VV Wildervank bestaat dit jaar 85 jaar, Jacob Kuipers heeft hiervoor 12 interviews gemaakt voor het jubileumboekje van VV Wildervank. De komende dagen plaatsen we één interview per dag, zodat ook oud VV Wildervankers dit terug kunnen lezen.
Oefenmeester Henk Wollerich van v.v. Wildervank was verantwoordelijk voor de val van het jeugdig talent Roelof Stevens. Maar dankzij bestuurslid Goos Boers is Roelof nog steeds lid van v.v. Wildervank.
Één van de grootste talenten die de voetbalvereniging Wildervank voortgebracht heeft, was ongetwijfeld de Wildervanker Roelof Stevens. Toenmalig oefenmeester Max Rosies had een oog naar het jeugdig talent en haalde hem bij de selectie van v.v. Wildervank. Rosies had nog maar net 'zijn hielen' gelicht of zijn opvolger trainer Henk Wollerich nam een paar Veendam-spelers mee. En het 'sprookje' was uit voor deze talentvolle speler van Wildervank. De eigen jeugd van Wildervank werd op een zijspoor gezet, alleen Robert Boomsema en Gerard Pik bleven bij de selectie. En Stevens moest de concurrentie op het middenveld aangaan met oud-prof Willie Wever van Veendam.
Het echte werk begon allemaal toen de jeugdige Roelof Stevens vanuit de A-junioren werd overgehaald naar het eerste elftal. Stevens: “We hebben een keer een toernooi ergens gespeeld. Dat was het laatste toernooi van Rosies en het eerste toernooi van de nieuwe trainer Henk Wollerich.”. En op dat toernooi speelde Stevens 'de sterren van de hemel'. “Maar ik ben nooit weer in het eerste elftal gekomen. Ik zeg nog altijd, Max Rosies had nog een jaar moeten blijven.”, volgens Stevens, die een prima band had met Rosies. Stevens: “Max zag alles. Met rondjes rennen verstopten sommige spelers zich achter de heg en Max haalde de spelers daar zelf weer weg.”.
Daarna kwam de periode Henk Wollerich. Hij nam een paar spelers uit Veendam mee. Zoals Frans en Paul Piel, Theo Holtjer en Erik ten Horn. De voormalige profvoetballer Wollerich van BV Veendam had een zwak voor zijn plaatsgenoten en die kregen dan voorrang op de jeugd van v.v. Wildervank. Stevens: “Er waren eigenlijk maar twee spelers van Wildervank die het wel gered hebben en dat waren Robert Boomsema en Gerard Pik. Ik moest de concurrentie aangaan met oud-BV Veendam-spelers Willie Wever en later Frans Piel voor een plek op het middenveld. Ja, en dan kun je het wel schudden als er een Veendam-enclave voor je staat.”.
Roelof Stevens, geboren op 28 oktober 1960, is sinds 1 augustus 1968 lid van v.v. Wildervank. “Toen mocht ik nog niet voetballen. Je moest 8 jaar wezen in die tijd. Daarna ben ik eerst gaan trainen. De trainers waren Goos Boers en Rieks Cosse. In de winter gingen we altijd trainen in Huize Bijleveld in Wildervank en in de winterperiode speelden we zaalvoetbal in de Sorghvliethal. Op die oude betonvloer.”.
Roelof Stevens heeft altijd geluk gehad dat hij in twee goede lichtingen zat bij Wildervank. Roelof bleef met zijn leeftijd nooit 2 jaar in dezelfde groep zitten. “In het tweede jaar in Wildervank C1 ben ik door mijn trainer Rieks Cosse uitgeroepen tot beste voetballer. Daardoor heb ik ook een uitnodiging te danken van de KNVB. Voor de Groninger selectie.”.
“Ik kon wel een beetje voetballen, maar daar was ik niet goed genoeg voor. Ik moet wel zeggen dat ik een week ziek op bed heb gelegen, maar dat aanvaard ik niet als een excuus.”. Roelof kan zich nog herinneren dat hij in Muntendam in de stromende regen moest voetballen. Oud-betaald voetballer Jurrie Koolhof deed ook mee. Hij heeft later nog bij BV Veendam, PSV en het Nederlands elftal gespeeld. Roelof: “Daar was ik veel te licht voor.”.
Als vrijwilliger heeft Stevens bij Wildervank ook zijn 'sporen' achtergelaten. Veel kantine diensten gedraaid. Samen met Dina Martijn, Greta Woldhuis, mevrouw Kappen en Willie Stevens (de vrouw van Roelof). “Verder ben ik grensrechter geweest bij de A1-junioren. En ik was op dat moment ook speler / leider bij het derde elftal. Verder was ik grensrechter bij de A-junioren en ‘s morgens jeugdleider. Ook ben ik scheidsrechter geweest. En ik draaide tussen de bedrijven door ook kantinediensten. Van alles heb ik wel gedaan.”.
Roelof was dus een manusje van alles bij Wildervank. Maar oefenmeester Henk Wollerich was de kwade genius, want hij was er verantwoordelijk voor dat Roelof Stevens naast een profcarrière greep. “Daarna kwam ik een beetje met mezelf in de problemen te zitten. Toen ben ik overal mee gestopt. En ik heb het eigenlijk nooit weer opgepakt.”.
Vorig jaar dacht ik: “Ik stop er mee. Ik stop na 35 jaar lidmaatschap. Hier kom ik toch niet meer, wat doe ik er mee? Ik heb me heel netjes afgemeld. Ik kreeg Goos Boers nog aan de telefoon. Want ze waren met een reünie bezig van de Wildervank C1. Goos zei: “Wat heb ik nou gehoord, heb jij je bedankt als lid?”. “Ja, zei Roelof maar het voelt niet goed.”. De volgende morgen heb ik Harrie Muurman weer gebeld en ben weer lid van Wildervank geworden.