Tussen de palen was doelman Johann Krol de rots in de branding
Tekst Jacob Kuipers
VOETBAL - Veel voetballiefhebbers herinneren zich vast nog wel doelman Johann krol van de BV Veendam. In de periode van 1975 tot 1986 verdedigde de in Appingedam geboren en getogen Krol de kleuren van Veendam. Elf jaar lang dus was hij de rots in de branding bij de geelzwarten en menig toeschouwer herinnerd zich nog zijn fabuleuze reddingen in de kooi bij Veendam. Een hoogtepunt bij Veendam was de reis naar China, waar de Veendammer-goalie voor 30.000 toeschouwers acte de présence gaf.
Krol stond bekend als een keeper die enorm met de wedstrijden mee leefde en voor de duvel niet bang was. Krol straalde iets uit op het veld en de aanvallers van de tegenpartij bedachten zich wel twee keer voor ze in contact kwamen met deze excellente doelman. De in het dagelijkse leven werkzame adjunct- directeur aan de Burgermeester Hoogkampschool in Veendam stond bekend als een keeper die het hart op de tong had en daar was natuurlijk niet iedereen van gediend.
Bij Veendam stegen de voetbal kwaliteiten van doelman Krol naar een grote hoogte en zo kon het gebeuren dat Ajax informeerde voor een overgang naar Amsterdam, omdat hun toenmalige doelman Piet Schrijvers niet wilde bijtekenen. ,,Voorzitter Jaap van Praag belde mij op voor een gesprek en we hadden afgesproken om in Nijmegen bij elkaar te komen, omdat dat het meest centrale punt was om te onderhandelen", aldus Krol. Samen met bestuurslid Piet de Koning van BV Veendam reisden ze af naar Nijmegen. Inmiddels had ook de pers lucht gekregen dat Krol met Ajax fleurte en onopgemerkt reed het mediacircus achter het Veendammer duo aan.
Krol: ,,Veendam vroeg F 125.000, - en ik kon een basissalaris krijgen van F 35.000,- plus F 500,- per punt en een hoog tekengeld." Krol wilde even bedenktijd, omdat hij in Amsterdam full-prof zou worden en dat zou betekenen dat hij zijn baan als leraar zou verliezen. Doelman Piet Schrijvers volgde inmiddels de moeizame onderhandelingen en tekende pas bij toen bekend werd dat de Veendammer doelman uiteindelijk niet zijn handtekening zette onder het contract. ,,Als ik direct ja had gezegd, dan had ik bij Ajax gespeeld en ik was zeker niet uit gegaan van een basisplaats. Maar ik wilde even bedenktijd omdat ik mijn baan als onderwijzer niet zomaar wilde opgeven", herinnert Johann Krol. Veendam schroefde de vraagprijs op naar F 300.000,- en Ajax liet niks meer van zich horen, omdat Schrijvers inmiddels had teruggekrabbeld en alsnog tekende. En op deze teleurstellende manier kwam er een einde aan een sprookje van een talentvolle doelman die een sprong naar het vaderlandse voetbalwalhalla wilde maken, maar zijn maatschappelijke carrière voorrang gaf, voor een onzeker bestaan als full-prof.
Johann Krol leerde het edele spel bij de voetbalvereniging Appingedam. Bij de Damster club stond hij van zijn 18e tot en met zijn 25e jaar in het eerste elftal, dat toen nog in de tweede klasse KNVB speelde. Veendam kreeg al snel in de gaten dat daar in het Eemsmond gebied een keeper acteerde die uit het goede keepershout gesneden was. Samen met zijn trainer Joop Oldejans ging Johann Krol naar de Veenkoloniën waar hij vervolgens furore maakte. Onder het bewind van Oldejans werd Krol door Veendam op huurbasis uitgeleend naar Heracles uit Almelo, na een akkefietje met zijn trainer.
Na een jaar keerde de extraverte Krol weer terug op het oude nest en toen brak voor hem een mindere periode aan. Oldejans was inmiddels vertrokken en oefenmeester Hans Alleman streek neer bij de Oost-Groningers. ,,Tegen Dordrecht heb ik mijn been gebroken en ben tweeënhalf jaar uit de roulatie geweest, plus nog een jaar revalidatie. Al die tijd heeft Alleman niet meer naar me omgekeken en liet me links liggen", zei Krol. Ondertussen had Veendam voor de ongelukkige Krol doelman Hiddo Reys aangetrokken als zijn vervanger.
Na Alleman zette trainer Nol de Ruiter voet op Veendammer bodem. Volgens Krol hebben De Ruiter en penningmeester Chris Koch Veendam gered voor het betaalde voetbal. ,,Om Veendam in het betaalde voetbal te houden hebben we 60% van ons loon ingeleverd."
Alhoewel dat Krol als een beest trainde voor zijn vak, hield hij ook wel van een geintje. ,,Trainer de Ruiter hield veel van pionnen. Op een gegeven moment was hij weer aan het wandelen met de kegels. Toen kregen we van de trainer te horen dat we moesten hardlopen. Wij hebben toen onze auto's opgehaald en we reden in colonne om de kegels", lachte Krol.
Tegenwoordig komt Johann Krol bijna niet meer in het stadion van Veendam, waar hij vroeger toch zulke grote triomfen vierde: ,,De gezelligheid is weg, het is allemaal veel te professioneel." Na de Ruiter, kreeg de in Nieuw-Buinen geboren Henk Nienhuis en voormalig speler van Veendam, de technische touwtjes in handen en met deze trainer had Krol een water en vuur relatie. Omdat beide heren recht voor hun raap zijn en voor hun mening durven uitkomen kwamen er soms botsingen en bij een van deze aanvaringen is de heet gebakerde Krol opgestapt. ,,Op een gegeven moment kreeg ik van tweede doelman Sape Hoekstra te horen dat ik niet in het doel stond. Kwaad dat ik was, belde ik gelijk Nienhuis op en met veel verbaal geweld ging het over en weer. De wedstrijd tegen Willem 2 op 11 juni 1986, voor een plaats in de eredivisie (doelpunt Boy Nijgh) heb ik net niet meer mee gemaakt."
De tijd heeft inmiddels niet stil gestaan en beide kemphanen van weleer leven weer op goede voet met elkaar. Johann Krol was inmiddels al 36 jaar, maar hij had nog niks van zijn glans verloren en ging de zondagselectie van Wildervank versterken. Twee jaar bleef Krol bij de formatie van trainer Gabe Westerdiep, waar hij een kampioenschap en een degradatie beleefde. Omdat Krol toch wilde aftrainen sloot hij zich aan bij het ‘elite' gezelschap van Wildervank zaterdag 3 (voortgekomen uit het vroegere Veendam 1894 1 dat in de jaren zeventig in de tweede klasse KNVB zaterdag acteerde, Jk). Met dit team maakte hij vier keer een kampioenschap mee. Een nekhernia maakte een einde aan de sportieve loopbaan van deze geweldige doelman. Krol speelde in zijn glansrijke carrière voor verschillende selectieteams. Verder werd hij twee keer gekroond tot beste doelman van de eerste divisie en één keer was hij de beste speler van de eerste divisie. De verkiezing werd georganiseerd door het voetbalweekblad Voetbal International (VI).
