Door Jacob Kuipers
Foto's Michiel Luttje

VV WILDERVANK - Afgelopen zondag stond de voetbaltopper FC Ter Apel - Wildervank (zon) op het programma. De Wildervankers hadden drie punten achterstand op de lijstaanvoerder in de derdeklasse C FC Ter Apel. Dus moest Wildervank winnen om op gelijke hoogte te komen met de ploeg van oefenmeester Loek Swarts. En dat beseften de volgelingen van trainer-coach Bart Hartman maar al te goed. Er kwamen legio kansen voor Wildervank, maar de voorwaartsen van de bezoekers hadden hun vizier deze middag niet in de goede richting staan. Aangezien de thuisclub dat wel had, won Ter Apel de wedstrijd met 2-1. Door deze zege staat Ter Apel nu zes punten voor op runner-up Wildervank.

Wildervank had een dubbeldekker ingehuurd om de supporters, spelers en begeleiders te vervoeren naar Ter Apel. Ook veel supporters van Wildervank waren met eigen vervoer er op uit en het was dan ook allemaal rood rond het veld. Dat kwam natuurlijk ook omdat de huiskleuren van Ter Apel ook rood is.

Opmerkelijk was dat Wildervank in het strijdperk kwam in een 4-4-2 opstelling in tegenstelling tot de 4-3-3 opstelling. Oefenmeester Hartman wilde in deze wedstrijd graag een extra man op het middenveld posteren. En deze strijdwijze pakte aanvankelijk goed uit ware het niet dat de aanvallers keer op keer faalden als ze voor de ‘kooi' kwamen van de thuisclub.

Het was vanaf de eerste minuut Wildervank wat de klok sloeg. Na zes minuten was het de ‘razende Roeland' Ewout Wolf, die net buiten het strafschopgebied onderuit werd gehaald. Paul Tuntelder mocht de vrije trap nemen en zijn schot werd door de doelman van Ter Apel gekeerd. De toon was gezet en in de resterende eerste helft was er geen speler van de gastheren, die het Wildervank moeilijk maakte.

Daarna was het weer kwelgeest Wolf die Ter Apel ‘grijze haren' bezorgde. De snelle aanvaller kopte in eerste instantie goed in. Daarna ging het leer iets naar buiten en toen werd het voor Wolf een moeilijk karwei om in te koppen. Pas na 20 minuten deed Ter Apel eindelijk van zich spreken. Ze scoorden, maar de goal werd afgekeurd omdat een aanvaller van Ter Apel hands maakte. En de goed leidende scheidsrechter van der Haak uit Zweeloo kon niks anders doen dan de goal afkeuren.

Daarna was het weer Wildervank die ‘de lakens' uitdeelde. Het begint eentonig te worden. Weer een doelrijpe kans van Wolf, die hoog over het doel vloog. Daarna mocht ook Ter Apel even mee doen. Een paar spelers van de thuisclub maakten het de verdediging van Wildervank moeilijk. Uit de counter die volgde waren het de Wildervank-spelers Wolf en Koers die de doelman van Ter Apel uitnodigde voor een goede redding. Maar aan de andere kant was het doelman Robert Smit van Wildervank die een heldendaad verrichtte op een schot van een Ter Apeler.

Maar dan de 43ste minuut. Uit het niets kwam Ter Apel op een 1-0 voorsprong. Middels een kopbal van Marcel Schlimbach. En een minuut later was het de lange Kor Oldenburger die een fout van de doelman van Ter Apel goed afstrafte en 1-1 scoorde. En dat was meer dan verdiend te noemen. Eindelijk gerechtigheid. En daarna floot de arbiter voor de rust. Na de hervatting weer hetzelfde liedje. Wildervank domineerde en Jannenga kopte snoeihard op het doel, maar de doelman van Ter Apel redde fraai.

Vervolgens was het Nicky de Vos die een hard schot van zijn voet liet vertrekken en het leer knalde tegen de paal, de terugspringende bal werd door Mark van Beusekom naast geschoten. Wildervank wilde meer en daarom werd Maarten Wubbeling ingebracht voor Jeroen Koers. Maar het was weer die dekselse Wolf die een paar tegenstanders liet stil staan en voorlangs het vijandelijke doel schoot. En daarna kreeg Wildervank de ‘deksel' op zijn neus. Roy Hooiveld bracht Wildervank in diepe rouw en Ter Apel kwam met 2-1 voor.

Dat was de genadeklap voor Wildervank. De power was er compleet uit. Het was een geweldige Knock-out die Ter Apel uitdeelde. Na afloop was de ploeg van Hartman zeer teleurgesteld. Bijna de hele wedstrijd dicteerde Wildervank de strijd. Met goed spel werd Ter Apel van het kastje naar de muur gespeeld. Maar zodra het vijandelijk doel in zicht kwam was het uit met de pret.
Kansen bij de vleet maar niemand bij Wildervank had beet.