VV Wildervank bestaat dit jaar 85 jaar, Jacob Kuipers heeft hiervoor 12 interviews gemaakt voor het jubileumboekje van VV Wildervank. De komende dagen plaatsen we één interview per dag, zodat ook oud VV Wildervankers dit terug kunnen lezen.
'Slager' uit Weiteveen was verantwoordelijk voor het einde van de voetbalcarrière van Evert Perdok.
Op 16-jarige leeftijd was Evert Perdok van de voetbalvereniging Wildervank een aanstormend talent. Hij heeft vanaf de F-junioren alle jeugdelftallen doorlopen en een glansrijke voetbalcarrière lag in het verschiet. Maar het mocht helaas niet zo zijn want een 'slager' uit Weiteveen maakte op brute wijze een einde aan de carrière van deze talentvolle speler uit Wildervank. Bij ‘de grote jongens' zat hij op de rand van het eerste- en het tweede elftal. “'s Morgens deed ik mee met het tweede elftal en ’s middags was ik bij het eerste team.”, kan Perdok zich nog herinneren. En oefenmeester Joop Molema stond aan de 'wieg' van Perdok. “Molema was een goeie trainer. Vanaf de jeugd trok ik al met hem op. Het was een rustige man en tijdens de trainingen deed hij veel met de bal.”. Evert Perdok heeft met het eerste elftal geen titels behaald maar wel tweede en derde plaatsen.
Evert Perdok was een talentvolle voetballer, maar in de uitwedstrijd tegen Weiteveense Boys trof hij het noodlot. Perdok was aan de bal en een 'slager' uit Weiteveen was verantwoordelijk voor het einde van de voetbalcarrière van Evert Perdok. De speler van De Boys trapte van achteren Perdok tegen de benen aan. Vervolgens waren de kruis- en kniebanden middendoor. Perdok is in Weiteveen nog even naar de dokter geweest. Maar die man zat er een beetje aan te scheuren en te trekken. En Evert had nog steeds last van de knie. Maar na een paar potjes bier werd het toch makkelijker. Perdok: “Toen ik die schop gekregen heb in Weiteveen heeft Gerard Pik (heet nu Gerard Klinkhamer) revanche genomen op die speler die dat bij mij flikte. Dit zijn lovende kritieken.”.
De volgende morgen kon Evert bijna niet meer van bed af komen. Zo'n pijn en dus even naar de dokter. Daarna naar het ziekenhuis en daar bleek dat alles volledig van elkaar af was. Vervolgens zes weken in het gips. Daarna heeft de voormalige voorstopper het weer even geprobeerd. Tenslotte naar de bondsarts van het Nederlands elftal. Evert moest op de bank liggen en de dokter keek naar de knie. Tekende wat op de knie en daarna zei hij tegen Perdok: “Jij kan het voetballen wel vergeten. Dat komt hard aan. Want ik was nog maar 26 jaar.”. Samen met oefenmeester Henk Wollerich en bestuurslid Goos Boers zijn ze naar Zeist geweest.
Evert Perdok was vijf jaar en heeft bij Wildervank alle jeugdelftallen doorlopen. Begonnen bij de F-junioren. Perdok: “Ik was 16 jaar toen ik in het eerste team ben gekomen. Onder oefenmeester Joop Molema.”. Daarna volgden de oefenmeesters Max Rosies, Emiel Gort en Henk Wollerich. “Maar ik vond Max Rosies één van de betere trainers. De andere trainers die ik heb gehad waren ook goed. Ligt er maar net aan hoe een trainer je ligt.”. Perdok heeft nog samen gespeeld met de Wildervank-'kanonnen' Jan Hendrik Bloem, Henk Hollemans, Willie Wever en Drikus Smit.
Evert Perdok heeft bij Wildervank geen titels meegemaakt met het 'vlaggenschip'. Hij was dus de Joop Zoetemelk onder de spelers. Altijd tweede of derde. In zijn jeugdperiode is hij wel vaak kampioen geweest. En in de zaal heeft hij ook nog samen gespeeld met Jan Hendrik Bloem. Perdok over deze periode: “Bloem was snel en scoorde enorm veel. FC Twente had belang bij hem en hij moest een proefwedstrijd spelen bij Heerenveen. Jan Hendrik kennende, het zal wel op een zaterdag geweest zijn, want op vrijdag is hij doorgezakt. Kroegie in en kroegie uit. Dat is wel jammer dat hij dat niet een beetje serieuzer heeft genomen. Anders was hij wel een eind gekomen.”.
Evert Perdok heeft 10 jaar in het eerste elftal van Wildervank gespeeld. Van mijn 16e tot zijn 26ste jaar. Evert kende ook hoogtepunten. “Dat ik scoorde tegen Bareveld, die wedstrijd hebben we met 1-0 gewonnen. Een sterk punt van mij was het koppen. En de slidings.”. Evert Perdok was geen sprinter, maar had een geweldige trap in zijn benen. Hij legde de bal als het ware op de 'stropdas' van zijn medespeler. Ook kon hij als spelverdeler de boel aardig verdelen. Waarom Evert mij direct tot de orde riep: ”Daar hadden we Willie Wever voor.”.
Joop Molema was de eerste trainer waaronder Evert speelde. “Een goede trainer. Vanaf de jeugd trokken we al met hem op. Een rustige man en we deden heel veel met de bal. Trainer Rosies was vreselijk streng. In de kleedkamer was hij ook zo kwaad. Volgens mij ging er in de wedstrijd wat mis in de eerste helft en toen we in de rust de kleedkamers binnen kwamen moesten we allemaal even gaan staan.”.
“Zo staan zoals we echt moeten staan in het veld. Jij staat daar en jij staat daar. Daar konden we mee heen gaan. Dat was een hele strenge trainer. Er lag op een gegeven moment een halve meter sneeuw. We dachten 'de training gaat over'. We moesten trainen, er is geen bal aan te pas gekomen, gewoon een beetje met sneeuwballen gooien. Elkaar op de rug springen, dat soort dingen. Beetje flauwe kul maar de training ging gewoon door.”.
Een tweede plaats was het hoogst haalbare voor oefenmeester Max Rosies en zijn boys. Perdok: “Als je te laat was kon je vertrekken onder Rosies. Dat moest je niet te vaak doen, dan was het reizen.”. Trainer Emiel Gort: “Trainer Emilie Gort? Laat ik het zo zeggen, die andere trainers had ik liever. En trainer Henk Wollerich? Hij was een trainer die veel met de bal deed. Een technische trainer. Hij woont nu in Spanje.”.