Door Jakob Kuipers
VOETBAL - Ludieke taferelen waren er te bespeuren voorafgaand aan de wedstrijd tussen de reserve elftallen FC Lewenborg (zon) en Wildervank (zon). Voordat de teams van beide verenigingen het veld op kwamen zag ik assistent-scheidsrechter Johnny Kostwinner en leider Goos Boers van Wildervank zich warm lopen. Ik begreep wel dat beide heren zich de spieren los wilden maken. En dat geldt zeker voor Kostwinder maar dat verzorger Boers zich ook tot deze handelingen liet verleiden was voor mij even een raadsel. De excentrieke Boers wilde natuurlijk laten zien dat ook een verzorger fit moest zijn voor zo'n belangrijke wedstrijd. Want je moet natuurlijk niet te laat komen als je speler op de grasmat ligt en crepeert van de pijn.
Dan heb ik het over de twee ploegen die de bovenste plaatsen delen in de reserveklasse (A-cat), tweede klasse voor tweede elftallen van de zondagafdeling. Lijstaanvoerder Wildervank moest het in Groningen dus opnemen tegen FC Lewenborg. De mannen van oefenmeester Kuiper kwamen in het voetbalstuk niet voor en ze ‘beten' stevig in het kunstgras. De rood-witte brigade van Wildervank verloor kansloos met 4-0. En dat was een bittere pil voor de ploeg. Wildervank had de stevige wind mee op het kille en koude sportpark in Lewenborg.
De Wildervankers namen gelijk het initiatief en ‘strooiden' met passes, maar de ballen eindigden regelmatig buiten de lijnen vanwege de strakke wind. Dus deze handelswijze had geen succes. En Lewenborg probeerde het tegen de wind in met korte strakke passes. En dat leverde het eerste succesje op. Na een kwartier werd op rechts Nigel Haanstra aangespeeld. De Lewenborg-aanvaller gaf de bal voor in maatje Stephan Mulder kon simpel de bal binnen tikken bij de tweede paal: 1-0. Het was tegen de verhouding in want beide ploegen ontliepen elkaar niet veel.
De bezoekers moesten natuurlijk was terug doen. Een vrije trap vanuit het achterland van Wildervank werd een prooi voor Michael Sypre maar hij raakte het leer niet goed en de bal werd een prooi voor de doelman van Lewenborg. Wat mij opviel in deze eerste helft was het goede spel van middenvelder Ruud Naarsingh. En Sander Roelfsema, die zowaar met een halve marathon bezig was. De boomlange Wildervank-spits was op alle posities aanwezig. En hij rende zich het ápezuur'. Maar waar hij wezen moest was hij niet te vinden. Hij werd dan ook terecht gewisseld.
Na een half uur was het weer Naarsingh dus die een goede interceptie pleegde. Vervolgens zette hij Maico Drenth aan het werk maar meer dan een hoekschop zat er niet in. Het betere voetbal kwam kwam op dat moment van Wildervank, waar ook Berend Perdok een goede wedstrijd speelde. Maar de rood-witte brigade van Wildervank kreeg vijf minuten voor rust ‘de deksel op de neus'. De thuisclub gooide er een levensgevaarlijke counter er uit en Wildervank stond achter met 2-0. Ja en dan is het ‘kwaad kersen eten', voor de ploeg van oefenmeester Kuiper.
In de tweede helft moest Wildervank tegen de strakke wind spelen. Maar wat voor Lewenborg goed afliep, ging voor Wildervank helemaal mis. De rood-witte brigade uit Wildervank kon niet het spel op de mat brengen waar de thuisclub wel in staat was. Met kort- en strakke passes de Stadjers in verlegenheid te brengen. Na een kwartier kreeg de slimme Nigel Haanstra een goed kans om te scoren maar Wildervank-doelman Ron Meijer bleek uit het goede ‘keepershout' gesneden. En hij voorkwam de derde treffer. Maar na een half uur was het toch weer ‘bingo' voor de thuisploeg. Wildervank werd helemaal zoek gespeeld in de ‘16' en het werd 3-0.
Een minuut na deze goal van Lewenborg was het Wildervank-speler Kenny Slagter die op de paal schoot. Vier minuten later moest de zwak spelende Elio Wachtmeester weer zijn meerdere kennen en zijn tegenstander. Maar het liep met een ‘sisser' af. Maar zes minuten voor het eindsignaal van scheidsrechter Soerdjan Chander werd het uit een hoekschop nog 4-0. En dan werd ook de eindstand
