooie spel. In de laatste paar seconden werd op snelheid nog een mooie aanval gespeeld en met succes afgerond. De dames van Aeolus winnen deze pot met volle overtuiging met 31-13.