Sport

Door Klaas Fleurke

Eerste verlies
Het bekeravontuur in Rolde duurde voor de Veendammers ongeveer een uur. Daarna liet zondag tweedeklasser Rolder Boys zien dat ze kwalitatief veel in huis hebben. Na een voor de in het blauw spelende Parkstadboys verdienstelijke ruststand van 0-0, liep het team van trainer/coach Rick Slor tussen de 57ste en 72ste minuut uit naar een comfortabele 3-0 stand. De gasten kregen een lesje in effectiviteit. Met name Veendam 1894-doelman Roy Mos voorkwam in het laatste kwartier dat de Roldenaren uitliepen naar een nog grotere uitslag. De uitstekend leidende scheidsrechter Tanja keurde in de slotfase nog een vierde treffer af vanwege buitenspel. Dat zouden de mannen van hoofdtrainer Armand Mac Andrew ook niet verdiend hebben. Een uur lang gaven ze de tweedeklasser meer dan uitstekend partij. Weliswaar leed Veendam 1894 het eerste verlies van dit seizoen.

Oud-ploeggenoten
Vooraf stond het duel in het teken van de confrontatie tussen twee oud-ploeggenoten uit de BV Veendam-tijd. Maar liefst twaalf seizoenen droegen beide trainers hetzelfde tenue bij profclub BV Veendam. Armand Mac Andrew, nu hoofdtrainer van zaterdag derdeklasser Veendam 1894, speelde vijftien seizoenen voor de betaaldvoetbalclub. Hij kwam tot 350 wedstrijden, scoorde 6 keer en kwam 23 keer voor de beker in actie. Zijn tegenstrever Rick Slor, nu trainer van Rolder Boys, voetbalde 12 seizoenen tussen 1989 en 2006 voor de Veendammer profclub. Hij maakte 15 goals in totaal 366 wedstrijden en speelde een recordaantal bekerontmoetingen: 35. Helemaal speciaal maakte het dat de oud-collega’s uit hun BV Veendam-periode, Jan Korte en Dick Lukkien, nieuwsgierig als ze waren in Rolde kwamen kijken. Samen met Veendam 1894-fysiotherapeut/verzorger Otto Voorma was er na afloop zowaar even een klein BV Veendam-reünietje en ging het vijftal op de foto.

Sportpark Boerbos
Het was een rustige herfstdag op de 18de oktober 2025 en het hoofdveld op het prachtige Sportpark Boerbos lag er kort gemaaid en uitnodigend bij. Natuurlijk wilden beide collega-trainers niet van elkaar verliezen. De eerste fase was voor de thuisclub. Het leverde twee mogelijkheden op. De eerste gevaarlijke situatie in het doelgebied bij de gastheren was na een kwartier. Melvin Tehubijuluw, die in de eerste helft een sterke indruk maakte, wist met een goede actie Dinand de Jonge in stelling te brengen. Maar Veendams aanvaller schampte slechts de bal. Daarna moest de formatie van Mac Andrew een teleurstelling verwerken. Rond de 25ste minuut ging centrumverdediger Dion Beks geblesseerd naar de kant. Jeremy van Dijk was zijn vervanger. Iemand langs de kant wist hoe de verhoudingen in veld lagen: ‘Ze maken elkaar niet veel.’ Er waren weinig echt uitgespeelde kansen. Derhalve bleef de ruststand 0-0.

Omzettingen
Na de pauze kwam Robert Nullmeyer in het veld voor de eveneens geblesseerd geraakte linkerverdediger Thom Wevers. Trainer Mac Andrew werd gedwongen enkele omzettingen te doen. Mark Wijnsema verhuisde naar de rechtsbackpositie en Koen Kort ging van rechts naar links. Jeremy van Dijk en Yorick Zuur positioneerden zich in het centrum met daarvoor Irfan Jukovic. De bekerconfrontatie ging ook na de hervatting gelijk op. Beide elftallen kregen één kans. Veendam-speler Robert Nullmeyer testte Rolder Boys doelman Mykyta Ovcharov maar deze gaf geen krimp. Daarna sloeg Rolder Boys onverbiddelijk toe. Het strafte enkele onnauwkeurigheden aan de kant van de Parkstedelingen ongenadig af. Toine Slor (inderdaad: zoon van Rick Slor) maakte de 1-0 en twee minuten later was het Per Kirchhoff die de voorsprong verdubbelde. Kort erop kreeg Veendam dé kans om de aansluitingstreffer te maken, maar Dinand de Jonge mikte in kansrijke positie naast. Daarna was het wederom Toine Slor die na een prachtige (zaalvoetbal)-aanval de genadeklap uitdeelde. Mac Andrew wisselde nog: Winston de Jonge en Ryan de Bruijn verlieten het veld en Leon Wierenga en jeugdspeler Cracjan Szurko mochten het nog even proberen. Ondanks alle goede bedoelingen aan Veendammer kant met enkele oprispingen was de thuisclub dominanter, daadkrachtiger en gevaarlijker. In een korte fase leken ze de Veendammers te overlopen. Desondanks bleef het bij 3-0.

Kwaliteiten
Vorige week was Rick Slor onopvallend aanwezig bij Hoogezand-Veendam 1894 en maakte aantekeningen. Ik vraag Rick na afloop of hij toen heeft gezien waar de kwetsbaarheden van de geelzwarten liggen. En of dat voor vandaag geholpen heeft? Is het uitgekomen? Rick Slor: ‘Ik heb vorige week voornamelijk naar hun kwaliteiten gekeken. We wilden ons niet laten verrassen. Ze hadden aardig wat diepte in de hoeken. Dat deden ze hartstikke goed en er zat een idee achter. Dat was mooi om te zien. In de eerste helft vanmiddag ging het redelijk gelijk op. Ik denk dat wij iets meer de bal hadden. We hadden iets eerder kunnen scoren. Maar dat is een van onze mankementen. In de tweede helft vond ik ons ook moeizaam beginnen, maar op het moment dat wij die goal maken, wordt alles even anders. En Veendam komt er dan ook anders in te staan. Dan wordt het lastiger voor ze.’ 
We onderbreken het korte interview en er volgt op het hoofdveld een korte BV Veendam reünie met zijn voormalige ploeggenoten waarbij de huidige FC Groningen-trainer Dick Lukkien Rick Slor complimenteert met de loopwijze en spel van zijn zoon Toine. Aansluitend gaan de vijf coryfeeën van de voormalige geelzwarte profclub even gezamenlijk op de foto.

Details
Daarna probeer ik Veendam 1894-trainer Armand Mac Andrew een korte analyse van de bekerstrijd te ontlokken. En of hij graag van Rick had willen winnen? Mac: ‘Ik had inderdaad graag willen winnen. Heeft hij vooral naar onze kwaliteiten gekeken in Hoogezand? Jazeker was dat in de eerste helft vanmiddag zichtbaar. We waren in de eerste helft aan elkaar gewaagd. Je ziet dat zo’n wedstrijd op een gegeven moment op details wordt bepaald. De linies kwamen bij ons te ver uit elkaar te liggen. En ik heb enkele omzettingen moeten doen, terwijl het in het begin bij ons prima stond. We gaven weinig weg. Toch hadden we moeite met hun lopende mensen. Er zit veel beweging in die ploeg. Toen Toine in de tweede helft meer voorin ging spelen, maakte hij het verschil. Eerlijk is eerlijk. Tot dat moment hadden we het prima voor elkaar. En we pakten té weinig tweede ballen. Alle tussen vallende ballen waren voor hen. Wij uitgeraasd net als in Hoogezand? Tja, we zakten in en de linies kwamen te veel uit elkaar. Of het ook met kwaliteit te maken heeft? Ja, we kregen een lesje in effectiviteit. Het verschil zit erin dat als zij een bal voorin krijgen, zij of de bal weten vast te houden of de juiste man goed weten in te spelen. Die 3-0 van ze spelen ze 3 tegen 2 heel knap uit. Dat gebeurt zelfs op eredivisieniveau niet altijd. Het was bijna een zaalvoetbaldoelpunt. Dat is kwaliteit.’

Geen schande
Mac: ‘Nee, ik maak me geen zorgen over de tweede helften. Zeker in de competitie waarin we spelen niet. Daarin komen we nog altijd goed voor de dag. Maar wat ik wel vervelend vind is dat als wij bij een aangespeelde bal voor de man proberen te komen, – en deze zet zijn lichaam erin en komt daardoor vrij voor de keeper - , daar maak ik me wel zorgen over. Dat is niet goed. En over het inleveren van ballen bij die eerste twee goals. Dit soort dingen worden nu afgestraft. Precies. Inderdaad, er is nog werk aan de winkel. Ja, we hebben voor het eerst verloren dit seizoen. Nee, maar dat is tegen Rolder Boys geen schande. Zeker in een eerste helft waarin je goed mee kan komen. We missen vanmiddag natuurlijk ook Ramon (de Jong, KF). Dat scheelt op het middenveld. Daar lagen op zich kansen. En ook achter hun laatste linie. Dinand z’n kracht is om daar te komen. Hij wilde teveel mee voetballen. Volgende week tegen TKB thuis. Weer een topwedstrijd. Ik heb er alle vertrouwen in.’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.

In 1975 klonk voor de allereerste keer het startschot van het Bubbletoernooi in het zwembad van Veendam. Dat is dit jaar precies 50 jaar geleden. Door omstandigheden, waaronder de coronacrisis, is het zwemtoernooi drie keer niet doorgegaan. Daarom organiseert ZPC Bubble dit jaar de 47ste editie van dit unieke evenement.

Sinds 2015 ( dit jaar dus precies 10 jaar geleden ) is Zechstein Minerals de hoofdsponsor van het toernooi, dat sindsdien de naam Zechstein Zwemtoernooi draagt.

Het Zechstein Zwemtoernooi is voor veel zwemverenigingen een begrip en een vaste waarde in hun jaarlijkse wedstrijdschema. Daarom reizen zwemmers, begeleiders en supporters uit Nederland en Duitsland aankomend weekend weer in groten getale af naar Veendam.

De eerste deelnemers worden op vrijdag verwelkomd in het Indoorcentrum Veendam, waar zij het hele weekend zullen verblijven. In de vroege ochtend van zaterdag 18 oktober zal de accommodatie zich verder vullen met zwemmers, begeleiders, bedden en meubilair. Dit is ook wat het Zechstein Zwemtoernooi zo bijzonder maakt: het is een tweedaags evenement waarbij het naast sportieve prestaties ook draait om gezelligheid en ontmoeting. ZPC Bubble is de gemeente Veendam en de vele vrijwilligers dan ook altijd zeer dankbaar voor hun medewerking.

Op zaterdag en zondag strijden de zwemmers in zwembad Tropiqua voor mooie individuele prestaties en een podiumplaats tijdens de estafettes. Aangemoedigd door familie, vrienden, coaches en clubgenoten duiken zwemmers van diverse leeftijden het water in. Op zaterdagavond is het feest voor de deelnemers: dan vindt traditiegetrouw de zwemdisco plaats en gaan de voetjes van de vloer.

Supporters zijn het hele weekend van harte welkom in zwembad Tropiqua. Vanwege de omvang van het toernooi is het zwembad op zaterdag en zondag gesloten voor recreatief zwemmen.

Door Klaas Fleurke

Drie punten
Veendam 1894 boekte in de vierde competitieronde alweer de derde overwinning. Tegen de nummer laatst van de ranglijst VV Hoogezand maakten de geelzwarten zich het onnodig moeilijk. Na ongeveer een half uur kwam het zeer verdiend op een 0-1 voorsprong en was het een fase oppermachtig. De thuisclub bleef daarin aanvallend onmachtig. Maar na de hervatting beet de thuisploeg fel van zich af en kwamen de gasten niet meer aan voetballen toe. Veendam 1894 speelde een allerbelabberdste tweede bedrijf. Met hangen en wurgen bleef het in een hectische slotfase, waarin Hoogezand met tien man verder moest, ternauwernood overeind. De drie punten gingen mee naar de Parkstad maar de rodelantaarndrager maakte het de apathisch acterende formatie van trainer Armand Mac Andrew behoorlijk lastig. Wil Veendam 1894 in het verdere verloop van de competitie een rol van betekenis spelen dan zal het beter voor de dag moeten komen dan vandaag. En dan met name na rust. Het voetbal was voor de trouwe volgers niet om aan te gluren.

Onderschatting? 
Het gevaar werd vooraf al onderkend. Ga op bezoek bij een ploeg die in drie competitiewedstrijden nul punten verzamelde en al 15 doelpunten tegen kreeg. Zelfs het DvhN besteedde vanmorgen, op een windstille, bewolkte en rustige herfstdag van de 11de oktober in het jaar 2025, er uitgebreid aandacht aan. ‘Voetbalclub Hoogezand in nood’, kopte het op de sportpagina’s. In drie seizoenen van de top in de eerste klasse naar de kelder van de derde klasse. VV Hoogezand zit in zwaar weer. En de problemen zijn er niet alleen op sportief gebied.

Onderschatting ligt dan misschien (onbewust) op de loer. En de Veendammers konden er vergif op innemen dat het elftal van trainer/coach Marshall Pourier zich niet zomaar zonder slag of stoot zouden neerleggen bij weer een nederlaag. Ze zouden hun huid weleens duur kunnen verkopen. Een kat in het nauw maakt tenslotte rare sprongen.

Gevaarlijke stand
In de eerste helft was er voor het team van hoofdtrainer Mac Andrew nog geen vuiltje aan de lucht. Hoewel? Een zo gewenste vroege goal bleef uit. Mark Wijnsema was in de 18de minuut er dichtbij. Zijn schot werd door een Hoogezand-speler van de lijn gehaald. Het was een symptomatische actie voor het vervolg. De échte overtuiging miste. Die bal had bij wijze van spreken door het net moeten gaan. Toch kwamen de Parkstedelingen op 0-1. Het steekballetje was van Ramon de Jong. Dinand de Jonge rondde in de 27ste minuut rustig en bekwaam af. De bal rolde uiterst traag langs de Hoogezand-doelman Guilherme Maia Deschamps en hobbelde langs de goede kant van de paal over de lijn in het doel. Daarna brak een goede fase aan voor de Langeleegtebespelers. Er volgden enkele fraaie aanvalspatronen zonder dat het doelpunten opleverde. Performance coach Harry Nijboer verwoordde dit als volgt: ‘Na die 0-1 begonnen we ontspannen te voetballen.’ Het moet gezegd worden dat de geelzwarten beter waren maar dat Hoogezand fel van zich af beet. Het bleef dus tot de rust 0-1. Een gevaarlijke stand voor de ambitieuze mannen van trainer Mac Andrew.

Goede invalbeurt
Na de pauze waren de geslaagde acties aan de kant van de Oost-Groningers schaars. Een enkele keer was er een geslaagde uitbraak. In de 63ste minuut trok Hoogezand-verdediger Robin de Groot aan de noodrem toen Veendam-aanvaller Dinand de Jonge alleen op het vijandelijke doel afging. Scheidsrechter Van Duinen gaf in de ogen van de gasten slechts geel. Ook de spelers van de thuisclub beklaagden zich meermaals bij de arbiter over genomen beslissingen. Daarop riep hij aanvoerder Justin Slor bij zich en liet weten ‘geen commentaar meer’ te willen. Het voetbal over en weer werd er niet beter op. De duels werden fysieker en scherper. Hoogezand loerde op die ene kans. In de 72ste minuut wisselde Mac Andrew. Mark Wijnsema en Winston de Jonge gingen eruit en Ryan de Bruijn en Robert Nullmeyer kwamen erin. Met name de technisch vaardige Ryan de Bruijn viel goed in. Het was een schaars hoogtepuntje aan de zijde van de Langeleegteboys. Er waren veel te veel spelers die ver onder hun normale niveau voetbalden. Zelfs toen de ingevallen Hoogezand-speler Jimmy Anakotta in de 80ste minuut met rood kon vertrekken na een charge op Ramon de Jong, bleef Hoogezand op zoek naar die gelijkmaker. Alleen Ryan de Bruijn en Dinand de Jonge zagen met schoten de bal op de paal en kruising ketsen. Verder bleef Veendam 1894 grossieren in slordigheden. Lange ballen en verkeerde keuzes. Hoogezand dwong een paar corners af in de eindfase maar de bal viel niet goed voor de gastheren. Zodoende werd de magere overwinning met pijn en moeite door de geelzwarten uit het vuur gesleept.

Compacter
Wat was na de wedstrijd het gevoel bij Hoogezand-aanvoerder Justin Slor? Justin Slor: ‘Hoe we deze wedstrijd zijn ingegaan? In het licht van het artikel in het DvhN? We wilden in ieder geval veel compacter staan. Als je in de eerste drie wedstrijden 15 goals tegen krijgt, is dat natuurlijk niet goed. Dus meer van achteruit spelen. Iets meer terug. En dan vanuit countermomenten aan het voetballen toekomen. Klopt, in de eerste helft kwamen we een paar keer goed door, maar was er geen schot tussen de palen. Van de zijkanten waren de voorzetten niet goed genoeg. Dan worden we in de zestien niet gevaarlijk. In de eerste helft vond ik Veendam beter voetballen, maar in de tweede helft wisten zij het ook niet meer. Zij schoten de ballen ook op goed geluk naar voren. Onze verdienste dat Veendam zo slecht speelde na de rust? Wij stapten iets eerder door. Daar hadden ze wat moeite mee. Wij fel in de duels? Er een vechtwedstrijd van gemaakt? Ja, dat klopt wel. Het blijft bij die 0-1 stand spannend tot het eind. Vond jij de scheidsrechter goed fluiten? Daar zijn de meningen over verdeeld. Kijk, een overtreding is een overtreding. En als je daar met hem over wilt praten dan lukt dat niet. Ik als aanvoerder met hem praten? Ja, dat zou je zeggen. Maar dat gebeurt niet.’

Goed vallen
Ik vraag Justin Slor hoe het verder moet met Hoogezand naar aanleiding van het artikel. Justin: ‘Ja, dat is heel lastig. De afgelopen jaren zijn er veel jongens weggegaan. Er zijn wel jeugdspelers doorgestroomd maar die zijn eigenlijk ook weer weggegaan. We hebben niet meer de echte clubmensen die er alles voor willen doen. Die willen blijven. De laatste jaren was het een zootje en dat proberen we nu recht te zetten. Maar dat is een heel lastige klus. Want we hebben geen onder-19 en onder-17 meer. Hoe ik het voor dit seizoen zie? Ja, vanmiddag ook weer een rode kaart. Het moet voor ons een keer goed vallen. Twee weken geleden bij CEC bleek het voor ons goed te vallen, maar krijgen we op het eind weer de deksel op de neus. Terwijl we daar twee keer voor komen. Het klinkt simpel, maar we hebben gewoon een overwinning nodig. Het gevoel van vertrouwen te krijgen. Zeker leeft het bij ons. Iedereen is positief en iedereen is op de training. Ondanks dat het minder gaat. We willen er hard aan werken, maar met veel nieuwe jongens is dat best lastig. Maar we zetten er ons volledig voor in.’

Iedereen onder z’n niveau
Hoe keek Veendam 1894-centrumverdediger Dion Beks terug op de moeizaam gewonnen confrontatie tegen streekgenoot Hoogezand? De verdediging hield de nul. Dion Beks: ‘Of we het onszelf moeilijk hebben gemaakt? Dat is een ding dat zeker is! Het was heel slordig. Toen ze in de tweede helft druk gingen zetten kwamen we helemaal niet meer aan voetballen toe. Het was dramatisch slecht. We mogen blij zijn dat we hier met drie punten weggaan. Eigenlijk hadden we niks verdiend. Maar drie punten is drie punten. Ja, ik denk dat bijna iedereen onder z’n normale niveau speelde. Iedereen haalde een onvoldoende. Je hebt geluk dat de tegenstander niet presteert vandaag. Tja, waar dat aan ligt? De manier waarop je het veld opgaat. Ja, ik denk dat het onderschatting is. We weten dat we altijd 100 procent moeten gaan. Maar we halen dat vandaag er niet uit. Nee, dat is niet goed. Maar slechter voetballen dan vanmiddag kan eigenlijk niet. Dat is zeker.’

Klip en klaar
Dion Beks: ‘Inderdaad, volgende week voor de beker naar zondag tweedeklasser Rolder Boys. Heeft trainer Rick Slor gekeken? Nou, dan is-ie vast niet bang voor volgende week, haha. Nee hoor, kop omhoog. En dan drie bekerpunten meenemen uit Rolde. De competitie heeft weliswaar m’n voorkeur maar ik wil gewoon iedere wedstrijd winnen. Ja, we hadden vanmiddag te maken met een getergde tegenstander. Maar dat heeft natuurlijk alles te maken met de situatie waarin ze bij de club verkeren. In die zin verdienen ze een compliment voor de manier waarop ze vanmiddag op het veld zijn verschenen. Ze hebben het ons heel moeilijk gemaakt! Het was tegenhouden en vechten. Zeker tegen tien man hadden we het moeten uitspelen. Dat hebben we niet gedaan dus is het niet goed. Maar wel gewonnen. Zeker moeten we bovenin mee blijven doen!’

Veendam 1894 hoofdtrainer Armand Mac Andrew is na de wedstrijd klip en klaar over de prestatie van zijn team vanmiddag en dan met name in de tweede 45 minuten: ‘Nee, het was echt dramatisch. Het was echt verschrikkelijk. Het was niet om aan te gluren. Er waren zeker zes, zeven spelers die niet hun niveau haalden. Echt verschrikkelijk slecht. Kijk, we hebben toch nog een paar beste kansen gehad en als die erin gaan, dan is het ook klaar. Maar dat we ons het zelf zo moeilijk hebben gemaakt. Zo apathisch en panisch. Nee, hier hoeven we verder niks aan toe te voegen.’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.

Afgelopen zaterdagavond speelde Handbalvereniging Aeolus een uitwedstrijd tegen HVE 2000 uit Erica. Traditioneel zijn zaterdagavondwedstrijden niet de eenvoudigste voor Aeolus, aangezien het team doorgaans op zondagen actief is. Toch reisde de ploeg met goed humeur af naar Erica, voorzien van huisgemaakte cake van een van de speelsters – een gezellige start van de avond.

De wedstrijd begon echter moeizaam voor Aeolus. Binnen korte tijd keek het team tegen een 4-1 achterstand aan. Gaandeweg wist de ploeg zich te herpakken en beter in het spel te komen. Met verzorgd aanvalsspel en een sterkere verdediging werd de achterstand weggewerkt, waardoor de ruststand op 15-15 werd bepaald.

Na de pauze kwam Aeolus ongeconcentreerd uit de kleedkamer. Balverlies en onnodige tijdstraffen zorgden ervoor dat HVE 2000 opnieuw kon uitlopen. De scheidsrechter deelde aan beide kanten meerdere tijdstraffen uit, waardoor beide teams zelfs tijdelijk met slechts drie veldspelers op het veld stonden. HVE 2000 wist hier beter mee om te gaan en trok uiteindelijk aan het langste eind.

De eindstand kwam uit op 31-23 in het voordeel van HVE 2000. Ondanks de nederlaag toonde Aeolus veerkracht en momenten van goed spel, maar het lukte niet om dit gedurende de hele wedstrijd vast te houden.

Door Klaas Fleurke

4 Oktober is wereldwijd een feestdag. Het staat in het teken van Dierendag. Sint Franciscus van Assisi bekommerde zich lang geleden om het lot van melaatsen, zwervers en andere armen, maar ook om planten en dieren. Volgens overlevering hield hij ooit een preek voor de dieren. Ook in het logo van Nederlandse betaald voetbalclubs komen dieren voor. Wat dacht u van een ooievaar in die van Den Haag, NEC en Vitesse hebben een dubbelkoppige adelaar, Twente een steigerend paard, Heracles en RKC een leeuw, Almere een kiekendief, Den Bosch een draak en bij Dordrecht staan er schapenkoppen op en Cambuur heeft een liggend rood hert op het embleem. En bij het Nederlands Elftal brult natuurlijk ook een oranje leeuw. Veendam 1894 sloeg vanmiddag toe als een wild roofdier door Helpman als een gewillige prooi met 5-0 te verschalken. Na afloop was het feest in de Veendammer kleedkamer.

Jonge honden
Vaak noemde ik in mijn verslagen de Veendammer selectie een stel jonge honden. In wedstrijden werd wel geblaft maar lang niet altijd gebeten. Maar hoe staan de geelzwarten er in dit seizoen voor en welk dier zou de huidige selectie het beste kwalificeren? In ieder geval werd het voor de thuisclub ook een feestdag op een onstuimige en winderige zaterdagmiddag in het begin van oktober van het jaar 2025. Het Henk Nienhuis Stadion werd het decor van een eclatante overwinning voor de formatie van hoofdtrainer Armand Mac Andrew op van oudsher angstgegner Helpman. Met maar liefst 5-0 dropen de gasten naar Groningen af met de spreekwoordelijke staart tussen de benen.

Katachtige reflex
De start van de Parkstedelingen was met de wind in de rug overtuigend. Na 5 minuten was het al raak. Winston gaf het tikje en zijn broer Dinand de Jonge ging alleen op de gastenkeeper af. Levi Bos kon niet anders dan hem onreglementair te stoppen. De door de prima leidende scheidsrechter Johan Doornbosch toegekende penalty benutte Dinand gedecideerd. In de 11de minuut was het al 2-0. Een schot van de sterk spelende Melvin Tehubijuluw kon doelman Bos ternauwernood keren, maar in de rebound was de bal een prooi voor wederom Veendams goaltjesdief Dinand de Jonge. Hij schoot de bal onverbiddelijk tegen de touwen. Daarna verzuimde de thuisclub door te drukken. De kansen waren er maar de definitieve knock-out voor Helpman bleef uit. ‘Maak die 3-0!,’ schreeuwde Mac Andrew vanaf de kant. De Langeleegtebespelers raakten de grip kwijt, het werd te onrustig en te slordig. Het elftal van trainer/coach René Wollerich meldde zich meer en meer op de Veendammer helft. Kort voor rust kreeg Mohamed Bellgroub namens de gasten de grootste kans. Maar oog in oog staand met Veendam 1894-goalie Roy Mos zag hij de bal met een katachtige reflex met de vuisten gekeerd worden. Een cruciale redding van de geelzwarte keeper die zijn team behoedde voor een tegengoal.

Hongerig als een wolf
Na de pauze kreeg Helpman met de wind in de rug geen noemenswaardige mogelijkheden meer. Aan Veendamkant vond een dubbele wissel plaats. Wessel Bieze en Dion Beks werden vervangen door Koen Kort en Ramon de Jong die weer zijn eerste minuten maakte na een blessure. De eerste kans na rust was voor Dinand de Jonge maar hij krulde de bal net naast. In minuut 72 viel de verdiende 3-0 toch. Nadat Melvin Tehubijuluw en Ramon de Jong goede kansen lieten liggen, was laatstgenoemde trefzeker na een voorzet van de achterlijn van Mark Wijnsema. Van dichtbij knalde hij de bal binnen. Doelman Levi Bos was volstrekt kansloos. Een kwartier voor tijd vond er bij de Parkstadbrigade nog een dubbele wissel plaats. Winston de Jonge en Mark Wijnsema verlieten het veld en Ryan de Bruijn en Mohammad Mustafa kwamen binnen de lijnen. In het laatste kwartier voerde Veendam 1894 de druk op en er volgden een aantal prachtige aanvallen via meerdere schijven waarbij de voorbereiding voortreffelijk was en waarbij topscorer Dinand de Jonge zijn productie met nog twee treffers verder opvoerde. Hongerig naar goals als een wolf.
Hoe keken Veendam 1894-doelman Roy Mos en trainer Armand Mac Andrew terug op de ruime overwinning van de geelzwarten en met welk dier zouden zij de selectie, het team willen typeren?

Een tijger die toeslaat
Roy Mos: ‘Ik een cruciale redding? Ja, dat was die een-op-een hè. Soms moet je gewoon even rustig blijven staan. En rustig blijven kijken. Vaak schieten ze in paniek recht op me af. Nou ja, dan pak je hem gewoon. Ja, als-ie er in gaat dan kunnen ze weer hoop krijgen. Na de rust kreeg ik weinig meer te doen. Af en toe rustig een beetje opbouwen. Nee, geen reddingen meer, maar ik gaf één foute bal door het midden. Maar dat is allemaal niet zo spannend. Hoe het voelt om voor het eerst in drie competitiewedstrijden de nul te houden? Dat voelt wel lekker. Maar het is ook mijn taak hè. Inderdaad, ballen tegenhouden. Dat is het belangrijkste. Samen met de verdediging hebben we veel rust en vertrouwen. Klopt, samen met Wildervank moeten we in de achtervolging op Groen Geel. Dat is mooi.’
Roy: ‘Hoe het persoonlijk met me gaat? Wat mijn ambitie is? Of ik me met Veendam-1 in de kijker wil spelen? Ik een verleden bij een BVO? Inderdaad was ik een jaar of zes, zeven bij FC Groningen. Drie jaar in het Nederlands Elftal. Maar ik heb een tijdje niet gevoetbald. Waarom het bij FC Groningen niet gelukt is? Ik koos voor m’n onderneming. De Coronaperiode schopte ook het een en ander in de war. De keuze was: of mijn eigen baan of profvoetballer. Ik koos voor de baan. Nee, het klopt dat het niet van ambitie getuigt om in Veendam-3 te gaan voetballen. Ach, ik werd na lange tijd weer eens gevraagd om weer te gaan voetballen en vanaf dat moment is het weer gaan jeuken. Het was om er weer een beetje in te komen en voor de sfeer. Zeker heb ik nu gekozen voor prestatievoetbal. Het is of verder voetballen bij Veendam-1 of heel hoog. Dus niet bij een grote amateurclub. Inderdaad voetballen we volgende week bij Hoogezand uit. Leuk, weer een derby.’ Ik geef aan dat het elftal vanmiddag op Werelddierendag Helpman een flink pak slaag heeft gegeven. Ik vraag Roy met welk dier hij z’n team wil vergelijken. Roy: ‘Ik denk een tijger. Want we zijn heel rustig, maar als we een mogelijkheid zien dan slaan we toe. En Helpman was vanmiddag de prooi.’

Stekende wespen
Mac Andrew, als ik hem feliciteer met de grote zege: ‘Ja, het klopt dat Roy kort voor rust een cruciale redding had. Zeker. Hij voorkomt er mee dat Helpman weer geloof zou krijgen. Het klinkt gek, maar we maakten het ons na die 2-0 onnodig moeilijk. Daarom zei ik ook: maak die 3-0 nou. Kijk, als ze wel op 2-1 komen dan krijgen ze de aansluiting. Dan gaan ze wellicht denken dat het echt nog kan. Het geloof moet je er gelijk uithalen. Daar hebben we in verzaakt. Maar natuurlijk is deze grote uitslag een enorme opsteker. Helpman een angstgegner? Ja, dat wist ik. Eigenlijk wil ik met deze jongens wel records breken. Ja, het zou mooi zijn om sinds lange tijd weer eens van Helpman te winnen. Maar eerlijk is eerlijk, ik had er voor vanmiddag heel veel vertrouwen in. Misschien klinkt dit gek, maar kijk eens wat we op het veld hebben staan. Wat voor een elftal we hebben staan. En wat we in kunnen brengen! Dat is niet normaal. Als je deze tegenstander laat voetballen dan kunnen ze dat prima, maar het is geen wonderteam. Ik wist dat we ze op alle fronten konden aftroeven. Dat is dus ook gebeurd.’

Mac: ‘Het allerbelangrijkste vind ik dat ik nu weet waar wij staan. Ik denk dat we qua niveau in deze competitie ruim boven het gemiddelde zitten. Daar had ik ook op gehoopt. Ook wel verwacht trouwens. Kijk, 5-0 is natuurlijk niet niks. In de eerste helft vond ik ons te onrustig. Maar met het inbrengen van Ramon de Jong kwamen we meer aan voetballen toe. Samen met Irfan Jukovic, die de laatste tijd veel beter voetbalt, op het middenveld liep het geweldig. Met welk dier ik mijn team vanmiddag wil karakteriseren?’ Mac lachend: ‘O daar moet ik even over nadenken. Wat ik altijd zeg over ons team? Dat heb ik nog onthouden van Jan Schulting. Die zei altijd: ‘We zijn wespen’. Ja, inderdaad zijn die geelzwart. Tja, en wat doen wespen? Die steken. En komen soms als een zwerm op je af. Noemde jij ze altijd jonge honden die voornamelijk blaften? Nee, dat zijn ze niet meer. Moet je kijken wat er vanmiddag in het veld staat. En dan zijn Lorenzo en Sam er nog niet eens bij. Met het elftal dat er nu staat waren we – denk ik – vorig seizoen lachend kampioen geworden. Maar dit seizoen zijn Wildervank en Groen Geel sterker geworden. Dat is pech. Maar we zien het wel. Het voetbal wordt niet op papier beslist. Dat gebeurt op het veld. Het is ‘never easy’! Inderdaad: wespen! Haha!’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.