Sport

Foto JeppeSmedNielsen

Afgelopen dinsdag speelden de dames van Handbalvereniging Aeolus een competitiewedstrijd tegen Unitas uit Rolde. Tegen een tegenstander met een brede selectie en veel wisselmogelijkheden bleef het duel tot het laatste moment spannend, al trok Unitas uiteindelijk aan het langste eind.

Unitas begon scherp aan de wedstrijd en nam al snel een voorsprong. Aeolus had moeite om direct in het juiste ritme te komen en keek in de openingsfase tegen een achterstand aan. Richting het einde van de eerste helft wist Aeolus het verschil echter te verkleinen, waardoor beide ploegen met een stand van 13-12 de rust ingingen.

Na de pauze kwam Aeolus beter voor de dag. Met meer druk op de tegenstander nam de ploeg tijdelijk het initiatief en wist zelfs een voorsprong op te bouwen. Het duel bleef daardoor volledig open en werd gekenmerkt door veel strijd en wisselende fases.

In de slotfase kwam Unitas terug tot gelijke hoogte, waarna de wedstrijd tot in de laatste seconden onbeslist leek te blijven. Met nog dertig seconden op de klok wist Unitas echter de winnende treffer te maken, waardoor Aeolus het duel nipt verloor met 27-26.

Ondanks het kleine verschil op het scorebord was men het er na afloop over eens dat het vertoonde spel niet het niveau liet zien dat de dames van Handbalvereniging Aeolus normaal gesproken kunnen halen. Met nog één wedstrijd te gaan is merkbaar dat de eerste seizoenshelft intensief en zwaar is geweest. In een competitie waarin veel ploegen aan elkaar gewaagd zijn, kan elke wedstrijd alle kanten op.

Handbalvereniging Aeolus richt de blik nu op de laatste wedstrijd van deze seizoenshelft.

Door Klaas Fleurke

Veendam 1894 behaalde op de lang niet compleet zijnde NEC Delfzijl een qua resultaat prima 0-3 uitoverwinning maar voetballend was het vaak niet best. Het was daarom niet verwonderlijk dat twee van de drie doelpunten voortkwamen uit afstandsschoten. Na de laatste (inhaal)competitieronde voor de winterstop hebben de geelzwarten daarom nog steeds zicht op een top drie klassering. Ze staan nu op plaats 3 met 21 punten uit 11 wedstrijden. Groen Geel leidt de dans met 29 punten voor Wildervank met 27. De mannen van trainer/coach Armand Mac Andrew zullen zich echter moeten verbeteren, willen ze in de tweede seizoenshelft de echte topploegen verslaan. In die zin was een gemankeerd maar goed partij biedend NEC Delfzijl geen maatstaf.

Niet geschoten is altijd mis
Het bekende Nederlandse spreekwoord luidt: “Niet geschoten is altijd mis”. De betekenis is denk ik wel bij iedereen bekend. Je moet iets proberen omdat je het anders zeker niet zult bereiken. Het moedigt aan om een kans te wagen, zelfs als de kans op succes klein lijkt, omdat een poging een mogelijkheid biedt en niets doen garandeert dat het niet lukt (AI). Kortom: Je kunt een doel niet bereiken als je het niet probeert. Het is een aansporing om actie te ondernemen en niet te twijfelen, vergelijkbaar met “nee heb je, ja kun je krijgen”. De letterlijke betekenis komt uit de jacht: wie niet schiet, mist altijd het doel. Een op een kun je dit ook toepassen op het voetbalspel. Veendam 1894 schoot op een mooie zonnige en - voor de tijd van het jaar - zachte 13de december 2025 ook een paar keer van afstand en was daarmee twee maal succesvol. Een laagstaand zonnetje was voor beide doelmannen best lastig. In de basisopstelling bij de geelzwarten twee wijzigingen ten opzichte van vorige week. Aanvaller Sam Kamphuis was ziek en zijn vervanger voorin was Winston de Jonge. En doelman Roy Mos was niet beschikbaar en zijn plaats werd ingenomen door JO-17-keeper Ivar Brons.

Acties eerste helft

• 9de minuut: inzet van NEC van de lijn gehaald door Ramon de Jong
• 10de minuut: doorgebroken Mark Wijnsema gevloerd door doelman Bas Westerhuis
• 11de minuut: geweldig afstandsschot van centrumverdediger Dion Beks: 0-1
• 15de minuut: paar klutssituaties met Yorick Zuur en Dinand de Jonge in het doelgebied van NEC
• Tussen 15de en 34ste minuut: schot op de lat via de vingertoppen van Ivar Brons. Een vrouwelijke supporter van NEC Delfzijl tikt me op m’n schouder en vraagt streng: ‘Maakt u foto’s? U staat ons er namelijk voor!’ Volgens mij was dat bij de eerder gemelde schotpoging.
• 35ste minuut: de achterlijn wordt gehaald en de voorzet verdwijnt via een klutskopbal van Dinand de Jonge in het doel van Bas Westerhuis: 0-2
• 42ste minuut: Dinand de Jonge en NEC Delfzijl-speler Quirijn Boelens knallen met hun hoofden tegen elkaar.

Rust: Koen Kort vervangt Jeremy van Dijk

Acties tweede helft

• 51ste minuut: Tiago Fernandes probeert het van dichtbij maar Veendam-doelman Ivar Brons redt ten koste van een corner.
• 52ste minuut: Koen Kort schiet via een kluts net naast.
• 56ste minuut: een kans voor Mark Wijnsema maar Westerhuis pareert.
• 60ste minuut: Fernandes doet een poging met een kopbal maar deze gaat voorlangs.
• 62ste minuut: Daniel de Boer krijgt een kans voor de Delfzijlsters maar zijn poging gaat naast. Een wissel aan Veendam 1894-zijde: Mark Wijnsema gaat en Santiago Moreno komt.
• 65ste minuut: Een afstandspoeier van Yorick Zuur slaat via de binnenzijde van de paal keihard binnen: 0-3.
• 71ste minuut: wederom een kans voor Daniel de Boer maar nu gaat de bal over.
• 75ste minuut: aanvaller Dinand de Jonge loopt bijna de 0-4 binnen.
• 76ste minuut: nog twee wissels aan Veendam-kant: Lorenzo Langeland en Irfan Jukovic verlaten het veld en Elmer Brons en Basiru Jallow betreden de kunstgrasmat.
• 84ste minuut: een schot van Winston de Jonge verdwijnt over het doel.
• 88ste minuut: wederom een grote kans voor Winston de Jonge maar een verdediger van NEC kopt de bal uit het doel. Bij de laatste kansen voor de bezoekers werd de voorbereiding meestal gedaan door Melvin Tehubijuluw.

Piepjonge debutant
Ivar Brons was basisdebutant omdat de doelmannen van Veendam 1 en 2 (Roy Mos en Thijs Graver) niet beschikbaar waren en hoofdtrainer Armand Mac Andrew daarom een beroep moest doen op de pas zestien geworden keeper van de JO-17. De piepjonge en prima meevoetballende doelverdediger deed het meer dan uitstekend en hield zelfs de nul. Hij verdiende na afloop even een kort flashinterview op het prima te bespelen kunstgras in de Groninger havenstad. Hoe keek hij terug op z’n keepersdebuut in de Veendammer hoofdmacht? Een tijd geleden mocht hij in de bekerwedstrijd in Onstwedde al een kwartiertje meedoen als veldspeler. Ik duw Ivar mijn opnameapparaatje onder de neus als hij kort na het eindsignaal van arbiter Mustafa op het kunstgras van NEC Delfzijl staat terwijl hij van alle kanten wordt gefeliciteerd met én de overwinning van zijn team én zijn puike optreden als goalie. Ik zeg: ‘Ga er maar aanstaan om op deze leeftijd al in zo’n belangrijke wedstrijd te starten in de basis.’ Ivar: ‘De nul houden is natuurlijk het mooiste wat je kunt halen. Én dat bij je debuut in een mooie pot. Hoe het ging? Ja, ik heb wel wat te doen gehad. Een paar mooie ballen tegenhouden. Een paar goede uittrappen. Ja, eigenlijk ging het wel goed. Het klopt dat ik in de beginfase een keer werd geholpen door volgens mij Ramon die een bal van de doellijn haalde na een rebound. Het voelt geweldig zo’n debuut. Ja, zeker een heerlijk gevoel. Het werd inderdaad nog mooier toen mijn broer Elmer er ook nog in kwam. Vanaf onze jeugd voetbalden we al samen bij ons dorpsclubje. Opgroeien en samenspelen in heel veel jeugdteams en dan vanmiddag samen in Veendam 1894-1. Dat is mooi! Ja, dat smaakt naar meer. Dat zou ik heel mooi vinden.’

‘Ik vond het niet goed’
Iets later feliciteer ik in de gang bij de kleedruimtes op het sportcomplex van NEC Delfzijl Veendam 1894-oefenmeester Armand Mac Andrew met de 0-3 overwinning. Je zou verwachten dat je een coach treft die in opperbeste stemming is na deze belangrijke zege op de sterke debutant in de derde klasse R. Om de aansluiting naar de top-2 van de ranglijst te houden. Maar dat is allerminst het geval. Hij wil het graag uitleggen. Uit de Veendammer kleedkamer weerklinkt ondertussen overwinningsgeschreeuw. Maar de trainer is duidelijk in een ander mood. Mac: ‘Het was niet om aan te gluren. Terwijl we er zo op trainen. Onnauwkeurig? Veel balverlies? Vooraf had ik er een goed gevoel over. De manier waarop we willen voetballen. Hoe we er op trainen. Er werd zo goed gevoetbald op de training. Maar ik zie er niks van terug. Het is vooral angstig. Geen overtuiging. Afwachtend. Ballen niet inspelen. Niet doorbewegen. Dingen die we hebben afgesproken. Afstanden veel te groot. Ik heb me kapot geërgerd. Ik vond het echt vreselijk. Alleen bij de 0-3 kreeg ik een glimlach. Daarvoor absoluut niet.’ De oefenmeester is klip en klaar: ‘Ik vond het niet goed.’

Lichtpuntjes
Toch wil ik proberen om met de trainer op zoek te gaan naar lichtpuntjes. Tenslotte is het resultaat van 0-3 op zich prima hoewel tegenstander NEC Delfzijl door blessures verre van compleet was. Ondanks dat ze niet op volle oorlogssterkte waren, kregen ze nog voldoende mogelijkheden om tot scoren te komen. Al in de 9de minuut was de eerste kans voor de thuisclub. Mac: ‘Ik telde hem eigenlijk al. Toen dacht ik al: nou dat is lekker, begin je met een 1-0 achterstand. Daar begint de ellende al. Maar gelukkig bleef dat ons bespaard. Inderdaad kregen wij ook nog een paar beste kansen. Onze goals: twee afstandsschoten van verdedigers en een klutsbal. Ja, teleurstellend. Dat waren op zich wel prima doelpunten. Nou hebben we het daar wel over gehad. Wat zou het mooi zijn als verdedigers er in een seizoen vier inschieten. Dat is voor de aanvallers ook wel eens lekker. Nou, dat is voor vanmiddag alvast een goed begin, haha. Meer lichtpuntjes? In de tweede helft heb ik een paar keer gezien dat we wel de achterlijn halen. De jeugdige keeper was zeker een lichtpuntje. Een goed meevoetballende doelman. En de ingevallen Santiago van JO-19 was ook een lichtpuntje. Ik denk dat Dion Beks de man van de wedstrijd was. Hoewel hij wel moest oppassen na een snel opgelopen gele kaart. Het wedstrijdbeeld was dusdanig dat hij ook tegen een tweede zou kunnen aanlopen. In de rust heb ik tegen hem gezegd dat hij z’n koppie erbij moest houden. Ja, Melvin Tehubijuluw in de laatste fase van de wedstrijd zeker. Dan is hij aanvallend, bepalend en komt op stoom. De achterlijn halen en gevaarlijk worden. Maar in het begin ook niet. In die zin hebben we vanmiddag op de juiste momenten toegeslagen. Want als zij bij een 0-2 stand de 1-2 zouden maken, dan kan het nog raar lopen.’

Voetballend stappen maken
Mac: ‘Op het middenveld was het vanmiddag té apathisch. Het was gewoon niet goed. Nee klopt. Ondanks de 0-3 ben ik niet in een juichstemming. In die zin heb ik met dit team een ander doel voor ogen. Tuurlijk is resultaat daarbij belangrijk. Maar ik wil ook voetballend stappen maken. En ergens naartoe werken. Dat we voetballend beter worden. En dat was vandaag niet het geval. Het was té onrustig en soms waren we gewoon te laks. Na bijvoorbeeld een terugspeelbal moet je sprintend in positie komen om weer aanspeelbaar te zijn. Of we met een goed gevoel de feestdagen in gaan? Wat betreft resultaat natuurlijk wel maar qua voetbal ben ik zwaar teleurgesteld. Mentaal was dit een zware wedstrijd voor me.’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.

Foto ZPC Bubble

ZPC Bubble was dit weekend met dertien zwemmers uit de junioren-, jeugd- en seniorencategorie vertegenwoordigd op de Internationale Wintermeet in Bremen. Voor velen was het weer even wennen om in een 50‑meterbad te zwemmen, maar dat hield de Veendammer ploeg niet tegen om mooie resultaten neer te zetten.

De sfeer was uitstekend: tijdens de finales werd er luid en enthousiast aangemoedigd. Dat werkte, want diverse persoonlijke records sneuvelden en er werden medailles binnengehaald. Tim Speijer plaatste zich voor meerdere finales en pakte knap brons op de 100 meter schoolslag in 1:12.55. Marijke Drent bereikte de finale van de 100 meter vlinderslag en eindigde als zevende. Ook Sanne Kloezen en Annelie Klinkhamer zwommen zich naar de finale van de 50 meter schoolslag, waar zij respectievelijk als zevende en achtste eindigden.

Opvallend waren de prestaties van Pepijn Houwen, die al zijn persoonlijke records verbeterde en brons pakte op de 50 meter rugcrawl. Ryan Huizing liet zien over uithoudingsvermogen te beschikken door de zware 200 meter vlinderslag sterk te voltooien in 2:03.

Met deze resultaten kan ZPC Bubble terugkijken op een geslaagd internationaal weekend vol sportieve hoogtepunten en teamspirit.

Door Klaas Fleurke

Een grote stunt of daverende verrassing zat er net niet in op een druilerige wintermiddag van de 6de december 2025 in de stad Groningen. Maar veel scheelde het niet of de geelzwarte vechtmachine wist in een bijzonder sterke tweede helft na de verdiende 1-1 door te drukken. De jarige Winston de Jonge had in de slotfase na de gelijkmaker ook de winnende op de schoen. De thuisclub-doelman voorkwam erger. Toch gingen de Veendammers als morele winnaars met het knappe gelijkspel na afloop met een grote glimlach van het kunstgrasveld op Sportpark Corpus den Hoorn. De Parkstedelingen hadden de ongenaakbare koploper in 3R namelijk gedwongen tot de allerlaatste seconde tot het gaatje te gaan.

Sterrenensemble
Het sterrenensemble van trainer/coach Willem den Hartogh met spelers als Michael de Leeuw, Rob van der Leij, Fabian Stevens en Ashwin Manuhutu behoorde op de miezerige middag na pakjesavond vol aan de bak te gaan. In de eerste helft was er voor het team van de ‘gezelligste club van stad Grunn’ nog niet zoveel aan de hand. De voetbalvereniging opgericht in 1922 is in 2008 met een zaterdagafdeling gestart en afficheert zichzelf als een ‘dynamische en jonge voetbalvereniging. De voetbalvereniging voor (ex) studenten en starters.’ Ik zou er aan willen toevoegen: én gerenommeerde oud-topamateurs en -profspelers die hier hun carrière een vervolg geven.

Dezelfde basiself
Het was bij vlagen in de eerste helft te zien. De gasten uit Veendam traden met dezelfde basiself in het strijdperk als tegen Be Quick. Dat wil zeggen: voor doelman Roy Mos vormde van links naar rechts Melvin Tehubijuluw, Dion Beks, Jeremy van Dijk en Yorick Zuur de verdediging, waarbij het centrale duo zich zou ontfermen over spits en topscorer Rob van der Leij. De middenlinie van de geelzwarten (in blauw uittenue spelend) bestond uit een ruit met de onvermoeibare Irfan Jukovic, aanvoerder Ramon de Jong (met de punt naar achteren), Lorenzo Langeland (met de punt naar voren) en mannetjesputter Mark Wijnsema. En voorin startten de sleurende Dinand de Jonge en de berekenende Sam Kamphuis. Ondanks een voorbeeldige inzet van de Langeleegteboys was Groen Geel de bovenliggende partij zonder groots te spelen. Het etaleerde nét iets meer kwaliteit én ervaring van met name de eerder genoemde mannen. In de 16de minuut was oud-prof Michael de Leeuw met een kopbal dichtbij de openingstreffer maar zijn inzet werd vakkundig gekeerd door keeper Roy Mos. Daarna caramboleerde een bal via een scrimmage op de paal waarna even later wederom De Leeuw een kans kreeg. Maar zijn poging ging over het doel. Aan de andere kant kwam Sam Kamphuis in een kansrijke positie. Hij treuzelde net iets te lang en gaf af waar hij zelf had moeten gaan.  Na een half uur kregen de gasten wederom via Sam Kamphuis een mogelijkheid maar zijn kopbal werd door Groen Geel-keeper Sebastiaan Meijwaard gepareerd.

Onverbiddelijk
Tegen het einde van het eerste bedrijf leek De Leeuw toch de op dat moment de verdiende 1-0 te maken maar zijn onhoudbare streep werd tot ontzetting bij alles wat Groen en Geel was, afgekeurd vanwege buitenspel. Op dat moment moest Veendam 1894-aanvoerder Ramon de Jong zich geblesseerd laten vervangen door Winston de Jonge. Juist toen sloegen de gastheren onverbiddelijk toe. Het was op slag van rust. Er was te weinig scherpte op de bal waardoor aanvaller Luke Millar zijn tegenstander uit kon kappen en vrij kon uithalen. De bal verdween als een mokerslag in de korte hoek. Zo kort voor de pauze kregen de Veendammers een behoorlijke tik te verwerken? Was dit al op zijn Duits een vroege Vorentscheidung? Of gingen de mannen van hoofdtrainer Armand Mac Andrew na de onderbreking de rug rechten?

Voortreffelijk
Dat laatste gebeurde. De Veenkolonialen speelden een voortreffelijke tweede vijfenveertig minuten. De strijd en beleving was aanwezig om de trotse koploper te laten wankelen. Hoewel na 60 minuten de eerste kans voor De Leeuw was, maar hij schoot naast. Daarna probeerde Sam Kamphuis het van afstand voor de bezoekers maar ook hij mikte voorlangs. Daarna ging Veendams aanvaller eruit en kwam Koen Kort erin. De invaller had zijn broertje in de voorafgaande wedstrijd van FC Groningen O-17 tegen Heracles/FC Twente O-17 (met als coach oud-Veendam 1894-trainer Wietse de Blois) zijn rentree zien maken na lang blessureleed. Koen Kort viel goed in en hij zag dat er een penaltymoment was toen Winston de Jonge in duel kwam met sluitpost Meijwaard. Maar de arbiter wuifde het weg. In de 84ste minuut was het wél raak. De voorzet kwam van rechts en vanaf de rand strafschopgebied joeg Winston de Jonge de bal vol in de korte hoek. Meijwaard was kansloos. Diezelfde doelman had even daarvoor bijna een slippertje en daarvan kon Dinand de Jonge net niet profiteren.

Boeiende tweestrijd
De ultieme slotfase was enerverend. Veendam 1894 voelde aan dat er meer inzat dan het gelijke spel. Het zette vol aan en kreeg dé kans op het volle pond. Winston de Jonge deed alles goed. Hij speelde zich in de zestien tussen drie spelers knap vrij maar zijn ingeschoten bal kon doelverdediger Meijwaar ternauwernood keren. De energie voelde je bij beide teams wegvloeien. De moegestreden Lorenzo Langeland ging in de laatste minuut naar de kant en zijn vervanger was JO-17-speler Leon Tehubijuluw. De laatste corner was voor Groen Geel maar toen middenvelder Joris Steenkamer naast had gekopt, floot de scheidsrechter van dienst de boeiende tweestrijd naar het verleden.

Trakteren
Hoe keek de jarige Winston de Jonge terug op deze knappe puntendeling? Veendam 1894 was het tweede team in deze competitie tot nu toe die de grote titelkandidaat punten afsnoepte. Hij trakteerde zichzelf op zijn verjaardag met een doelpunt. Winston: ‘Ik ben blij met een punt maar er zat meer in, denk ik. In de tweede helft hadden we ze goed onder druk. Op het laatst hadden ze ook last van vermoeidheid. Het is natuurlijk een al wat ouder team met de nodige routiniers. Maar in die tweede helft zat er meer in voor ons. We hoopten nog op die tweede goal. Het klopt dat we op basis van de eerste helft niet meer recht hebben dan op dit resultaat. Je zag ze in de eerste helft die lange bal spelen op Michael de Leeuw. Tussen onze centrale mensen. Ja, en dan worden ze heel gevaarlijk. De Leeuw die dan de diepte ingaat. Kijk, diepgaande tienen hebben ze wel. In de rust zeiden we tegen elkaar dat er meer in zou zitten. Dat we drie punten zouden kunnen pakken. Maar we mogen met een punt niet klagen. Het is wel uit bij Groen Geel.’

Topverjaardag
Winston: ‘Ik op mijn verjaardag de 1-2 op de schoen?’ Winston lachend terwijl we het flashinterview in de middencirkel doen van het kunstgrasveld waarop twee andere teams zich al klaarmaken voor hun wedstrijd: ‘Ja, ik draaide mooi weg. Ik wilde ‘m in de korte hoek schieten. Maar die keeper pakte ‘m best goed. Ja, dat is jammer. Dan had ik helemaal een topverjaardag gehad. Het belangrijkste is dat we lekker gevoetbald hebben. Je vond ons in de eerste 45 minuten een beetje tegenvallen? Ja, dat klopt wel. Het stond op zich wel goed. Kijk, Dion stond op Van der Leij. Die heeft geen duel verloren. Inderdaad kun je zien dat er bij hen een paar klasbakken rondlopen. Goede voetballers. Maar wij hebben het goed gedaan. Wacht jij nog steeds op de eerste topwedstrijd in de competitie die we winnen? Nee, inderdaad winnen we weer niet tegen een topploeg. Waar dat ‘m in zit? Weet ik niet. Dit voetbal ligt ons meer. Dit is ook een voetballende ploeg. Deze ploeg zakt niet in. Ja, de bekende riedels. De eindpass en we scoren niet gemakkelijk. We krijgen Wildervank en Groen Geel nog thuis hè. Dan zijn ze voor ons!’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.

Door Jesse Smit

Het Henk Nienhuis Stadion in Veendam is officieel aangewezen als één van de speellocaties van het EK Onder-19 in 2029. De UEFA heeft de organisatie toegewezen aan de KNVB, die Veendam al eerder als mogelijke locatie had voorgedragen. Nu is het definitief: het EK komt naar De Langeleegte.

Het afgelopen EK Onder-19 was voor Oranje een groot succes: het team won de titel. Die bekroning begon destijds al in Veendam, waar het heilige gras van De Langeleegte het strijdtoneel was voor enkele kwalificatiewedstrijden van Oranje.

In 2029 zal het stadion opnieuw in het teken staan van Oranje, en natuurlijk ook van het vertrouwde geel‑zwart. Veendam mag zich verheugen op een toernooi van internationaal formaat, waarbij De Langeleegte opnieuw een prominente rol speelt.