Door Klaas Fleurke
Al vroeg in het seizoen voetbalden de rivalen uit de Parkstad in competitieverband op het Sportpark in Wildervank tegen elkaar. De vele toeschouwers zagen veel strijd en de confrontatie bleef tot het laatste fluitsignaal spannend. In de eerste helft voetbalden beide elftallen heel behoorlijk en werd er aan beide kanten gescoord. De roodwitten kwamen al heel vroeg op voorsprong maar het antwoord van de geelzwarten volgde na 20 minuten. Na de rust daalde het voetbalpeil en grossierden beide teams in slordigheden en werd er vaak de lange bal gehanteerd. Maar de passie en strijdlust bleef. Zo eindigde de Parkstadclash tussen Wildervank en Veendam 1894 in een voor beide ploegen acceptabel gelijkspel. Het gaf de verhoudingen goed weer.
Onderlinge verhoudingen
Wildervank en Veendam 1894 troffen elkaar binnen een paar weken in de tweede competitieronde in de zaterdag klasse 3 R al voor de vierde keer. De eerste keer was op het Parkstadtoernooi en daarna twee keer voor de beker omdat die laatste wedstrijd gestaakt werd en in twee gedeeltes moesten worden gespeeld. De onderlinge verhoudingen zijn hartstikke goed maar als de voetballers van beide clubs op het veld staan willen ze niet voor elkaar onder doen en gaat het er op het scherpst van de snede aan toe. Wordt er gestreden voor iedere centimeter. Iemand zei vooraf hier het volgende over: ‘De derby staat bol van de rivaliteit maar er wordt niet altijd het beste voetbal gespeeld’. De Veendammers waren zowel op het Parkstadtoernooi als in de beker als winnaars uit de strijd gekomen dus konden de geelzwarten een tot op het bot gemotiveerd Wildervank verwachten op het Sportpark aan de Woortmanslaan. Niets werd aan het toeval overgelaten om de enige echte Parkstadderby zonder incidenten te laten verlopen.
Tactisch strijdplan
Al in de ochtend van de 27ste september 2025 – een rustige en mooie herfstdag – was de alom gewaardeerde en geroutineerde Veendam 1894-fysiotherapeut/verzorger Otto Voorma op veld 3 in Veendam in de weer met een viertal selectiespelers om een revalidatietraining af te werken. Van de vier zit basiskracht Ramon de Jong het dichtst tegen z’n rentree aan. Hij zou dus niet meedoen in Wildervank. Hoofdtrainer Armand Mac Andrew koos in de derby voor een ander tactisch strijdplan om de verwachte (fysieke) dadendrang van de thuisclub in die zin te beteugelen. Hij had basisplaatsen ingeruimd voor Koen Kort, Robert Nullmeyer en Wessel Bieze. Verder stonden er de bekende namen van de laatste weken op het wedstrijdformulier. Ook Wildervank was op volle oorlogssterkte. De formatie van trainer/coach Jeroen Wiegman wist van de laatste vijf wedstrijden er drie te winnen, één keer was er een gelijkspel en werd er één keer verloren. Dat was uitgerekend de laatste bekerwedstrijd tegen Veendam 1894. De geelzwarten wonnen al hun laatste vijf partijen. Tot zover de bespiegelingen vooraf. De toeschouwers waren vooral nieuwsgierig hoe beide competitiegenoten zich op dit moment tot elkaar zouden verhouden.
Boeiend schouwspel
Dan de wedstrijd zelf. De 22 voetballende acteurs maakten er onder leiding van scheidsrechter R. Zuur een enerverende pot voetbal van. Een boeiend schouwspel volgde. Zoals het een echte derby betaamt. De spetters vlogen er vanaf zonder dat het binnen de lijnen echt uit de hand liep. Door de passie en strijdlust boeide de derby tot het eind.
Al in de derde minuut sloeg de thuisclub toe. Het kwam feller uit de startblokken dan de ietwat onwennig beginnende gasten uit Veendam. Saviero van Zwol was de gedecideerde afmaker en Veendam 1894-doelman Roy Mos had het nakijken. Hoewel de bezoekers uit het buurdorp in de beginfase een beetje zoekende waren om de tactische omzettingen goed uit te voeren, raakten ze geen moment in paniek. Want een minuut later lag de bal al in het netje aan de andere kant. Centrumverdediger Dion Beks stond op de juiste plek om af te drukken, maar de grensrechter vlagde voor buitenspel. Arbiter Zuur nam dit signaal over en keurde de treffer af. In de rust waren de meningen over wel of geen buitenspel – zoals wel vaker – verdeeld.
Op maat
De Veendammers kwamen er in de eerste helft een paar keer heel gevaarlijk uit. Veendam 1894-aanvaller Winston de Jonge kreeg een goede kans maar Wildervank-doelman Michel Bakker wist zich voldoende lang te maken om de bal uit de hoek te plukken. Maar in de 25ste minuut was het wel raak voor de geelzwarten. De lange pass van de sterk spelende Irfan Jukovic was fraai en de bal precies op maat. Hij zette de onvermoeibare en soms ongrijpbare Dinand de Jonge aan het werk en die wist er wel raad mee. Rustig en bekwaam omspeelde hij de Wildervank-keeper en schoof de bal daarna in het lege doel. Deze 1-1 was tevens ook de ruststand waarmee de strijdende partijen naar de kleedkamers gingen.
Grenzen van het toelaatbare
Na de hervatting werd er niet meer gescoord. Beide elftallen kregen een paar kansen maar Dinand de Jonge (Veendam) en Marc Nijland (Wildervank) zagen hun pogingen mislukken. Rond de 55ste minuut wisselde Veendam 1894-trainer Mac Andrew. Dion Beks en Koen Kort verlieten het veld en Melvin Tehubijuluw en Thom Wevers kwamen erin. Het was een fase van de wedstrijd waarbij het van beide kanten slordigheid troef was. Iemand had het over hotsknotsbegoniavoetbal. De strijdlust en spanning vergoedde veel. Door het uitvallen in de 80ste minuut van de kopsterke Jeremy van Dijk rook Wildervank z’n kans. Ryan de Bruijn verving Van Dijk. De gastheren zetten aan voor een slotoffensief. Het kreeg nog een vrije trap net buiten de zestien. Maar Veendam 1894-sluitpost Roy Mos redde stijlvol. Hoewel soms de grenzen van het toelaatbare werden opgezocht, ontspoorde de emotievolle derby niet. En toen leidsman Zuur het eindsignaal liet horen en het derbydoek viel, stond er de 1-1 stand op het scorebord.
Groen Geel
De vermoeide acteurs zochten elkaar op en de toeschouwers verlieten het Sportpark in de wetenschap dat de punten gedeeld werden. Daar had (denk ik) iedereen vrede mee gezien het spelbeeld over negentig minuten. Met vier punten uit twee wedstrijden staan Wildervank en Veendam 1894 nu op de tweede en derde plaats in de competitie. Alleen Groen Geel heeft beide wedstrijden gewonnen en staat met 6 punten bovenaan. Hoogezand en Loppersum verloren twee keer en staan puntloos onderaan. Voor wat het nu natuurlijk allemaal waard is.
Hoe keken middenvelder Mark Wijnsema en hoofdtrainer Armand Mac Andrew vanuit het Veendammer kamp terug op deze puntendeling? Waren ze tevreden?
Aanspeelbaar
Ik bevraag de jeugdige, pas 18 jaar geworden, mannetjesputter Mark Wijnsema kort na de wedstrijd die bol stond van passie en strijd op het kort gemaaide hoofdveld in Wildervank: ‘Nee, tevreden ben ik niet echt. Maar als je de wedstrijd bekijkt dan wel. Dan is een gelijkspel prima. Ja, in het eerste kwartier moesten we even precies kijken hoe en wat. Maar toen dit eenmaal stond, ging het wel goed. We kregen er meer grip op. Ja, en toen kwam die fantastische goal van ons. Een fantastische lange bal van Irfan. Wat we in de rust tegen elkaar gezegd hebben? Volle bak doorgaan en strijden voor mekaar. Of ik daar een exponent van ben? Jazeker ga ik tot het gaatje. Maar dit hoort toch ook zo? Of dit mooie wedstrijden voor me zijn? Ik vind dit heerlijk. Lekker de duels aangaan. Of dit een terechte uitslag is? In mijn ogen wel. Ja, klopt: we hadden de wedstrijd kunnen winnen maar ook kunnen verliezen. In die zin viel het geen kant op. We hebben kansen gehad. Of het in de tweede helft slordiger werd? Ja, maar iedereen raakte een beetje vermoeider. Iedereen wil zo graag maar dan gaat het te gehaast. Of ik tevreden ben over m’n eigen spel? Nou, dat had wel beter gekund. Met meters maken. Nog beter aanspeelbaar zijn. Het kan altijd beter. Wie ik nog meer goed vond spelen? Ja, inderdaad deed Yorick het heel goed, Roy pakte een paar knappe ballen en Dinand was gevaarlijk met z’n loopacties. Hij bleef maar gaan. Prima. In competitieverband nog geen topwedstrijd gewonnen? Dat komt wel! Zeker weten!’
Veerkracht
Veendam 1894-hoofdtrainer Armand Mac Andrew zittend op een houten picknicktafel nabij de kleedkamers: ‘Ja, die treffer van Wildervank kwam wel heel snel. Het klopt wel dat Wildervank iets feller en scherper begon. Zij probeerden een punt te zetten. Daar moesten we even doorheen. Dat zie je dan ook gebeuren, dat die krachten een beetje wegvloeien. Die kracht en energie. Zeker had ik niet het idee dat het na die snelle 1-0 over was voor ons. Sterker nog, als je na het maken van die 1-1 de 1-2 zou maken ga je er waarschijnlijk overheen. Tenminste dat dacht ik. Daarvoor kregen ook wel kansen. Maar het was te onrustig in balbezit. Die 1-1 van ons was een mooie goal. Kijk, Wildervank speelde exact zo als dat we verwacht hadden. En laten we eerlijk zijn: we hebben niet veel weggegeven.’
Onwennig?
Mac: ‘Een paar jongens in het begin onwennig? Omdat ze op een andere positie speelden? Ja, dat klopt wel. Maar goed. Hier leren ze weer van. Dit hebben ze een keer meegemaakt. Op een gegeven moment kan zoiets (zo’n tactische omzetting, KF) stabiel zijn. Of het van veerkracht getuigt dat we na zo’n vroege achterstand sterk terugkomen? Ja, zeker. Absoluut is dit winst ten opzichte van vorig seizoen. En conditioneel zijn we supersterk. Aan Wildervank-zijde moesten er een paar uit. Of ik in de tweede helft nog het idee had dat we zouden kunnen winnen? Ja, maar inderdaad kon Wildervank dat ook. Zij hebben individueel zoveel kwaliteit voorin lopen (Van Zwol en Nijland) dat ze zomaar uit het niets kunnen scoren. Daar hebben ze natuurlijk heel veel succes mee. Daar zetten wij natuurlijk wel iets tegenover. Ja, Yorick Zuur deed het fantastisch en Roy Mos pakt geweldige ballen. Klemvast! De winst ten opzichte van vorig jaar is dat we dit soort wedstrijden niet verliezen. Dat klopt helemaal. Want kijk hoe we beginnen. Koen Kort links achterin, centraal Dion Beks en rechts Yorick Zuur met daarvoor in het midden Wessel Bieze, Jeremy van Dijk en Mark Wijnsema. Daar kan toch niets door heen komen. Ja, alleen bij die goal was de organisatie even zoek. Maar het was een knappe goal. Die jongens van ons kunnen heus wel verdedigen. Nee hoor, qua resultaat doe je het hier helemaal niet slecht. Op naar volgende week: Helpman thuis!’
Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.
