Sten Scholten, Jens Scholten, Maurits Mol, Thomas Mol, Bas Schipper en Hessel Hillebrands, zes ‘Kameraadjes’ van vv Wildervank lopen het Maasgebouw binnen, de hoofdingang van het mooiste stadion van Nederland; ze werden verwacht. Onder begeleiding van een dame van een productiebedrijf worden de mannen naar de businessclub van de hoofsponsor gebracht. Onderweg groeten ze Paul de Munnik die joviaal terugroept met een ‘Ik kom zo bij jullie!’. De dag na de 8-0 overwinning op Go Ahead was de stemming duidelijk opperbest bij alle aanwezigen. Terwijl de schoonmaakploeg bezig was om de Kuip weer toonbaar te maken keken de jongens vanaf de eretribune uit over het veld en zag je ze dromen van een glansrijke carrière in het rood-wit.
Was dit dan ook de reden van dit bezoek zult u als lezer zich wellicht afvragen? Waren de scouts vanuit Rotterdam verdwaald in het hoge noorden uitgekomen bij de club waar de talenten aan de bomen groeien? Ondanks de begenadigde techniek en werklust (niet onbelangrijk bij deze club) van het zestal was dit niet het geval. Ze waren hier voor het tonen van talenten die niets van doen hadden met de kwaliteit van hun voeten, maar des te meer met die van hun stembanden.
We gaan een week terug in de tijd. Sten Scholten (JO11-3) was met zijn familie aanwezig bij de Kameraadjesdag van Feyenoord. Een dag waarbij de jongens dichtbij hun sterren konden komen en er allerlei activiteiten werden georganiseerd. Eén van de dingen die op het programma stond was een karaoke-wedstrijd, met Terence Kongolo. Sten toonde zijn begenadigde zangkunsten die er bij een auditie voor The Voice zeker voor hadden gezorgd dat alle stoelen waren gedraaid. Sten liet de concurrentie dan ook een half voetbalveld achter zich en ging er met de eerste prijs vandoor. Die prijs hield in dat hij samen met 5 vriendjes mocht meespelen in de videoclip van het nieuwe clublied van Feyenoord.
Vandaar dat in de vroege ochtend van deze bewuste donderdag 3 auto’s in colonne uit Wildervank naar Rotterdam vertrokken. Sten had naast zijn broertje Jens (JO9-2), ook Maurits (JO11-3) en diens broertje Thomas (JO9-2) uitgenodigd. Het gezelschap werd gecompletteerd door Hessel (JO11-6) en Bas (JO11-4). De dag ervoor was zowel de tekst als het nummer zelf onder strict embargo verspreid onder de app-groep ‘De Feyenoordsingers’. Onderweg werd er dan ook driftig geoefend en de stembanden waren flink opgewarmd toen vanaf de Van Brienenoordbrug de stadionlampen van de Kuip in zicht kwamen.
Nadat de jongens door een visagiste van dienst bepoederd waren, de haren mooi in model gemaakt en de zenuwen waren weggeplast, mochten ze in hun Feyenoordshirt plaatsnemen in de auto bij Paul de Munnik. Als echte Feyenoordfan was hij benaderd om een nieuw clublied te schrijven. Dit werd uiteindelijk ‘Geen club als Feyenoord’.
De wagen was van binnen voorzien van een aantal videocamera’s en werd begeleid door een heuse camerawagen die om de auto heenreed om voor voldoende beeldmateriaal te zorgen. Met Paul achter het stuur ging de groep op pad voor een ritje door Rotterdam. Onderweg zongen de jongens uit volle borst het nummer mee. Na een minuut of 20 kwam het circus weer terug bij het stadion en bleek dat zowel Paul als de auto de rit hadden overleefd. Gelukkig maar, want na het ritje met de jongens ging Paul nog op pad met een paar boegbeelden uit Rotterdam. Lee Towers, Martin van Waardenberg en Bennie Wijnstekers zijn een paar van de mannen die de eer hebben om met de sterren van Wildervank in 1 clip te figureren.
De dag werd afgesloten met een rondleiding door het stadion. Een wandeling door de spelerstunnel, de ontmoeting met grasmeester Edwin Beltman en een fotoshoot met Kongolo die er niet in slaagde anoniem te blijven zorgden voor de kers op de taart. Het resultaat van de noeste arbeid kan hieronder bewonderd worden.
