Alberts monoloog
Parkstadveendam had in februari een interview met lange afstandswandelaar Albert Gort uit Veendam. Dit na aanleiding van zijn pelgrimstocht naar het Spaanse Santiago de Compostella. Pelgrimganger Gort vertrok op 19 april vanuit Uithuizen en is sindsdien is hij onderweg. Parkstadveendam krijgt regelmatig verslag van Albert over zijn avonturen. En in het vervolg zijn deze verslagen dan ook elke week te zien op de vrijdag bij Parkstadveendam. Deze keer de tweede-, derde,- vierde- en vijfde verslag.
22 april.
"Het was weer een belevenis vandaag. Ik ben vanmorgen niet zo vroeg vertrokken. Het was half tien. Het was al warm, dus het tempo lag niet zo geweldig hoog. De weg heb ik gisteren in Foxwolde onderbroken om naar Roden te lopen. Vandaag begon ik Lieveren. Om van Roden via Lieveren en Langeloo naar Norg te lopen is heel best te doen. Je komt s'middags aan en je moet via het centrum naar je volgende plaats. Het ruikt dan overal lekker, dus maar even zitten en wat lekkers nuttigen. Als je dan weer verder moet valt dat met dit weer en een volle buik niet mee. Dus eerst maar een beetje drinken. En als je een half uur hebt gewandeld met dit weer, dan zweet je toch wel veel. Op zo'n klein rustplekje zag ik opeens een prachtig slaapadres. Lieve mensen en een overdadig ontbijt op zaterdagmorgen".
23 april
"Het is de bedoeling dat ik vandaag naar Amen ga lopen, maar ik moet eerst even de stad in want in Roden ben ik de oplader van mijn telefoon vergeten.Het was dus al over tienen voor ik uit Assen vertrok. Na meer dan 21 km te hebben gelopen in Roden aangekomen en daar op het terras heerlijk gegeten. Toch maar weer bellen naar Amen, helaas wordt de telefoon niet opgenomen. Dan maar in Rolde proberen, want de dan eerstvolgende overnachting zit in Westerbork en dat is toch nog wel een heel eind lopen".
De boodschap was wel, je mag je rugzak wel brengen, maar wij gaan eerst fietsen. Geen enkel probleem, kan ik dan mooi de jacobuskerk bekijken (was gesloten in verband met de voorbereiding van de paaswake). Ik heb mijn rugzak maar naar Henk en Marianne gebracht en terug naar het centrum gelopen en even op de kermis gekeken. Tegen een uur of vijf weer naar mijn slaapadres.
Heerlijk gedoucht en een ,praatje gemaakt en met Henk naar de beheerder van de jacobuskerk gereden om toch mijn stempeltje te halen. Wat toch magnifieke mensen, zo gastvrij En 's avonds naar de paaswake geweest, prachtig zo'n volle kerk en het meebeleven van zo'n dienst. Ik heb genoten. Na afloop heb ik bij Henk en Marianne nog wat zitten praten en dus laat naar bed . En nu op naar Westerbork".
24 april
"Op naar Westerbork. Alleen Westerbork is meer dan alleen een slaapplaats. Er is ook een herinneringscentrum, die ons doet herinneren wat er met de joden in de 2e wereldoorlog is gebeurd. Ook wordt er aan herinnerd wat er met de Zuid-Molukkers is overkomen, nadat ze uit de Molukken hier naar toe werden gehaald. Ik ben daar wel meer dan een uur geweest om van alles en nog wat te bekijken. Enorm indrukwekkend.
Ik denk dat heel veel mensen dat ook vonden,want ondanks de drukte, was het erg stil. Maar ja, al dolend over dat enorme terrein was ik zomaar de weg kwijt. En wat bleek, ik zat net aan de verkeerde kant van het herinneringscentrum, dus maar weer terug. Toen ik dan weer goed op de route was kwam ik Henk en Marianne tegen. Lieve mensen zijn het, deelden hun drinken met mij, omdat ik zo dom was geweest om het bubbeltjeswater met een smaakje bij hun in de koelkast te laten liggen.
Als je dan van alles onderweg gaat doen, behalve lopen moet je dat later op de middag bezuren, heb ik gemerkt. Ik kwam pas over zessen op mijn nieuw slaapadres. Dit zijn ook weer van die lieve, enorm aardige kanjers van mensen. Ga maar gauw zitten, kun je nog net een broodje mee eten. Na het eten wil je zeker even douchen zeiden ze. Kom dan maar weer naar beneden voor een kopje koffie. En om tien uur naar bed. En weten jullie nog, ik die steeds maar dacht alleen te zijn, heeft bijna niets anders dan praters om me heen.
Morgenochtend had ik eerst een afspraak met een kennis van me,van vroeger (lagere school). En als het mogelijk is, dan zou ik het knipkunstmuseum wel willen bekijken. Ik denk dat ik de hele morgen onder zeil ben, daarom nog geen overnachting geboekt. Want ik weet nog niet tot hoever ik op de route kom. Ik denk toch dat Beilen haalbaar moet zijn. Nou ja, dat zie ik dan wel, eerst slapen.".
25 april
"Vannacht heb ik heerlijk geslapen, gedroomd over van alles en nog wat en daarna een heerlijk ontbijt. Wat ben ik toch bevoorrecht. Na het ontbijt, spulletjes uit de slaapkamer gehaald en weer op stap. Gisteren schreef ik dat ik het knipkunstmuseum zou willen bekijken, alleen bestaat dat niet meer in Westerbork, zoals ik in gedachten had. Op internet stond dat de toegang alleen op werkdagen was en niet op zon- en feestdagen. Dus ik dacht,dan bel ik Jan Lever even of er nog een knipsel hangt dat overeenkomt met wat ik in huis heb.
Helaas nam Jan de telefoon niet op. In mijn slaapgezin vertelden ze mij dat er ook een broer van Jan in Westerbork woonde, (Harrie dus), die heb ik gebeld en ik kon er vanmorgen terecht. We hebben elkaar in meer dan 50 jaar niet gesproken en het was net alsof we elkaar vorige week nog hadden gezien. Ouwe jongens krentenbrood zullen we maar zeggen (jk). Heel erg leuk, allerlei herinneringen over vroeger ophalen.U begrijpt het al, heel laat uit Westerbork vertrokken op weg naar (als het mee zit) Spier en anders naar Beilen.
Onderweg even Bed and Breakfast gebeld, hebben ze er een fax op staan, schiet ook niet op en maar verder sjouwen door het mulle zand. Op een gegeven moment heb ik mijn water bijna op. Vraag ik bij iemand of ik mijn bidon mag vullen met water. En wat krijg ik als antwoord?????? Loop maar even mee. Kom ik op een terras waar meerdere mensen zijn, die vragen wat ik aan het doen ben. Nadat ik het had uitgelegd wordt mij een eitje gegeven, omdat het Pasen is. Fantastisch toch.
Wat verder op, aan de oever van het Linthorst Homankanaal (ligt tussen Beilen in Noorderschut, jk) weer geprobeerd of er accommodatie in Spier is (uitwijken naar Beilen is ook een optie).Want morgen gaat de weg naar Ruinen,wel via het Dwingelerveld en de Dwingeloosche heide. Als het zo warm is als vandaag en de zandweg zo mul is,dan valt dat nog niet mee. Mijn zoon Albert en ik zijn daar ooit eens langsgelopen, maar dan in omgekeerde richting. Nou dan maar even terug naar B&B. Het lukt voor geen meter, ze zijn vol of ze nemen domweg de telefoon niet op. Dus een kamer geboekt in hotel Woudzoom in Spier.Voor mijn doen heel erg sjiek".