ParkstadVeendam.nl

SCHLAGERSTUNDE - Tjeerd komt uit een muzikale familie, zijn vader en zijn broer hebben ook een prachtige stem. Van Bernd Cluver heeft Tjeerd ‘Mexican Girl' opgenomen, dat heeft hij prima gedaan. Ook ‘Joanna' van Roland kaiser is heel mooi geworden. Tjeerd heeft natuurlijk ook eigen nummers zoals ‘We gaan weer feesten', ‘We zijn zoals we zijn' en ‘Als de bliksem'.
Op één van onze Waddeneilanden heeft hij nu een eigen cafe, dus als je daar wat gaat drinken kun je het geluk hebben dat Tjeerd achter de bar staat en ook nog een miniconcert geeft. Met zijn fantastische stem en uitstraling heeft hij ook Pierre Kartner bekoord, want die is helemaal weg van Tjeerd zijn stem. Als je wilt weten op welk waddeneiland Tjeerd zijn cafe heeft luister dan, Anneke Uildriks gaat het hem zeker vragen.

Donderdag 31 mei bij Radio Parkstad, de uitzending begint om 10.00 uur

RIGA - De door het Veenkoloniaal Museum te Veendam, in samenwerking met de Arnhemse stichting Hendrik Valk, in Riga ( Letland) opgezette overzichtsexpositie met werk van de Nederlandse kunstenaar Hendrik Valk, is een groot succes. De tentoonstelling trok tijden het afgelopen museumweekend die van 18 t/m. 20 mei in de Letse hoofdstad Riga werd gehouden, maar liefst 8107 bezoekers. De tentoonstelling die eerder in het Veenkoloniaal Museum te Veendam te zien was trekt al vanaf de opening op 4 april j.l., in de Letse hoofdstad veel media-aandacht en publiek. Diverse Letse-, maar ook Russischtalige kranten, pakten het onderwerp op en ook door de televisie werd in verschillende interviews aandacht aan de tentoonstelling geschonken. De tentoonstelling is nog tot en met 3 juni in Riga te zien, maar het Veenkoloniaal Museum en de stichting Hendrik Valk kunnen nu al tevreden terugblikken op dit project.  

Riga werd in 1917 het toevluchtsoort voor de Wit- Russische ouders van Tatjana Kotschergina die voor de Russische revolutie gevlucht waren. Letland bleef tijdens het interbellum, de periode tussen beide Wereldoorlogen onafhankelijk van Rusland.

Tatjana ging begin jaren twintig studeren in Arnhem. Daar ontmoette ze de Nederlandse kunstenaar Hendrik Valk en ze traden in het huwelijk. Tijdens het interbellum waren Hendrik en Tatjana elke zomer bij de (schoon)ouders in het Letse Riga en de nabijgelegen badplaats Jurmala te vinden. Hendrik Valk is de enige Nederlandse kunstenaar die ook in Letland heeft gewerkt. Zijn broer Willem werd vooral bekend als de Groninger Stadsbeeldhouwer.

De tentoonstelling over het leven en het werk van Hendrik Valk en zijn vrouw Tatjana Kotschergina is inmiddels de derde expositie die sinds 2006 door dit Veendammer museum is opgezet. De Letse fotograaf Andris Koslovski was afgelopen herfst in het kader van de internationale Fotomanifestatie Noorderlicht te gast in het museum in Veendam. Het Veenkoloniaal Museum hoopt de samenwerking ook de komende jaren in stand te kunnen houden en leeft al met plannen toe naar 2014 als Riga de Europese Culturele hoofdstad is. In de 19de eeuw bestonden er dankzij de Veenkoloniale zeevart en de houthandel goede banden tussen de Baltische regio en de Groninger Veenkoloniën.

V.l.n.r.: Moulay Smit, docent Albert ten Cate, Beng Ninsila, Mike Philips, Roy van der Laan, Harry Doedens en Frank Vergunst.

WINKLER PRINS - Zes leerlingen van de Winkler Prins Praktijkschool Veendam uit de Onderbouw 3 en Bovenbouw 4, 5 en 6 hebben donderdag 24 mei officieel examen gedaan voor het Nederlands Instituut voor Lastechniek in MAG-lassen. Deze opleiding NIL-1 is een landelijk erkend vakdiploma, vergelijkbaar met (V)MBO niveau 2-3. Het wordt breed gebruikt voor toekomstige werknemers in de metaalindustrie en de scheepsbouw.

Het examen bestond donderdagochtend uit een praktijkgedeelte in het laslokaal van het nieuwe VMBO-huis en donderdagmiddag uit een theoretisch gedeelte. De ingeleverde examenwerkstukken waren volgens de examinator van het NIL uit Voorschoten van uitstekende kwaliteit.

Het resultaat van hun examen mag er zijn. Zes leerlingen behaalden met hun diploma. Het zijn Beng Ninsila, 15 jaar, uit Veendam; Moulay Smit, 15 jaar, uit Nieuwe Pekela; Frank Vergunst, 15 jaar, uit Veendam, Harry Doedens, 16 jaar, uit Wildervank; Roy van der Laan, 16 jaar, jaar, uit Nieuwe Pekela en Mike Philips, 16 jaar, uit Veendam,

Moulay: ‘Ik was wel erg zenuwachtig, maar het viel eigenlijk best mee. En op de proefexamens had ik het altijd al goed gedaan.' Beng was helemaal niet zenuwachtig: ‘Ik heb het gewoon gedaan. Het was ook net een gewone les, vooral de praktijk. Theorie was wel hartstikke moeilijk.'
Roy: ‘Met Kerst wou ik nog met de opleiding stoppen. Ik dacht toch dat ik het toch niet kon halen. Maar ik ben wel doorgegaan. En nu heb ik ook nog examen mogen doen. Ik ben best wel trots op mezelf!'

Begeleidend vakdocent Metaal, Albert ten Cate, is uiteraard ook trots op zijn ‘jongens': ‘Het gaat om zeer talentvolle leerlingen, waarvan twee zelfs nog in de onderbouw zitten. Na het behalen van hun lasdiploma, kunnen ze doorstromen naar de NIL-2. Ze kunnen dan kiezen voor verdieping op het gebied van het MAG-lassen of voor verbreding richting TIG of BMBE. De kenners weten waar het over gaat. Daarmee vergroten zij hun kansen en mogelijkheden op de arbeidsmarkt aanzienlijk. De behoefte aan dit soort vakmensen is groot.'

NACHT ZONDER DAK - Op zaterdagavond 2 juni a.s. wordt het veld bij het Scoutinggebouw in Veendam verandert in een overnachtingsplek. De Protestantse Gemeente Veendam organiseert de ‘Nacht Zonder Dak 4fresh Air', waarbij zo'n vijfentwintig jongeren in de leeftijd van 12 tot en met 18 jaar, in Veendam de nacht doorbrengen in zelfgebouwde hutten van karton en plastic. Dit allemaal voor het goede doel om geld binnen te halen voor de Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting ( http://www.ncfs.nl/ ). Cystic Fibrosis wordt ook wel taaislijmziekte genoemd en is de meest voorkomende erfelijke ziekte met een beperkte levensverwachting. De aandoening is chronisch en niet te genezen.

Op de avond zelf worden er leuke dingen georganiseerd, zoals diverse spelletjes en is er een voorlichting over het goede doel.

Als afsluiting is er een kampvuur waar broodjes worden gebakken en waar liedjes worden gezongen, onder begeleiding van gitaarmuziek. Dit gaat door tot in de kleine uurtjes.

's-Ochtends wordt er met z'n allen gezamenlijk ontbeten, en kan iedereen hopelijk terugzien op een zeer geslaagde nacht.

Rink Oosting is amateurhistoricus en verzamelt oude foto´s en verhalen die de geschiedenis van Veendam vertellen. Wekelijks op parkstadveendam een nieuw verhaal, zoveel mogelijk inhakend op de actualiteit, omlijst met foto's. Mocht u zelf in het bezit zijn van oude foto's, ansichtkaarten, dia's, oude nota's, verhalen enz. U kunt Rink Oosting bereiken op telefoonnummer 06-41586400 of per e-mail: rinkoosting@wanadoo.nl

Zou men nu deze oude opname uit het begin van de vorige eeuw meenemen naar de oorspronkelijke plaats dan zal men tot de conclusie moeten komen dat niets meer herkenbaar is. De foto toont het Beneden Westerdiep gezien vanaf het huidige Prins Hendrikplein. Links zien we een moestuin, tegenwoordig staan hier woningen. De ophaalbrug behoorde tot Huize Woelwater. Gezien de vele bomen was Veendam vele malen groener dan nu. De meeste bomen zijn verdwenen. In die tijd waren de wegen nog leeg en kon men nog van de rust genieten. Men had in die tijd nog niet zoveel haast om ergens te komen.

Allemaal even stilstaan en naar het vogeltje kijken zal de fotograaf gezegd hebben toen hij deze opname maakte. Hij stond in de Kerkstraat en keek in de richting van het huidige Prins Hendrikplein. Het lijkt wel een reclamefoto gezien de reclame die aan de linkerzijde wordt gemaakt. Het hoge pand links is het voormalige hotel Java. Links ernaast de smederij van Dreesman. De ophaalbrug gaf toegang tot de Steenfabriek en de Langeleegte. Aan de overzijde van het kanaal rechts stonden enkele zeer oude woningen die waarschijnlijk hebben toebehoord tot de scheepswerf van Pik die hier gevestigd is geweest.

Hoe Veenkoloniaal lag het er destijds bij het aan Boven Westerdiep. Rechts één van de mooiste boerderijen aan het Westerdiep. Deze prachtige villaachtige boerderij behoorde toe aan de familie Meiborg. Vlak voor de afbraak is de boerderij nog gebruikt als plaatselijke manege. Aan de linkerzijde stond toen nog een rijtje woningen. Deze werden later afgebroken om een doorbraak te creëren voor de aanleg van de betonweg( Veendammerweg) naar Borgercompagnie. De schoorsteen behoorde toe aan de aardappelmeelfabriek van D.W.M. & Co. Deze fabriek en schoorsteen verdwenen in 1935. Heden ten dage is er van dit nostalgische plaatje niets terug te vinden. Door de jaren heen is alles verdwenen.

Zo moet het straatbeeld er honderden jaren lang uitgezien hebben. Als er een goede wind stond voeren ze zeilend door de Veenkoloniale kanalen, de vrachtschepen die vele goederen vervoerden. Als er geen goede wind stond bleef er maar één ding over, zelf het schip voorwaarts trekken of het laten doen door de scheepsjager en zijn paard. Achter de grote bomen langs het diep staat de voormalige opzichterwoning van de naastgelegen aardappelmeelfabriek. Op de achtergrond aan het eind van het diep stond de voormalige pastorie van ds. Sannes, Carpe Diem

Staan we zo goed; zullen hebben gevraagd toen ze werden gefotografeerd. Deze vroege opname uit de vorige eeuw toont ons een nostalgisch beeld van het Boven Westerdiep vlakbij de voormalige pastorie ‘Villa Maria' die we schuin achter de brug kunnen ontwaren. Tussen de pijlers van de brug de contouren van een prachtig schippershuisje dat hier stond. Op de achtergrond de voormalige boerderij van boer Tielken waarvan het voorhuis in later jaren drastisch werd veranderd.

Het moet een mooie zonnige dag zijn geweest toen deze opname werd gemaakt. We staan hier ter hoogte van de huidige Kerkstraat destijds Kerklaan. We zien het Bocht Oosterdiep rond 1917. Een oude opname als deze laat ons niet alleen het toenmalige straatbeeld zien maar toont ons ook veel over de klederdracht van die tijd. Een prachtig voorbeeld van de mode uit die tijd tonen ons de twee dames rechts die samen de Kerklaan in lopen om te gaan winkelen. In de weg zien we de rails van de smalspoorlijn die zijn weg vond door de Kerklaan. Het betreft hier een restant van de paardentramlijn die toen reeds aan de laatste dagen van zijn bestaan bezig was. De doorgaande lijn langs het Oosterdiep was reeds opgedoekt.

Het economisch centrum van Veendam, de Kerklaan in vroeger dagen. Voor de oorlog was de Kerklaan vooral een woon- winkelstraat. Grote woningen voor notabelen en winkels volgen elkaar op. Vele bekende notabelen zoals dr. Brongers, dr, Tjabbes, dr. Wichers en directeur Mulder van de plaatselijke Steennnootknopenfabriek bewoonden de Kerklaan. Rechts het prachtige huis met de zuilen van Dr. Brongers. Na de oorlog verloor de straat zijn woonfunctie en werd het voornamelijk een winkelstraat. De meeste oude gevels zijn verdwenen of zijn verminkt door verbouwingen.

Achter de Kerklaan ligt in het centrum een groene oase. Het betreft hier het Plantsoen tegenwoordig het Julianapark. Het park kreeg zijn definitieve naam Julianapark bij het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernard op 7 januari 1937. We zien hier het oudste gedeelte van het park dat zich direct achter het gemeentehuis bevindt. In het park bevond zich een muziekkoepel waar menig maal een muzikale uitvoering ten gehore gebracht werd. In die dagen werden dit soort uitvoeringen nog in grote getale bezocht. Op de achtergrond de toegang vanuit de Kerklaan die 's avonds met hekken werd afgesloten. Het park was in die tijd in de nachtelijke uren niet toegankelijk. Het park is tot driemaal toe vergroot. Een deel werd opgeofferd aan de heilige koe en in 2004 werd het park grotendeels gerenoveerd.

De Kerkstraat aan het begin van de jaren vijftig. De bebouwing vormde in die tijd nog een ononderbroken lint. Links het befaamde hotel De Vries dat wijd en zijd bekend was. De zaak straalde nog echt allure uit. Een alles verwoestende brand in 1976 deed het pand verdwijnen uit het straatbeeld. Aan de rechterzijde de benzinepomp die behoorde aan de voormalige autogarage ‘Centrum', in 1934 overgenomen door Dontje. In het winkelpand met het typerende torentje vonden we de manufacturenzaak van Stoop. In de kelder exploiteerden de heren De Graaf en Duut de ‘Eerste Veendammer Electro Bioscope‘. Zoals op de opname te zien is waren paard en wagen nog niet uit het Veendammer straatbeeld verdwenen.

Een oude opname toont ons de bocht in de Kerklaan rond 1900. in die tijd was de Kerklaan nog een echte laan met aan weerszijden bomen. Alleen langs de woningen lag een verhard voetpad. Het tweede huis was van dr. Wichers. Het pand mocht ook burgemeester Van Beresteijn tot zijn bewoners rekenen. Na zijn vertrek werd het pand in 1911 afgebroken om de doorbraak te realiseren voor het achtergelegen stratenplan. Op deze oude opname zijn prachtige details te zien. De Kerklaan straalde in die tijd nog echt allure en rijkdom uit. Ruim honderd jaar later is van deze allure, rijkdom en bijbehorende panden niets terug te vinden.