COLUMN - De zondagvoetballers van Wildervank hebben het prima voor elkaar. Als echte ‘popsterren' worden ze om de twee weken met een touringcar naar de uitwedstrijden vervoerd. Ze worden dus heel erg verwend door de club. Maar ook hun trouwe aanhangers mogen met hun idolen mee naar ‘verre oorden'. Dit is dus even wat anders dan met de eigen auto op pad gaan. En daar komt nog bij dat de voetballers en hun supporters voor een ‘dubbeltje' op de eerste rij mogen zitten of staan.
Bovendien zorgt dit ‘schoolreisje' er voor dat de spelers er niet alleen voorstaan. De spiedende ogen van een paar enkele mee gereisde supporters en pers zorgen voor een geweldige impact. Op de heenreis is het altijd muisstil, je kan werkelijk een speld horen vallen. De acteurs van de groene laken zijn dan helemaal in trance op de komende wedstrijd. Eenmaal aangekomen op vijandelijk gebied wordt de karrevracht aan kledingspakken, voetbaltassen, verbandtrommels en smeerolie naar buiten gedragen.
Na kennis te hebben gemaakt met de kantine duiken de hoofdrolspelers gelijk de kleedkamer in om zich te concentreren op de wedstrijd. Daarna kleden de spelers zich om en gaan naar het veld om zich warm te lopen. En dit alles onder de spiedende ogen van de trainers. Eigenlijk kun je tijdens de warming-up al zien wie van de ploegen de ‘langste adem' heeft. De ene ploeg trapt in op zijn ‘janboerenfluitjes' en de tegenstander heeft het ‘schuim' al op de mond staan'.
Terwijl de supporters die samen met de spelers zich samen geschoold hebben in de kantine, komen de andere helft van de supportersschare aan in eigen auto. Zij gaven de voorkeur om in hun eigen auto naar de wedstrijd te komen. Niks op tegen dus. Maar het is wel sneu voor de organisatoren want zij doen er alles aan om de bus vol te krijgen. En dat alles om het feit dat de supportersbus een uur eerder moeten vertrekken om de spelers de gelegenheid te geven om zich om te kleden en daarna een warming-up.
En dan maak ik een grote overstap naar het country duo Grand and Forsite. Dominic en Julie bezorgden hun aanhangers vrijdagvond in cultuurcentrum ‘vanBeresteyn' in Veendam een geweldige avond. Het was net of de tijd even stil stond. Met schitterende songs kregen ze hun idolen aan de ‘voeten'. Vooral Julie Forsyth zorgde er voor dat het publiek invervoering kwam met haar schitterende stem. Maar ook de 64-jarige Dominic Grant kon er wat van, al had ‘de tand des tijds' invloed op hem.
Hij kwam op met een schitterende witte hoed en daar onder zijn wapperende grijze haren. Maar toen hij zijn hoofddeksel afzette zagen we op zijn hoofd een kalende plek. En dat is de prijs van het ouder worden. Maar er was toch nog een smetje op deze avond. Ik zag nog vier lege rijen. En dat in zo'n klein zaaltje. Ik zou het ook niet weten waar het aan lag. Misschien wel aan de prijs of de Veendammers lopen ‘niet warm' voor het wereldberoemde Engelse duo. Maar dat lijkt me sterk.