ParkstadVeendam.nl

De handbalsters van Aeolus speelden in Stadskanaal tegen het thuis spelende Jahnll. Halverwege het duel werd al duidelijk dat de bezoekers uit Wildervank een maatje te groot waren voor de thuisploeg. Na een ruststand van 10-19, liet het scorebord een eindstand van 18-40 optekenen.

De Wildervanksters namen vanaf het 1e fluitsignaal het intiatief en gaven dat in het verdere verloop van de wedstrijd niet meer uit handen. Zo stond het in de 10e minuut 1-4 waarbij opgetekend dient te worden dat de Stadskanaalster formatie nog even aan wist te haken tot de 20e minuut (5-11). Maar in de slotfase van de 1e helft nam Aeolus al een klein voorschot op een overwinning met grote cijfers. Een aantal slordigheden is de defensie van de gasten werden door Jahnll prima omgezet in treffers, maar het deerde de lijstaanvoerder nauwelijks.Met een aantal snelle omschakelingen waarbij Laura Hofstede een hoofdrol vervulde, en prima keeperswerk van Aeolus goalie Anne Pater, stond het halverwege al 10-19.

Bij de Wildervankster formatie werd in de rust nog even extra gehamerd op de defensieve taken en dat miste zijn uitwerking niet. De thuisploeg speelde naar beste mogelijkheden maar was niet in staat om er in dat 2e bedrijf nog een echte wedstrijd van te maken. De Aeolus defensie stond binnen 20 minuten slechts 4 tegentreffers toe en was zelf in die periode 13x succesvol (14-32). Opbouwers en cirkel waren in die fase met grote regelmaat succesvol in de afronding. Dat bij Aeolus alle speelsters een aandeel hadden in de treffers stemde tot extra teveredenheid op de bank.

In de eindfase van de wedstrijd persten de gasten uit Wildervank er nog een aantal snelle omschakelingen uit, ondanks het feit dat men met slechts 1 wisselspeelster aan het duel was begonnen. Daarmee werd er een eindstand van 18-40 bereikt omdat men ook bij Jahnll in dat stadium nog prima in staat bleek om er een drietal goed uitgevoerde omschakeling uit te gooien.

Voor Aeolus staat er komende zondag een lastige tegenstander op het programma. HVA zal dan haar opwachting maken in de Wildervanckhal en dan zal de thuisploeg naar verwachting fors meer tegenstand te verwerken krijgen dan in dit duel.

scores Aeolus; Hedy Oostenbrink en Daniëlla Zuidema (10x), Elsa Brouwer en Laura Hofstede (5x), Kimberley van der Laan en Chantal Kampijon (4x),
Danique de Groot (1x).

Historica Sanne Meijer begint een Grunnegs Toentje! Dit jaar reserveert ze een deel van haar Roodschoulster volkstuin voor oude, Groninger groenterassen. Op haar website en sociale media doet ze daar de komende maanden verslag van. Van zaaien tot oogsten en van tuin tot tafel. 

Heb je wel eens gehoord van de Oldambtster Witte? Deze mooie droogboon bestaat al héél lang en maakt deel uit van de traditionele nieuwjaarsstamppot die in Groningen wordt gegeten. Helaas zijn deze boontjes een beetje uit de mode geraakt – en ze zijn niet de enige. De afgelopen honderd jaar zijn veel oude, lokale groenterassen vergeten of zelfs verdwenen. Ook in Groningen. Eeuwig zonde natuurlijk, want deze groentes horen tot ons (bio)cultureel erfgoed. Ze vertellen ons van alles over de geschiedenis van Groningen. Over Groninger kwekers en boeren, maar ook over moestuinen, kooktechnieken en eetgewoonten van vroeger. Daarom richt Sanne dit jaar een deel van haar moestuin in als ‘Grunnegs Toentje’. Daar gaat ze 10 Groninger groenterassen telen.

Making dreuge bonen great again
Op haar website en sociale media verhaalt Sanne over haar zoektocht naar de zaden en over de kwekers. Bovendien duikt ze de geschiedenis in: wat zijn de verhalen achter deze groenterassen? Waarom zijn ze zo belangrijk voor ons (bio)culturele erfgoed? Tot slot – na de oogst – deelt ze leuke, verrassende recepten en manieren waarop je de oogst kunt preserveren. Op een moderne manier, dat wel. Want onze smaak is veranderd en veel mensen hebben eigenlijk geen zin meer in ‘dreuge bonen’. Dus ligt er een uitdaging om deze specifieke groenten weer hip te maken door de bereiding ervan aan te passen naar onze huidige smaak en behoeften.

Meedoen
Er is steeds meer aandacht voor duurzaam geproduceerd, lokaal en seizoensgebonden eten. En wat is er duurzamer dan zelfgekweekte groente van een lokaal ras? Sanne wil iedereen inspireren om óók een Groninger gewas te telen. Of je nou een balkon of grote tuin hebt: samen kunnen Groningers lokale rassen als de Oldambtster Widde uit de vergetelheid onttrekken en weer populair maken! Meedoen? Deel je avonturen met de hashtag #grunnegstoentje.

De komende maanden laat Sanne de lezer een voor een kennismaken met de tien Groninger groenterassen die ze in haar Grunnegs Toentje gaat telen. Tips, ideeën, herinneringen of recepten zijn altijd welkom! Niets missen? Volg dan haar website www.sannemeijeronderweg.nl en haar Facebook of Instagram (@sannemeijeronderweg).

Over Sanne
Sanne Meijer (Stadskanaal, 1993) is historica, auteur en ondernemer. Ze werkt aan allerlei projecten omtrent Groninger geschiedenis, cultuur en erfgoed. Bovendien is ze dol op tuinieren en koken. Momenteel is ze voor de derde keer genomineerd voor de Vrouw in de Media Award prov. Groningen.

Door Bert Woltjes

Afgelopen zaterdagavond 14 januari heeft Voetbalvereniging Wildervank zijn vernieuwde kantine in gebruik mogen nemen. De opening werd verricht door Roel Duitsch (89) het oudste lid van de vereniging. 

De kantine geopend in 1984 was aan een grondige renovatie toe. Juni vorig jaar na de competitie werd door vrijwilligers van de vereniging de kantine gestript, muren gesloopt en de vloeren gingen eruit. 

Daarna ging hoofdaannemer Gervas (Gerrits & Vasse) uit Wildervank aan de slag met het weer opbouwen van de kantine. Geholpen door leden en sponsoren kwam er o.a. een nieuwe vloer, nieuw plafond en kozijnen in. 

Verder werd de oude bar verwijderd en kwam er een nieuwe modernere bar voor in de plaats. Tevens werd door het verwijderen van een muur een open keuken gerealiseerd. 

Tijdens de gezellige avond werden er 8 leden gehuldigd met een dasspeld omdat ze o.a. 40 jaar lid waren, jarenlang vrijwilliger zijn of lid van verdienste. De gezellige druk bezochte avond werd afgesloten met muziek door een DJ.   

Dit weekend stond voor drie turnsters van SV Clias, die meedoen op het hoogste provinciale niveau, in het teken van hun laatste voorwedstrijd in Nieuwehorne, Friesland. Op zaterdag voor Denessity Sidin (pupil niveau 3) een team en individuele wedstrijd. Voor Nette Eleveld en Jezlyn Meppelder (junioren supplement D) een teamwedstrijd.

Sidin kon haar resultaten van de vorige wedstrijd niet evenaren door meerdere vallen van het toestel balk. Toch bleek haar optreden genoeg voor het individuele Zilver van Friesland, Groningen en Drenthe. Tevens turnde ze samen met haar team meer dan genoeg punten bij elkaar om net als in december het goud te veroveren. Als team (samen met turnsters uit Friesland van twee andere verenigingen) kregen ze over alle drie de voorwedstrijden dan ook het goud overhandigt.

Samen met een turnster van MSK Musselkanaal en VAKO uit Vries turnden Jezlyn Meppelder en Nette Eleveld op zaterdag hun derde en tevens laatste teamwedstrijd. Ze verbeterden hun positie ten opzichte van het behaalde resultaat in december met een vierde plaats net buiten het podium. In de gehele competitie staan ze op een negende plaats. Of dit genoeg is voor doorstroming naar de halve finale van het Nederlandse Kampioenschap moet nog blijken.

Zondag stond in het teken van een individuele wedstrijd voor Nette Eleveld en Jezlyn Meppelder. Deze resulteerde voor Nette Eleveld in een tweede cijfer op sprong en over alle vier de toestellen wist zij uiteindelijk de achtste plaats te behalen met een mooie verbetering qua puntentotaal. Ze behaalde 41,517 punten, haar hoogste score tot nu toe. Over alle drie de wedstrijden resulteerde dit in een gedeelde dertiende plaats.
Jezlyn Meppelder, nog steeds geplaagd door een blessuure, kwam bij het onderdeel sprong tot een vierde cijfer. In zijn totaliteit over alle vier de toestellen bleef ze steken op een vijftiende positie. In de competitie over alle drie de wedstrijden behaalde ze een gedeelde drieëntwintigste plaats.
Beide turnsters maken nog kans op plaatsing voor de toestelfinales welke in juni in Groningen zullen worden gehouden.

Maxim Claassen, Amy Pinkster, Sjoerd Crone, Jasmijn Labadibi en Lotte Smid

Afgelopen zaterdag deden Jasmijn Labadibi (Junior niveau 4) en Amy Pinkster (Jeugd niveau 5) mee aan de eerste selectiewedstrijden Rhönrad Turnen in Zwaag (Noord Holland). De tweede selectiewedstrijd voor het NK zal plaatsvinden op 11 maart in Naaldwijk. Het deelnemersveld bestond uit verenigingen uit het gehele land die allemaal veel meer uren trainen dan de 2 uren die de turnsters van Clias slechts kunnen trainen. Dit maakt de prestaties des te knapper.

Jasmijn Labadibi moest beginnen met het onderdeel spiralen en dit ging vlekkeloos wat voor dit onderdeel resulteerde in een tweede cijfer. Voor het onderdeel sprong behaalde ze een met slechts een achterstand van 0,05 punten op de nummer één een gedeelde derde plaats. Tijdens het onderdeel rechtuit moest trainer Maxim Claassen ingrijpen wat als een grote fout telt. Toch wist Jasmijn Labadibi zich hierna goed te herpakken. Dit onderdeel leverde een vierde cijfer op. Alles bij elkaar bleken haar resultaten, 20,45 punten totaal, tot een prachtige tweede plaats te leiden.

Amy Pinkster begon met het onderdeel sprong en liet hier een erg mooie sprong zien. Dankzij de nodige wedstrijdspanning lukte het haar om de hoge rol, welke tijdens de trainingen niet altijd wil lukken, nu wel goed uit te voeren. Helaas greep Amy Pinkster net naast het podium met een vierde plaats. Met een puntentotaal van maar liefst 22,05 heeft ze het zichzelf gemakkelijk gemaakt voor de tweede selectiewedstrijd. Over beide selectiewedstrijden moet gemiddeld namelijk een puntentotaal van 18 punten bij elkaar geturnd worden.

Tijdens deze wedstrijd kregen de dames extra hulp van hun oud trainer Sjoerd Crone. Iedere trainer staat tijdens de wedstrijd bij één van de drie onderdelen in de baan en hun aanwezig is essentieel. Assistent trainster Lotte Smid nam sprong voor haar rekening, Maxim Claassen deed dit bij het onderdeel rechtuit en Sjoerd Crone begeleide spiralen, het lastigste onderdeel voor een trainer om bij te assisteren.