Sport

35 plussers 7 keer 7 voetbal vv Wildervank



Wildervank legde met scherpe combinaties en oogstrelend voetbal de basis voor een overwinning en een gelijkspel.

Afgelopen vrijdag 12 mei zijn de 35-plussers van de voetbalvereniging Wildervank weer in het strijdperk getreden. We hebben het dan over de derde ronde van het 7 x 7 voetbal. In de plaats van handeling was Sportpark Julianastraat in foxhol. De oud-corifeen van Wildervank moesten afreizen naar Foxhol. Een wedstrijdavond waar vooraf veel om te doen is geweest. Wel of niet samen in de bus met Veendam afreizen naar Foxhol. Tot op de wedstrijddag hield het de gemoederen bezig in de thuishaven aan de Woortmanslaan.

Criticasters spraken van hoogverraad, terwijl de 35 plussers vooral de voordelen zagen van deze 'verbroedering' en de praktische kant bleven benadrukken. Na het voetballen moest tenslotte ook 'akte de presence' gegeven worden in de derde helft. Dit lukt het beste als je je laat rijden is de algemene opvatting. Kennelijk speelde bij buurman Veendam dezelfde problematiek, maar konden zij hun achterban niet overtuigen. Zij waren het die uiteindelijk de stekker uit dit omvangrijke project trokken.

Zo reisde Wildervank zwaar gehavend af richting de derde helft in Foxhol. Gelegenheidstrainers Luppes en Gerrits wilden deze avond de verrichtingen van de brigade gewoon als supporter gadeslaan. Om dit te bewerkstelligen werd verteller Hoving de mogelijkheid geboden de coaching op zich te nemen. Hoving die tegenwoordig meer van het praten dan voetballen moet hebben, had hier wel oren naar. Hij had al eerder met het idee gelopen, maar wilde zich eigenlijk niet zelf aanbieden. Door een ribblessure te veinzen zag hij zijn kans schoon en kon deze mogelijkheid benutten.

Er was voor deze speelronde in verhouding al een overkill aan routine en het was toch de bedoeling dat Wildervank af en toe ook voor het vijandelijke doel opdook in plaats van alleen maar achteruit te lopen. Met Hoving in de gelederen als extra routinier was dit laatste zeker niet gelukt. Het 'mes snijdt aan twee kanten', moet het duo Luppes en Gerrits gedacht hebben. Maar goed….. Theo Wichers, Wim Troost, Jan Heino Koning, Erwin Koster, Dries Heuving, Dennes Akkerman, Alfred Grootjans, Josh Tepper, Peter van Kampen en Andre Wiltjer moesten de clubkleuren deze avond verdedigen.

Na een stevige warming-up was het de beurt aan Gert Jan Hoving om de mannen op scherp te zetten. Daar waar Erwin Koster normaal voor twijfel en verwarring zorgt, was het nu Gert Jan die de aandacht op eiste. Met een broodje-aap verhaal deed hij voorkomen dat hij het voetbal had uitgevonden en vertelde ronduit over de verschillen met het verleden en het heden. Kort nadat de aandacht was afgedwaald en de eerste oogjes begonnen te knikkeren klonk het verlossende eerste fluitsignaal.

In tegenstelling tot het relaas van Hoving zagen wij een sprankelend Wildervank met scherpe combinaties en oogstrelend voetbal. Gastheer FVV tot dusver een pittige opponent werd van het 'kastje naar de muur' gestuurd en kwam in het verhaal eigenlijk niet voor. Josh Tepper die de verkiezingsnederlaag van maart te boven leek, liet zien dat zijn voorkeur toch nog steeds op links lag, maar bood tevens ondersteuning in het midden en op rechts. Deze rol lijkt hem op het lijf geschreven.

Doordat Wildervank goed stond te voetballen, had gelegenheidskeeper Koster alle tijd om in de avondzon nog wat bij te kleuren. Veel heeft hij dan ook niet van deze eerste wedstrijd meegekregen. Dit is met name de verdienste van routiniers Wichers, Troost, Koning en Grootjans die na de prietpraat van Hoving er maar mooi in geslaagd zijn het tempo uit de wedstrijd te halen. Veel lopen heeft geen zin als je maar op de juiste plaats staat laat het trio glunderend weten. Grootjans bevestigt dit en wijst op zijn goal, de tweede van de avond. Hoe een van richting veranderd schot via zijn lichaam het net liet bollen: 2-0. Je moet er een neusje voor hebben aldus Grootjans.

Dries van Kampen is minder tevreden over de prestaties van dit trio. Hij heeft juist heel veel moeten lopen om de gevallen gaten te dichten. Aan de andere kant is van Kampen hier ook wel blij mee. Sinds 2 jaar telt hij zijn stappen en op een goede 7x7 avond evenaart hij met gemak de productie van een hele week. Dries laat weten best hinder te ondervinden van zijn werk als buschauffeur. In zijn werkzame leven zit hij eerste rang en kan hij wat achter hem gebeurt goed in de gaten houden door in de spiegels te kijken. In het veld zijn er geen spiegels en ontgaat hem wat er achter hem gebeurt. Terug kijken heeft hij tot dusver alleen gedaan op zijn carrière. Wat dat betreft belooft Dries beterschap.

Wij gaan Dries zeker nog een keer achterin zien. Zijn hakbal waarmee hij voor de 1-0 tekende bewijst immers dat niet alles naar voren gericht is. De kroon op de eerste wedstrijd kwam van de voeten van Akkerman. Flitsend combinatiespel werd met een doelpunt bekroond: 2-0. Zo kregen Akkerman en daarmee Wildervank loon naar werken. Het was dat het vizier in doelpuntrijke situaties niet altijd op scherp stond, anders hadden zomaar dubbele cijfers op het scorebord kunnen staan. Uit deze wedstrijd werd veel vertrouwen geput. De volgende opponent Veendam, had zojuist met 6-1 aan de broek gehad en dit varkentje zou wel even worden gewassen…………

De laatste wedstrijd van de avond was de wedstrijd tegen HS’88. Deze opponent laat eigenlijk de hele voorjaarsreeks al zien dat er voor hun maar 1 doel is en dat is het kampioenschap. Met de beelden uit de tweede wedstrijd op het netvlies, werd het ergste gevreesd. Tegen de verwachting in nam Wildervank het heeft in handen en kwam halverwege de wedstrijd op een 1-0 voorsprong. Verder dan wat speldenprikjes kwam HS’88 tot dat moment niet. Dit was mede de verdienste van doelman Erwin Koster die sinds de zon onderging weer bij de les was. Met wat fraaie reddingen wist hij de tweede deceptie van de avond te voorkomen.

Uiteindelijk was het door een inschattingsfoutje dat HS’88 toch op gelijke hoogte kwam: 1-1. Dit mocht de pret niet drukken, want met 4 doelpunten op een speelavond was dit de beste prestatie tot nu toe. Een speler die vandaag echt boven zichzelf uitsteeg en gekroond werd tot speler van de avond is Andre Wiltjer. Hoewel zijn noeste arbeid niet werd bekroond met een doelpunt, heeft zijn inzet ertoe geleid dat hij aan de basis stond van vrijwel iedere aanval en dat hij veel werk heeft verzet om zijn medespelers te ontlasten.

Als hem naderhand gevraagd wordt naar de progressie die hij geboekt heeft, laat hij weten dat het rood wit hem gewoon ontzettend goed bevalt. “Wildervank is gewoon een hele mooie club” aldus Wiltjer. Je ziet gewoon heel veel specialisme op alle fronten en dat de tijd benut wordt om spelers beter te maken, ook na je 35ste. Zo kreeg Dennes een lesje anatomie en weet hij nu hoe de spiergroepen in de benen lopen, “fantastisch gewoon”.

Na het voetballen was het tijd voor de derde helft. In een schitterende ambiance werd tot in de kleine uurtjes nagepraat over de prestaties op het veld. Hoewel de kans dat Wildervank de voorjaarsreeks winnend af zal sluiten alleen in theorie nog bestaat, staat nagenoeg vast dat de kroning tot kampioen derde helft aanstaande is. Ook in Foxhol deed Wildervank het licht uit.

Volgende speelronde 19 mei aanstaande op sportpark De Kalkwijck  in Hoogezand-Sappemeer