Nieuws

Dinsdagmiddag heeft oud-bondscoach Leo Beenhakker in het Henk Nienhuis stadion uit handen van schrijver Klaas Fleurke het eerste exemplaar van het boek ‘De Langeleegte huilt’ in ontvangst genomen. Aanwezig daarbij waren de oud-spelers Jan Lubben, Jan Blijham, Wout Bosman, Jakob van Essen, Jan Korte, Angelo Cijntje, Marnix Kolder, Bert Wierenga, André Brouwer, Roelf-Jan Tiktak en Joop Gall. Eveneens is een exemplaar uitgereikt aan al de geïnterviewden en aan iedereen die een wezenlijke bijdrage aan het boek heeft geleverd. Spreker Paul Zoet, vader van PSV-doelman Jeroen Zoet, was de generale spreker.

Henk Jan Schmaal wilde met zijn welkomstwoord meteen verwarring over de nieuwe naam uit de wereld helpen. Hij heette ze welkom in het Henk Nienhuis stadion. Maar voegde eraan toe, op het Sportpark De Langeleegte, die zo blijft heten.

Oud-voorzitter en bestuurslid Peter Feiken van Veendam 1894, de moedervereniging van de betaalde voetbalvereniging, verteld hoe Klaas 12 jaar geleden aan het schrijven is geraakt. Feiken schreef altijd een wedstrijdverslag, maar was op een gegeven moment verhinderd. Klaas schreef het wedstrijdverslag en heeft het nooit meer uit handen gegeven. De schrijver Klaas Fleurke was geboren. We gingen ook boekjes maken voor de jongens”.

Feiken vertelde dat hij als jeugdspelertje zijn eerste herinnering aan Leo Beenhakker heeft gekregen. Het was de gewoonte dat de hoofdtrainer ook de aller jongste jeugd trainde.

Voor Joop Gal was het oprijden van de parkeerplaats een rare gewaarwording. “Het stadion staat er bijna nog zo bij als dat het was. Daar krijg je wel kippenvel van”, zegt hij. Onder de aanwezige iconen wilde hij er emand uit lichten. Iemand die ongelofelijk veel voor het Nederlandse voetbal heeft betekend. Maar ook internationaal. En allerlei onderscheidingen heeft ontvangen. Joop Gal richtend naar Leo Beenhakker: “Als u in Engeland was geboren meneer Beenhakker zou er voor uw naam Sir hebben gestaan. Ik denk en hoop dat er in de toekomst nog een lintje aan vast zit”.

Voordat het grote moment van de eerste uitreiking en officiële presentatie aanving zei Klaas Fleurke met zo’n groot icoon naast zich, “Ja, daar sta je dan”. Hij vertelde dat tijdens het werken aan het boek de gesprekken met de mensen hem meest  bij zijn gebleven. Met veel sentimenten en emoties die voorbijkwamen. Zo’n club als Veendam is emotie en is sentiment.

Beenhakker was na het behalen van het hoogste trainersdiploma van Go Ahead naar Veendam gekomen. Waar hij op zijn zesentwintigste als hoofdtrainer werd aangesteld. Een groot aantal spelers waren ouder. “Zoals Peter Feiken al zei was het de gewoonte dat de hoofdtrainer ook de aller jongste jeugd trainde”, zegt Fleurke. Beenhakker valt in, “Ik heb ze allemaal gezien en ook allemaal gehad”.

Aan de Langeleegte heeft Beenhakker de kiem gelegd voor zijn succesvolle en imposante loopbaan als coach en trainer. Hij heeft een indrukwekkend CV met vijftien profclubs in Nederland, Spanje, Mexico, Zwitserland en Turkije. Werd met Real Madrid 3 keer landskampioen, twee keer landskampioen met Ajax, en in 1999 het kampioenschap met Feyenoord. Daarnaast was Leenbakker  bondscoach van Nederland, Saoedi-Arabië, Polen, Trinidad en Tobago. Voor al deze verdiensten is hij door de KNVB onderscheiden als Bondsridder.

“Bijna nergens zat u vaker op de bank dan in Veendam. Ik heb het uit uw CV gehaald, het was 138 keer in vier seizoenen. Bij Real Madrid zat u één keer vaker op de bank, dat was 139 keer. Aan de Langeleegte in Veendam was uw carrière begonnen. Ik ben er hartstikke trots u het eerste exemplaar te mogen overhandigen”.

Na de overhandiging zei ‘Don Leo’ zei het zeer eervol te vinden het eerste exemplaar te mogen ontvangen. Beenhakker: “Ik vond het heel belangrijk om mij als trainer te ontwikkelen. Ik heb altijd heel veel ambitie gehad, maar was als voetballer uiteindelijk niet goed genoeg. Ik had hiervoor gekozen en wilde het maximale eruit halen wat er in zat. En achteraf moet ik zeggen dat ik voor mezelf daar een redelijk goed gevoel over heb. In die 50 jaar dat ik dit beroep heb mogen doen heb ik me niet verveeld. Want heb er elke dag van genoten. Elke dag ben ik met veel plezier naar het stadion gegaan”.

“Onderweg naar Veendam heb ik ernstig moeten zoeken naar de oude rotonde naar Gieten. Daar heb ik mooie herinneringen aan. Zondagsmorgens waren we voor de uitwedstrijden per auto’s heel vroeg onderweg naar de trein in Assen. En het was nog rustig. Het was de kunst om op de rotonde bij Gieten zodanig voor te sorteren dat de ene helft linksom ging, en de andere helft kwam je dan aan de andere kant wel weer tegen. En wie dan voor ging was wel eens spannend”.

“Ik vindt het zeer eervol dat ik dit boek heb mogen krijgen. Tegelijkertijd, en dat zeg ik met heel veel respect en eergevoel, beschouw ik me in dit geval als eerste reserve. Want naar mijn mening had natuurlijk het eerste exemplaar aan Henk Nienhuis uitgereikt moeten worden, aan Mister Veendam. Beenhakker stak het boek omhoog en zei met zijn naam in dialect, “Nienhuis, hij is voor jou. Dank je wel”. Zichtbaar geëmotioneerd liep hij met het boek weer naar zijn tafel terug.

Op donderdag 12 april geeft Willem Molema in de Breehorn, Boven Westerdiep 86 in Veendam, een lezing over zijn boek 'De eeuwige geest van de Langeleegte'. Het boek met herinneringen aan 100 jaar voetbal in Veendam verscheen in februari van dit jaar. De lezing begint om 14.30 uur en duurt tot ongeveer 16.00 uur. Toegang is gratis.

De Veendammer schreef eerder over het boek: "De 'Eeuwige geest van de Langeleegte' gaat over clubiconen als Henk Nienhuis en Jan Korte, over de drama's van overleden spelers, over de harde leerschool van trainer Leo Beenhakker en over erotiek en romantiek. Kortom, in dit boek leeft de geest van een van de beroemdste voetbalstadions eeuwig voort."

Willem Molema werd geboren op 3 maart 1952 in Veendam en woont nu in Oude Pekela. Hij werkte vanaf 1973 op de sportredactie van de toenmalige Winschoter Courant en werd drie jaar later verslaggever bij het voormalige Nieuwsblad van het Noorden (nu Dagblad van het Noorden). Daarnaast was hij 37 jaar voetbalscheidsrechter en jarenlang voorzitter van de scheidsrechtersvereniging Veendam e.o. (nu Oldambt en Veenkoloniën).

Het RDW-jaarverslag 2017 staat online. De RDW kijkt in het jaarverslag terug op de belangrijkste activiteiten en blikt vooruit naar ontwikkelingen in 2018 en verder. Zo heeft de RDW in 2017 vernieuwingen in het typegoedkeuringsproces doorgevoerd en gewerkt aan een nieuw erkenningen- en toezichtstelsel.

De RDW werkt samen met universiteiten, bedrijven en overheden aan de veiligheid op de weg. De introductie en toepassing van intelligente transportsystemen leidt tot nieuwe vraagstukken op het gebied van communicatie, registratie, toelating en toezicht. De focus van de RDW ligt daarbij op de veiligheid van de nieuwe technologie in en rond het voertuig. De RDW draagt actief bij aan het ontwikkelen van nieuwe regelgeving gericht op de veranderende rol van de bestuurder en de zelfrijdende auto.

Dienstverlening RDW groeit
De dienstverlening van de RDW is in 2017 ten opzichte van 2016 wederom gegroeid. Door de aantrekkende economie blijft het aanbod van te registeren importvoertuigen toenemen. Als gevolg daarvan is het aantal kentekenonderzoeken gestegen met 11% en steeg ook het aantal afgegeven documenten. Ook het gegevensgebruik door overheden is toegenomen. Dit heeft onder meer betrekking op het succes van het Nationaal Parkeer Register voor gemeenten. Inmiddels zijn ruim 80 gemeenten aangesloten op het Nationaal Parkeer Register, zij gebruiken de gegevens voor de parkeerhandhaving.

Duurzaamheid
Duurzaamheid is een steeds belangrijker thema in de mobiliteit. De RDW is bij veel ontwikkelingen voor schone, stille en zuinige voertuigen actief. De RDW levert sinds 2017 de voorzitter van de UNECE-werkgroep die mondiaal reglementen opstelt voor voertuigen over emissies en energie. In 2017 heeft de RDW een eerste APK-erkenning afgegeven voor elektrische voertuigen. Een bedrijf met deze erkenning mag voertuigen keuren die uitsluitend elektrisch worden aangedreven en hoeft niet te beschikken over apparatuur voor het meten van uitlaatgassen. Daarnaast informeert de RDW via de APK-herinneringsbrief automobilisten over het belang van de juiste bandenspanning en profieldiepte van banden voor het milieu.

Vernieuwing typegoedkeuringsproces
Eindbeeld voor de vernieuwing van het typegoedkeurinsproces is dat deze digitaal worden aangevraagd, waar mogelijk ook geautomatiseerd beoordeeld en gepubliceerd. Doel is om de kwaliteit hoger en de doorlooptijd lager te krijgen, met een efficiënter, transparanter en beter meetbaar proces.

Nieuw erkenningen- en toezichtstelsel
In samenwerking met de voertuigbranche is in 2017 gewerkt aan de modernisering van het erkenningen- en toezichtstelsel. Toegangseisen voor bedrijven en de afzonderlijke bevoegdheden worden flexibeler zodat ze aangepast kunnen worden op ontwikkelingen in de markt en de samenleving.

Betrouwbaarheid registers
De RDW doet veel aan de beveiliging van de RDW-systemen, zoals het kentekenregister. Zo weert het Security Operations Center van de RDW aanvallen van hackers af. Daarnaast werkt de RDW in Europees verband aan een gedragscode voor gegevensbescherming in de internationale gegevensuitwisseling tussen de Europese registratieautoriteiten.

Een onafhankelijke audit heeft uitgewezen dat de RDW voor het kentekenregister waarin alle voertuigen en hun houders zijn geregistreerd alle regels rond privacy op de juiste wijze naleeft. Het keurmerk betekent dat burgers erop kunnen vertrouwen dat hun persoonsgegevens bij de RDW in goede handen zijn en dat de privacy is gewaarborgd.

Voorbehoud goedkeuring
Publicatie van het jaarverslag vindt plaats onder voorbehoud van officiële goedkeuring door de minister van Infrastructuur en Waterstaat. Het jaarverslag 2017 is te vinden op rdw.nl/over-rdw.

Drie weken geleden deed de Stichting De Kanteling in de krant een oproep voor de auditie voor de film Tegenstellingen, het nieuwe project van de stichting. Dat heeft een mooi resultaat opgeleverd: dankzij het artikel hadden zich 25 belangstellenden aangemeld, in feite te veel voor het aantal hoofd- en bijrollen.

De auditie was op 1 maart in café ’t Keerpunt in Spijkerboor. Het was een geanimeerde en succesvolle bijeenkomst, want voor alle hoofd- en bijrollen hebben we mannen en vrouwen gevonden, waarna er zelfs nog mensen overbleven omdat er niet genoeg rollen beschikbaar waren. Het enthousiasme was echter zo groot en de talenten zo aantrekkelijk, dat er is besloten om te zorgen dat iedereen een rol van betekenis krijgt.

Daarvoor moesten zelfs karakters worden bijgeschreven in het script. Het doel van het maken van de film is immers om daar zo veel mogelijk mensen bij te betrekken om de onderlinge samenhang te bevorderen.

Alle rollen zijn verdeeld en het script lag klaar, en konden de opnames op 1 april van start gaan bij het paasvuur aan de Kruisweg in Eexterveen. Mensen die wilden figureren konden zich vanaf 19 uur bij de filmploeg melden. Voor de wantrouwige was het uitnodigingsbericht afgesloten met, dit is écht geen 1 aprilgrap!

Er zijn opnames gemaakt voor de eerste en laatste scènes van de film. De stichting gaat proberen de vaart erin te houden. De bedoeling is alle, zo rond de tachtig, scènes in de loop van dit jaar af te ronden. Dat is een heel gepuzzel, omdat het allemaal in vrije weekends moet gebeuren en alle spelers voor een scène wel tegelijkertijd beschikbaar moeten zijn. Begin 2019 wordt de film gemonteerd, en in het voorjaar zal de première plaatsvinden.

Voorzitter van de stichting Hans van der Horst van de Stichting De Kanteling Aa en Hunze verteld: “Een paar geleden hebben we al eerder de film ‘De Kanteling’ gemaakt. Anderhalf jaar geleden hadden we een verhalenwedstrijd uitgeschreven voor een nieuwe film. Daar zijn drie verhalen uitgekomen. In de nieuwe film zit een romance. Er zit een ‘whodunit’ in, want is sprake van een brand onder verdachte omstandigheden. Bij Hannie van der Horst komt het tegenstellingen idee vandaan, Jan Erik Grezel bedacht de whodunit voor een beetje spanning, en Willem-Hendriks Muns heeft de wielerwedstrijd, die er ook inzit, ingezonden”.

De tegenstellingen zijn jong en oud, nieuwkomers en autochtonen, voor en regenstanders van windmolens, bioboeren en boeren met megastallen. Er wordt een mozaïekfilm van gemaakt met de thema’s door elkaar heen lopend. Van der Horst: “Zes weken geleden hebben we in de krant een oproep gedaan voor acteurs. Op 1 april hebben in ’t Keerpunt we een auditieavond gehouden. We hebben inmiddels over de dertig acteurs. Mensen waren zo enthousiast dat we rollen hebben bijgeschreven om iedereen te laten meedoen”.

“Het is een cultureel sociaal project", verteld Hans van der Horst. "Het doel van het maken van de film is het zoeken van de verbinding van de mensen onderling, maar ook de verbinding tussen de dorpen in de omgeving. Het doel van de stichting is om dit door culturele activiteiten te stimuleren".

“De mensen die zich hebben gemeld komen uit Appingedam, Ommelanderwijk, Wildervank, Veendam, Gasteren, Zuidlaren, Spijkerboor, Annerveen, Eexterveenschekanaal, Annerveenschekanaal, en dan vergeet ik vast een paar plaatsen. Maar het doel is om zoveel mogelijk mensen te laten meedoen. Daar beginnen we aardig in te slagen. Aan de vorige film hebben 125 mensen aan meegedaan. Dat verbinden is dus heel goed gelukt”.  

“We zijn met vijf mensen die het dragen. De bezoekers van het paasvuur figureren een beetje mee. Het paasvuur is georganiseerd door Vereniging van Dorpsbelangen Eexterveen”.

De benodigde scènes waren vooraf het ontsteken van het paasvuur gedraaid, en voor de toestroom van het publiek. Tijdens het paasvuur beeldden de acteurs publiek uit. Het schieten van wat scènes tijdens het paasvuur nam met de 25 acteurs een beperkte ruimte in.

Van der Horst: “We hebben in het script 80 scènes, die op 30 verschillende plekken worden gedraaid in de dorpen in de omgeving. Er zijn wat locaties op boerderijen, in ’t Keerpunt, maar ook in de Heerencompagnie. Verder in De Kiep, Dorpshuis Eexterveen en het gemeentehuis van Aa en Hunze. En in een kantoor in Wildervank of in Veendam”.

“We zijn nog op zoek naar verschillende locaties. We gaan regelmatig in een weekend filmen, waar we de rest van het jaar voor nemen. Het monteren gaan we in de eerste drie maanden van 2019 doen. We verwachten dat de première van de film in mei volgend jaar in ’t Keerpunt plaatsvindt”.

Geert Harms uit Ommelanderwijk heeft de ‘whodunit’ rol op zich genomen. Hij speelt een man met niet onbesproken gedrag die verdacht wordt iets met de brand van doen te hebben. Een Syrische familie is ook in het verhaal als autochtone nieuwkomers opgenomen. Na de opnames van de eerste scènes hebben zij lekkere hapjes rondgedeeld.

“De Vereniging van Dorpsbelangen Eexterveen heeft zich tot doel gesteld om de leefbaarheid vooral in het plattelandsdorp als Eexterveen zo hoog mogelijk willen houden”, verteld Jan Roelof Vos. “Zodat er jongeren kunnen blijven, en ouderen kunnen blijven. Zodat we hier met elkaar jong en oud kunnen zijn. Vorig jaar hebben we 10 woningen voor starters kunnen realiseren. Dat is vrij uniek”.

Beleef een super leuke en leerzame middag met symfonieorkest Educa Symfonia in Cultuurcentrum vanBeresteyn.

Op zaterdag 14 april voert Educa Symfonia voor kinderen en volwassenen een super leuk en ook nog eens een leerzaam concert uit. Dit symfonieorkest speelt licht klassieke muziek, populaire filmmuziek en ‘De Bananenkoopman’.

In dit gezellige muzikale uurtje laat het orkest kennis maken met de muziek en de musici. Welke instrumenten spelen er in het orkest? Wat kun je allemaal met zo’n instrument? Wat is de rol van de dirigent? Wat is de beleving bij de muziek ? En hoe voelt het als je mee mag zingen met het orkest? Want dat mag: de kinderen mogen meezingen met ‘De Bananenkoopman’! Het concert is bedoeld voor kinderen uit groep 3, 4 en 5 van de basisschool. De leerkrachten van de basisscholen is gevraagd om het lied ‘De Bananenkoopman’ aan te leren. De filmmuziek die te horen is, komt o.a. uit ‘Harry Potter’, ‘Lord of the Rings’ en ‘Pirates of the Caribbean’.

Kinderen in deze leeftijdsfase denken er over na om een instrument te kiezen. Omdat er volop gelegenheid is om de instrumenten samen èn apart te beluisteren, kan de motivatie voor een bepaald instrument groeien. Het kan ook hun motivatie versterken om later in een orkest te willen spelen. Ze mogen in ieder geval aan het eind van het concert ook de instrumenten bekijken en vragen stellen aan de musici. Het concert begint om 15.00 tot 16.00 uur in de foyer van Cultuurcentrum vanBeresteyn in Veendam en is bovendien gratis toegankelijk! Als dàt geen boeiende middag wordt?

Educa Symfonia is een initiatief van het VKSO het orkest van de Veenkoloniën en Cultuurcentrum vanBeresteyn.

Door: Joost Hooghiem | Plant Manager Underground Storages

Onlangs las ik op noordz.nl een artikel met de titel ‘De 7 hardnekkige fabels over waterstof’ waarin Professor Ad van Wijk (TU Delft) uitleg geeft over dit onderwerp. Omdat wij ook veel vragen krijgen over waterstof, leek het mij een goed idee het artikel eens kort samen te vatten en er een paar fabels uit te lichten en daarnaast nog wat aanvullende informatie over waterstof te verstrekken.

Fabel: Waterstof is explosief
Waterstof is van zichzelf niet explosief. Het is, net als aardgas, wel een brandbaar gas. Het brand pas bij de juiste verhouding met zuurstof en daarnaast heb je nog een ontstekingsbron nodig, een vlammetje.

Fabel: Waterstofauto’s zijn rijdende bommen
Een auto met een tank vol waterstof onder hoge druk zal niet zomaar exploderen bij een aanrijding. Bij een kapotte tank stroomt het waterstof er zo hard uit dat een eventuele vlam zal worden uitgeblazen. Waterstof is daarnaast zoveel lichter dan lucht dat het direct op zal stijgen. Een auto is daarnaast zo ontworpen dat zich geen waterstof kan ophopen in de auto.

Fabel: Van waterstof worden bommen gemaakt en dus is het gevaarlijk
Bij een waterstofbom dienen twee waterstofkernen gefuseerd te worden (kernfusie). Hiervoor is de energie van een kleine atoombom nodig, welke vaak onderdeel is van een waterstofbom.

Meer fabels over waterstof vind je op noordz.nl

Waterstof in bestaande infrastructuur
Wij zijn voornemens om in de toekomst waterstof te transporteren en op te slaan. Een veel gehoorde opmerking is dat waterstof overal doorheen gaat omdat het molecuul zeer klein is. Met wat kleine aanpassingen is bestaande infrastructuur goed te gebruiken. Daarnaast is productie, transport en opslag van waterstof niet nieuw. Het stadsgas van heel vroeger, veelal afkomstig uit kolen, bestond al voor een zeer groot deel uit waterstofgas. Momenteel wordt er ook al veel waterstof getransporteerd in Nederland (zo’n 800.000 ton per jaar).

Verschillen tussen waterstof en aardgas
Al meer dan een halve eeuw heeft Gasunie ervaring met het veilig en betrouwbaar transporteren en opslaan van aardgas. Waterstof is anders, maar lijkt in heel veel opzichten op aardgas. Daarom leek het mij goed de technische eigenschappen even op een rij te zetten:

Meer informatie
Meer informatie vindt u op  www.agbzw.nl en op www.energystock.com.

Door Gerard Dekens

Traditiegetrouw wordt er elk jaar bij Happy Days een wedstrijd eieren gooien georganiseerd, en zo ook dit jaar voor de 28e keer. Deze traditie werd in gang gezet door het toenmalige café 't Aaierdoppie in de Kerkstraat.

De bezetting van deelnemers was redelijk te noemen, maar had eigenlijk veel meer kunnen zijn in verband met de datum 1 april. Men dacht dat het hier om een grap zou gaan, maar het tegendeel was waar en er werd daadwerkelijk een wedstrijd georganiseerd door Happy Days.

Het weer was lekker en met af en toe een zonnetje waar iedereen volop van genoot en de wedstrijd bekeek vanaf het terras. De deelnemende teams (koppels van 2 personen) gooiden er lustig op los en men kon niet voorkomen dat er veel eieren sneuvelden door het verkeerd gooien of het niet goed kunnen vangen.

Volgend jaar is er weer een editie op eerste paasdag in de Kerkstraat, waar men zich voor op kan geven bij Happy Days.

De uitslag van de winnende teams:
Eerste prijs over een lengte van 16 meter werd het team Bert en Ina. Tweede prijs over een lengte van 14 meter met 6 eieren werd het team Remco en Hendrik. Derde prijs over een lengte van 14 meter met 7 eieren werd het team Kibbe en Pascal.

De uitslag van het winnende team, dubbel eieren gooien, over een lengte van 14 meter, werden Edwin en Fabian. Zij kregen de wisselbeker uitgereikt door Annet Stuut van Happy Days in Veendam. De andere winnende teams kregen een beker mee naar huis als aandenken van een geslaagde paasmiddag. De poedelprijs ging naar het team Chantal en Melanie, omdat hun gooitechniek het liet afweten. De uitreiking vond plaats in Eethuis Buuv in de Kerkstraat.

De TC Veendam heeft zaterdagmiddag tijdens de jaarlijkse Open Dag het tennisseizoen geopend. Een speciaal moment was de onthulling van de namen van oud BV Veendam spelers op de stoeltjes langs de banen. Het klusteam van de tennisclub had indertijd ruim 100 tribunestoeltjes weten te redden van de tribunes achter de doelen van het stadion De Langeleegte. De stoelen zijn deze winter opgeknapt en worden nu gebruikt op en langs de banen van het tennispark.

Om de herinnering aan de SC- en BV Veendam toch levend te houden hebben zo’n 40 stoeltjes de namen gekregen van oud spelers van de betaald voetbalclub. Op deze manier leeft het roemrijke verleden toch nog een beetje voort aan De Langeleegte, want de namen van o.a. Frans de Munck, Dick Nanninga, Woutje Bosman, Johan Derksen, Henk Nienhuis, Jan Korte Henk de Haan, Marnix Kolder en Angelo Cijntje prijken nu langs de tennisbanen.

Henkie “Broez’n” de Haan gaf het startschot voor de onthulling door op zijn trompet het Grönnens Laid te vertolken.

Voorafgaand aan de onthulling hadden ruim 70 leden genoten van een paasbrunch in het kader van de festiviteiten van het 90 jarig jubileum dat de tennisclub dit jaar uitgebreid gaat vieren. Het jubileumprogramma bevat voor de rest van het jaar o.a. een reünie met feestavond op 30 juni, een tennismarathon van 90 uur, een Sportfair op 15 juli en aan het einde het jaarlijkse Zechstein Veendam Open in september.

Tijdens de Nationale Museumweek die gehouden wordt van 9 tot en met 15 april, staan de schatten in de musea extra in de schijnwerpers. In musea komt ons verleden tot leven en bewaren we onze schatten. We kunnen er leren wie we zijn en we kunnen in een museum weer even tot onszelf komen. In onze 'snelle' wereld is het prettig dat er plekken zijn waar we ons kunnen bezinnen, verwonderen, verbazen. Musea verbinden ons met het verleden maar ook met het nu. In musea vinden we ons echte goud.

Het Veenkoloniaal Museum Veendam haakt in op het thema met een spannende speurtocht die langs allerlei verrassende schatten voert. Wat die schatten zijn? Dat bepaal jezelf! Heb je je lievelingsobject gevonden, dan kun je je voor € 1,– met een ouderwetse Polaroid-camera bij één van je lievelingsobjecten laten fotograferen!

Veenkoloniaal Museum
Museumplein 5, Veendam

Kijk voor informatie op www.veenkoloniaalmuseum.nl