Vrijdag 13 januari 2017 gaat de geschiedenisboeken in als de dag waarop waardig afscheid is genomen van Bé Wever. Deze markante Veendammer krijgt het voor elkaar om zonder relatie, gezin en familie 700 mensen bijeen te brengen bij zijn afscheid van deze wereld.
De theaterzaal van vanBeresteyn is tot de nok toe gevuld en nog eens 200 personen kijken in de grote zaal van HCR Parkzicht life mee op een groot scherm. Om 14.00 uur begint het samenzijn, maar al vlak na één uur begint de foyer al redelijk vol te geraken. Herinneringen worden opgehaald over en van het leven van Bé, want… die zijn er in overvloed.
Dan gaat de theaterzaal open.
De kist met het stoffelijk overschot van Bé staat voor het podium en is omringt door muziekinstrumenten (gitaren) en bloemen. Op de kist de sjerp en het wapen van zijn grote voorbeeld de bluesband: CUBY + BLIZZARDS.
De menigte schuifelt respectvol langs de kist en neemt daar even heel persoonlijk afscheid van Bé.
In zowel de foyer als in de Nedmagzaal worden doorlopend foto’s van Bé vertoond op een groot scherm. De begrafenisondernemer opent de bijeenkomst en heet eenieder welkom.
Dan klinkt muziek uit het concert des levens van Bé, uitgezocht door intimi.
Bert Hadders spreekt een levensloop uit over het leven van Veendammer van het jaar 2013, doorspekt met anekdotes, teveel om op te noemen. Hieruit komt naar voren dat Bé meer dan vijfenveertig jaar een man is geweest die zijn stempel op het Veendamse heeft gedrukt op allerlei terreinen, maar vooral organisatorisch én bovenal muzikaal.
Dan volgt een schitterend, enigszins emotioneel lied van het gelegenheidsgezelschap:
Irene Wilkens -zang, Marianne van der Velde - zang, Evert Erents - gitaar, Bé Brakken - gitaar en Chris Kleine achter de vleugel. Dit kwintet heeft ook opgetreden tijdens de “Night of the Guitars,” dus geen onbekenden voor een groot deel van het publiek. Ook nu krijgen ze de handen op elkaar…
Hierna volgt nog een dankwoord waarbij niemand over het hoofd wordt gezien.
Dan de allerlaatste definitieve gang richting crematorium in Winschoten.
Via de artiestenuitgang wordt de kist door vrienden en het bestuur van Bogdike in gezelschap van bloemendraagsters de zaal uitgedragen onder een minutenlang oorverdovend applaus. De koude rillingen lopen over je rug bij het aanschouwen van deze slotfase. Hier en daar wordt een traantje weggepinkt.
Het is voorbij. Het doek valt. In de foyer wordt nog lang nagepraat, begrijpelijk.
De herinneringen blijven aan deze unieke persoonlijkheid Bé Wever.
