Door Klaas Fleurke
Een voor allen en allen voor een! Vrouwen met een gezamenlijke missie. Eén doel en trouw aan elkaar. Verhalenverteller Dumas schreef over de Musketiers en hun lijfspreuk. Een prachtige metafoor die de voetballende vrouwen van Veendam 1894 op een grandioze wijze op de derde mei in 2025 hartverwarmend en voor elkaar strijdend in de praktijk brachten. De geelzwarte dames schreven namelijk hun eigen geschiedenis. Een spannende episode die uitmondde aan een zeer enthousiaste Langeleegte in een historische prestatie. Na het kampioenschap van vorig seizoen lieten de Veendammer vrouwen ook in de tweede klasse niets aan duidelijkheid over wie er dit seizoen over het allerbeste team beschikte. Een niet te evenaren teamspirit bezorgde de selectie van hoofdtrainer Vincent van Calker twee speelronden voor het einde al de hoofdprijs tegen naaste belager FC Ommen. Op basis van een wervelende eerste helft was de 1-0 overwinning op de Overijsselse concurrent dik verdiend en kunnen de Veendammer meiden zich opmaken voor een promotie naar de eerste klasse. Een prestatie van formaat waar nog lang over zal worden nagepraat. Wie kan er zeggen dat-ie twee keer achter elkaar kampioen is geworden?
Veel vertrouwen
Hoe keek hoofdtrainer Vincent van Calker voorafgaand aan de kampioenswedstrijd naar deze allesbeslissende confrontatie? Alleen bij winst is Veendam kampioen. Dan is de voorsprong van zeven punten op Ommen (is nu nog vier) met nog twee wedstrijden te gaan voldoende voor de titel. Ik vraag hoe hij zijn speelsters heeft geprepareerd op deze clash met FC Ommen. Vincent: ‘Je weet dat we de heenwedstrijd nipt hebben verloren. Dat heeft gemaakt dat we nu ontzettende honger hebben om Ommen een pak slag te geven. We laten het niet gebeuren dat een team in deze competitie ons twee keer inmaakt. En hoe vaak komt het voor dat de nummer 1 kampioen kan worden tegen de nummer 2? Dat is vrij uniek. Op eigen thuisbasis nog wel. Daarom heb ik mijn speelsters geadviseerd om er vooral ook van te genieten. We geen deze klus met elkaar klaren. Ommen kent voor ons geen geheimen. Tegen ACV hebben we ze bekeken. We weten dus hoe ze spelen. De meiden weten wat ze moeten doen en ze weten ook wat ze ervoor gelaten hebben. Hoe we de druk en de spanning als staf er wat vanaf hebben gehaald? De ene speelster heeft vooral vertrouwen nodig, de ander moet juist op scherp worden gezet. We hebben heel veel vertrouwen gehaald uit de wedstrijd tegen FC Groningen. Een puike pot. Daarna zijn we tegen GVAV op scherp gezet. Ik denk dat we er goed voor staan. We hebben een sterke selectie. Ja, het zou uniek zijn als het ons lukt. Kijk, Ommen moet komen. Ze hebben een goed middenveld met veel loopvermogen. Daar ligt hun kracht. Degene die vanmiddag het middenveld beheerst, heeft de wedstrijd. Zij willen daar graag de regie met veel positiewisselingen. Luna van der Staay, die in Ommen ook tegen ons scoorde, is een sterke speelster. Die moeten we dus uitschakelen en we moeten snel een goal gaan maken. Aan de andere kant moeten we er ook niet een tegen krijgen. Maar net als bij de mannen is het scorend vermogen bij ons een aandachtspunt.’
Thuis ongeslagen
Vincent: ‘Wat ik van de wedstrijd verwacht? Natuurlijk zal er vandaag spanning opzitten. Maar dat heb je nodig om te presteren. Het moet niet over grenzen gaan. We hebben heel ontspannen met elkaar geluncht. Het zal een wedstrijd worden met veel intensiteit. Alle randvoorwaarden zijn ingevuld. Nu moeten we er staan. Het zal een strijd worden. Een slagveld. Tuurlijk willen we revanche en zijn we gebrand. In competitieverband zijn we hier thuis nog ongeslagen. Dus ja… . Wij zijn compleet. Alleen Kyra Korringa is niet helemaal wedstrijdfit. Ja, we beseffen dat we met iets unieks bezig zijn. Daar mogen we best van genieten.’ Ik vertel Vincent dat succes vele vaders en ook moeders kent. Hoe heeft het allemaal zover kunnen komen? Wie zijn de architecten van het succesvolle meiden- en vrouwenvoetbal bij Veendam 1894? Vincent: ‘In het verleden zijn er mensen geweest die het allemaal hebben opgezet en ambitieuze plannen hebben ontwikkeld. Inderdaad was mijn vader Henk van Calker er één van. Van Calker senior sprak een jaar of zes geleden al profetische woorden: ‘We willen over een jaar of vijf in de eerste klasse spelen en met het vrouwenvoetbal het “Oranje Nassau” van deze regio worden.’ Vincent: ‘Er is een basis gelegd met een talentvolle lichting en die is bij elkaar gebleven. Die groep van toen is er nog steeds. Of wij het beste team van de competitie hebben? Ik denk het wel. Ik heb heel veel vertrouwen in ze en dat krijgen ze ook van mij. Ze staan er voor elkaar. Ze zijn er altijd. Mochten we winnen dat gaan we een mooi feestje bouwen aan De Langeleegte.
Schakelprogramma
Uw verslaggever schaakte vanmiddag op twee borden. Ik wilde live bij de kampioenswedstrijd van de vrouwen zijn, maar was ook nieuwsgierig hoe de Veendammer mannen het zouden doen bij The Knickerbockers in Groningen. In de geblesseerde Ryan de Bruijn vond ik een bereidwillige correspondent op TKBello. Telefonisch hielden we contact over de ontwikkelingen in de Stad. Wie gaat in de achtervolging op koploper Wildervank? Owen, de broer van Ryan, was als verzorger aanwezig bij de vrouwenwedstrijd. Het was voor mij een soort van schakelprogramma met de kampioenswedstrijd van VR-1 als belangrijkste item.
Open doekjes
De Veendammer vrouwen begonnen furieus na het eerste fluitsignaal van de soeverein leidende arbiter Kaasjager. Ze schoten als het ware uit de startblokken en bestookten de gasten uit Overijssel met krachtige aanvalspatronen. Toch kregen de bezoeksters in de omschakeling een mogelijkheid via Robin Poelarends. Daarna meldde spits Senya de Jonge zich voor het doel van gastenkeepster Tamar Agteresch. Haar schot werd geblokt. Na een kwartier was het wel raak voor de thuisclub. Het was wederom Senya de Jonge die zeer attent reageerde en de bal achter een kansloze Agteresch werkte. Na deze vroege voorsprong verzuimden de geelzwarten het grote overwicht om te zetten in doelpunten. Van kampioenszenuwen was absoluut geen sprake. De elf van Van Calker heersten op alle fronten en de Ommense vrouwen wisten niet waar ze het moesten zoeken. Een Veenkoloniale wervelwind joeg over de Langeleegte. De bezoeksters waren overdonderd en zichtbaar onder de indruk van de niet te stuiten dadendrang van de thuisclub. De oh’s en ah’s rolden af en toe van de tribune. Open doekjes voor het bezielende optreden. Het leverde Marieke Japenga en Senya de Jonge kansen op. Een bal van de mee opgekomen Bente van Vondel belandde zelfs op de lat. En aanvalster Nikki van der Wal was bij voortduring dreigend. Dat het bij rust maar 1-0 stond was een klein wondertje. Veendam 1894-doelvrouw en aanvoerster Renee Nuus hoefde nauwelijks in actie te komen.
Een voor allen en allen voor een
In de tweede helft was de wedstrijd iets meer in evenwicht. FC Ommen moest komen en deed dat ook. Het leverde na een paar corners kleine mogelijkheden op. De Langeleegtegirls gingen op zoek naar de beslissing. Een vrije trap van Susan de Jong ging rakelings naast. Daarna is Ommen in de omschakeling gevaarlijk. Een schot van Liset van de Wolfshaar wordt knap gepareerd door captain Renee Nuus. Het energierijke spel van de thuisploeg begint zijn tol te eisen. De wingbacks Bente van Vondel en Marieke Japenga bleven maar gaan. In een scrimmage voor het doel van Nuus reclameerden de Ommense vrouwen hands, maar referee Kaasjager zag het goed. Veendam-speelster Jolien Meinds kreeg de bal op haar neus. Geen penalty derhalve. Aan de andere kant behoorde Agteresch adequaat te reageren op een inzet van Senya de Jonge. Maar het bleef tot het laatst spannend. Ongemeen spannend. Er waren een paar hachelijke situaties in het Veendammer doelgebied. De krachten over en weer vloeiden weg en beide trainers wisselden. Bij Veendam 1894 kwamen Virna de Jong, Melissa Nijborg, Megan de Freitas en Romy Zeeman nog binnen de lijnen. De verdediging met Wiselie Kamphuis, Lotte Kalk, Bente van Vondel en Marieke Japenga hield knap stand. De middenvelders Puck Edzes, Tessa Dammer, Jolien Meinds en Susan de Jong bleven overeind en de aanvalsters gaven alles. Tot het bevrijdende eindsignaal van scheidsrechter Kaasjager klonk en er gevierd kon worden. De euforie was terecht groot. Een voor allen en allen voor een!
Iedereen leeft mee
Hoe keek Puck Edzes, een van de drijvende krachten dit seizoen, terug op dit kampioenschap? Of de emoties al wat tot bedaren zijn gekomen? Puck: ‘Ja, dit is echt ongelooflijk. Niet te beschrijven! Twee jaar op rij kampioen komt niet heel vaak voor. In de eerste helft speelden we echt heel goed. We tikten ze gewoon weg. We kregen veel kansen maar maakten ze niet af. In de tweede helft zakten we iets in. Waren we meer gelijkwaardig. Ja, in de eerste helft hadden we het al moeten beslissen. Het hele seizoen al maken we onze kansen eigenlijk niet goed af. En toch hebben we gewonnen. Maar we hebben gestreden met heel veel vechtlust. We zijn echt een team. Ook aan de kant. Iedereen leeft mee. Vrouwen-2 is er ook. Ze hebben spandoeken gemaakt! Leuk. Ja, de teamgeest is groot. Daarin zijn de trainers (Richard Nuus) ook belangrijk. Die geven ook alles. Daniëlla Guikema als teammanager natuurlijk ook. Alex is er altijd bij. De hele begeleiding mag genoemd worden. Ja, het is iets unieks wat we gedaan hebben. Sinds twee jaar geleden zijn we het serieuzer gaan aanpakken. Eerder gingen we op vrijdagavond nog weleens uit en stonden dan soms brak op het veld. Maar vanaf dat moment zijn we het serieuzer gaan nemen. Op tijd naar bed en minder drinken. Ja, en dan zie je wat je kunt bereiken. Heel veel dus. Van de derde klasse nu naar de eerste klasse. Ben benieuwd hoe we het gaan doen. Ongelooflijk! Dan spelen we tegen Oranje Nassau-2 en tegen The Knickerbockers. Wij dit seizoen het beste team?’ Lachend: ‘Ja, individueel kunnen we eigenlijk helemaal niet voetballen, haha, maar als team zijn we op elkaar ingespeeld. Iedereen vecht voor elkaar. Ja, dit is een mooie bekroning. We zijn zelfs nog eerder kampioen dan vorig jaar. Inderdaad, twee kunststukjes achter mekaar. Maar nu eerst feest!’
Het is zoals trainer Van Calker kort na de wedstrijd trots zei: ‘De speelsters hebben het beste voor het laatst bewaard!’ Maar hij bedoelde daarmee iets anders…
Meer foto’s op Facebookpagina De Langeleegte huilt
