De bewoners van het door de gasexplosie getroffen Julianaflat hadden op het schoolplein van de Wim Monnereau-school een heel speciale Burendag. Burgemeester Sipke Swierstra was daarbij aanwezig om ze een hart onder de riem te steken.
Het was bewoonster Greta Woldhof haar idee om een burendag te houden bij de Wim Monnereau-school. Het moest op een centrale plek waar de mensen gemakkelijk naar toe konden lopen. Vlakbij waar het is gebeurd, en ook aan de school was schade. De school was meteen enthousiast over het idee.
Samen met buurvrouw Yvonne Bulk is het idee uitgewerkt. Yvonne woont een straat verder met uitzicht op het appartementencomplex. En heeft ook schade gehad zelfs.
Mevrouw Bruining en mevrouw Müller wonen aan de achterkant en hadden geen schade. De meeste mensen in het getroffen deel willen niet meer terug. Mevrouw König woont aan de andere kant van de ingang en hoefde het huis niet te verlaten. Maar aanvankelijk wilde ze toch weg omdat ze het beeld van de veroorzaker liggend in de tuin voor zich zag. Ze blijft toch omdat ze dat beeld toch mee zou nemen.
Janny van der Laan woonde onder het appartement van de veroorzaker. De beide inloopkasten aan het voeteneind van haar bed werden er helemaal uitgerukt. Van de knal heeft ze zelf niets gemerkt. Ze werd wakker van het geluid van de rookmelder. Eenmaal wakker leek het een droom te zijn. Het eerste wat ze dacht was gauw naar buiten.
Jolanda Jager had geluk dat ze al naar haar werk was. Er waren grote brokstukken van het dakkapel en glas op haar bed terecht gekomen.
“De Burendag is sowieso een mooi initiatief”, zegt burgemeester Sipke Swierstra. “Soms wonen ze wel naast elkaar, maar kennen elkaar soms niet. Een beetje steun en hulp aan elkaar is belangrijk. Dat hebben we aan de Julianalaan gezien. Dat was natuurlijk wel extreem. Al die mensen hebben hun verhalen, ze hebben elkaar nodig en steunen wat op elkaar. En dan is het leuk dat ze, nu de boel weer een beetje op de rit is, hier bij elkaar komen en met elkaar over de toekomst kunnen praten”.
“Een aantal hebben hun leven weer helemaal opgepakt. Maar er zijn ook mensen die nog regelmatig schrikken van geluiden, en het nog kennelijk niet hebben verwerkt. En dan helpt het wat om het met elkaar te delen”.
“De gemeente volgt het nauwlettend. Er is nog direct contact voor als het echt nodig is. Natuurlijk is er regelmatig contact met Acantus. De hele nieuwbouw moet nog weer op gang komen. Het zijn allemaal zaken waar de gemeente nauw bij betrokken is. En je leert natuurlijk ook hoe met zulke dingen om te gaan. Hoe kijk je naar mensen die het er moeilijker mee hebben en naar de begeleiding”.
Mirjam Hensens vond het een zeer geslaagde zaterdagmorgen,en heel gezellig. “Ik denk dat het een mooi iets is om nu echt de boel een beetje af te sluiten. Iedereen heeft elkaar weer terug gezien. Niet alleen de mensen in het gebouw, maar vooral de mensen er omheen. Omdat dit toch een beetje een ondergeschoven kindje is geweest. Terwijl ook de mensen erom heen schade en heel wat te lijden hebben gehad”.
Met zo’n 100 mensen was er flink wat belangstelling voor deze heel bijzondere burendag. Greta: “Mensen vinden het ook wel leuk om tijdens een burendag bij elkaar te komen. Er was wel ’s aan gedacht, maar niemand die het voortouw had genomen. Hoe veel redenen wil je dan nog hebben”.
De bewoners vinden het jammer dat er niemand van Acanthus bij de burendag is geweest.
