Sport

Door Klaas Fleurke

Na drie nederlagen op rij – inclusief het bekerverlies in Rolde - wisten de mannen van hoofdtrainer Armand Mac Andrew in Groningen op Sportpark Het Noorden weer eens te winnen. Na een aftastend eerste half uur waarbij de beste kans voor VV Groningen was, een kopbal van Tim van der Molen (nr. 9) na een afgemeten voorzet van Ashraf Hezem ging net naast, waren de Veendammers vanaf de 34ste minuut wel doortastend. Na een pauzestand van 0-2 liepen de bezoekers in de tweede helft uit naar een grote uitslag van 1-5. Het was bij de geelzwarten vooral een wedstrijd van de jeugd.

Zeven punten die opvielen aan een wedstrijd waarbij het voor Veendam 1894 aanhaken of afhaken was. Het gat na zeven speelrondes met de koplopers Groen Geel en Wildervank is na vandaag respectievelijk 6 en 4 punten. Een behoorlijk verschil al maar zeker niet onoverbrugbaar.

Fysiek ongemak
Voetbal is een intensieve contactsport. Daarbij is het bijna niet te vermijden dat er weleens een blessure ontstaat. Meestal is het klein zeer maar soms is het ernstiger. Veendam 1894 heeft momenteel een aardig gevulde ziekenboeg. De spelers zijn voor langere of kortere tijd niet inzetbaar. Vanaf deze plaats wensen we ze een spoedig herstel toe. Robert Nullmeyer, Dion Beks, Thom Wevers, Harm Bos, Jasper Bijl en Lorenzo Langeland gaan in samenspraak met de medische staf (Otto Voorma) proberen om weer (wedstrijd)fit te geraken. Tot die tijd zal de technische staf soms gebruikmaken van jeugdspelers uit JO-17 en JO-19. Nadeel is wel dat deze voetballers eerder op de dag al in hun team gevoetbald hebben. Aan de andere kant kunnen ze zich manifesteren en laten zien wat ze in hun mars hebben. En een beetje proeven aan het seniorenniveau. Tegen VVG kwamen Leon Tehubijuluw en Gracjan Szurko in actie en lieten zich nadrukkelijk gelden.

Profverleden
Bij de thuisclub VV Groningen kwamen twee spelers op het veld die beiden een verleden hebben bij profclub BV/SC Veendam. Beide voetballers stonden centraal achterin en je kon merken dat ze op niveau gevoetbald hebben. Vooral aanvoerder Jelle Wagenaar (nr. 5) strooide zo links en rechts met heerlijke passes. De inmiddels 36-jarige linksbenige verdediger voetbalde twee seizoenen (2011 t/m 2013) voor de Oost-Groninger profclub en kwam tot 42 competitiewedstrijden. Hij mocht invallen in Veendams laatste profwedstrijd tegen FC Oss. Zijn kompaan in het hart van de verdediging, Angelo Zimmerman (nr.11), acteerde ook twee seizoenen aan De Langeleegte (2007 t/m 2009). De 41-jarige opbouwende centrale verdediger speelde 66 competitieduels voor de Veendammer betaaldvoetbalclub. Allebei werden ze in de tweede helft gewisseld. Wagenaar verliet het veld in de 53ste minuut met een blessure.

Scoren
Veendam 1894 had in de vorige drie wedstrijden de nodige moeite met scoren. Ook het voorkomen van doelpunten was niet altijd eenvoudig. Twee treffers voor en maar liefst zeven doelpunten tegen in drie partijen is niet zoals iedereen het aan Veendammer kant graag zou zien. Daar moest tegen VV Groningen, die ook niet in hun beste fase zitten gezien de plek op de ranglijst, maar eens verandering in komen. Het gebeurde ook en hoe.

Nadat spits Dinand de Jonge nog een uitstekende kans onbenut had gelaten, hij had veel te veel tijd nodig, sloeg hij een minuut later wel toe. Het voorbereidende werk was wederom van een uitblinkende Mark Wijnsema, die als 18-jarige even liet zien hoe je een winnaarsmentaliteit in een wedstrijd gestalte geeft. Hij gaf de perfecte voorzet vanaf de achterlijn na een mooie uitgespeelde aanval. Dinand de Jonge rondde deze keer wél gedecideerd af. Een andere uitblinkende jongeling, Melvin Tehubijuluw, manifesteerde zich ook nadrukkelijk met een ziedend schot dat rakelings naast ging. Maar drie minuten voor rust verdubbelde Veendam 1894 toch de voorsprong. Mark Wijnsema liet VVG-doelman-Melvin Buurlage met een venijnige uithaal in de verre hoek kansloos. Aanvaller Sam Kamphuis, die een basisplaats had gekregen ten koste van Winston de Jonge, tekende na rust met een knappe goal voor de 0-3. Daarna strafte VVG-speler C. Last een fout van verdediger Jeremy van Dijk af. Winston de Jonge, die na de pauze zijn broer Dinand afloste, was voorin attent en schoof de 1-4 binnen waarna de sterk ingevallen jeugdspeler Leon Tehubijuluw de eindstand op 1-5 bepaalde. De afronding was perfect. Het goede voorbereidende werk was van Ryan de Bruijn die na een half uur al in het veld was gekomen voor de geblesseerd geraakte middenvelder Irfan Jukovic.

Stabiele factor
Yorick Zuur is bij Veendam 1894 wekelijks een stabiele factor meestal in het hart van de defensie. Het is iemand die nooit verzaakt en in iedere wedstrijd minimaal een voldoende scoort. Hij is zich aan het ontwikkelen tot een teamspeler pur sang die ook lef en durf toont door in te dribbelen van achter uit. Opvallen doet hij niet. Pas als hij niet mee zou doen zou het opvallen. Dan mis je zo’n hardwerkende, nimmer verzakende mannetjesputter. Hoe keek hij terug op de wedstrijd en waarom lukte het vandaag wel en de aflopen wedstrijden niet? Yorick: ‘We hebben twee moeilijke wedstrijden gespeeld. Ja, daarom was dit wel even nodig. Om weer even lekker te voetballen. Vandaag ging het aardig goed. Tja, waarom nu wél? We begonnen met een iets andere basis met een duidelijk plan. Om ook als team te vechten. Dat is het vooral geweest. We vochten voor elkaar. Ook voetbalden we met lef. En elkaar in de voeten aanspelen, hoe gemakkelijk dit ook klinkt. Dát vooral. En we maakten goede goals. Inderdaad, het hadden er meer kunnen zijn. Ik een stabiele factor? Ja, ik doe altijd mijn stinkende best. En ik probeer geen domme dingen te doen. Jammer van het foutje van Jeremy. Hij speelde verder een goede pot waarin hij geen luchtduel verloor. 1-5 is een mooie uitslag. Van tevoren had ik hier voor getekend. Had je een beetje zorgen over ons? Ja, dat begrijp ik wel. We hebben twee slechte wedstrijden gespeeld. Maar we houden de koppies bij elkaar. Dat is heel belangrijk. We hebben vaker een dipje gehad. Zeker hadden we deze overwinning even nodig in een competitie waarin iedereen van iedereen kan winnen. Belangrijke drie punten vandaag. Volgende week Loppersum thuis. Als we zo spelen als vandaag ben ik er niet bang voor. Sowieso niet!’

Vuile meters
Hoewel op deze rustige, windstille, lichtmistige herfstdag van de 8ste november 2025 op het Groningse kunstgras aan Veendammer kant nog niet alles supergesmeerd liep, was de wedstrijdinstelling al veel beter dan in de laatste confrontaties. De wil om te winnen was zichtbaar aanwezig. De bereidheid om vuile meters te maken was te merken. Een zekere gretigheid en honger naar resultaat viel te bespeuren. Doelman Roy Mos deed geen gekke dingen en ging nog een keer gestrekt naar een bal die hij over de lat tikte. De verdediging gaf niet veel weg. Wessel Bieze speelde aan de linkerkant een prima partij net als het centrum met Yorick Zuur en Jeremy van Dijk en aan de rechterkant deed Koen Kort het naar behoren. De middenlinie met Ramon de Jong, Irfan Jukovic/Ryan de Bruijn, Melvin Tehubijuluw en Mark Wijnsema functioneerde voldoende en voorin pikte Dinand de Jonge weer z’n goaltje mee en was Sam Kamphuis na lang blessureleed weer goed (genoeg) voor een basisplek én doelpunt.

Vader
Toen ik tijdens de wedstrijd iets in mijn notitieboekje schreef, zagen twee jochies langs de kant dat en waren nieuwsgierig. Ze dachten dat ik van Groningen was en vroegen voor welke krant ik dat deed. U raadt mijn antwoord al: ‘Ik schrijf voor de fabeltjeskrant, haha,’ zei ik. De jongens keken mij eens goed aan. ‘O, u bent niet voor Groningen.’ ‘Nee, ik schrijf voor Veendam,’ zei ik. ‘Welke namen heeft u opgeschreven?’ vroeg het ene ventje. Ik vertelde dat ik eerst de rugnummers noteerde. ‘Die ene speler die eerst nummer 6 had en z’n shirt wisselde met nummer 9.’ Ze hadden blijkbaar een verkeerd shirt aangetrokken. ‘Dus nummer 9?’ zei de ene jongen verheugd. ‘Ja,’ zei ik. ‘Oh, dat is mijn vader!’ riep het kereltje trots. ‘In welke krant komt dat?’ Ik mompelde iets van ParkstadVeendam. Ze wilden nog meer weten – welke speler ik van VVG de beste vond bijvoorbeeld. Toen ik zei dat ik Jelle Wagenaar wel goed vond waren ze een beetje teleurgesteld. Ik liep maar snel door.

Ziel en zaligheid
Na de wedstrijd vang ik hoofdtrainer Armand Mac Andrew op bij de kleedkamers op het sportcomplex van drie Groninger clubs: VVK, Potetos en VVG. De trainer/coach moet haast wel opgelucht zijn dat zijn elftal na drie verliespartijen eindelijk weer eens wist te zegevieren. Hij legt zijn ziel en zaligheid helemaal in het trainen en coachen van de mannenselectie van Veendam 1894 en ziet dat van zijn spelers graag ook terug op het veld. Diezelfde bezieling en passie en die absolute wil om te winnen. Vandaag was daar weer iets van terug te zien maar hij wil de vreugde wel een beetje temperen. Er klinken van boven het dakterras en van opzij allemaal stemmen. Het is kortom rumoerig als ik met hem in gesprek ga. Ik laat hem weten dat ik graag even een quote wil van de trainer. Mac: ‘Met alle respect maar het was een zwakke tegenstander. Heb je een ander Veendam gezien dan in de afgelopen twee wedstrijden? Ja, maar dat mocht ook wel. De instelling was net even anders. In de vorige wedstrijden zag ik toch een beetje gelatenheid en nonchalance. Niet dat het vandaag allemaal even goed was, maar er was wel meer strijd. En de bereidheid om tweede ballen te pakken. En druk te zetten. De intentie was er in ieder geval. Ja, dat is positief. Bij vlagen werd er ook wel aardig gevoetbald. Die 1-5 vond ik aan de magere kant. We hadden een signaal moeten afgeven en hier weg moeten gaan met 1-7 of 1-8. We moeten leren om kansen te benutten zoals een Sam dat zaterdag bijvoorbeeld deed. Maar ik heb overwegend positieve dingen gezien.’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.

Door Peter Panneman

Met nog 15 dagen te gaan zijn de vijf zwemmers van De Brug Veendam helemaal klaar voor vertrek. De groep reist op maandag 17 november af naar Curaçao om daar deel te nemen aan de Special Olympics Kingdom Games. Ze doen dit samen met een atletiekgroep uit Breda en een voetbalteam uit Uden. Dat de zwemmers er reikhalzend naar uitkijken, zal niemand verbazen.

Dankzij de vele donaties komt de droom van deze vijf zwemmers steeds dichterbij. De Brug Veendam wil dan ook van de gelegenheid gebruikmaken om iedereen te bedanken die heeft gedoneerd via de crowdfundingactie op Uniek Sporten.

Woensdagavond kwam de groep bijeen in het zwembad om de laatste zaken door te nemen. Tijdens deze bijeenkomst werden de oranje hoodies en bijpassende bidons met trots gepresenteerd, samen met sponsor Ron Meijer namens EM-Sporting.

Zondag volgt nog een laatste training in een 50-meterbad, waarna het avontuur echt kan beginnen.

Foto JeppeSmedNielsen

Zondag stond voor de handbalsters van Aeolus Dames 1 een uitdagende uitwedstrijd op het programma tegen Kwiek. In eerdere ontmoetingen bleek de tegenstander vaak een maatje te groot, maar dit keer liet Aeolus zien flinke stappen te hebben gezet. Onder leiding van trainer Dennis Müller speelden de dames een ijzersterke wedstrijd, die pas in de slotfase met 17-15 verloren ging.

Vanaf het eerste fluitsignaal speelde Aeolus met overtuiging en lef. De ploeg zette fraaie aanvallen op, wisselde slim en stond verdedigend als een huis. Keepster Moniek onderscheidde zich met knappe reddingen, waaronder het stoppen van een strafworp. Met een verdiende 7-8 voorsprong ging Aeolus vol vertrouwen de rust in.

Ook na de pauze hield Aeolus het goede spel vast en wist zelfs iets uit te lopen. Toch zorgden enkele slordigheden en gemiste kansen ervoor dat Kwiek terug in de wedstrijd kwam en uiteindelijk de winst pakte. Ondanks de nederlaag overheerste na afloop trots en optimisme.

“Ik heb vandaag een team gezien waar enorm veel handbal in zit,” aldus trainer Dennis Müller. “We hebben hard gewerkt, elkaar gesteund en het spel gespeeld dat we willen laten zien. Natuurlijk is het jammer dat we verliezen, maar dit biedt enorm veel perspectief voor de rest van het seizoen.”

Met deze prestatie laat Aeolus Dames 1 zien dat het team klaar is om in de komende wedstrijden verder te groeien — met vertrouwen, inzet en zichtbaar spelplezier.

Ondanks het wisselvallige herfstweer kwamen in Veendam veel inwoners in beweging tijdens de vakantieactiviteiten van Veendam Beweegt. Dankzij een gevarieerd programma wist de organisatie opnieuw honderden kinderen, jongeren en senioren te activeren. In totaal namen ruim 400 mensen deel.

De herfstvakantie stond in het teken van plezier, verbinding en vitaliteit. Met activiteiten als Turbo’s Beweegfeest, paintball, de Dikke Bandenrace, de XXL-uitleen op het Leer- en Sportpark De Langeleegte en een padeltoernooi was er voor ieder wat wils. De activiteiten werden georganiseerd in samenwerking met (lokale) partners zoals Borgerswold Experience, Stormvogels, Ready2Race en TPC Veendam.

Ook voor senioren was er een speciale activiteit: een powerwalking-sessie met een volle groep deelnemers. Deze beweegvorm, waarbij wandelen wordt gecombineerd met spierversterkende oefeningen, bleek een groot succes. Deelnemers gaven aan dat het niet alleen goed voelt om in beweging te blijven, maar ook gezellig is om dit samen te doen.

Laagdrempelig en verbindend
De vakantieactiviteiten van Veendam Beweegt zijn meer dan alleen sportmomenten. Ze bieden inwoners van alle leeftijden een laagdrempelige manier om elkaar te ontmoeten, te bewegen en plezier te beleven. Of het nu gaat om jonge kinderen op de pumptrack of senioren die samen actief zijn: de activiteiten dragen bij aan een fittere, socialere en vitalere gemeente.

Structurele impact
Met deze initiatieven laat Veendam Beweegt zien dat sport en beweging krachtige middelen zijn om inwoners met elkaar te verbinden en gezondheid te stimuleren. Door gratis activiteiten aan te bieden die aansluiten bij verschillende leeftijden en interesses, wordt bewegen voor iedereen toegankelijk gemaakt.

Wie op de hoogte wil blijven van komende activiteiten, kan terecht in de Veendam Beweegt-app. Ook via sociale media deelt Veendam Beweegt regelmatig tips, inspiratie en nieuws over sport, gezondheid en recreatie in de gemeente.

Door Klaas Fleurke

Onder leiding van scheidsrechter Albert Lemmen uit Emmen ontwikkelde zich op een regenachtige zaterdagmiddag van de 1ste november 2025 aan De Langeleegte een boeiend voetbalgevecht. De Veendammer vrouwen waren minimaal gelijkwaardig aan hun Friese opponent. Een na tien minuten opgelopen achterstand werd diep in de tweede helft met een prachtige treffer teniet gedaan. Het leverde de vrouwenselectie van de trainers Vincent van Calker en Richard Nuus een zeer verdiend punt op. Ze hadden op het zware veld in het Henk Nienhuis Stadion aangetoond dat ze beschikken over heel veel wilskracht, dat ze een brok onverzettelijkheid tentoonspreiden en dat ze als een geoliede vechtmachine opereren. Er is niemand in het elftal die verzaakt en op deze ongeëvenaarde teamspirit lopen tegenstanders zich stuk. Ook topploeg St. Annaparochie. Zij verlieten het veld alsof ze verloren hadden. Er was vanmiddag maar één morele winnaar en dat was Veendam 1894 VR-1.

Voorbeschouwing
Ik vraag hoofdtrainer Vincent van Calker van Veendam 1894 VR-1 voor aanvang van de wedstrijd onder de balustrade van de hoofdtribune van het Henk Nienhuis Stadion terwijl de regen met bakken uit de hemel valt, hoe het de vrouwenselectie na twee achtereenvolgende promoties tot nu toe bevalt in de eerste klasse B? Vincent: ‘Het is een heel mooi avontuur. Elke week leren we van onze tegenstanders. Onze eerste wedstrijd was tegen Sparta Nijkerk. Een fantastische ploeg. We verloren met 4-0. Maar wedstrijd na wedstrijd gaan we wennen aan het niveau en leren we ervan. We worden steeds beter. Verder komen  we op heel mooie sportparken. Nijkerk, Putten en Be Quick ’28 in Zwolle. Daar verloren we met 3-2 terwijl we recht op een resultaat hadden. Dat was balen. We wonnen van Helpman, HZVV en SDC Putten. Ja, het is ongelooflijk dat we al 9 punten hebben. Een topprestatie na vijf wedstrijden. Maar we zijn nog niet klaar hè. We gaan er alles aan doen om er in ieder geval in te blijven. Dat is onze eerste doelstelling. Dat hebben we vorige week met de groep besproken. Nu stevig in de middenmoot? Ja, klopt. En maar drie punten achter St. Annaparochie. Daarom is dit vanmiddag een belangrijke pot. Als we deze zouden winnen doen we bovenin mee. Ongelofelijk. We gaan het zien.’

Graadmeter
Vincent: ‘Hoe we deze wedstrijd tegen een sterke tegenstander gaan aanvliegen? Het is de nummer drie van vorig jaar. Ons plan is als volgt: we willen de duels aangaan. We laten het initiatief aan hen. We gaan iets teruggezakt spelen. Niet té ver. Na een eerste fase willen we op het middenveld in duel komen. Dat is het belangrijkste. En zo snel mogelijk naar hun doel. Hun nummer 6 is de spelbepaalster. Met Melissa Nijborg willen we haar elimineren. Verder moeten we onze spitsen aan het werk zetten: Megan de Silva De Freitas en Senya de Jonge. Susan de Jong moet ze vanuit de middenlinie gaan bedienen. We gaan ze aan het werk zetten. Er komen namelijk altijd kansen. Ook al komen er fases dat we moeten lijden. Ook tegen bijvoorbeeld Nijkerk kregen we kansen. Hoe goed ze ook waren. Kansen krijgen we altijd en als we de nul weten te houden… Wanneer ik na deze wedstrijd tevreden ben? Ik denk dat het een goede graadmeter is. Wij horen absoluut thuis in deze klasse. Maar vanmiddag spelen we tegen een topploeg. Ik ben vooral heel benieuwd. Inderdaad, we zijn moeilijk te verslaan. We gaan het zien.’

Afstandspoeier
Veendam 1894 VR-1 trad aan zonder de vaste basiskrachten Bente van Vondel en Puck Edzes. St. Annaparochie-aanvoerster Femke Reitsma zette de Friezinnen met een prachtige afstandspoeier in de kruising op een 0-1 voorsprong. Veendam 1894-doelvrouw Renee Nuus was volstrekt kansloos. Verder kregen in de eerste helft Megan de Silva De Freitas en Senya de Jonge kansen. Maar de keepster van de gasten Marrit Andringa kon steeds redding brengen. Aan de andere kant wist Renee Nuus zich met enkele nuttige intercepties te onderscheiden.

Op en neer golven
Na rust bleef het spel op en neer golven zonder dat het doelpunten opleverde. De thuisclub verweerde zich groots. Achterin gaf het nauwelijks iets weg. De verdedigsters Jolien Meinds, Kyra Korringa (bijzonder sterk), Wiselie Kamphuis en Lotte Kalk bleven soeverein overeind. De middenlinie met Tessa Dammer, Susan de Jong, Melissa Nijborg en Marieke Japenga controleerde en pakte de regie. Ze bleven een resultaat najagen. Halverwege de tweede helft volgde een dubbele wissel. Liza Kloosterhuis en Maaike Weender kwamen voor Tessa en Megan. Het was de invalster met rugnummer 16 van de thuisploeg die met een prachtig teamdoelpunt tien minuten voor tijd de Veendammer vrouwen een zeer verdiend bezorgde.

Gelijkwaardig
Marieke Japenga werkte zich rechts op het middenveld een slag in de rondte en bleef tot het bittere einde maar gaan. Hoe keek zij terug op het knappe gelijkspel tegen de nummer 3 van de ranglijst? Marieke: ‘We hadden vanmiddag een goede tegenstander. Met 12 punten op de derde plaats. Zij zijn eersteklas-kwaliteit. Ik vind het knap hoe wij hebben gevoetbald. Hoe we het voor elkaar over hebben en doorzettingsvermogen tonen. We hebben het goed opgevangen en halen zo een punt binnen. Zeker is dit een knap resultaat. Absoluut hebben we dit afgedwongen. Zij iets meer kansen in de eerste helft? Ja, maar verder waren we gelijkwaardig. We zakten iets meer uit om ze beter op te kunnen vangen. Anders geven we ze te veel ruimte. We zijn gewoon goed in de counter. Zeker hebben we dat goed gedaan. Het klopt dat we in de tweede helft heel weinig hebben weggegeven. Qua voetbal deden we gewoon hartstikke goed mee.’

‘We houden van uitdagingen’
Ik spreek m’n waardering uit voor de teamspirit en het voor elkaar tot het gaatje willen gaan. Marieke: ‘Dat doen we al een paar seizoenen. Dat we samen een team zijn laten we op het veld zien.’ Ik zeg respect te hebben voor de vele (vuile) meters die Marieke maakte. Ze bleef maar gaan: met inhoud als longen van een paard. Marieke: ‘Ik weet ook niet waar ik het vandaan haal. Gewoon doorgaan. Dat is ook een stuk mentaliteit. Inderdaad was ik ook betrokken bij ons doelpunt. Ik gaf de bal in de hoek op Melissa Nijborg. Zij gaf vervolgens een hele mooie voorzet op Maaike Weender. En die schoot hem heel mooi binnen. Speelster van het tweede. Zeker ben ik nu heel tevreden. Met de inzet die we hebben gaan we ons dit seizoen zeker handhaven. We willen steeds een stukje beter worden. We houden van uitdagingen. Nee, ik denk dat niemand had verwacht dat we na 6 wedstrijden al 10 punten zouden hebben.’

De mannen van Veendam 1894 staan na zes duels ook op 10 punten. De formatie van hoofdtrainer Armand Mac Andrew verloor de uitwedstrijd tegen CEC met 2-1. Volgens insiders had ik niets gemist. Een schril contrast met die van de vrouwen. De thuisblijvers hebben namelijk wél iets gemist. Hoe boeiend een voetbalwedstrijd bij de vrouwen kan zijn!

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.