Na de kerststop stonden er afgelopen week direct twee wedstrijden binnen vier dagen op het programma voor de handbalsters uit Wildervank. Na de thuiswedstrijd op woensdag tegen Kwiek mocht de ploeg zaterdag vol aan de bak uit bij titelkandidaat hvz-Vivendi in Oosterhesselen.
Dat de Wildervanksters slechts één training achter de rug hadden sinds 19 december viel in de thuiswedstrijd tegen middenmoter Kwiek hier en daar duidelijk waar te nemen. Het ontbrak de thuisploeg aan een dosis gezonde agressie en dat voornamelijk in de dekking. Omschakeling van aanval naar dekking verliep te traag en het vele balverlies speelde Aeolus ook parten. Desondanks stond er na 30 minuten handbal een acceptabele 9-12 tussenstand op het bord. Daarbij mocht keepster Moniek Hadders haar eerste speelminuten weer maken na wekenlang blessureleed. Met een aantal prima reddingen liet ze direct in die 1e helft zien wat haar waarde is voor de Wildervankster formatie.
Maar in het 2e bedrijf ging het na de 40e minuut bij een stand van 17-21 snel bergafwaarts. De afronding liet het bij Aeolus afweten en in de omschakeling profiteerden de gasten uit Hoogeveen optimaal. Kwiek zag kans uit te lopen naar 19-26 en daarmee was het duel wel beslist. Het laatste fluitsignaal klonk bij 22-32 en die stand was een juiste afspiegeling van het wedstrijdbeeld.
Tijd om lang stil te staan bij die wedstrijd was er amper want drie dagen later stond Aeolus de klus bij hvz-Vivendi te wachten. Het verschil in vergelijk met het treffen tegen Kwiek was groot bij de bezoekers. De equipe uit Wildervank speelde als vanouds met volle overgave en bleef dat tot de laatste seconde volhouden. Het kwaliteitsverschil met de titelkandidaat werd gecompenseerd met strijdlust en de ploeg dwong daarmee veel respect af. Desondanks miste Aeolus het laatste stukje overtuiging in de afronding en zag het zich ook geconfronteerd worden met een prima optreden van de keepster bij de tegenstander. Het verschil tussen het voor lijfsbehoud vechtend Aeolus en de titelkandidaat werd dan ook weerspiegeld in de ruststand van 17-5.
Dat bleek voor de bezoeksters echter geen belemmering om dat laatste half uur nog alles uit de kast te halen. Aeolus wist aanvallend wel mogelijkheden uit te spelen maar deze geen succesvol slot mee te geven. In de dekking bleef de Oost-Groninger formatie echter regelmatig met veel inzet overeind. Met een scoreverloop van 12-7 in die 2e helft werd ook duidelijk dat Aeolus er in dat laatste deel een stuk beter voor stond dan in het 1e bedrijf.
Ondanks de eindstand van 29-12 zag men bij de Wildervanksters genoeg aanknopingspunten om met meer vertrouwen de komende wedstrijden tegemoet te zien.
Doelpunten Aeolus; Daniëlla Zuidema 3x, Hedy Oostenbrink 2x, Elsa Brouwer 2x, Kimberley van der Laan 2x, Laura Ruiters 1x, Irene Mik 1x, Kimberley Smits 1x.
Een veel gevraagde zanger, die Annechienus Pot uit Wildervank. Logisch, zijn mooie, warme stem brengt menigeen in beroering. Met zijn vertolking van het Ave Maria van Franz Schubert bijvoorbeeld of met Het Dorp van Wim Sonneveld… het refrein:
Langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan.
Op het wat luchtiger programma van de operette staat hij ook zijn mannetje. Solo en/of samen met anderen komen vele liederen vanuit het Weense richting het Groninger land én hoe!
Annechienus komt via de moeder van een vriendinnetje terecht bij de Operettevereniging Veendam Wildervank. Eerst als programmaboekjesverkoper in het roemruchtige Veenlust van weleer. Wat zich achter de schermen afspeelt maakt grote indruk op de jonge Annechienus. Opeens staat hij oog in oog met beroemde zangers en zangeressen. Hij mag voor het eerst mee naar een operette. Dat was Viktoria und ihr Husar van Paul Abraham, later veelvuldig verfilmd. Onder de indruk? “Ja, toch wel een beetje,” bekent Annechienus nu. Dan gaat hij eens mee naar een repetitie en wordt lid van een koor in Hoogezand, dan zijn woonplaats. Hij is dan 18 jaar.
De Operettevereniging Veendam Wildervank vraagt hem voor wat grotere rollen en jawel in 1989 speelt hij in de operette Ein Walsertraum van Oscar Straus zijn eerste zangrol als lakei. Het gaat hem goed af.
Hij mag van de vereniging op zangles bij een bekende zangpedagoge. Na 5 keer houdt hij het voor gezien. Op deze manier heeft het helemaal geen zin. Annechienus kan geen noten lezen en moet alle muziek op gehoor instuderen, nog steeds! De self-made-man ontwikkelt zich boven verwachting en al in 1992 volgt zijn eerste hoofdrol in een operette van Robert Stolz. Vele optredens volgen in de gehele regio en hij wordt veel gevraagd bij andere koren. Ook in Hilversum trekt hij de aandacht. In 1998 speelt hij mee in het televisieprogramma Una Voce Particolare dat door de TROS enige tijd later wordt uitgezonden.
Naast deze uit de hand gelopen, maar fantastische hobby heeft Annechienus ook nog zijn vaste baan. Hij is machinaal houtbewerker bij Timmerfabriek Hulzebos in Nieuwe Pekela. Kozijnen, deuren en anderszins worden door hem bewerkt en bij de klanten thuis geplaatst. Inmiddels is hij daar al ruim 30 jaar in dienst! Het zingen en de concerten heeft hij er altijd als amateur naast gedaan.
De laatste jaren zingt Annechienus veel liederen van Franz Schubert. “Deze zijn qua melodie en harmonie zo gaaf.” Samen met Anneke Broekema, die hem op de piano begeleidt, genieten ze dan van de muziek. Niet dat ze optreden, gewoon heel gemoedelijk bij haar thuis.
Schubert (1797 – 1828) schreef niet de meest vrolijke muziek. Vaak gaat het over dood en bederf. Bij een concert met veel liederen van Schubert had Annechienus zijn twijfels over de opkomst van het publiek. “Wie wil daar nu de hele avond naar luisteren? Tot zijn grote verrassing is de kerk bomvol.”
Het muziekstuk Winterreise is een cyclus van 24 liederen voor zangstem + piano in 1823 door Schubert gecomponeerd. 70 minuten constant muziek zonder pauze. Ook liederen van Richard Wagner (1813 – 1863) spreken tot zijn verbeelding. “Het lied Abendstern, schitterend.”
Zijn grote voorbeeld is overigens Rudolf Schock, die van 1915 tot 1986 leefde. Deze Duitse lyrische tenor is o.a. beroemd geworden met zijn uitvoering/interpretatie van het bekende Wolgalied uit de operette Der Zarewitch van Franz Lehàr. De muziek is op verscheidene YouTube kanalen te vinden.
Annechienus vindt het belangrijk dat hij zijn eigen visie aan een lied of muziekstuk kan geven. Bij de repetities van een concert sprak de dirigent hem eropaan. Dit kon niet. Je neemt te veel vrijheid. ”Zo kan ik het orkest niet in de hand houden.” De 1e violiste kwam in de pauze naar hem toe en zei dat het wel kon. De dirigent: “Probeer het dan maar.” Tijdens het concert ging het magnifiek. “Je moet in de muziek wel iets van jezelf leggen en niet blindweg kopiëren.”
Bij salonorkest Las Ninãs is hij vaste zanger. Samen met de dirigent, arrangeur en sopraan Nomi de Ridder zoeken ze de muziek uit. Tijdens het 20-jarig jubileum gaven ze een concert in het kerkje van Nieuw Beerta enige maanden geleden. Een doorslaand succes in een stampvolle kerk.
Met de Operette Vereniging Veendam Wildervank heeft hij verschillende concerten in verzorgingshuizen als De Breehorn, De Veenkade en Het Wildervanckhuis gegeven in de laatste maand van 2023. Schlagers en Nederlandstalige liedjes uit de jaren 30, Louis Neefs, en uit de 60’jaren van Wim Sonneveld zijn bijzonder populair. En natuurlijk niet te vergeten de liederen van Ede Staal – ‘t Het Nog Nooit Zo Donker West… De bewoners genieten ervan.
De ene keer zingt Annechienus in het Duits, dan weer in het Engels of Italiaans, Nederlands en Gronings. Hij vindt die afwisseling erg leuk. Door zijn uitstekende articulatie, een ware gave en dat zonder zangstudie, zijn de woorden perfect te verstaan. Bij veel professionals is dat wel anders… Is Annechienus een natuurtalent?
Bij de Volkskerstzang in de Grote Kerk van Wildervank is Annechienus eveneens een welkome gast. Diverse malen was hij er te zien en te horen. In dezelfde kerk wordt jaarlijks het “Jan Bosch orgelconcert” gehouden aan het einde van de eerste dag van de Open Monumenten dag. Wie was daar vele keren bij? Juist ja. Ter informatie: Jan Bosch, een vooraanstaande landbouwer in de Veenkoloniën heeft het magistrale Walckerorgel aan De Grote Kerk van Wildervank geschonken!
2024 begint met een concert samen met Las Ninãs in Hoogezand. Daarna volgt een dito programma in het Dorpshuis van Nieuwe Pekela op 21 januari en in april staat een optreden ingepland in de kerk van Zuidlaren.
Annechienus beheerst een zéér breed scala van liederen van allerlei genres. Knap eigenlijk hé van zo’n self-made-man. Hopelijk mogen we nog vele jaren van zijn mooie stem genieten.
Per 1 januari jl. heeft Jos Kraan officieel het podium van Cultuur- en Congrescentrum vanBeresteyn verlaten. Daar werd afgelopen vrijdagavond tijdens een zeer drukbezochte afscheidsreceptie uitgebreid bij stil gestaan. Vele familieleden, vrienden en relaties kwamen Jos persoonlijk de hand schudden vergezeld van vele lovende woorden, en toespraken.
Na zeven jaar directeur te zijn geweest van Cultuur- en Congrescentrum vanBeresteyn heeft Jos Kraan besloten om het stokje over te dragen. “In de afgelopen zeven jaar is er veel gebeurd. We hadden mooie en minder mooie momenten. De sluitingen tijdens Corona waren zeker minder mooi, maar de prachtige voorstellingen en overige activiteiten en de samenwerking in het team waren fantastisch. We hebben samen veel voor elkaar gekregen. Tijd om een stapje terug te doen, meer tijd voor andere dingen vrij te maken, want ik kan het met een gerust hart overdragen”.
De nieuwe opvolger Vanja van Guldener nam 1 november jl. al het stokje over van Jos.
