HEFTIGE ACHTERGRONDEN - Vrijdagmorgen heeft wethouder Jaap Velema in de bibliotheek een vitrinetentoonstelling geopend met intieme voorwerpen. De tentoonstelling was namens de bibliotheek en de internationale en multiculturele club Mo(o)i opgezet. Twee vitrinekasten zijn gevuld met deze zeer persoonlijke voorwerpen, waar vaak een schrijnend verhaal achter zit. Het verhaal van mensen die in allerijl hebben moeten vluchten. En in de gauwigheid alleen nog iets heel persoonlijkst mee hebben kunnen nemen, zoals een ring of enkel een foto.
Kostbaar kleinoot
Deze mensen hebben vaak heftige dingen meegemaakt. Ibtisam uit Irak heeft met haar man enkel een paar trouwfoto's mee kunnen nemen, het is het enige dat getoond kan worden uit een vroegere bestaan. Maryam uit Afghanistan staat samen met haar broertje en zussen op een foto met haar overleden moeder. De foto is het enigste dat ze nog heeft. Voor Fashed is een koffer een dierbaar object. Hij is er mee vanuit Afghanistan naar Nederland gekomen, en langs verschillende adressen voor het vinden van een veilig bestaan en een andere toekomst. Ratjam heeft alleen een ring. Het dierbare kleinoot had ze op haar vijfde van haar moeder gekregen. Fasai uit Somalië laat een kleine karnton zien dat haar toen 106 jarige oma haar had gegeven. Ali uit Syrië laat op foto’s zijn huis zien waar niets meer van over is.
Het bestaan dat achter de objecten zat is er niet meer. Er is verwoesting in de persoonlijke levenssfeer, met verlies van dierbaren, verwoeste huizen, dorpen en kapotte steden. Er zitten zeer schrijnende verhalen achter. Middels hun tentoongestelde voorwerpen laten ze iets uit hun verhaal blijken (zie ook ons fotoalbum).
Naast heftige verhalen zijn er ook luchtige dingen achter de meegenomen voorwerpen, zoals het verhaal van de deegroller van de Nederlandse Heinz. Het was een geschenk van zijn werkgever van 50 jaar geleden. Hij was naar de Filippijnen geëmigreerd en is later terug gemigreerd met zijn nieuwe vrouw. Zijn deegroller kwam weer mee terug. En er zijn mensen die voor de liefde naar Nederland zijn gekomen, zoals Illeana uit Mexico. Zij hebben wel een normale bagage mee kunnen nemen. Maar ook zijn er mensen die via familie nog spullen hebben kunnen terugkrijgen. Inessa uit Kazachstan is getrouwd met een Nederlandse man. Zij koestert haar spulletjes.
Overstijgen
Een gebedskrans was uit Syrië meegekomen. Het heeft in functie overeenkomsten met een rozenkrans uit het Katholieke geloof. De overeenkomsten kunnen symbool staan voor dezelfde basisbehoeften, waar vanuit verschillende culturen een andere invulling of uiting aan wordt gegeven. Aan de basis zijn er heel veel overeenkomsten en dezelfde dingen. Maar helaas worden de verschillen te veel benadrukt. Waardoor de overeenkomsten aan de basis, vanuit het diepste wezen van de mens, teveel in het niet raken. Terwijl juist dat de mensen zou moeten binden. Dat te beseffen zou een brug kunnen slaan en de cultuurverschillen overstijgen. Tegelijk kan het helpen voor begrip jegens elkander. En het geven van een stukje erkenning aan de diversiteit.
Taalcafé
De club Mo(o)i wil oorspronkelijke Veendammers op een positieve manier kennis laten maken met nieuwkomers. In de naam Mo(o)i is ook het Groningse begroetingswoord moi opgenomen. Twee keer per maand wordt voor de leden in de Noorderpoort in Veendam een taal café gehouden. Voor de leden die overdag werken of naar school moeten is dit op de dinsdagavond. En op de vrijdagochtend is de bijeenkomst voor een tweede groep leden. De opkomst is met 15 tot 20 leden. Soms is er een gastspreker aanwezig, en wordt er tijdens andere keren gesjoeld. Of er wordt alleen koffie gedronken en gezellig geklept. Het Taalcafé is een middel bij uitstek om mensen met elkaar in contact te brengen. Voor jongeren tot een jaar of 20 is er meestal geen probleem, die vinden bijvoorbeeld een voetbalclub waar ze lid van worden. Maar voor iemand in de 40 of 60 is het veel moeilijker.
Mo(o)i heeft een kerngroep van 8 mensen. Een keer per twee weken wordt er vergaderd en dingen voorbereid. En worden er activiteiten bedacht dat aan de doelgroep wordt aangeboden. De doelgroep zijn met name leerlingen van de inburgeringgroepen van de Noorderpoort. Maar ook oud-leerlingen en mensen die zomaar komen binnenlopen. Er zijn verschillende manieren om bij Mo(o)i binnen te komen. In principe worden de activiteiten aangeboden voor de actieve Mo(o)i leden. Dat zijn ook de mensen die met koken meehelpen en met het organiseren.
Waardering
Tijdens het Taalcafé is de voertaal Nederlands. De taal is vaak een barrière, en om die weg te nemen gaan de mensen naar school. Dat helpt ook uit een isolement te komen. Sommigen zijn hier nog maar drie maanden en anderen al 15 jaar. Momenteel zijn het vooral mensen uit de oorlogsgebieden in Syrië, Afghanistan en Somalië.
Het is een heel gezellige club. Er worden ook uitjes gemaakt met een educatief karakter, zoals een bezoek aan de Gasunie. Het verst is het Openluchtmuseum in Arnhem, dat over de geschiedenis van Nederland gaat. Naast educatief is het supergezellig. De leden van Mo(o)i bloeien helemaal op. Heel leuk is ook dat ze elkaars cultuur leren kennen, waar ook veel wederzijds nieuwsgierigheid naar is. Het is heel leuk te ontdekken, dat ondanks de cultuurverschillen, iemand uit Rusland toch hetzelfde doet als iemand uit Somalië. Maar ook om te zien hoe mensen dingen anders doen.
Contact
Via de Taalcafé’s probeert Mo(o)i om oude en nieuwe Veendammers met elkaar in contact te brengen en activiteiten te organiseren. Ze willen graag mensen erbij die zich geroepen voelen, en met name van buitenlandse origine.
Vanwege de tentoonstelling werd tevens voor één keer het Taalcafé in de bibliotheek gehouden. Na afloop van de opening was het samen lekkere broodjes smeren.
De tentoonstelling is op de hoogste verdieping in de Bibliotheek tot en met 16 april te bezichtigen. Ook kunnen boeken over andere landen worden ingezien.
