ParkstadVeendam.nl

N33 – Zaterdagmiddag is op de N33 bij afslag Veendam een automobiliste afkomstig uit de richting Veendam met de auto van de weg geraakt en via het talud in de naast gelegen sloot tot stilstand gekomen.

Een tegemoetkomende bestuurder, afkomstig van de A7, zag opeens de automobiliste slingerend over de weg. Hij zag vervolgens een stofwolk en daarna was de auto niet meer op de N33 te zien. De bestuurder heeft de eerste de beste afrit genomen om snel aan de andere kant van de snelweg te komen om kijken waar te auto was gebleven en de hulpdiensten te informeren.

De 112 hulpverleners  kregen even na 12.00 uur de melding van een verkeersongeval op de N33 waarbij een voertuig was gekanteld. Daarbij zou een inzittende bekneld zitten. Al snel bleek dit niet zo te zijn. De opgeroepen brandweer kon daarom binnen blijven.

Het ambulancepersoneel  was inmiddels al over de auto heen geklommen om zo bij het slachtoffer te komen. Ze bleek gelukkig niet gewond, ondanks de klap die ze maakte. Om de vrouw over de sloot te krijgen werd alsnog de brandweer van Veendam opgeroepen.

Het ongeval is ontstaan doordat de automobiliste even haar aandacht schonk aan haar navigatiesysteem.

Tijdens de berging werd het verkeer tegengehouden, en dat zorgde voor een kleine file.

VV Wildervank bestaat dit jaar 85 jaar, Jacob Kuipers heeft hiervoor 12 interviews gemaakt voor het jubileumboekje van VV Wildervank. De komende dagen plaatsen we één interview per dag, zodat ook oud VV Wildervankers dit terug kunnen lezen. 

Oefenmeester Jaap Veldhuis (44): “Als het goed gaat dan loop ik niet voorop, maar als we verloren hebben moet ik eerst naar mezelf kijken, dat heb ik ook tegen de jongens gezegd.”.

De doelstelling van de derdeklasser  Wildervank was in de beginfase van het seizoen om bij de eerste zes ploegen te eindigen. Maar deze denkwijze van de technische staf is een beetje aan verandering onderhevig. Op dit moment staat de rood-witte brigade van oefenmeester Jaap Veldhuis bij de eerste drie ploegen. Weliswaar op een straatlengte achterstand op FC Lewenborg en Amicitia VMC. Veldhuis: “Nu we bovenin meedraaien hebben we gezegd dat we de doelstelling een beetje moeten veranderen. We proberen bij de eerste vier ploegen te eindigen en dat betekent ook dat we een periode titel hebben.”.

Is Wildervank momenteel rijp voor de tweede klasse? “Ik dacht dat we na de winterstop prima mee konden komen.”. Veldhuis denkt dan aan de oefenpartijen tegen de tweedeklassers Noordster en CSVH. “Daar wonnen we van, vervolgens had ik een goed gevoel.”. Daarna liep Veldhuis met zijn 'discipelen' tegen twee grote nederlagen aan in de competitie, respectievelijk tegen  Amicitia VMC en Veendam 1894, “Toen had ik dat gevoel niet meer. Gelukkig pakten we vervolgens de 'draad' weer op.”.

Oefenmeester Jaap Veldhuis kent de 'klappen van de zweep' heel goed als we het over tweedeklas voetbal hebben. Veldhuis: “Ik heb zelf tweede klassers getraind.”. Veldhuis weet dus uit ervaring dat zijn ploeg goed kan presteren in de tweedeklas. “Maar het zal moeilijk worden. De jongens ontwikkelen zich ook snel omdat ze jong zijn.”. Zit er veel verschil in tussen een tweede- en een derdeklasser? “Er zit veel verschil in. Het baltempo is hoger en ik denk dat het fysiek ook zwaarder is.”.

Veldhuis: “Verder wordt er bij de tweedeklassers beter gevoetbald en de tegenstanders zakken soms wat verder weg. En deze ploegen kijken veel naar de zwakke plekken en daar gaan ze druk zetten. Amicitia VMC is een hele goede tweedeklasser op dit moment. Maar ze spelen bij ons in de derde klas. Ze zijn beter als menig tweedeklasser.”. Toch liep Veldhuis tegen Amicitia en Veendam tegen twee grote nederlagen aan. Hoe kan dat? Na lang nadenken. “Wist ik het maar. Ik zoek het eerst bij mezelf.”.

Maar de trainer kan daar toch niks aan doen? Hij voetbalt toch niet mee? “Maar de trainer is er wel verantwoordelijk voor. Zo voel ik dat. Als het goed gaat, loop ik niet voorop, maar als we verloren hebben moet ik eerst naar mezelf kijken, dat heb ik ook tegen de jongens gezegd.”, zegt Veldhuis, die enige zelfkritiek niet schroomt. “Ik denk vaak, het loopt wat tegen, we komen op achterstand en dan gaan we ineens  heel snel dat herstellen. Doordat ze dan zover vooruit spelen is er teveel ruimte achter.”, analyseert Veldhuis het spel van zijn ploeg. “Met alle gevolgen van dien.”.

Dat zag je ook in de thuiswedstrijd tegen Veendam 1894. De snelle jongens van Veendam waren niet te houden voor de Wildervankers en liepen zo door de vijandelijke linies van de roodhemden. Veldhuis: “Vervolgens pakten ze de draad weer op en daar ben ik wel trots op dat ze dat konden, want daar had ik mijn twijfels over. Maar gelukkig pakten ze  daarna Stadspark en Heiligerlee.”. Veldhuis denkt dat het wel zo is dat de spelers zich kunnen ontwikkelen op tweedeklas niveau. Maar een vereniging als Wildervank moet toch een tweedeklasser op de been kunnen brengen?”.

Veldhuis: ”Ik denk dat de spelers zich kunnen ontwikkelen op tweede klas niveau.”.  Een grote vereniging als Wildervank moet een tweede klasser op de been kunnen brengen, “Ja, dat is zo.”, zegt Veldhuis. “Er zijn ook clubs, die bijvoorbeeld een zwakke verdediger hebben, dan wordt er bij een andere vereniging een speler opgehaald. En dat gebeurt bij Wildervank gelukkig niet.”, aldus Veldhuis.

De doelstelling van de voetbalclub Wildervank is om op termijn een tweedeklasser te worden. Volgens Veldhuis is dat een goed streven en als het aan hem ligt zo snel mogelijk. Wildervank is er klaar voor om een klasse hoger te spelen. De roodhemden kunnen het aan, want als je in de voorbereiding van Hoogezand wint, heb je genoeg voetbal-knowhow in huis.

Wegens werkzaamheden kan Veldhuis niet regelmatig naar de jeugdwedstrijden kijken. Veldhuis: “Er lopen wel een aantal jeugdspelers bij die rijp zijn voor het eerste elftal.”.  Dat is dan een 'pluim' op de hoed voor de jeugdtrainers. Wildervank hoeft niet bang te zijn dat er niet genoeg aanwas is, mocht er een oudere speler weg vallen.

Coach Jaap Veldhuis is een rustige trainer. Ook als de spanning tijdens de wedstrijd naar grote hoogtes stijgt. “Als trainer heb ik ook een voorbeeldfunctie. Als ik gek ga doen gaat dat over op de spelers.”. Tot slot, Jaap Veldhuis is een geboren Veendammer (Huize Sint Franciscus). Heeft onder meer bij Veendam 1894 gevoetbald en hij is er ook trainer geweest. Is ook nog profvoetballer geweest bij BV Veendam, onder coach Jan Korte.

CENTRUM – Zaterdag werd in het centrum van Veendam de jaarlijkse bloemenmarkt gehouden. De ochtend begon rustig maar naarmate de dag vorderde kwamen er toch vele bezoekers op af. Dit jaar was de bloemenmarkt niet samen met het muziekevenement Bogdike Flower Power, die vindt nu plaatst op zaterdag 30 mei.

Onze fotograaf was in de ochtend aanwezig en maakte een fotoreportage.

NOORD - Zaterdagochtend is Sportwijk Veendam Noord officieel geopend met verschillende activiteiten voor jong en oud in en rondom gymzaal De Hoogkamp. Zo is er ouder- kind gymnastiek, bootcamp, mountainbiken of sportief wandelen. 

Sportwijk
Op 1 november 2014 is het project Sportwijk Veendam Noord van start gegaan. Doel van dit project is om de inwoners van de wijk meer in beweging te krijgen en te houden. Om dit doel te bereiken wordt er een vernieuwend (sport)aanbod opgezet naar aanleiding van de behoeftes van de inwoners. Lokale (sport)organisaties hebben hiervoor een subsidie aangevraagd. Deze subsidie is gehonoreerd en loopt tot 1 november 2016.

Behoeftepeiling
Om een goed beeld te krijgen van de behoeftes van de inwoners wordt een behoeftepeiling naar alle inwoners van Veendam Noord gestuurd. Door deze in te vullen en in te leveren krijgt de stuurgroep Sportwijk Veendam Noord een goed beeld van de behoeftes van de inwoners. Onder alle volledig ingevulde behoeftepeilingen werden meerdere prijzen verloot zoals een fiets of boodschappenpakket.  

VV Wildervank bestaat dit jaar 85 jaar, Jacob Kuipers heeft hiervoor 12 interviews gemaakt voor het jubileumboekje van VV Wildervank. De komende dagen plaatsen we één interview per dag, zodat ook oud VV Wildervankers dit terug kunnen lezen. 

De fles shampoo liep als een rode draad door het voetballeven van Henk Perdok.

Henk Perdok is al 49 jaar lid van de voetbalvereniging Wildervank. Hij was een manusje van alles bij de club. Hij voetbalde en doorliep de jeugd en de senioren. Hij was als voetballer geen uitblinker maar een 'waterdrager'. Iemand die het 'vuile' werk deed voor de 'sterspelers'. Deze spelers, zoals Henk, zijn onmisbaar voor een team. Maar dit spelletje was maar van korte duur toen hij op de training een schop tegen zijn knie kreeg. En op zijn 23ste jaar was het gebeurd met het voetballen. Henk kon de geur van het voetballen niet loslaten en werd jeugdleider en het leiderschap vervulde hij 14 jaar.

Verder is hij is nog vier jaar coach geweest van het zaalvoetbalteam. Daarna is het een tijdje stil geweest rondom Henk, totdat hij Goos Boers tegenkwam. Henk: “Goos zei, wil je niet nog een keer beginnen?”. En deze woorden hadden zoveel impact op Perdok dat hij weer begonnen is bij zijn geliefde club. Henk bestierde daarna een kroeg, die de naam New Life kreeg. Dat werk heeft Henk twee jaar gedaan en nu draait hij weer mee in de kantine van v.v. Wildervank. 'Oude liefde roest dus niet'.

Ongeveer op 8-jarige leeftijd trapte Henk Perdok voor het eerst tegen een bal aan bij de voetbalclub Wildervank. De geboren en getogen Wildervanker heeft altijd de kleuren van rood en wit verdedigd. Vervolgens speelde hij bij de E-junioren onder leiding van Joop Molema. Ook voormalig voorzitter van Wildervank Nico van der Vorm heeft zijn 'steentje' bijgedragen aan de ontwikkeling van de jeugdige speler.

Nog iets geleerd van Nico: “Nee, van Nico niet.”, zegt hij met een lachende blik. Later is Henk naar de D- en C-junioren gegaan. Henk moest zwaar in zijn geheugen tasten en herinnerde zich natuurlijk ook zijn periode bij A2. En de leiders waren, zijn vader en Aeilko Hoving. Perdok: “Ze waren samen heel lang leider bij de A-junioren. Mijn broers hebben ook nog onder mijn pa gevoetbald.”. Na de A-junioren is Henk Perdok naar de senioren gegaan.

Maar hij kwam niet verder dan het derde en vierde elftal. “Ik was niet zo'n ster. Ik weet nog iets van enkele toernooien van het 4e elftal. Dat wij na elke wedstrijd in de kantine belanden en op het laatst van het toernooi behoorlijk aangeschoten op het veld stonden!”. De broers Oosting, Henk Postema, Johan Borgman, Pieter van der Woude en Nanne Kroon kan hij zich nog voor de geest halen. Vooral Kroon is de gebeten hond. Perdok: “Kroon heeft me deze blessure bezorgd. Toen heb ik last van de knie gekregen. Op de training rende hij mij achterna en gaf mij een trap tegen de benen aan.”. Kroon deed het weliswaar niet bewust, maar hij beheerste het spelletje niet.

Op zijn 23ste jaar moest Perdok stoppen met voetballen. Wegens zijn linker knie. Daarna is Henk jeugdleider geworden. En heeft samen met Jan Wind, jarenlang E1 begeleid. Diverse jeugdleiders passeerden daarna de revue. Ondermeer: Henk Watermulder, Eddie Reinke (E-junioren), Vos en Koos Klamer. Met Jacob Kuipers en Be Hamminga vier jaar. Daarna Wildervank A2 met onder meer Erik Romp, Alfred Grootjans en de tweeling Henk Jan (nu wethouder van de gemeente Veendam (jk) en Bram Schmaal.

En in de E-junioren met Sjaak van der Steen, Henk Perdon, doelman Knollema, Kasto en Tjecholef  Tokromo. Perdok: “Dat was een best elftal en kampioen geworden.”. Vervolgens is Perdok ook kampioen met de boys geworden op het Polio-toernooi. Verder is de 'Pudde', zoals ze hem ook wel eens noemen, nog vier jaar zaalvoetbalcoach geweest. En hij kan zich ook nog Henk Oldenziel (Pelé) herinneren, die ook leider is geweest van de Wildervanker zaalvoetballers. Bekende 'pingeldozen' van weleer waren Henk Postema, Jan Hofstede en Bert Wubbeling. “Het laatste jaar ben ik samen met Be Hamminga leider geweest.”.

Vanaf 2000 is Henk Perdok in de kantine terecht gekomen. “In 1998 was ik net gescheiden en woonde bij mijn broer in.”. Bestuurslid Goos Boers woonde dicht bij de familie Perdok. “Ik liep daar en kwam Goos tegen.”. Goos zei: “Wil je niet nog een keer beginnen. Dat is nu wel een mooie tijdverdrijf.”. Henk: “ Zodoende ben ik in de kantine weer begonnen”. Daarna is Henk er twee jaar tussenuit geweest. Hij werd kroeghouder en zijn café kreeg de toepasselijke naam New Life. Vervolgens is hij weer bij v.v. Wildervank achter de bar gekomen, als inkoper en beheerder. Omdat de toenmalige beheerder Bé Hamminga er mee stopte.

Het gesprek met Henk in Winschoten was bijna teneinde toen Henk nog enkele mooie momenten voor de geest kan halen. “Ik herinner mij als B-junior nog een uitstapje van de A- en B-jeugd naar Duitsland. Het was in Bigge Olsberg in Sauerland. Ik was 15 jaar en mijn vader en moeder waren mee omdat mijn vader leider was van de A-junioren en mijn broer Evert was mee als leider van de B-junioren. De jongens sliepen bij mijn ouders van de A- en B-junioren, waartegen wij moesten voetballen.”.

“Heinz en ik sliepen bij de voorzitter in huis in één bed. Zaterdags hadden we feest met onze gastheren en mijn broer was de hele avond bezig om mij zoveel bier te geven dat ik op een gegeven moment zo dronken op de WC zat dat ik er niet weer uit kon komen. Maar na geruime tijd hebben ze mij er uitgehaald en de volgende dag werd ik wakker in het huis van de voorzitter. Naast Heinz, die natuurlijk grote lol had om het hele gebeuren, maar mijn ouders niet, die hebben zich waarschijnlijk dood geschaamd.”.

Verder waren er meer uitstapjes naar Duitsland. We hebben geslapen in een sporthal. Samen met Jacob Kuipers, Goos Boers, Bé Hamminga en Roel Duitsch. En ook naar Ameland met Henk van der Vlag en zijn vrouw Dina. Henk: “Weet je nog Jacob op het strand dat Henk steeds tegen jou zei: 'Kijk Jacob een Ankie in zee.'. En  dat jij steeds met je verrekijker over de zee ging kijken en je zei steeds, “Ik zie hem niet.” en op een gegeven moment zei je: “Wat is eigenlijk een Ankie?”, waarop Henk zei “Een Ankie is een keutel op een plankie.”.