DIERENMISHANDELING - Een jong stel was bezorgd over een zwaan op de vijver bij de Westerschool. Het dier lag bijna roerloos op het ijs en ging ook niet weg wanneer ze er heel dicht bij kwamen. Ze dachten dat het vastgevroren zat, maar dat bleek niet zo te zijn. Van bewoners uit de buurt nam het ook geen brood aan. De Dierenambulance werd gebeld door het stel.
Ter plaatse leek het de mensen van de Dierenambulance meteen al niet goed. Dinsdag bleek er over deze zwaan ook een melding te zijn geweest. Maar omdat het ijs nog niet vertrouwd was kon het dier niet benaderd worden.
De zwaan was behoorlijk verzwakt geraakt. En aanvankelijk werd vermoed dat er iets met een vleugel kon zijn, hoewel het niet gebroken was. Later bleek dat de vogel wel korte eindjes kon wegvliegen, maar ook meteen weer ging liggen.
Gelukkig bleek het later na veiligstelling nog mee te vallen en was er geen letsel.
Er werd assistentie ingeroepen van de brandweer omdat ze zelf maar met twee mensen waren en er geen zekerheid was over het ijs ter plaatse.
Overigens verliep het leggen van het contact met de brandweer via het landelijk 0900 politienummer aanvankelijk zeer moeizaam. De medewerkster van de dierenambulance had zich voorgesteld en de situatie uitgelegd. Er werd wat nors op gereageerd, de dienstdoende mevrouw vertelde dat het noodnummer van de brandweer zelf moest worden gebeld. Het noodnummer wilde ze niet geven.
Het landelijke nummer van de politie moet doorschakelen naar het district van de politie in Groningen. Bij een aanwonend familie werd het nummer van de brandweer opgezocht in het telefoonboek, een kopje thee voor het opwarmen werd bijgeschoven. Op het rechtstreekse nummer van Veendam werd niet opgenomen. In het weekend is er niemand op de kazerne aanwezig. Dat had misschien bekend moeten zijn.
Dat het politiebureau in Veendam in het weekend ook niet open is, was wel bekend. Het landelijk politienummer werd toch weer geprobeerd en een meneer melde zich die vriendelijker reageerde en ook heel bereidwillig was. Hij verbond de medewerkster van de dierenambulance met de politie in Groningen. De dienstdoende agent van de meldkamer in Groningen legde vervolgens het contact met het centrale nummer van de brandweer in Drachten.
Sinds kort is de meldkamer voor de drie Noordelijke provincies samengevoegd met een grotere personeelsbezetting. Voorheen was het voor Friesland, Groningen en Drenthe elk apart.
De brandweer van Veendam was binnen 10 minuten ter plaatse, waar veel lof over was. In samenwerking met de dames van de dierenambulance werd getracht om de zwaan te vangen. Er werden een aantal pogingen ondernomen, maar op het laatste moment wist het toch iedere keer te ontkomen. En ging het steeds meteen weer liggen. Na een laatste reddingpoging was het dier over de Oeverloper gevlogen naar de voorste vijver bij Langebosch. Waar het ook meteen weer ging liggen.
Het dier was blijkbaar nog niet verzwakt genoeg om het zomaar te kunnen vangen. De mensen van de brandweer stelden voor om niet nog meer onnodig stress te veroorzaken en de actie voorlopig te staken. En de situatie in de gaten te houden om het op een later tijdstip weer te proberen.
De medewerkster van de dierenambulance vroeg zich af waar de partner van de zwaan zou zijn. als daar iets mee gebeurd is kan de zwaan ook wegkwijnen door het gemis. Een omstander vertelde lachend dat zwanen trouwer zijn dan mensen, een zwanenpaartje blijft levenslang bij elkaar.
Een vaste voorbijganger, elke dag zijn rondes lopend met zijn hondjes, dacht dat het niet een zwaan was van de familie uit de vijver van Westerhave. Die moeten uitgevlogen zijn op het Langeboschemeer. Hij vertelde dat hij het wel gevolgd heeft en dat dieren zijn lust en zijn leven zijn.
Omdat de zwaan vlak voor het boogbruggetje was gaan liggen, en de dames van de dierenambulance een net bij zich hadden, werd besloten om nog een laatste poging te wagen. Op de vijvers werd al redelijk wat geschaatst en er werd hulp gezocht.
Er werd een soort muurtje gemaakt en het net werd voor het bruggetje gespannen. Maar de zwaan kon weer ontkomen.
Ondertussen waren er wat meer omstanders bij gekomen om de verrichtingen te volgen. Opeens kwam ter sprake dat de zwaan bekogeld zou zijn door sneeuwballen, maar ook met ijsbrokken door twee jeugdige lieden van een jaar of 15. Zelfs met stenen, werd aangevuld waarbij de zwaan geraakt kan zijn. Het vrouwtje is gevlucht. Ook had andere jeugd in een groepje van 4 het op de zwanen voorzien gehad.
In een telefoongesprek met een medewerker van de vogelwerkgroep Avifauna Groningen werd gezegd dat dit zoveel stress teweeg kan hebben gebracht dat het dier niet meer at. Hij noemde het ook vandalisme waar getuigen wat mee zouden kunnen doen.
Er kwam een mevrouw ter plaatste die van de reddingsactie niet wist. Mevrouw Tonkes-Roosje was het afgelopen jaar zeer vertrouwd geraakt met de zwanenfamilie en ze aten het brood uit haar hand.
Ze had van jongs af aan zozeer het vertrouwen van ze gewonnen dat ze de zwanen zelfs op kon tillen. Ook zij had nog geprobeerd om de zwaan te vangen. Maar het dier was niet meer benaderbaar en nam de wijk naar de vijver bij de Westerhave. Mevrouw Tonkes denkt dat het wel een zwaan is uit de familie van Westerhave. Zij dacht ook dat het alleen verzwakt was en opgejaagd.
Er waren ook teveel omstanders bijgekomen wat het benaderen moeilijker had gemaakt. Met de Dierenambulance werden telefoonnummers uitgewisseld.
Later op de middag gelukte het mevrouw Tonkes wel om de zwaan te benaderen en de dierenambulance werd gebeld. Tijdens het wachten had ze veel hulp van Johan Keizer, dat wilde ze graag even vermeld hebben. Hij had nieuwsgierige mensen gevraagd om op afstand te blijven. Twee medewerksters van Westerhave brachten warme chocolademelk om wat warm te worden.
Na het vangen had ze meegeholpen om de zwaan in een speciale draagtas te krijgen. Het was erg in paniek. De zwaan werd naar een vogelopvang gebracht. Het was erg verzwakt geraakt, maar had geen lichamelijke beschadigingen opgelopen.
Na de vorstperiode zal het weer terug worden gezet.
Voor meer foto's, zie ons fotoalbum
