VV Wildervank bestaat dit jaar 85 jaar, Jacob Kuipers heeft hiervoor 12 interviews gemaakt voor het jubileumboekje van VV Wildervank. De komende dagen plaatsen we één interview per dag, zodat ook oud VV Wildervankers dit terug kunnen lezen.
Wim Troost:
“Goos Boers wilde de bloemen al in de sloot gooien.”.
Op 17-jarige leeftijd kwam Wim Troost jr. bij het eerste zondag elftal van de voetbalvereniging Wildervank. Samen met Koos Klamer en Gerrie Kraan gingen ze mee als wisselspeler, onder leiding van oefenmeester Max Rosies. Stilletjes hoopten deze aanstormende talenten dat ze speeltijd kregen van de trainer, maar ze kwamen van 'een koude kermis' thuis. Na rust mochten ze eindelijk aanstalten maken om het 'grote toneel' te bestormen. Maar helaas, pindakaas. Na een half uurtje warm lopen mochten ze van Rosies weer gaan zitten. De heer Rosies kwam hoogstwaarschijnlijk tot de conclusie dat ze niet alles 'uit de kast' haalden in dit half uur en kwam toen tot de conclusie dat dit jeugdig tweetal nog niet rijp was om in het 'elitekorps' van Wildervank op te treden. Dit was natuurlijk een bittere tegenvaller voor de jeugdige talenten.
En in datzelfde jaar (1982) is Wim Troost met de A1-junioren kampioen geworden. Na een zinderend slot bij PJC in Nieuwe-Pekela. Het was een strijd tussen PJC en Wildervank. Vijf minuten voor het eindsignaal stonden de youngsters van Wildervank met 2-0 achter. En met een uiterste krachtinspanning (“Goos Boers wilde de bloemen al in de sloot gooien.”) maakten we in de 93ste minuut nog gelijk. Het jaar daarna (1983) zat Wim bij het eerste elftal. “Vaak als rechtsback en af en toe in het centrum achterin.”.
“Maar ook als rechtsback achter Robert Boomsema, die op het middenveld stond.”. In die jaren had Wildervank drie sponsoren (discotheek Le Chique van Hans Olthof, Kledingzaak van Piet de Wit en de sportzaal van Johan Neperus). Volgens Wim is de sportzaal later overgegaan in handen van Hans Olthof. Wim Troost: “Verder hoef ik hier niets aan toe te voegen, denk ik. Na de wedstrijd werden er meer meters gemaakt.”. En hier is het spreekwoord 'een goed verstaander heeft maar een half woord nodig' van toepassing.
Een wedstrijd die bij Wim nog in zijn geheugen staat gegrift is de bekerwedstrijd (rondom 1982) tegen hoofdklasser Hoogeveen. Met Karel Liklikwatil (oud-BV Veendam speler) in de gelederen. Troost: “Met de bus naar Hoogeveen (broek 2 maten te groot) en vol goede moed als voorstopper tegen Hoogeveen-speler Popko Schuitema, die een keer zo breed was en anderhalve kop groter.”. Helaas verloor Wildervank met 10-1 en de enigste goal voor Wildervank is gescoord door Good Old Jan Hendrik Bloem.
Maar in 1988 sloeg het noodlot toe voor Wim Troost. “Een scheenbeenbreuk en een jaar niet gevoetbald en daarna af en toe bij het eerste- en tweede elftal onder de trainers Henk Wollerich en Gabe Westerdiep.”. Maar Wim kreeg daarna weer vreugde in het spel en dat mondde uit in een kampioenschap. “In het jaar waarin we in Westerwolde kampioen werden, hebben we vervolgens nog veel wedstrijden gespeeld onder aanvoering van oud-BV Veendam speler André Brouwer. Heerlijk en vooruit voetballen.”.
Daarna is Wim jeugdleider geworden samen met Good Old Jacob Kuipers bij de C-2 junioren en later nog met Jurrie Vazel bij de E1-junioren. Wim woont tegenwoordig in Zuidlaren en is werkzaam bij Lentis op het voormalig Dennenoord terrein. “Prachtige omgeving en als je van poëzie houdt moet je daar een keer gaan wandelen. Er is namelijk een route over het terrein. De routekaart kun je halen in het hoofdgebouw bij de receptie.”, “Ik doe momenteel niet meer aan sport. Ben na mijn Wildervank-tijd na 2 jaar