Sport

Tekst Hans van Noort [ hansvannoort@parkstadveendam.nl ]
Foto's Henk Gibcus

OSU – een buiging richting trainer en partner/tegenstander en je roept OSU. Trainingen en wedstrijden beginnen altijd met deze openingsgroet of beter gezegd dit begroetingsritueel, meditatie. Je doet dit uit respect voor de dojo. Er gelden ook een aantal regels, die strikt nageleefd dienen te worden. We noemen er een paar:  

• Wees altijd op tijd aanwezig;
• Praat niet als er iets uitgelegd wordt;
• Kauwgom is niet toegestaan;
• Zorg dat je kleding in orde is én draag het met gepaste trots;
• Géén kettingen, piercings, oorbellen e.d. om blessures te voorkomen;
• Nagels van handen en voeten kort om dezelfde reden;
• Leraar wordt niet met zijn voornaam aangesproken, maar met Sensei
• (meester) of Sempai (assistent van de leraar).

Eigenlijk gewone regels van wellevendheid, die we in de dagelijkse praktijk wel eens vergeten zijn. Discipline en etiquette spelen een belangrijke rol bij de beoefening van deze mooie sport. Karate heeft op deze manier een opvoedkundige taak. Mooi hé?

We zijn in gesprek met trainer/leraar Sensei Roelof Schuiling en Tieneke. Van beide straalt de passie voor karate af. Roelof verzorgt de trainingen en Tieneke doet de gehele administratie van Ashido. En niet nu, neen, al vele jaren.

Ashido is op 1 april 2004 opgericht. Roelof had toen al veel aan karate, krachttraining en zelfverdediging gedaan en hielp ook al bij de lessen – is gediplomeerd. De gymzaal (dojo) van de Vredenrustschool diende als eerste trainingsruimte. Na een paar jaar verhuist Ashido naar de gymzaal aan de Schoolstraat. De club groeit. De volwassenen trainen dan in de Schoolstraat en de jeugdleden gaan naar de zaal aan de Straat Soenda.

Corona. De gevolgen zijn bekend.

Anno 2025 geeft Roelof, 4e Dan in de zwarte band, de reguliere lessen op maandagavond nog steeds in de Straat Soenda en op woensdagavond heeft hij daar de wedstrijdleden onder zijn hoede. Hij krijgt assistentie van Sensei Niko – ook 4e Dan zwart en Sempai Ineke die de 1e band Kyu heeft. Jessie is een van de dames van Ashido die een zwarte band heeft! Douwe, een goede vriend van Roelof, doet ook veel voor de vereniging.

Het bandensysteem (band om de kleding) wordt in het karate Kyu genoemd. Banden zijn er in verschillende kleuren. Het begint bij wit. Binnen de zwarte band krijgt het een vervolg in Dan 1e t/m 5e. Het drukt dus de deskundigheid van de beoefenaar uit.

Niko en Roelof zijn tevens gecertificeerd EHBO ’s en Ineke en Tieneke zijn vertrouwenspersoon binnen de vereniging.

Ashido is geen grote vereniging, maar wel een heel hechte. Het aantal leden schommelt rond de 45, waarvan 25 jeugdleden en de rest zijn de volwassenen. Dat karate ook in trek is bij meisjes/vrouwen blijkt uit het feit dat de helft van de leden vrouw is.

Karate kent vele vormen en stijlen. Het zou te ver voeren om ze allemaal te beschrijven. Ashido houdt zich bezig met de Kyokushinkai variant. Het is een full-contact vecht- en verdedigingssport waarbij allerlei trap-, stoot-, stand-, werp- en afweertechnieken toegestaan zijn. Daarop wordt ook getraind. Die ziet er globaal als volgt uit: Na de begroeting volgt eerst een warming up met lenigheids- en souplesseoefeningen, daarna het aanleren en oefenen van bovenstaande technieken. Vervolgens komt het sparren aanbod – samen met je teamgenoot en tenslotte de eindbegroeting.

“Het leuke van karate is dat je het doet met een team en toch voor jezelf,” vertellen Roelof en Tieneke vol enthousiasme. “Bovendien is het sportief bezig zijn erg fijn. Ook het sociale contact na- en voor de trainingen en wedstrijden is super. Bovendien stimuleert het ‘t zelfvertrouwen en zelfbewustzijn van de karateka (beoefenaar) en dit alles binnen de beschermende omgeving van de training. Bij examens (bandensysteem) is er ook veel emotie waar te nemen. Jaren is ervoor getraind. Dan zie je na afloop wel een ontlading!”

Wedstrijden
Een afvaardiging van Ashido doet ook aan wedstrijden mee. Zo gaan een aantal leden naar de Open Nederlandse Kampioenschappen op 25 mei in Drachten. Een andere wedstrijd is die om de Ommelander Cup in Delfzijl. “Dit is écht een toernooi voor beginners. Een soort opstaptoernooi,” glimlacht Tieneke, die alles hiervoor organiseert. “De sfeer is heerlijk ontspannen en de instroom laagdrempelig. Echt fijn voor kinderen om daar hun eerste wedstrijd te doen.”

Roelof gaat bij deze wedstrijden altijd mee als trainer/coach. “We gaan eigenlijk nooit zonder bekers en medailles naar huis.”

Blessures
Ondanks dat karate een contactsport is vallen het aantal blessures best mee. De regels zijn streng. Wel geven Roelof en Tieneke altijd aan de beginnende leden door dat ze op school moeten melden dat ze op karate zitten. Blauwe plekken op het lichaam kunnen dan het gevolg zijn.

Bij de trainingen worden beschermingsmiddelen gebruikt als handschoenen, vuist-, kruis- en beenbeschermers. De jongste karateka’s zijn verplicht om een helmpje te dragen. Bij de meisjes zijn borstbeschermers verplicht. Tijdens wedstrijden is dit eveneens verplicht. Op de trainingen en bij wedstrijden dragen de deelnemers géén gymschoenen, maar gewoon op de blote voeten.

Om de saamhorigheid te vergroten én gewoon voor de gezelligheid ging de club jaarlijks op trainingskamp, een weekendje met z’n allen weg. Zo zijn ze o.a. in  Tolbert en Drouwenerzand geweest. “We overnachten dan in een jeugdherberg. Doen verschillende trainingen overdag en ’s avonds is er tijd voor spelletjes. Reuze leuk.” Dit was voor corona!

Karate is een fijne sport om te doen, maar Ashido doet meer. Met bijna de hele groep lopen we elk jaar de Avond4daagse van Veendam. “We hebben in ons bestaan nog géén jaar gemist,” meldt Roelof met gepaste trots.

We vertrouwen erop dat we nog menig jaar karate mogen beoefenen én die 4daagse mogen lopen.

OSU

Meer informatie:
Telefoon:  06-36324674 / 06-28955606

Website: www.ashidokarate.nl
E-mail: info@ashido@netvisit.nl

Ruim 10 teams Winkler Prins door naar landelijke finale

De regiofinale van Olympic Moves, gehouden op 10 en 11 april in Veendam, was een groot succes. Tijdens het event kwamen ruim 50 teams uit Noord-Nederland samen om te strijden in 7 sportonderdelen. Doel: een plek in de landelijke finale van Olympic Moves op 6 juni in Papendal.

Belang sport en beweging 
Donderdagochtend verzamelden alle deelnemers en begeleiders zich in het Henk Nienhuis Stadion, waar de regiofinale werd geopend door wethouder Henk Jan Schmaal. Met een inspirerende toespraak benadrukte hij het belang van sport en beweging voor jongeren. Na de officiële opening gaf de wethouder het startschot voor het onderdeel veldloop. De deelnemers renden met veel enthousiasme over het parcours, aangemoedigd door toeschouwers en medescholieren.

Door naar finale
Naast de veldloop op donderdag, stonden er ook basketbal- en beachvolleybalwedstrijden op het programma. Op vrijdag waren de onderdelen tennis, dodgeball, volleybal en zaalvoetbal aan de beurt. De deelnemers genoten zichtbaar van de sportieve uitdagingen, de prima sfeer en het zonnige weer. Martijn Gordeau, organisator van de regiofinale en docent bij Winkler Prins, geeft aan: “Onze leerlingen hebben het geweldig gedaan. Vanuit Winkler Prins gaan maar liefst 10 teams door naar de finale op 6 juni in Papendal. Ik ben nu al supertrots op onze toppers! De komende tijd nog even flink trainen en dan gaan we ervoor om ook de landelijke titels binnen te halen en mee te nemen naar Veendam!” De organisatie kijkt terug op een geslaagde regiofinale in Veendam. Olympic Moves is inmiddels uitgegroeid tot de grootste schoolsportcompetitie van Nederland. Elk jaar doen meer dan 400 middelbare scholen mee.

Door Peter Panneman

Deelnemers van Voetbalacademie Parkstad ontvingen zondagochtend een clinic van basketbalvereniging Aquila. Het doel van deze clinic was om de deelnemers, naast de technische vaardigheden ook te laten kennismaken met andere sporten om de deelnemers ook als atleet verder te ontwikkelen.

Net als voetballen is basketballen ook een bal- en teamsport waarbij er vele raakvlakken zijn met het voetbalspelletje. Denk hierbij aan de bal-/oog coördinatie, het vrijlopen, uitspelen van overtalsituaties, het betrokken zijn en blijven, het omschakelen, etc. om maar een aantal voorbeelden op te noemen. 

"Het was een geweldige en leerzame ochtend. Dergelijke activiteiten zijn zeer waardevol voor atleten om zich bewust te worden dat voetballen meer is dan alleen voetbal en het ontwikkelen van andere inzichten minstens zo belangrijk zijn. We hopen dat we dergelijke clinics vaker kunnen herhalen" aldus de trainers van BV Aquila en de Voetbalacademie.

Door Klaas Fleurke

In de ongemeen spannende zaterdag klasse 3R doet Veendam 1894 na een ruime overwinning tegen runner-up Aduard 2000 nog volop mee om de prijzen. Voor de equipe van hoofdtrainer Armand Mac Andrew ging het met name in de eerste helft beslist niet van een leien dakje. Integendeel. De thuisclub kwam dankzij een directe vrije trap na een half uur onverdiend op voorsprong. Na rust was het een ander verhaal. De Veendammers profiteerden optimaal van de ruimte die ze kregen in de omschakeling en liepen uit naar een grote uitslag. De geelzwarten staan samen met Zuidlaren nu bovenaan met 43 punten uit 22 wedstrijden. Wildervank volgt met 42 uit 21 en TKB met 42 uit 22 staat vierde. Voor de Langeleegteboys zijn er nog vier finales te gaan tegen respectievelijk TKB (uit), Wildervank (thuis), Groen Geel (thuis) en Zuidlaren (uit). Hoe keken trainer/coach Mac Andrew en vrije trap-specialist Ramon de Jong terug op dit sleutelduel? Want het was vooraf aanhaken of afhaken.

Klavertje vier
Het was de vierde keer dat Veendam 1894 angstgegner Aduard in competitieverband trof. Drie keer eerder werd er verloren. Vorig seizoen aan De Langeleegte werd het 0-4 voor de Aduarders. En nu brachten de Veendammers op een zonovergoten zomerse lentedag van de 12de april 2025 de mannen uit het Westerkwartier de pas vierde nederlaag van het seizoen toe. En dat op een cruciaal moment met een uitslag (4-0) die helemaal past in het klavertje vier scenario. Dit was hét moment om af te rekenen met de stugge formatie van trainer/coach Edwin Prins.

Zonder geluk vaart niemand wel
Niets leek er in de beginfase van de wedstrijd op te wijzen dat de geelzwarten wel even zouden afrekenen met Aduard 2000. Om door de fysiek sterke linies van de tegenstander heen te breken koos de Veendammer technische staf voor een soort 3-5-2 opstelling. Met hierbij duidelijke teamafspraken hoe deze strijdwijze goed uit te voeren. Ten opzichte van vorige week waren er weinig mutaties. Alleen Ramon de Jong keerde terug in de basis ten koste van Nick Nijboer. Voor de rest dezelfde namen. Al in de vijfde minuut was er een fikse teleurstelling voor de geelzwarten. Centrumverdediger Yorick Zuur verliet geblesseerd het veld. Elmer Brons kwam hem vervangen waardoor er op posities wisselingen waren. Veendam noteerde de eerste mogelijkheden via Dinand de Jonge maar daarna was het de beurt aan Aduard. Uit een corner leek het al na een kwartier via een kopbal te scoren maar de al wekenlang in een goede vorm verkerende Veendammer doelman Thijs Graver ranselde de bal uit zijn kooi. Ook Aduarder Leon Smits kreeg een vrije schietkans maar zijn schot ging voorlangs. Toch was het de thuisclub die eigenlijk uit het niets op voorsprong kwam. Na een half uur viel een vrije trap van Ramon de Jong in één keer binnen. Het was op dat moment tegen de verhouding in en zeker niet conform het spelbeeld. Het geluk was aan de zijde van de Veenkolonialen.  Zonder geluk vaart niemand wel. Een volgende vrije trap van Ramon de Jong ging rakelings naast.

Gelukkig aan de thee
Het was illustratief dat de gastheren het creëren van kansen uit standaardsituaties moesten halen. Aan het spelbeeld veranderde het niet veel. Aduard was gevaarlijker en dreigender. Tien minuten voor rust leken de gasten de gelijkmaker te maken maar Yvar van Oosten knalde van dichtbij hoog over. Veendam kwam wederom met de schrik vrij. Hoofdtrainer Armand Mac Andrew kon niet tevreden zijn over wat hij van zijn team zag. Hij was druk aan het coachen en meermaals hoorde ik: ‘Wat ben je allemaal aan het doen man?!’ De enige mogelijkheid voor Veendam was kort voor rust toen Dinand de Jonge op avontuur ging maar zijn inzet werd gestopt door Aduard-keeper Dennis Eekhof.
Toen de rustig leidende arbiter Erik Wieringa (‘Ik kan ook een foutje maken.’) het pauzesignaal floot, ging de thuisclub met een gelukkige 1-0 aan de thee.

Donderen
Het moet gedonderd hebben in de Veendammer kleedkamer. Nick Nijboer kwam in het veld voor de in de kleedkamer achtergebleven Robert Nullmeyer. Als herboren ging de thuisclub te keer op een gesproeide grasmat waarop weliswaar geen klavertjes te vinden waren maar waarop goed voetbal nagenoeg onmogelijk was. Uw verslaggever vindt het onbegrijpelijk dat er kort voor die tijd een wedstrijd van Veendam-2 op gespeeld werd. Iedereen gunt die jongens van het tweede natuurlijk van harte een intense wedstrijd op het hoofdveld en ze deden het heel goed door koploper Drenthina-2 met 2-1 te verslaan, maar toch niet vlak voor een wedstrijd van Veendam-1? Want in dit geval was een intensieve wedstrijd op een weliswaar gesproeid en daardoor zacht veld niet echt handig voor ideale voetbalomstandigheden.

Meerdere schijven
Melvin Tehubijuluw meldde zich als eerste in de buurt van de gastendoelman. Zijn inzet belandde in de handen van Dennis Eekhof. Gaandeweg kreeg de thuisclub steeds meer ruimte in de omschakeling. Aduard moest komen want alleen met drie punten kon het zich ook bovenin de ranglijst nestelen. Dinand de Jonge verzuimde nog een keer breed te leggen nadat hij alleen op Eekhof afging en voor eigen succes koos. Na een uur spelen kwam Veendam toch op 2-0. De aanval was fraai. Het hakje was van Winston de Jonge, de assist van Nick Nijboer en de liggende bal werd binnengeschoten door Dinand de Jonge. Vijf minuten later krulde Ramon de Jong de bal uit een vrije trap zuiver in de winkelhoek. Een beauty die uitbundig werd gevierd. Deze 3-0 voorsprong gaf de formatie van Mac Andrew vleugels. Het resulteerde een kwartier voor tijd na een prachtig uitgespeelde aanval over meerdere schijven opgezet door Melvin Tehubijuluw en Nick Nijboer en afgerond door Dinand de Jonge in 4-0. Het was zijn 15de  doelpunt van het seizoen alweer. Tien minuten voor tijd kwam Harm Bos binnen de lijnen voor Winston de Jonge en kon de jonge talentvolle doelman van Veendam-3 Roy Mos zijn debuut maken in de hoofdmacht. Thijs Graver maakte plaats. Hij kon zich gelijk onderscheiden door enkele zeer nuttige reddingen toen Aduard nog even aandrong en de thuisclub het verder wel geloofde.

Teamprestatie
Ramon de Jong die weer terugkeerde in de basis en heel belangrijk was voor het team: ‘Ja, twee heerlijke goals. Lekkere vrije trappen. Die eerste was inderdaad heel belangrijk omdat we in de eerste helft niet best speelden. We verdienden het eigenlijk niet om met een voorsprong de rust in te gaan. Sommige voorsprongen zijn misschien wel de lekkerste. Een gestolen voorsprong. Na de rust bouwen we het goed uit. Er was een donderpreek van de trainer in de rust. Dat het bij ons nergens op leek. Het pakte goed uit. In de tweede helft herpakken we ons goed. Onze keepers pakten nog een paar goede ballen. Maar het was een algehele teamprestatie. Ik belangrijk met die goals? Ja, toevallig zag je van de week twee doelpunten bij Real Madrid uit vrije trappen. Leuk dat het nu op zaterdagmiddag bij ons ook gebeurt, haha. Ja, en Dinand die twee keer scoort op twee assists van Nick. Nick viel goed in. Hij is aan de bal heel goed en in het creëren van kansen. Mooi dat we Aduard na drie nederlagen nu met 4-0 oprollen. Inderdaad, nu nog vier finales. We bekijken het van wedstrijd tot wedstrijd.’

Gedisciplineerd
Armand Mac Andrew kort na afloop nog volop in de adrenaline: ‘Ja, het klopt dat ik in de rust flink tekeer ben gegaan. De eerste helft van onze kant was heel matig. Het was té laconiek, té gemakkelijk in het verdedigen. Mensen laten lopen. Terwijl we van tevoren hebben aangegeven dat deze jongens nog maar drie keer hebben verloren. Verkijk je er niet op. Die gasten spelen heel gedisciplineerd. Ze kiezen heel snel de diepte. Heel agressief in de omschakeling. In de duels. Daarom moet je duels winnen en scherp zijn. Ja, het klopt dat we in de eerste 20 minuten heel apathisch waren en dat het wachten was op een voorsprong van Aduard. Daarom was ik bij onze goal ook niet in feeststemming. Die keeper van hen zag er niet goed uit. Er was geen reden voor mij om te juichen. Daar was het spel niet naar. Er waren ook geen tekenen dat het goed zou komen. Daarom heb ik in de pauze ook enkele mensen persoonlijk aangesproken. Er waren er een paar die niet snapten waar het om gaat. Mensen uit je rug laten weglopen. Wandelen bij een omschakeling. Dat kan tegen deze ploeg echt niet. Tegen geen enkele ploeg. Zeker tegen die waar we nog tegen moeten niet. Maar inderdaad, we doen na vandaag nog zeker mee om de prijzen. Zeker hadden we meer moeten scoren gezien de ruimte die we kregen. Er waren een paar mooie aanvallen bij. Je zag ook wel op het eind dat ze kapot waren gespeeld. Dat ze het fysiek zwaar hadden. We wilden ze vooral in het centrum pijn doen. Dat is gelukt maar we hebben helaas te weinig gebruik gemaakt van een overtal op het middenveld. Op 3 mei tegen TKB moeten we absoluut beter uit de startblokken komen.’

Meer foto’s op Facebookpagina De Langeleegte huilt

Henk Jan Schmaal gaf het startschot voor het onderdeel veldloop | Foto gemeente Veendam

Wethouder Henk Jan Schmaal heeft donderdagmorgen  de regiofinale van Olympic Moves in het Henk Nienhuis stadion geopend. Ruim 50 teams uit Noord Nederland strijden donderdag en vrijdag in zeven sportonderdelen waaronder veldloop, volleybal, tennis, basketbal 3x3 en zaalvoetbal. 

De winnaars gaan door naar de landelijke finale op 6 juni 2025 in Sportcentrum Papendal.