Foto's Henk Gibcus.
SCHRIJFWEDSTRIJD - De drie prijswinnaars van de schrijfwedstrijd rond de komst van de trein in Veendam zijn bekend. De gelukkigen zijn Annelie Wigchering (categorie tot 12 jaar), Leonie Woltmeijer (categorie 12-18 jaar) en Lianne Welten (categorie 18 jaar en ouder). De drie prijswinnaars werden gekozen uit 55 inzendingen.
Donderdagmiddag kreeg de jongste prijswinnares, Annelie Wigchering, bezoek van gedeputeerde Marc Jager, burgemeester Ab Meijerman en directeur Trein van Arriva Nederland André Cnossen. Dat gebeurde op de school van Annelie, de Westerschool in Wildervank.
Vanaf 1 mei 2011 gaat er na ruim 57 jaar weer een trein rijden tussen Groningen en Veendam. Om dit onder de aandacht te brengen organiseerde de provincie Groningen samen met de gemeente Veendam, ProRail en Arriva een verhalenwedstrijd rondom deze trein. Het verhaal moest aan een aantal voorwaarden voldoen: in het verhaal moest de trein een centrale rol spelen, het verhaal moest zich afspelen in de omgeving van Veendam óf op en rond het spoor tussen Veendam en Groningen, en mocht niet langer zijn dan 2000 woorden. De jury bestond uit gedeputeerde Marc Jager van de provincie Groningen, burgemeester Ab Meijerman van de gemeente Veendam, cabaretière en actrice Alina Kiers en historicus Harm van der Veen.
De winnende verhalen worden gepubliceerd in het magazine Goede Reis! dat in alle Arriva-treinen wordt verspreid. In de eerste week van mei is in de bibliotheek van Veendam een tentoonstelling te zien van fragmenten van ingestuurde verhalen.
De spooktrein.
Sanne ligt 's avonds in haar bed een boekje te lezen. Ineens hoort ze geratel, ze denkt dat ze droomt maar kijkt toch even uit het raam. Ze schrikt. De oude trein rijdt weer. Sanne kijkt wie er achter het stuur zit. Niemand! Ze denkt dat ze het zichzelf heeft verbeeld en gaat maar weer op bed liggen. De volgende avond ziet Sanne precies hetzelfde. Sanne besluit de volgende avond te gaan kijken. Gelukkig is ze niet zo'n angsthaas. De volgende avond zit Sanne aan het spoor te wachten. Na een paar uur wachten begint Sanne er een beetje genoeg van te krijgen. Maar net als ze wil opstaan ziet ze lichten uit de verte komen. De trein! Sanne ziet dat de trein langzaam vooruit sjokt. Als de trein langs haar rijdt springt Sanne zonder na te denken op de trein. De trein rijdt gewoon door. In de verte wordt het wazig. De trein rijdt door het wazige heen. Nu begint de trein langzamer te rijden. In de verte ziet Sanne het station. Op het station staan allemaal mensen in ouderwetse kleren. Nu pas ziet Sanne dat het spoor er nieuw uit ziet. Sanne kan haar verbazing niet meer op als ze de machinist ziet uitstappen. Ze hoort geschreeuw: ‘de laatste trein naar Groningen vertrekt over 2 minuten'. Ineens snapt Sanne het helemaal. Ze is in het verleden, ongeveer 60 jaar geleden. Waarschijnlijk zijn het verleden en het heden gebotst omdat ze het station in het heden weer gaan gebruiken. Sanne springt van de trein af en vraagt zich af of ze ooit weer terug zal kunnen gaan naar het heden. Sanne loopt naar een stilstaande vrouw en vraagt waar ze is. De vrouw schijnt haar niet te horen. De vrouw loopt naar haar toe; zo door haar heen. Ineens weet Sanne wat ze moet doen. Ze springt op het spoor en begint terug te rennen. Als snel ziet ze het wazige in de verte. Snel rent ze er door heen. Net op tijd want achter haar verdwijnt het wazige stuk. Ineens is het weer nacht. Sanne rent naar huis en duikt in bed. De volgende ochtend merkt Sanne dat ze zich heeft verslapen. Ze denkt nog even na over het avontuur. Nu lijkt het allemaal net of het niet echt is gebeurd. Sanne zet de radio aan. De stem op de radio zegt: ‘vandaag wordt het spoor van Veendam naar Groningen officieel heropend'. Sanne moet lachen!!!