ParkstadVeendam.nl

Op de maandagen  17, 24 en 31 juli 2017 organiseert  Team Sport van de gemeente Veendam in samenwerking met de golfclub ‘De Compagnie’ kennismakingslessen golf  voor senioren. Iedereen vanaf 55 jaar is van harte uitgenodigd. De activiteit vindt plaats bij de Golfclub (Golflaan 1, Veendam).

Activiteiten
Op deze ochtenden bent u in de gelegenheid om het golfen uit te proberen. We gaan putten, chippen, afslaan op de driving range en als kers op de taart mogen we een ronde lopen op de par 3 baan.We starten om 9.30 uur en rond kwart voor 12 sluiten we af. Na de activiteit is er  gelegenheid om op het terras of in het restaurant van de Golfclub een drankje te nuttigen. Dit is voor eigen rekening.

Meedoen?
Bent u nieuwsgierig en lijkt het u leuk om deze sport uit de proberen? Aanmelden kan tot en met 11 juli bij Petra van den Bosch op telefoonnummer 06- 11 39 43 01 of via een e-mail aan petra.vandenbosch@dekompanjie.nl. De kosten voor deelname zijn € 7,50 voor eenmaal deelnemen, € 10,00 voor 2 maal en € 12,50 voor 3 maal deelnemen. Graag bij aanvang contant voldoen. 

Voor de expositie tijdens de zomermaanden wordt door vanBeresteyn sinds enkele jaren een oproep gedaan aan amateurkunstenaars die één of meerder werken willen exposeren. vanBeresteyn geeft hiermee gelegenheid aan kunstenaars die niet voldoende werken hebben om een hele expositie te kunnen vullen, maar wel een paar prachtige werken hebben gemaakt. Ook voor de komende expositie die wordt geopend op woensdag 12 juli om 16.00 uur  is volop ingeschreven en belooft een gevarieerde tentoonstelling te worden van uiteenlopende stijlen en inzichten. De opening wordt verricht door Bertine Beugels.

De zomerexpositie is dagelijks vrij toegankelijk en te bezichtigen.

De wonderbaarlijke Surinaamse belevenissen van de Winschoter predikant Boekhoudt, in combinatie met werk van de Surinaamse kunstenaar Rudi Pinas

9 juli tot en met 15 oktober 2017 / Veenkoloniaal Museum Veendam

Op 4 april 1845 stapt de dan 22-jarige Willem Boekhoudt (1822-1894) aan boord van het fregatschip Catharina om naar Suriname te zeilen. Hij vestigt zich daar als ‘Evangelie dienaar’ voor zowel de Hervormde gemeente als de Lutherse gemeente in Paramaribo. Toen in 1847 de predikant van de Hervormde gemeente ziek werd en naar Curaçao ging om te herstellen, trad Boekhoudt een jaar lang in zijn plaats.

Maar zoals Boekhoudt zelf schrijft, was er voor en na die tijd niet altijd genoeg werk en had hij tijd om de binnenlanden van Suriname te verkennen. Boekhoudt observeert en beschrijft. Ook komt hij op zijn tocht nazaten van Groningers tegen, de boeroes. Mensen die vol optimisme naar Suriname waren getrokken om daar moerassen te ontginnen en zich in de landbouw te bekwamen. Van hun optimisme was tijdens het bezoek van Boekhoudt weinig meer over. Volgens de dominee konden ze “alleen nog maar bidden, in de hoop dat alle ellende snel voorbij zou gaan”. De dood zat hen op de hielen. Het Surinaamse klimaat bleek niets voor deze Nederlanders.

In 1849 wordt Boekhoudt in Scheemda aangesteld als predikant, maar zijn Surinaamse avontuur laat hem niet los. Als ‘Suriname-expert’ is hij in de wintermaanden in de Groninger Veenkoloniën een graag geziene gast bij lezingen voor de zeemanscolleges en bij de Nut-verenigingen. Velen vragen hem om zijn verhalen op schrift vast te leggen, maar het komt er niet van. Pas in 1873 begint hij te schrijven en in 1874 verschijnt zijn publicatie bij Van der Veen te Winschoten. Vreemd genoeg adviseert hij bij de inleiding de Groningers om naar Suriname te gaan. Blijkbaar was hij het lot van de boeroes vergeten. Boekhoudt is ook in zijn boek een kind van de 19de eeuw: enerzijds verafschuwt hij de slavernij, anderzijds vraagt hij zich af of er nog wel werkenden zullen zijn voor de plantages. Door de afschaffing van de slavernij is er immers werk genoeg. Wie moerassen kan ontginnen kan zo aan de slag.

Rudi Pinas
Rudi Pinas is geboren in het Marrondorp Moitaki in Suriname. Marrons zijn nakomelingen van mensen, die gekozen hadden om in vrijheid te leven boven de slavernij op de plantages. Op jonge leeftijd begint hij met het beschilderen van pagaaien (peddels). Zijn huidige werken zijn geïnspireerd op de Surinaamse kunstvorm Tembe van de Surinaamse Marrons. Tembe is een overkoepelende naam voor schilderkunst en houtsnijwerk.

Begin jaren zeventig verhuist Rudi Pinas, zonder enige kennis van lezen en schrijven, naar Paramaribo. Hier gaat hij op 11-jarige leeftijd voor het eerst naar de lagere school. Deze doorloopt hij in vier jaar en doet vervolgens de mulo. In 1979 vertrekt Pinas naar Nederland. In 1992 studeert hij af aan de Rijksuniversiteit Utrecht bij de vakgroep Klinische psychologie en Gezondheidspsychologie.

Rudi Pinas probeert de verbinding te maken tussen psychologie en kunst door kunst op te vatten als een cognitieve activiteit. In die activiteit zijn enthousiasme, verlangen, seksuele geheimen, pijn en verdriet, vreugde en lachen vervat. Rudi; "In de opvoeding binnen de Marroncultuur word je bijgebracht dat kunst belangrijk is en dat je later in het leven in staat moet zijn om een of andere vorm van kunst te kunnen beoefenen. Voor de Marons is kunst mooi en inspirerend of het nu om muziek of beeldende kunst gaat. De kunst van de Marrons wordt omschreven als Tembe. Tembe is ontstaan uit Afrikaanse kunstvormen die de gevluchte slaven overdroegen op hun nakomelingen. Het omvat veel abstracte symbolen, die liefdesuitingen, uitdagingen en bevestigingen van het leven uitdrukken. Cirkels en doorlopende lijnen vormen vaste patronen. Het hele proces van uittekenen van de patronen, schilderen en branden is in zekere zin een vorm van therapie."

Kenmerkend is dat de kijker met de patronen kan 'spelen' en veel variaties in de figuren kan waarnemen. Het centrale thema is de verbinding. De verbindingen tussen mensen en tussen groepen. Rudi Pinas werkt voornamelijk met houten panelen, aluminium, koper, cement en lakverf. Hij wil op termijn kunst combineren met ecotoerisme in Zuid-Suriname. Daarvoor wordt eco lodge Isakon opgericht. "Isakon wil een plek zijn waar kunstenaars in de natuur in alle rust aan kunstprojecten kunnen deelnemen. Geen massatoerisme, maar een toerisme waar ook de plaatselijke bevolking iets aan heeft."

• Gasunie investeert in power-to-gas installatie om markt voor waterstof op gang te brengen;
• Gasunie-dochters EnergyStock en New Energy zetten duurzame elektriciteit om in waterstof voor mobiliteit en industrie;
• Eerste power-to-gas installatie van 1 Megawatt in Nederland in september 2018 gereed;
• Aardgasbuffer Zuidwending ideale locatie vanwege buffercapaciteit en aansluiting op hoofdinfrastructuur voor gas en elektriciteit;
• Pilotproject HyStock belangrijke stap in opschaling power-to-gas technologie.

Gasunie heeft bekend gemaakt te gaan investeren in een power-to-gas installatie op het terrein van de gasopslaglocatie nabij Zuidwending in de provincie Groningen. Gasunie-dochters EnergyStock en Gasunie New Energy gaan bij Aardgasbuffer Zuidwending met zo’n vijfduizend zonnepanelen duurzame elektriciteit omzetten in waterstof. Daarnaast wordt duurzame energie aan het project geleverd vanuit het hoogspanningselektriciteitsnet van Tennet. Dit pilotproject (HyStock) zal  de eerste power-to-gas faciliteit in Nederland zijn met een capaciteit van 1 Megawatt. De locatie is ideaal omdat het de mogelijkheid biedt om in de toekomst waterstof grootschalig op te slaan in de speciaal voor gasopslag geschikt gemaakte zoutcavernes. Met HyStock willen de Gasunie-dochters samen met marktpartijen bijdragen aan de verdere ontwikkeling van de markt voor waterstof en nieuwe technieken op grotere schaal toepassen.

Waterstof als energiedrager
EnergyStock en Gasunie New Energy voorzien voor de aardgasbuffer bij Zuidwending (provincie Groningen) een grote rol in een duurzame energievoorziening. Henk Abbing, directeur EnergyStock hierover: “Duurzame elektriciteit is moeilijk op te slaan in grote hoeveelheden. Er is nog geen betaalbare accu uitgevonden die dat op grote schaal betrouwbaar kan. Met waterstof kan dat wel. In de vorm van waterstof kun je duurzame energie bewaren. Het is samen met zuurstof het hoofdbestanddeel van water. Met behulp van duurzame stroom kun je ze eenvoudig scheiden.” Gasunie New Energy ziet de omzetting van power-to-gas als een veelbelovende technologie waarin gasinfrastructuur een verbindende rol kan spelen. Waterstof wordt in de toekomst een belangrijke schone brandstof in een duurzame energievoorziening. Waterstof kan worden ingezet voor onder meer mobiliteit/vervoer, industrie en elektriciteitslevering. EnergyStock en Gasunie New Energy willen er samen met marktpartijen met het plan toe bijdragen dat de markt voor waterstof verder tot ontwikkeling komt.  

Van energiemanagement naar energietransitie
EnergyStock voert, als eigenaar van de aardgasbuffer, een energiemanagementprogramma uit waarmee ze haar energiegebruik wil verminderen en vergroenen. Eén van de maatregelen is het plaatsen van zonnepanelen op haar terrein. “Daarbij ontstond het idee om een deel van de overgebleven ruimte te gebruiken voor een power-to-gas installatie. Er zijn in Nederland nu nog maar weinig initiatieven waarbij groene stroom wordt omgezet in waterstof. Nederland loopt hierin achter op bijvoorbeeld Duitsland, dat een hoger aandeel wind- en zonnestroom in de energiemix heeft. Ook in Nederland begint het aandeel hernieuwbare energie toe te nemen. Daarom willen we ervaring opdoen met deze technologie en het toekomstige potentieel en de technologische uitdagingen in kaart brengen. Noord-Nederland heeft de ambitie om een waterstofeconomie te worden. We hebben windparken op zee, zonne-energie op land, we zijn via intercontinentale kabels aangesloten op het elektriciteitsnet in Scandinavië en Duitsland. Om het net goed te kunnen blijven balanceren, kan power-to-gas een belangrijke rol spelen. EnergyStock heeft  opslagruimte, we zijn aangesloten op het hoogspanningselektriciteitsnet en hoofdgastransportnet, we hebben kennis van opslag en willen onze verantwoordelijkheid nemen om een goede bijdrage te leveren aan de energietransitie. Samen met Gasunie New Energy willen we ervoor zorgen dat alle kostbare duurzame energie gebruikt wordt en er geen duurzame energie verloren gaat.”

Power-to-gas installatie
De zonnepanelen worden geplaatst op de aarden wallen rondom de installatie. Ook worden de parkeerplaatsen van de installatie voorzien van een zonnedak. Eén megawatt van het opgewekte vermogen wordt omgezet in waterstof. Daarvoor worden drie containers binnen de hekken van de installatie geplaatst: één bevat de elektrolyse-unit, de tweede de benodigde elektronica en de derde een compressor die vervolgens de opslagcilinders vult met waterstof. De opslagcilinders zijn mobiel en kunnen vervoerd worden naar afnemers in de mobiliteit en industrie. In april zijn omwonenden voor het eerst geïnformeerd over dit voornemen.

Kijk voor meer informatie op https://www.agbzw.nl/waterstofproject.

Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van de Europese Commissie.

MEER INFORMATIE

Power-to-gas
Power-to-gas is een proces waarbij duurzaam opgewekte elektriciteit uit bijvoorbeeld zon en wind wordt omgezet in waterstof. Dit wordt gedaan door in een proces dat elektrolyse wordt genoemd met behulp van groene stroom  water te scheiden in waterstof en zuivere zuurstof. Waterstof is een grondstof voor verschillende industriële processen. In de toekomst zal waterstof belangrijk worden als brandstof voor motorvoertuigen. Ook kan het weer worden omgezet in duurzame elektriciteit in periodes waarin dat onvoldoende wordt opgewekt. Het belangrijkste voordeel van waterstof ten opzichte van groene stroom is dan het langdurig kan worden opgeslagen, bijvoorbeeld in speciaal voor gasopslag uitgeloogde zoutcavernes in de ondergrond bij Zuidwending.

Over Aardgasbuffer Zuidwending
In de provincie Groningen ligt bij Veendam, tussen Zuidwending en Ommelanderwijk een opslag voor aardgas diep onder de grond. In deze ‘‘Aardgasbuffer Zuidwending’’ wordt aardgas opgeslagen in holtes in zoutlagen die speciaal voor gasopslag zijn gemaakt. Zo’n holte wordt een caverne genoemd. De cavernes liggen op een diepte tussen de 1.000 en 1.500 meter en het volume varieert van 5.000 MWh tot 10.000 MWh. De aardgasbuffer is aangesloten op het betrouwbare hoofdgastransportnet van GTS, in het hart van de TTF-markt. De eigenaar van de cavernes is EnergyStock, een dochterbedrijf van Gasunie. Kijk voor meer informatie op www.agbzw.nl.

Over EnergyStock
EnergyStock biedt unieke snel wisselende gasopslagdiensten aan die klanten nodig hebben voor portfoliomanagement en handel. Gedurende het hele jaar heeft EnergyStock hiervoor 24/7 injectie- en uitzendcapaciteit beschikbaar. De injectie- en uitzendcapaciteit van EnergyStock is hoog en betreft een van de hoogste ter wereld. Daarbij is EnergyStock in staat binnen 15 minuten om te schakelen van volledig injecteren naar volledig uitzenden. Kijk voor meer informatie op www.energystock.com.

Over Gasunie New Energy
Gasunie New Energy richt zich op het opschalen van innovatieve, duurzame energieoplossingen. New Energy kijkt met name naar nieuwe technologieën die zich op kleine schaal hebben bewezen. Haar doel is om deze concepten samen met partners op te schalen naar commerciële toepassingen. Hierbij kijkt New Energy niet alleen naar de technologische en financiële aspecten, maar ook naar de maatschappelijke. New Energy is dochter van de N.V. Nederlandse Gasunie, die zorgt voor het gastransport in Nederland en Noord-Duitsland. Gasunie wil vanuit haar publieke rol en op basis van haar kennis en expertise op het gebied van gas bijdragen aan het welslagen van de energietransitie. New Energy geeft daar invulling aan. Kijk voor meer informatie op: www.gasunienewenergy.nl.

Tekst Hans van Noort. Foto's Henk Gibcus

Een stukje duin/boslandschap midden op de ruimte van het veenkoloniale land. Dat is bijzonder. Dat verwacht je in zijn geheel niet op de vlakte tussen Stadskanaal, Nieuwe Pekela en Alteveer. Op de kruising Nieuwe Zuideraanleg, Tweederdeweg en Tweede Ontsluitingsweg (ja, wat een namen) ligt een terrein van ca. 15 ha van de SV (schietvereniging) Vulpes-Vulpes. Nu lijkt 15 ha niet zo veel, maar als je er m² van maakt, 150.000, is het opeens een behoorlijk stuk. Er zijn “wallen” opgeworpen om verschillende schietbanen te creëren. De beheerder van het complex is Bert Wilzing. Hij is medeoprichter van SV Vulpes-Vulpes (1986) en zat toen in het bestuur van de SV. Via zijn betrokkenheid bij de jacht én zijn ervaringen binnen de schietsport is hij sinds 2008 voor 20 uur in dienst van Vulpes-Vulpes en weet alle ins en outs van het schietbaan en de vereniging. Wie kan ons dan beter te woord staan dan hij?

De vereniging telt momenteel ongeveer 380 leden, die uit de wijde omgeving komen. Wilzing: “We hebben zelfs enkele leden van over de grens.” Het zijn voor ⅓  jagers en voor ⅔ deel sportschutters, mensen die schieten als sport beoefenen. Het aandeel vrouwen en jeugdleden van 14 tot 21 jaar is gering. Om lid te kunnen worden moet een Verklaring Omtrent Gedrag overlegd worden. Na screening én goedkeuring door justitie in Almelo wordt dit afgegeven. En denk niet dat je zomaar een revolver, pistool of geweer hebt. Pas na 1½ jaar lidmaatschap mag je zelf een wapen hebben. Tot die tijd gebruik je een leenwapen van de vereniging.

De naam Vulpes-Vulpes is de Latijnse naam voor een vos. Een oud bestuurslid was jaren geleden op jacht in Polen en kwam een fraai logo tegen met een vossenkop. Dat vond hij zo mooi dat het bestuur na overleg de Latijnse naam van die vos als verenigingsnaam gekozen heeft. De vereniging is overigens al op 15 juli 1969 opgericht! De 12 banen tussen de “wallen” zijn zo ingericht dat altijd in oostelijke richting wordt geschoten en wel om de volgende redenen: veiligheid – allemaal dezelfde kant op én geen last van een laagstaande zon. Op sommige banen is verlichting aangebracht. Op de banen zijn machines aanwezig, die de kleiduiven door de lucht wegschieten. De (mobiele) machines, de vereniging heeft er maar liefst 80, worden op afstand bediend. Er zijn verschillende soorten banen, trap- en skeetbanen. Dit heeft te maken met de positie van de schutter ten opzichte van de machine(s). Dit is aan strenge regels gebonden, want het zijn beide Olympische sportdisciplines!

Ja, kleiduiven, wat zijn dat nou? Kleiduiven, ook wel eco duiven genaamd, zijn als het ware een soort schoteltjes van geperst zand + bindmiddel. Ze zijn aan één zijde oranje gekleurd en bestaan uit verschillende maten en vormen. De kleintjes zijn wat sneller dan de grotere, die een Ø ca. 11 cm hebben. Rabbits (konijntjes/haasjes), wat boller van vorm, rollen  gemakkelijker over de grond en zijn dan doelwit van de schutter - vandaar de naam. Er wordt op kleiduiven en rabbits geschoten met een hagelgeweer. Het geweer bevat 2 patronen. Deze munitie is een hagelpatroon, deze bestaat uit een huls, een slaghoedje met onderin het kruit, een bekertje met de hagel (stalen kogeltjes). Bij de trainingen – afstanden van 30 tot 40 m worden patronen gebruikt met 24 of 28 gram hagel. Bij de échte jacht wordt zwaarder munitie gebruikt, maar is de afstand ook vaak groter! De kleiduif schiet dus door de lucht en de schutter moet hem zien te raken, zo simpel is het. Schiet de schutter raak, dan spat de kleiduif in duizenden stukjes uiteen. Maar… vergis je niet.

Anekdote van een cabaretier.
Karel is op jacht. Er komen 2 eenden over. Hij legt aan en schiet. Er gebeurt niets. Een 2e schot klinkt. Weer niets. Dan grapt hij: “Dit is nooit eerder vertoond, 2 dode eenden die na geschoten te zijn doorvliegen!” Het raak schieten vereist een enorme training en concentratie! De gediplomeerde trainers c.q. instructeurs zorgen voor het aanleren van de nodige vaardigheden en technieken. Zelf gaan ze met enige regelmaat op nascholing. De vereniging heeft ongeveer 25 instructeurs!
Om te oefenen voor het jachtexamen kan men ook bij Vulpes-Vulpes terecht, zeker als het gaat om de schietvaardigheid. Het eindexamen moet altijd op de schietbaan in Biddinghuizen worden gedaan.

Binnenbanen
Op de vier binnenbanen, 3 van 25 m en 1 van 50 m, wordt geschoten met pistool, revolver en geweer, niet op kleiduiven, maar op schijven/kaarten. Deze kunnen met een apparaatje automatisch op afstand gezet worden. De positie van de schutter kan wisselen: staand, knielend of liggend. Gehoorbeschermers doen goed dienst! Momenteel wordt door de vrijwilligers gebouwd aan een nieuwe binnenbaan van 100 m! Met regelmaat vinden op het schietcentrum wedstrijden plaats in de uiteenlopende disciplines, die variëren van onderlinge competities, openwedstrijden tot nationale en internationale kampioenschappen. Bij deze laatste wedstrijden komt ongeveer de helft van het aantal deelnemers vanuit Duitsland. “We hebben goede contacten met de verenigingen in Leer, Großefehn en Coesfeld,” vertelt Bert Wilzing. “Regelmatig gaan wij ook die richting op.”

Veiligheid
Een hot item bij de club. De wapens worden in een speciale wapenkamer in kluizen bewaard. Het gehele complex wordt met camera’s bewaakt, die rechtstreeks in verbinding staan met de meldkamer van de politie. De gebruikte munitie (patronen) moet geregistreerd worden. Dit geldt niet voor de kleiduiven! Jaarlijks controleert de politie, de wapenkamer met de kluizen en de vergunningen.

Op het terrein gelden ook regels:

• Het laden van de geweren mag pas plaats vinden op de desbetreffende schietpunten;
• Op het terrein mag alléén met ongeladen wapens worden rondgelopen;
• Wordt het wapen niet gebruikt, dan in het foedraal en in de auto.

Op de naleving wordt stevig gelet. Het vraagt van de jagers en schutters de nodige discipline.

3e helft
Zoals bij veel verenigingen is ook het sociale contact tussen de leden belangrijk. Een prachtige kantine waar van alles te verkrijgen is staat tot dienst van de schutters. Na de trainingen of wedstrijden is het er altijd gezellig. Deze kantine wordt ook gebruikt voor kennismakingsarrangementen met de schietsport, voor vrijgezellenfeestjes, bedrijfsuitjes, teambuildingsessies, presentaties, zakenrelaties en familiefeestjes. “Je ziet SV Vulpes-Vulpes kan in veel gevallen uitkomst bieden.” Naast de genoemde wapens kan dit in het geval van arrangementen uitgebreid worden met boogschieten. Natuurlijk moet ook aan de inwendige mens gedacht worden. Dit kan d.m.v. buffetten, rijsttafels, BBQ’s, lunches en dergelijke. Bijna alles is mogelijk!

Enthousiast geworden?

Kijk op: www.schietcentrum.nl  of
Bel: 0597.646444  of
Ga eens langs:
Nieuwe Zuideraanleg 10
9663 BN Nieuwe Pekela.

Leerlingen en het team van CBS ’t Haimstee uit Veendam hebben donderdagmiddag op een feestelijke manier vijf kunstwerken op de muren van hun school onthuld. Onder begeleiding van kunstenares Heleen Wilkens hebben alle groepen hieraan meegewerkt. De kunstwerken, schilderijen op grote multiplex platen, hebben als thema: ‘een vrolijk vliegend welkom!’. Ze zijn geschilderd in de CoBrA stijl.

Gerelateerde artikel:

• Klimbos Veendam door wethouder Schmaal officieel geopend

Donderdag is aan het eind van middag door wethouder Henk Jan Schmaal officieel het Klimbos Veendam geopend. Dit deed hij door met een zip-line over het water naar een eilandje te roetsjen en via een touwbrug weer terug te keren. Schmaal heeft tijdens een vrijgezellenfeest een keer eerder een klimbaan gedaan. Maar voor de openinghandeling werd hij door twee instructeurs goed geïnstrueerd. Ondanks dat het regende vond hij het goed te doen.

Het klimbos is gerealiseerd aan de voormalige toegangsweg naar de vuilstort. De Veendammer ondernemers Wouter van Riet en Sievert Uneken zijn begin 2016 met Borgerswold-Experience gestart. Uneken was met het initiatief voor deze plek gekomen. Tijdens de Pinksterdagen was het klimbos voor het eerst open. “Maar we zijn nu echt los. Wethouder Schmaal heeft veel betrokkenheid gehad. Er was veel contact met de gemeente en in een prettige samenwerking is een mooi project gerealiseerd”, verteld Sievert. “In het recreatiegebied een heus klimbos met 3 uitdagende routes voor alle leeftijden. Met keuzemogelijkheid uit 3 gevarieerde klimroutes voor een heerlijke uitdaging waar jong en oud van kan genieten”.

“Aanvankelijk was het de bedoeling om een klimpark te realiseren achter de waterskibaan. Maar er kon geen exploitant voor worden gevonden”, verteld Schmaal. Men heeft eerst gekeken of het paste met de andere plannen voor het realiseren van verblijfsrecreatie. Het mocht niet gaan conflicteren, maar er kan juist een hele mooie mix uit ontstaan. In januari 2016 kon met de realisatie van het klimpark worden begonnen.

Sievert Uneken is heel blij met de bezoekersaantallen. “Mensen hebben ons gevonden. De reacties op de Facebook-site zijn unaniem positief. Het is een pittig traject, maar dat hoort erbij”. De komende weken is er een mooie planning vol met klim en Paintball arrangementen. Er zijn ook contacten met campings om dagjesmensen te trekken. Uneken ziet het seizoen met vertrouwen tegemoet.

Alle leerlingen van Ubbo Emmius Veendam zijn geslaagd, dit bleek nadat vrijdag de uitslagen van de herkansingen bekend werden gemaakt. Ook vorig jaar bedroeg het slagingspercentage 100 procent.

“De afgelopen jaren was het slagingspercentage van constant hoog niveau, maar 100 procent is andermaal de kers op de taart,” aldus een zeer vergulde directie.

“Dit fantastische resultaat is te danken aan de inzet van de leerlingen en hun docenten. Daarnaast werpt het beleid om de examenkandidaten, middels speciale examentrainingsmodules, intensief voor te bereiden op het verzwaard examen duidelijk zijn vruchten af.”

Ubbo Emmius is trots op deze uitzonderlijke prestatie van de leerlingen.

Acantus hoopt nog voor de bouwvakantie te kunnen beginnen met de herbouw van het appartementencomplex aan de Julianalaan dat op 19 april jl. werd beschadigd.

Vijf appartementen worden geheel gesloopt en opnieuw opgebouwd, de overige 11 appartementen die leegstaan worden vernieuwd,, met onder anderen nieuwe badkamers en keukens. Daarnaast wordt nog gekeken of de isolatie van het complex verbetert kan worden. Een sloopvergunning is inmiddels verleend.

De verwachting is dat de werkzaamheden in de zomer van 2018 klaar zijn er dat ze vanaf dan weer kunnen worden verhuurd.
Het plan is om het deel van het complex dat nu bewoond is, in 2019 op te knappen.

De voormalige bewoners van de Julianaflat keren niet meer terug. Alle bewoners die in april verhuisd zijn, hebben aangeven bij Acantus niet meer terug te willen keren naar hun oude huis.