ParkstadVeendam.nl

De stemperiode van de Rabobank Clubkas Campagne is van start gegaan! Voor veel verenigingen een periode waar naar uitgekeken wordt. Door op hun club te stemmen kunnen leden van Rabobank Stad en Midden Groningen hun favoriete verenigingen helpen. Iedere stem is namelijk geld waard!

Particuliere leden van Rabobank Stad en Midden Groningen kunnen tot en met 22 februari stemmen uitbrengen op hun favoriete verenigingen. De bank stelt een deel van de winst beschikbaar voor het lokale verenigingsleven. Stemmende leden bepalen hoe dit verdeeld wordt over de deelnemende verenigingen en stichtingen.

Hoe werkt het?
Ieder lid mag van 8 t/m 22 februari in totaal vijf stemmen uitbrengen op zijn of haar favoriete verenigingen. Elke stem is geld waard. Dus hoe meer stemmen een vereniging of stichting krijgt, hoe meer geld dit oplevert. De leden die mogen stemmen, zijn hiervoor uitgenodigd en hebben een persoonlijke code en uitleg over de stemprocedure ontvangen.

Clubs in actie
Voor de verenigingen en stichtingen die meedoen aan de Rabobank Clubkas Campagne, is het zaak om zoveel mogelijk stemmen te werven. Rabobank Stad en Midden Groningen heeft daarom promotiematerialen ontwikkeld en beschikbaar gesteld aan de clubs. Zo kunnen ze veel ruchtbaarheid geven aan de campagne.

Bekendmaking stemresultaten
Tijdens de Finale Avond op 28 maart, wordt de uitslag van de stemming bekend gemaakt. Tijdens deze feestelijke avond worden de winnende verenigingen in het zonnetje gezet.

In een auto met een maximale dagwaarde van 500 euro in zes dagen over vaak zeer slechte wegen in Oost Europa een intensieve rally rijden. Tijdens de wintereditie van the Carbage Run over 2.500 kilometer. John Windt (70) uit Wildervank en zijn zoons René (46) en Peter (44) wilden dit avontuur wel aangaan.

Met z’n gedrieën waren vader en zoons op 5 februari met een Mercedes-Benz Twin Spark stationwagen uit 1999 aan de startplaats in München verschenen. Vierhonderd mooi uitgedoste barrels stonden met zo'n 1000 deelnemers klaar aan de start. Over uitdagende wegen door unieke landschappen leidde de route naar Ljubljana (Slovenië), Belgrado (Servië), Transsylvanië (Roemenië), Debrecen (Hongarije), en op 9 februari naar de laatste finish in Bratislava (Slowakije).

Vader John was via een vriend, die de run al een keer met zijn zoon had gereden, op het idee gekomen. Het sloeg aan en het begon te groeien. Via internet werd een goeie auto gevonden. De auto kreeg wat rood, groen en wit tinten erbij en de stickers van de sponsoren werden aangebracht. Door een garagebedrijf zijn er als sponsoring verstralers, een dakdrager en een skikoffer opgezet.

Het was voor hun drieën de eerste keer dat ze een dergelijke tocht hebben gemaakt. En ook het aangaan van een gezamenlijk onderneming als deze was voor het eerst. “Twee broers die samen met hun vader op avontuur gaan. Want dat kun je gerust zeggen’’, zegt Peter. “We waren met z’n drieën zes dagen op pad, zo’n 800 kilometer per dag. Het was wel uniek en zo vaak zien we elkaar ook niet”.

Vader en zoons hebben elkaar onder andere omstandigheden meegemaakt dan in een normale thuissituatie. Met zes dagen onderweg tijdens de rally waren ze op elkaar aangewezen en hebben ze nauw moeten samenwerken. Peter: “Onze onderlinge band was al stevig. Ik denk dat we elkaar nog beter begrijpen. En hoop dat de band nog meer versterkt wordt. We blijven toch drie verschillende individuen”.

Een verschil was ook een manier van aanpak. “Ik weet dat mijn vader van tevoren alle hotels geboekt wilde hebben. We hebben gewoon een avond van tevoren op een boekingssite gekeken wat goed is in de buurt. En krijg je al die hotels te zien waar je doorheen kan scrollen”. John had het ook anders mogen regelen, maar heeft het aan Peter overgelaten.

“We hebben ook in complete huizen overnacht, een soort Airbnb en dat koste ook niet eens zo heel veel. We hadden een hotel met twee kamers van 70 euro met ontbijt en zelfs een diner voor drie man. Voor 65 euro hebben we ook in een appartement gezeten met niets erbij, maar dat was gewoon een compleet huis”.

Elke dag is voor het thuisfront een berichtje met foto’s op Facebook gezet. Via Facebook waren er ook contacten met andere deelnemers, en werden er over en weer foto’s geplaatst.

Het rijden was intensief. Peter: “We hebben het meest in Roemenië gereden. De wegen zijn niet goed, en ook de verlichting laat te wensen over. Als je niet goed oplette reed je zomaar in een kuil. De banden aan flarden rijden is gebeurd, maar gelukkig niet door ons. Ook lopen er zwerfhonden rond en mensen in donkere kleding gewoon langs de weg”.

Roemenië was een cultuurschok. “Het was echt armoede daar. Heel veel huizen zijn er half afgebouwd en onbewoond. De gasleidingen naar de huizen zijn bovengronds. Door de dorpen voeren wegen waarbij het met twee vrachtwagens nog maar net past. Veel huizen hebben een korte uitloop direct op de weg”.

Op elk traject kregen de deelnemers vier opdrachten mee, waarmee respectievelijk 1000, 500 en 250 euro was te winnen. In Oostenrijk was de opdracht om bij de Weissensee een Alternatieve Elfstedentocht kruisje te bemachtigen. Een overgebleven exemplaar uit 2010 mocht mee naar huis. Overigens kon dit een Alternatieve Elfsteden rijdster niet tot bekoring brengen. Peter zijn broer René zag er wel humor in. "Ik heb het Elfstedenkruisje, en kan niet eens schaatsen”.

In Roemenië was de opdracht het vinden van een eigenaar van een Dacia om de Carbage run auto met een sleepkabel over tenminste 20 meter voort te trekken. Een eigenaar vinden was niet zo moeilijk, er rijden nog heel veel oude Dacia’s rond. Maar de eigenaar had gedacht dat het andersom was. Daarbij was zijn accu leeg en de banden ook. Iemand anders begreep de bedoeling wel, maar hij had ook een splinternieuwe Dacia. Voorheen stond dit Roemeens merk bekend om zijn niet al te beste kwaliteit. Sinds het merk van Renault is konden ze wel eens beter zijn dan de oude barrels.

De Mercedes heeft zich zeer goed gehouden. “We hebben het er goed mee getroffen. Er zijn geen problemen mee geweest en we hebben de 4800 kilometer probleemloos uitgereden”, aldus Peter.

“De opdrachten die je krijgt was ook niet eens een must. Er waren ook deelnemers die alleen de route hebben gereden. Het ging om het plezier. Wij hebben de opdrachten uitgevoerd die we het leukst vonden. Het ging niet om de snelheid. De veiligheid was het belangrijkste en daarin past niet dat je er racepartijen op nahoud”.

Voor ieder land was een vignet benodigd en moest er tol worden betaald. Het bedrag loopt enorm uiteen. Voor Oostenrijk moet 10 euro betaald worden, en voor Roemenië maar 3 euro. In Duitsland, Oostenrijk en Slovenië zijn de wegen goed. In Kroatië zijn ze nog heel redelijk, maar in Roemenië zijn de wegen slecht onderhouden. Peter: “We gingen ook nog eens door het gebergte waar het heel slecht was. Er staan allerlei berghutjes. In het dal was het wel beter, maar niet super. In Hongarije waren de wegen beter, en in Slowakije was het goed. De autobanen van de dictator Ceaușescu waren ook in de route opgenomen, maar helaas waren ze gesloten. Dat was wel heel jammer”.

“De steden waar we doorheen reden zijn prachtig. Belgrado is gewoon een westerse stad. De kern van Ljubljana is middeleeuws, en vindt het wel jammer dat er niet meer tijd was om dat te gaan bezoeken. Boedapest is een prachtige stad. We kwamen er toevallig door omdat we verkeerd waren gereden, en zijn dwars door het centrum geleid”.

Deze rally door Oost Europa kreeg naast de persoonlijke noot ook nog een andere mee. De drie mannen hebben zich laten zich sponsoren, waarmee 1000 euro bijeengebracht is voor het project Sterren Stralen van de Rotary in Veendam.

“Na de laatste finish om 15 uur in Bratislava mochten we eerder weer naar huis. De navigatie gaf aan dat we over 1100 km rijden om 1:00 uur ’s nachts in Wildervank zouden arriveren. We hadden overlegd wat we zouden gaan doen. Er waren geen files en we gingen over de betere wegen. Via Tsjechië gingen we Duitsland in en om half twee waren we vrijdagnacht weer thuis, dat was wel prettig”.   

​Acantus heeft aan de Molenstreek in Veendam drie lantaarnpalen op zonnepanelen geplaatst. Het plaatsen van de lantaarnpalen gebeurde op initiatief van de huurders. Bewoners lieten Acantus weten dat het in de avond en nacht te donker was achter de woningen, waardoor het mogelijk was ongezien achter de woningen te komen. Met het plaatsen van de lantaarnpalen wordt dit voorkomen. Acantus verwacht hiermee dat de veiligheid rondom de woningen aan de Molenstreek wordt vergroot.

Verschillende mogelijkheden van straatverlichting zijn onderzocht. Uiteindelijk is er gekozen voor lantaarnpalen met led-verlichting, voorzien van een zonnepaneel.

Dit betekent dat ze niet aangesloten worden op het elektriciteitsnetwerk. Dit past goed bij de woningen aan de Molenstreek die een jaar geleden zijn verbeterd. De woningen zijn toen geïsoleerd, gevels, daken en dakkappellen werden vervangen en de huizen zijn voorzien van nieuw sanitair. Naar keuze werden op verschillende daken zonnepanelen aangebracht. 

Ieder jaar worden er wedstrijden geselecteerd die meetellen voor de wedstrijdbeker. Meedoen levert 3 punten op, 3e plaats in wedstrijd levert 10 punten op, 2e plaats levert 20 punten op en de 1e plaats is goed voor 30 punten.

1. Charel Scholten
2. Milou Venema
3. Lotte Schut 

Bij de wedstrijdbeker was het spannend tussen de nummers 1 en 2. Hier werd de strijd uiteindelijk beslist op het aantal wedstrijden waaraan deelgenomen is.

1. Milan de Klein
2. Rik Fissering
3. Julian Grave

Speelparadijs Kunstkot organiseert de hele voorjaarsvakantie een groot feest voor kinderen met meer dan honderd activiteiten en attracties. Iedereen zal zijn ogen uitkijken, want er valt heel veel nieuws te beleven. Eigenaren en kunstenaarsechtpaar Jeroen en Wanda Boerstra halen alles uit de kast om er elke dag een groot feest van te maken. Kinderen, scholen en ouders weten het speelparadijs steeds beter te vinden. In de maand januari zijn er dan ook een record aantal van drieënzestig kinderfeestjes geboekt.

Kinderen vinden de attracties en activiteiten geweldig, maar het grote succes is vooral te danken aan de sfeer die Wanda en Jeroen creëren. Bij binnenkomst begint de gekte al met live gezongen gekke liedjes en grapjes. Het echtpaar woont, na een verbouwing van bijna een jaar, inmiddels boven het pand. Kunstkot heeft een hele metamorfose achter de rug. Het hele dak is vervangen en het speelparadijs heeft compleet nieuwe ledverlichting gekregen. Op de eerste verdieping zijn ateliers, een galerie en slaapkamers gerealiseerd.

De voorjaarsvakantie is een mooie gelegenheid voor het echtpaar om dit te vieren met alle kinderen.Er zijn dan oneindig veel nieuwe activiteiten om te ontdekken. Je kunt bijvoorbeeld je eigen raket maken en lanceren of je eigen button ontwerpen en maken. Je kunt als een zandtovenaar mooie figuren tekenen in het zand op lichtbakken. Er zijn mega lego blokken om mee te bouwen en er is een kinderwerkplaats waar je met gereedschap mooie kunstwerken of uitvindingen kunt maken die je mag meenemen naar huis. Natuurlijk zijn alle vertrouwde activiteiten zoals de nerfhal, discozaal, het theater en bijvoorbeeld het pottenbakken en het schilderen ook nog aanwezig.

We zijn in de voorjaarsvakantie (24 februari 2018 t/m 4 maart 2018) open op afspraak! van 14:00-17:00.
Boek nu alvast een plekje via mail: info@kunstkot.nl

Entree is 12,50,- euro per kind (incl. zakje chips, onbeperkt ranja en lollie mee naar huis) Ouders/begeleiders gratis toegang.

Meer informatie over Kunstkot vind je op website www.kunstkot.nl

De gemeente Veendam heeft een nieuwe  website. De website is gebruiksvriendelijker, overzichtelijker en moderner, zodat inwoners en ondernemers beter, sneller en makkelijker de informatie vinden die ze nodig hebben.

www.veendam.nl

De nieuwe website is compacter en overzichtelijker. De website  is zo ingericht dat de meest gezochte producten en diensten snel en eenvoudig te vinden zijn en online geregeld kunnen worden. Ook is de zoekfunctie verbeterd. Het ontwerp van de website past zicht ook automatisch aan bij verschillende schermgroottes (desktop, laptop, tablet en smartphone) .  

Groeimodel
De nieuwe website is een dynamisch groeimodel en wordt continue doorontwikkeld. Ons doel is dat steeds meer zaken digitaal afgehandeld kunnen worden. Uit recent onderzoek van BNR Nieuwsradio is gebleken dat de gemeente Veendam hoog scoort op de lijst van digitalisering van de dienstverlening bij gemeenten. Van de 388 gemeenten staat Veendam op plek 27. Met de komst van de nieuwe website is de digitale dienstverlening nog meer verbeterd.  

Wat vindt u van onze nieuwe website?
Laat ons weten wat u vindt van de nieuwe website! Wij horen graag uw mening. Stuur een mail naar: info@veendam.nl. Zo kunnen wij de website nog beter laten aansluiten op de wensen en behoeften van onze inwoners.   

In Drenthe, Groningen en Friesland waren woensdag wegens de staking de basisscholen op slot. Leerkrachten hadden het werk neergelegd om hun eis voor meer salaris kracht bij te zetten. De stakingen worden gespreid gehouden. Op 14 maart is het beurt aan de volgende groep provincies. Aan de staking waren al twee landelijke stakingsdagen voorafgegaan.

't Haimstee in Veendam was in principe ook dicht. Directeur Josha Veger legt uit: “Ook onze school en ons team doet aan de stakingsdag mee. Maar het is ook Valentijnsdag en we willen als team niet alleen de zwaarte van ons vak en de problematiek onder de aandacht brengen. Maar ook de liefde voor ons vak! En dat we echt voor dit vak hebben gekozen. Daarom hebben we alle kinderen, die willen en kunnen, uitgenodigd om in hun eigen groep van half acht tot tien uur iets te knutselen voor Valentijnsdag. Om tien uur zijn alle kinderen dan vrij en gaat de school dicht”.

Ongeveer 34 kinderen zijn aan het knutselen geweest. En er kwamen ook nog wat kinderen bij. ’t Haimstee heeft 130 leerlingen met acht leerkrachten.

Josha Veger: “De werkdruk is hoog en de nieuwe aanwas is te laag. Wegens ziekte van een leerkracht stond ik vorige week zelf voor de klas. Soms kan een parttime kracht extra voor de klas staan. Maar we hebben ook een klas naar huis moeten sturen. Het gebeurd gelukkig niet heel vaak, maar soms kan het niet anders".

"Het beroep van leerkracht lijkt in tegenstelling tot vroeger niet meer superaantrekkelijk te zijn. Dat ligt soms zowel aan de zwaarte van het vak als aan de salariëring. Je graag wilt graag dat mensen plezier in het vak houden. En ook kiezen voor het vak. Het salaris was in lange tijd niet omhoog gegaan. Maar als het omhoog ging was het ook niet passend naar datgene wat je naar het beroep zou verwachten. Het salaris moet ook passend zijn naar de uren die je maakt. Het houdt niet op wanneer je om half vijf de deur dichttrekt. Er zijn ook de naschoolse werkzaamheden”.

“Onze school ’t Haimstee heeft naast 8 leerkrachten twee IB’ers (interne begeleiders voor de zorg), en een onderwijsassistent die in groepen ondersteuning biedt aan kinderen die dat nodig hebben. Een schoolassistent geeft ondersteuning aan de grote kleutergroep. En we hebben vrijwilligers die ondersteuning geven. Een oud- leerkracht is al jaren met pensioen is, maar geeft nog steeds ondersteuning bij leren lezen aan groep 3”.

Josha Veger: “Als directeur sta ik niet zelf meer voor de klas. Een keer in de 14 dagen sta ik voor de kleutergroep. Maar wat mij het meest trekt in het onderwijs is dat je een aandeel mag hebben in de ontwikkeling van kinderen. Het is fantastisch om te zien en dat je daar iets aan bij mag dragen”.

Honderd Nederlandse en Duitse kinderen die aan de andere kant van het geluk zijn geboren, kunnen een bijzondere vakantie vieren in het Kinderhotel Wedde. Op 14 februari hebben de Rotaryclubs uit het Groningse Pekela en het Duitse Papenburg samen met de Odd Fellowclubs uit Veendam een cheque van vijftienduizend euro aan het bestuur van het Kinderhotel Wedde overhandigd.

Het Kinderhotel, ondergebracht in de burcht van Wedde, biedt kinderen en jongeren tot zestien jaar een onbezorgde vakantie. Er zijn helaas duizenden kinderen die het niet mee zit in het leven en in het Kinderhotel krijgen ze de kans om even te ontsnappen aan de problemen van alledag.

De Rotaryclubs uit Pekela en Papenburg zijn al sinds 1972 met elkaar verbonden en organiseren al enkele jaren de tweejaarlijkse Burchtfair. De opbrengst van deze fair is altijd bestemd voor goede doelen en in het bijzonder voor het Kinderhotel.

Tot nu toe bezochten alleen kinderen uit Nederland het Kinderhotel. Door de betrokkenheid van de Rotaryclub uit Papenburg is bedacht dat ook kinderen uit het Duitse Emsland naar het Kinderhotel mogen. Dit opende de mogelijkheid een bijdrage uit de Interreg-regeling van de Eems-Dollard- Regio te ontvangen. De Interreg-regeling wordt mede gefinancierd door het Europese Fonds voor Regionale Ontwikkeling, de provincies Drenthe, Friesland en Groningen en de deelstaat Niedersachsen. De regeling wil grensoverschrijdende contacten bevorderen.

Ook de landelijke Rotary in Nederland ondersteunde het initiatief en de Odd Fellow-clubs uit Veendam doneerden de opbrengst van een golf-clinic aan het project. Al met al is inmiddels een bedrag van vijftienduizend euro beschikbaar. Dit geld wordt op 14 februari door middel van een symbolische cheque overhandigd aan het bestuur van het Kinderhotel Wedde. In het voorjaar kunnen dan de eerste Duitse kinderen genieten van een heerlijke vakantie in een echt kasteel.

De gemeente Veendam organiseerde woensdag 14 februari een naturalisatieceremonie in het gemeentehuis van Veendam. Tijdens de ceremonie feliciteerde burgemeester Sipke Swierstra de inwoners van Veendam, de dames Smärändita Camuleta Tiru, Feresteh Jabbarzadeh, Kauwthar Osman en dochter Ayan Al-Hadi en de heer Mustafa Beşkardeş persoonlijk met het verkrijgen van de Nederlandse nationaliteit.

Tijdens de naturalisatieceremonie legden allen een zogenaamde verklaring van verbondenheid met Nederland af. Daarmee beloven ze de vrijheden en rechten die bij het Nederlanderschap horen te respecteren en de plichten te vervullen. Een naturalisatieceremonie is het laatste onderdeel van het proces om de Nederlandse nationaliteit te krijgen.

 
Aly Augustijn Hilverts

Tekst Hans van Noort

Wat een prachtig motto: “Er weer toe doen.” Is dit een loze kreet of kan het je leven weer wat meer kleur geven? Binnen Humanitas Veendam/Pekela krijgt dit vorm door het zogenaamde maatjesproject. We gaan er uitgebreid op in. Humanitas is een vrijwilligersorganisatie die zich inzet voor de medemens. Maar liefst 27.000 vrijwilligers zetten zich landelijk op allerlei terrein in voor ongeveer 70.000 mensen met een hulpvraag. Je moet er niet aan denken dat dit weg zou vallen, 70.000 mensen die geholpen worden! De activiteiten van Humanitas worden in zes disciplines verdeeld. Het zijn: eenzaamheid, verlies, opvoeden, opgroeien, detentie en thuisadministratie. Dit keer diepen we eenzaamheid uit.

Hoe komen de hulpvragen bij Humanitas terecht?
De melding kan van een persoon zelf komen, die zich via internet inschrijft. Doch veelal komen de meldingen via anderen als huisarts, familie/kinderen/of juist de ouders of andere hulpverleners als verslavingszorg of een geestelijke gezondheidszorginstelling. De melding komt binnen via het secretariaat. Die selecteert en schakelt de coördinator van de desbetreffende discipline in. Dan komt Aly Augustijn Hilverts in beeld. Zij is coördinator van de discipline eenzaamheid, waaronder het maatjesproject valt. Sinds twee jaar zit ze bij Humanitas en nu een jaar als coördinator. Zij bekijkt welke vrijwilliger het beste naast de persoon past met de hulpvraag. Het is mooi als er een click is tussen hulpvrager en vrijwilliger. Dan wordt er een afspraak gearrangeerd waarbij heel duidelijk de grenzen worden aangegeven. Voor beide partijen is het contact vrijwillig, maar niet vrijblijvend! Ook wordt gemeld dat het project tijdelijk is, zodat ergens naartoe gewerkt kan worden. “Dat tijdelijke is in de praktijk tussen een half en een heel jaar,” geeft Aly aan.

Na zo’n eerste gesprek maken de hulpvrager en de vrijwilliger afspraken wat ze samen gaan ondernemen. Dat is heel verschillend, uiteraard afhankelijk van interesses, leeftijd en behoeften. Het varieert bijvoorbeeld van het samen boodschappen doen of shoppen tot het samen bezoeken van een museum of concert, maar kan net zo goed gewoon gezellig samen een wandeling maken of ergens samen een kopje koffie drinken zijn. Ook is een vrijwilliger aan de slag om samen met de hulpvrager te koken. Bij jongeren kan het zijn dat je samen bijvoorbeeld een voetbal-, schaats-, basketbal- of andere sportwedstrijd bezoekt. Het doel is het sociaal netwerk te vergroten en zelfstandig contacten te kunnen leggen/onderhouden. Het is beslist niet bedoeld om klusjes op te knappen! Criterium is dat de hulpvragers uiteindelijk weer zelf aan het levensstuur kunnen gaan zitten.

Binnen alle redelijkheid mogen de financiën geen probleem vormen. Aly: “Ik heb het meegemaakt dat iemand wel eens wat van zijn spullen verkoopt op marktplaats om van het opgeleverde geld iets leuks te kunnen doen.”
Belangrijk is dat je als vrijwilliger naast iemand gaat staan. Het gaat erom mensen uit een vicieuze cirkel te halen, waar ze zelf niet meer uitkomen. Je wordt een maatje of vriend(in) voor ze.
In de meeste gevallen is de tijdsinvestering 1 à 2 uur per week. “In die tijd kun je de ander weer een beetje vreugde in het leven (terug) geven!” Rond de feestdagen Kerst, Oud/Nieuwjaar is er altijd een piek. Dan komt er wel eens een uurtje of meer bij!

Nog even terug naar Aly Augustijn. Zij heeft samen met haar man een bedrijf gehad in De Kempen welke ze hebben verkocht. Nieuwe zakelijke uitdagingen dienen zich dan aan, maar ook de tijd van geven en iets anders dan geld terug ontvangen is aangebroken. Bij Compaen in de vacaturebank – vrijwilligers – gekeken en zo uiteindelijk bij Humanitas terecht gekomen.
Als coördinator van het maatjesproject zorgt zij dus voor de werving en aansturing van de vrijwilligers, de intakegesprekken van de hulpvragers en de koppeling tussen beide partijen. “We kunnen overigens best nog wel wat vrijwilligers gebruiken hoor, maar dat hoef je niet bij te zetten,” vertelt ze me in vertrouwen. “En vooral mannen hebben we nodig!” De gemiddelde leeftijd van de vrijwilligers is ongeveer 45 jaar. De hulpvragers variëren in leeftijd.

Een nieuw initiatief
Helaas is er een wachtlijst, maar… dat maakt mensen ook creatief. “Zo zijn we gestart met een wandelclubje in Borgerswold. Om de week lopen we op woensdagmiddag een uurtje. We starten bij de Waterjuffer. Het gaat om de gezelligheid, de positiviteit, het respect voor elkaar en natuurlijk het plezier. Het is zeker niet bedoeld voor fanatieke wandelaars of mensen die wat gewicht willen kwijt raken, neen, het gaat om het sociale gebeuren. Voorwaarde is wel dat de deelnemer zelfredzaam is op alle vlakken. Het leuke is dat verschillende vrijwilligers én hulpvragers met elkaar aan de wandel en de praat gaan en op die manier lekker buiten zijn én hopelijk beide een beetje gelukkiger worden. Tot nu toe is iedereen enthousiast. Na afloop drinken we gezamenlijk even een kop koffie in de Waterjuffer, welke aangeboden wordt door Humanitas en sluiten we de middag met een positief gevoel af,” vertelt Aly Augustijn vol enthousiasme.

Humanitas is zuinig op de vrijwilligers. De vrijwilligers zijn prima verzekerd en er is een tegemoetkoming in de reiskosten. Ook doet Humanitas veel aan scholing/trainingen van zijn mensen. Dit kan door fysieke cursussen, maar ook wordt via de Humanitas Academie online uitgebreide ondersteuning aangeboden. Met regelmaat wordt geëvalueerd met coördinator en hulpverleners.
Van de vrijwilligers wordt verwacht dat ze een verklaring van onberispelijk gedrag (VOG) afgegeven door het Ministerie van Veiligheid en Justitie kunnen overleggen. Niet meer dan logisch, toch?
Het vrijwilligerswerk is natuurlijk géén betaald werk, je krijgt er niets voor. Nou ja niets… je krijgt er heel veel voor terug namelijk, want je wordt er zelf gelukkig van om iets voor een ander te mogen doen en aan elkaar te mogen denken. Het is heel dankbaar werk!

Alleen versus eenzaam
Twee begrippen die zich in deze context best lastig laten definiëren/omschrijven. Door de digitalisering en de sociale media lijkt het misschien dat dit anno nu niet of minder voorkomt. Het tegendeel is waar. Juist fysieke sociale contacten zijn bepalend voor hoe je als mens tegenover mens staat. We mogen ons gelukkig prijzen met een organisatie als Humanitas met al zijn vrijwilligers.

Humanitas Veendam e.o. is er voor de gemeenten Veendam, Oude Pekela en Nieuwe Pekela.

Meer informatie: www.humanitas.nl/afdeling/veendam-pekela of 06.13874104.