Hans Kiezebrink komt met een persbericht en een mededeling, beide plaatsen wij in zijn geheel op site.
Persbericht
(Nog) niet verwijderd fietspad eist toch slachtoffer.
Zo'n 23 jaar was ik lid van GemeenteBelangen Veendam. Tien jaar geleden groeide dit 1 zetelpartijtje uit tot een grote partij. Oorzaak was landelijke politieke onvrede en het Pim Fortuyn effect. Hier werd handig op ingespeeld met een gigantische verkiezingscampagne.
De huidige raadsperiode heb ik met lede ogen gezien hoe langzaam maar zeker luiheid, arrogantie en eigenbelang hun intrede deden. Het ei werd een lege dop. Natuurlijk kan het grootste gedeelte van de burgers dit niet zien. Een mooi beschilderde eierschaal ziet er immers van buiten ook prachtig uit.
Volgens mij is een raadslid moreel verplicht zich zo goed mogelijk in te zetten voor het wel en wee in zijn/haar gemeente. Bovendien vind ik het nietsdoen van een raadslid diefstal van gemeenschapsgelden en het demotiveert de goedwillenden. Geregeld kaartte ik dit aan tijdens de GB fractievergaderingen, echter zonder resultaat. Sterker nog: het werd mij verboden nog langer op- en aanmerkingen te maken op die raadsleden in onze partij welke uitblonken door luiheid en desinteresse ten aanzien van hun raadswerk.
Mij werd daarna geadviseerd ook maar lekker lui achterover te gaan hangen.
Jaren geleden hebben de wethouder en meerdere fractieleden van GB een paar bewoners uit de Schilderslaan beloofd een prachtig stuk fietspad richting Muntendam te verwijderen. Reden hiervoor zou overlast in de weekenden zijn gerelateerd aan dit fietspad (de voorzitter en enkele raadsleden wonen in de buurt). Maar van dit veilige fietspad maken o.a. dagelijks ruim 500 leerlingen van de Winkler Prins gebruik. Een deel daarvan zal over de gevaarlijke Middenweg gaan fietsen.
Bovendien moet deze operatie 400.000 euro kosten, dit terwijl veel bewoners uit dezelfde straat fel tegenstander van dit onzalige plan zijn. Zij gaven en geven aan niet tot nauwelijks overlast te ondervinden.
Mede daarom heb ik zelf onderzoek gedaan. Als hyena's viel nadien de GB fractie over mij heen. Naar vragen en argumenten van mij wensten ze niet te luisteren. Toen ik om die reden mijn vragen ten lange leste maar als raadslid in de commissie VROM en de raadsvergadering stelde, was de GB fractie woest.
Door een procedurefout moet alles worden overgedaan en om inzicht in de werkelijke overlast te krijgen, vroeg ik het politiedossier op. Dit maakte mij helemaal tot een paria van mijn eigen partij. Terstond werd het fractiereglement op een dusdanige manier veranderd dat mij de mond zou worden gesnoerd. Dictatoriaal werd door de fractievoorzitter bevolen dat ik mij moest conformeren aan het nieuwe fractiereglement en hiervoor tekenen, anders zouden de fractieleden (die niets werd gevraagd) het vertrouwen in mij opzeggen.
Ultimatum: tot 10 juli. Hoezo democratie?
De fractie heeft echter zijn hand zwaar overspeeld door te denken dat ik mij door dreigementen, zoals opzegging van het vertrouwen, de mond laat snoeren.
Bovendien getuigt het niet van fatsoen zo om te gaan met iemand die de laatste tien jaar bewijsbaar voor de partij ongeveer het meeste werk heeft verricht.
Ik laat mij evenwel door kadaverdiscipline en chantage niet muilkorven. Met een enorm gevoel van spijt en onmacht zag ik het langzaam maar zeker gebeuren. Het kleine idealistische GB verwerd in mijn ogen tot een grote arrogante regentenpartij en dan in de negatieve zin des woords: een autoritaire partij met rechtse neigingen die geen inspraak duldt. Daarin kan ik gekoesterde idealen niet meer waarmaken.
Om die reden is bij mij de maat nu vol. Om nog deel uit te willen maken van GB heb ikzelf vier eisen op tafel gelegd, waarvan tot nu toe slechts één is ingewilligd.
Het is eveneens om die reden dat ik met pijn in het hart het besluit heb genomen om op te stappen.
Mede door het onfrisse partijgedoe rond het fietspad is zodoende het eerste slachtoffer al gevallen, namelijk ondergetekende. Gelukkig wel in figuurlijke zin, want nog geen van de scholieren is het (verkeers)slachtoffer geworden door de onnodige verwijdering van dit mooie en veilige fietspad. Nu maar hopen dat deze fietsverbinding in stand blijft, dan is alles niet voor niets geweest. Aan mij zal het niet liggen!
Hiervoor en andere kiezersbelangen zal ik mij de resterende raadsperiode met volle overtuiging inzetten. Dit zal gebeuren onder de partijnaam KiezersBelangen.
Hans Kiezebrink
Raadslid gemeente Veendam
Mededeling
De meesten van u vermoeden al wat ik ga zeggen. De geruchtenmachine draait al geruime tijd op volle toeren.
Tien jaar geleden wilde ik van de kieslijst af. Onder zware druk van een GB delegatie beloofde ik door te gaan, maar wenste niet op een verkiesbare plaats te staan. Acht jaar lang heb ik daarna keihard en belangeloos gewerkt voor de partij. Dat heeft mij geld en veel tijd gekost. Het gaf niet, het was idealisme en ik zag het als een soort vrijwilligerswerk. Er zijn de nodige strubbelingen geweest. Daar kon ik wel mee omgaan, ik roep dat nu eenmaal ook over mijzelf af door geen blad voor de mond te nemen. De harde knal kwam toen GB eiste dat ik mij zou conformeren aan hun wens tot verwijdering van het fietspad aan de Schilderslaan. Er waren dusdanig veel tegenstrijdigheden dat ikzelf op onderzoek ben uitgegaan. En iedereen hier weet dat als ik op onderzoek uitga ik er diep induik. Vervolgens wenste de fractie niet naar mijn vragen en opmerkingen te luisteren. Er was een standpunt ingenomen en de hakken stonden in het zand. Dat ik daarna mijn belofte waarmaakte en de vragen in de commissievergadering en (terughoudend) in de raadsvergadering heb gesteld werd mij ten zeerste kwalijk genomen.
Toen ook nog eens bleek dat door een procedurefout het collegevoorstel opnieuw moet worden behandeld, werd getracht mij de mond te snoeren door verandering van een artikel in het fractiereglement.
Mijn telkens herhaalde opmerkingen dat de regels tussentijds niet veranderd kunnen worden en dat het nieuwe artikel ook nog eens van generlei waarde is, omdat het indruist tegen de grondwet en de gemeentewet, werd van tafel geveegd.
Na weigering mijnerzijds akkoord te gaan met het nieuwe fractiereglement kreeg ik een ultimatum opgelegd om dit wel te doen. Zo niet dan zou de fractie haar vertrouwen in mij opzeggen. Een lachwekkend maar triest detail is, dat toen Henk-Jan enkele weken later dezelfde argumenten op tafel gooide, de fractie dat unaniem accepteerde.
Er werd nog een stok gevonden om de hond te slaan. Mij was al herhaaldelijk verboden binnen de fractie nog op te merken dat meerdere raadsleden totaal niets uitvoeren en zich bij praktisch iedere uitnodiging drukken.
Toen dezen mij ten opzichte van een groep burgers in verlegenheid brachten door in hun commissie niet de vragen te stellen die tijdens de fractievergadering waren afgesproken, heb ik met plaatsvervangende schaamte excuses aangeboden aan hun woordvoerder.
Dit accepteert de fractie niet en hiervoor moet ik mijn excuses aanbieden aan die drie raadsleden. Ook deze eis werd aan het ultimatum toegevoegd.
Ik laat mij niet chanteren, intimideren en schofferen. Daarvoor ben ik niet in de politiek gegaan en heb dan ook vier tegeneisen gesteld. Hieraan is niet voldaan.
Ik heb met grote ijver meegeholpen van een klein oppositiepartijtje een grote partij te maken. Nu de idealen van vroeger zijn losgelaten en GemeenteBelangen in mijn ogen verwordt tot een partij van eigenbelangen is het voor mij, na zo'n 23 jaar lidmaatschap, tijd om op te stappen.
Niemand weet beter dan ik hoeveel pijn mij dit doet.
Tot slot: zowel deze tekst als het persbericht zal worden rondgedeeld.
Omdat het persbericht ook naar andere media wordt gestuurd zitten dubbelingen in beide teksten.
Hans Kiezebrink
Reactie Plaatsen Of Bekijken....
