Bertus Kor kreeg woensdagmiddag bezoek vanuit het Veendammer gemeentehuis. Burgemeester Annelies Pleyte, vergezeld door raadslid Pieta Loots, kwam gezellig langs. Bertus had ondertussen gezorgd voor een heerlijk gebakje met een glas vruchtensap. “Dat heb ik geleerd van mijn vader. Die zei altijd: als je voor het eerst mensen op bezoek krijgt, moet je iets lekkers aanbieden,” zo begint Bertus zijn verhaal in zijn, zoals hij het zelf noemt, museum-huisje.
Bertus, die volgend jaar hoopt 75 jaar te worden, zag een lang gekoesterde wens in vervulling gaan: zijn levensverhaal vertellen en laten zien hoe mooi hij woont in zijn onlangs gerenoveerde woning in Veendam.
Hij werd geboren in Huize Sint Franciscus in Veendam en groeide op in Meeden bij zijn ouders Albertus Wolter Kor en Jantina Kaiser, die samen acht kinderen kregen (vijf jongens en drie meisjes). Bertus ging naar de lagere school, waar hij één keer bleef zitten. “Ik kon mij toen niet goed concentreren. Als ik voor mijn moeder boodschappen haalde, moest ik tegen de kruidenier zeggen: ‘Schrijf het maar even op.’ Dorpelingen spraken erover, en dat greep mij zo aan dat ik mij in de klas niet meer kon concentreren.”
Op de Technische School in Veendam behaalde Bertus zijn diploma timmeren en metselen met eervolle vermelding, uitgereikt in Hotel Veenlust. Zijn bekende gezegde luidt dan ook: “Mensen zijn net als accu’s, we hebben min- en pluspunten.”
In 1981 verhuisde Bertus van Meeden naar Veendam en ging werken bij Werkvoorziening Wedeka. Hij was jarenlang actief in Borgerswold, onder andere bij de kinderboerderij, waar hij in totaal 350 weekenden werd ingezet tot aan zijn pensioen.
Ook op sportief vlak was Bertus succesvol. In 1979 won hij de Borgerswoldloop en ontving daarvoor de Noord-Oosterbokaal. In 1997 werd hij uitgeroepen tot clubkampioen van de Damclub Veendam. Daarnaast is hij club-accordeonist bij sportclub Veendam aan de Langeleegte.
Bertus genoot zichtbaar van het bezoek en van een luisterend oor. “Wat is dit toch mooi, dat ik dit mee mag maken,” zei hij tussen zijn vele verhalen door. In zijn woonkamer staan en hangen tientallen gewonnen bekers, vaantjes en sjaals van zijn geliefde voetbalclub.
Bertus zou Bertus niet zijn zonder zijn accordeon, en dus bracht hij het liedje Een beetje vrede van Nicole ten gehore. Het is een geliefd nummer van hem. Tot slot gaf hij nog een wijze raad mee: “Ik oordeel niet en ga voor vrede en respect voor de medemens.”
