OUDGEDIENDEN - Zaterdag 20 december hadden in een reünie vijf oud-Muntendam spelers van het eerste kampioenselftal tegen Veelerveen in 1955 herinneringen opgehaald in de Menterne. Er werd gespeeld in het eerste elftal in de Tweede klasse B van het district Noord van de KnvB. Er werd onder andere gespeeld tegen Achilles, WWV, Veelerveen, HSC, Asser Boys. In de Eerste Klasse werd later ook gevoetbald.
Lucas Rosies (80) was als midvoor speler actief. Jan Wiegers (82) als rechtsbuiten. Jans Rademaker (85) was de keeper van het elftal. Piet Jager (80) de spits. En Bé Hooijer (79) zat in de achterhoede. Het idee voor een reünie kwam van Jans Rademaker. Hij had contact opgenomen met Bé Hooijer en Jan Wiegers. Zij reageerden enthousiast en lieten het balletje verder rollen. Die zaterdagmiddag waren de oud-voetballers weer bij elkaar gekomen. En werd het contact na jaren weer herstelt.
Het team was altijd een hechte groep. Ze wisten alles van elkaar en ze hadden ook echt wat voor elkaar over. Over het winnen van het kampioenschap in 1955 stond in de krant dat dit niet kwam omdat er zulk goed voetbal is gespeeld, integendeel, maar de strijdvaardigheid in deze ploeg heeft uiteindelijk de doorslag gegeven. Het kampioenschap werd tegen Veelerveen gespeeld met 1-0 als eindscore. Voor het winnen van het kampioenschap ’54-’55 hebben de spelers Tweede klasse B team ieder een zilveren sigarettendoos met inscriptie van de vereniging overhandigd gekregen.
Voorzitter Nantko Boddema van de Voetbalvereniging Muntendam was ook op de reünie aanwezig. Het kampioenschap kan de oud-wethouder zich als 6 jarige jongen nog goed herinneren. Vroeger kwamen er tot zo’n 4000 toeschouwers kijken. Het leefde enorm in die jaren. Tegenwoordig is 300 toeschouwers al veel. Er waren ook supportersclubs en gingen er 2000 mensen mee naar uitwedstrijden, zoals in Emmer Compascuum. In de jaren 70 begon dat terug te lopen. Boddema is vanaf zijn achtste is lid van de vereniging, en sinds 2006 is hij voorzitter.
Boddema vertelde dat de club voor de oud-spelers een Veertig plus club heeft. Voor wie er lid van is, is er twee keer in het jaar een kaartavond.
Keeper Jans Rademaker kwam op zijn elfde bij de voetbalvereniging. Eigenlijk mocht hij van zijn ouders niet lid worden van de club. Ze zagen dat niet zitten omdat voetballers ook schoppen kregen te verduren. Maar keeper mocht hij wel worden. De uitslagen waren in het begin met 0-7 of 0-8 verliezen niet best. Het jaar erop werd het met 0-2 of 0-3 al een stuk beter. Hij ging ook van de B’tjes naar de A’tjes. Op zijn vijftiende moest Jans invallen in de wedstrijd tegen Foxhol. Deze club had nog één punt nodig om niet te degraderen. Helaas was er even tegen het einde een aanval van Foxhol speler Rieks Abee, een boomlange kerel die keihard de bal in het doel schopte. Jans was nog maar 15 en heeft deze bal niet tegen kunnen houden. Abee had tegen hem gezegd, “als je geen ballen laat lopen zal ik je er wel een inschoppen”. Het was de redding voor Foxhol. Jans werd het met stukken modderzoden tegen het achterhoofd gegooid niet in dank afgenomen. Een jaar later ging Jans naar de A aspiranten over. Maar hij moest tegelijk ook in het tweede elftal keepen, wat eigenlijk niet mocht. Daarom keepte Jans onder de naam Mikes Keizer in het tweede, omdat hij beter was dan de keeper in dat elftal. Dat is twee jaar zo gegaan. Van 1955 tot 1960 heeft Jans bij Be Quick gekeept als semiprof. Na deze periode was hij weer tot 1967 bij Muntendam gaan spelen. Op zijn 38ste zat hij in nog in het GVB elftal (Groninger Voetbalbond), en speelde in heel Nederland.
Achterhoedespeler Bé Hooijer was op zijn negende lid geworden van de voetbalclub. Direct na de oorlog had Frits Bos, die keeper was bij de club, wat jonge jongens bij elkaar gebracht. Zo kwam Bé bij de B aspiranten. Hij heeft alle elftallen doorlopen. In 1952 kwam Hooijer op zijn 16e in het eerste van Muntendam te spelen. Het was als middenvoor, als rechtshalf, rechtsback en hij was de stopper. In het laatste minuut tegen Noordster heeft Bé gedacht om de bal zelf even uit te schoppen omdat keeper Jans wel moe zou zijn. Maar Bé gleed uit en legde de bal middenvoor bij een speler van Noordster, die er meteen een doelpunt van maakte. Toen was Jans behoorlijk boos. Dertig jaar lang heeft hij bij Muntendam gespeeld, en op zijn 39ste met voetballen gestopt. Bé is 10 jaar lang secretaris geweest van de club. Ook is hij altijd bij de jeugd betrokken geweest. Vijftig jaar lang was Bé lid van de vereniging. Zijn vrouw is er altijd bij geweest in de bus naar de uitwedstrijden.
Het kampioenschap van 1955 was Piet Jager zijn laatste wedstrijd voor zijn overstap naar het betaalde voetbal van Veendam. Bij Veendam heeft Piet 2 jaar als spits gespeeld. Daarna was hij een jaar lang bij Be Quick komen spelen, waarin hij ook zijn Muntendam ploeggenoot keeper Jans weer trof. Piet was naar het Westen verhuist vanwege werk bij de Hoogovens in IJmuiden. Vanaf 1959 werd er een jaar bij Go Ahead in Deventer gevoetbald. Van Go Ahead werd in 1960 de overstap gemaakt naar de VSV (Velser Sportvereniging), en daarmee naar de Eerste Divisie. In het fusiejaar van 1963 met de Stormvogels, en de naamswijziging naar Telstar, was Piet via de Tweede Divisie naar de Eredivisie overgegaan. In 1964 werd hij verkocht naar AZ. Daarna ging hij in 1965 bij de Kennemers in Beverwijk voetballen. Hij speelde in de eerste klas van de amateurclub, tot hij in 1970 met het voetballen stopte. In 1999 na zijn pensionering was Piet met zijn vrouw Ans, na 40 jaar, weer naar het Noorden terugverhuist.
Lucas Rosies was op zijn 10e lid van de voetbalclub in Veendam geworden. Op zijn 15e verliet hij door een persoonlijke reden het eerste elftal van Veendam, en was in het kampioensjaar als midvoor in het eerste van Muntendam gaan spelen. Het jaar ervoor had hij voor Veendam nog in Muntendam gespeeld, en met het tweede doelpunt dat van hem was deze wedstrijd gewonnen. Het jaar erop speelde hij in het eerste elftal van Muntendam tijdens het kampioenschap tegen Veelerveen. In een krantenverslag werd aan hem het vierhonderdste doelpunt van de Noordelijke klasse B toegewezen. Drie minuten voor het einde zette hij een toegewezen strafpunt om in een doelpunt. Rosies heeft 7 jaar bij Muntendam gespeeld, en keerde daarna terug naar de voetbalclub in Veendam. In de Kerstraat was hij vanaf 1959 een eigen elektrozaak begonnen, dat na 53 jaar nog steeds dezelfde naam draagt. Bij Veendam was hij in het tweede en derde elftal komen spelen. En bijna in het betaalde voetbal van Veendam, maar een knieblessure had dit verhinderd. Lucas komt uit een echte voetbalfamilie. Zijn broers Max, Ernst, Eppie en Ko hebben ook bij Veendam gespeeld. Zijn broer Max had meer geluk om in het betaalde voetbal van Veendam te komen.
Rechtsbuiten Jan Wiegers had tegen Nieuw Buinen het 1000ste competitiedoelpunt gemaakt. De wedstrijd werd met 4-0 gewonnen. De doelpuntenmakers waren Bé Hooijer, Piet Jager en het derde doelpunt had Jan Wiegers op zijn naam gezet. En daarmee het 1000ste sinds de start van de competitie van het elftal in 1927-1928. Na zijn spelersperiode heeft de oud-architect diverse bestuursfuncties binnen de vereniging bekleed, en was hij jeugdleider.
