Tekst Jacob Kuipers
Zaalvoetballen is een sport waar je ogen en oren te kort komt. In tegenstelling tot het veldvoetbal is het leiden van een zaalvoetbalwedstrijd een opeenstapeling van momenten. Kijk je bijvoorbeeld even de verkeerde kant op dan ruziën twee spelers aan de andere kant van het veld. En de scheidsrechter moet dan alles weer recht zien te 'breien'. Want aan de assistent-scheidsrechter heb je niks, want die zijn bijna altijd voor zijn of haar club. En één van de bestuursleden moet alles weer recht 'breien', waaronder het 'manusje' van alles Jan Kamminga. Hij zit nu vier jaar in het bestuur van V&Z. Sinds kort is hij ook competitie leider. Jan is begonnen met de ledenadministratie.
Kamminga: “Met de leden administratie ben ik net begonnen. En ik doe sinds één jaar de competitie er bij. Jolanda Spruit is penningmeester, Aeilt Hassing is voorzitter, Luppo Puister is de scheidsrechtersbaas. Jacqueline Nijdam is secretaris en Rinus Sienkamp zit er gewoon in als medebestuurder.”, opent Jan Kanninga zijn verhaal. “Ik word op de 'vingers getikt' als ik zeg dat er bij het zaalvoetbal meer conflicten onder de spelers zijn dan bij het veldvoetbal”.
Maar dan word ik door Kamminga al snel tot 'de orde geroepen'. “Er is geen 'oorlog' en ruzie in het veld. Er is altijd wel eens een conflictje, maar dat hou je toch. De rode kaarten vallen mee. We hebben nu een strafcommissie die stuurt de spelers nu een schikkingsvoorstel. Hetzelfde wat de KNVB doet. Ze kunnen het daarmee eens wezen of niet. Of tegen in bezwaar gaan. De spelers kunnen meer straf of minder krijgen. Dat ligt ook aan de opbouw wat ze voor die tijd gedaan hebben”.
Kamminga wilde er maar bij zeggen dat mensen die vaak bestraft zijn een zwaardere straf krijgen. “Dat is bij iedere sport zo. Ik ben nu zo'n 20 jaar bij V&Z. Tien jaar terug hebben we als familie zijnde 'Gitanium' opgericht. Zo is mijn carrière eigenlijk begonnen. Vroeger heb ik nog een keer zaalvoetbal gespeeld bij Hanab. Daarvoor speelde ik nog veldvoetbal bij knopenfabriek Mulder. De laatste 2 jaar ben ik coach van ons elftal. Ik voel me zelf te langzaam om zelf nog te voetballen”.
Wat boeide jou om in het bestuur te stappen? “Omdat de secretaris plotseling opstapte”. Daarna schoof het gezelschap door en waren ze op zoek naar een nieuwe ledenadministrateur. De overige bestuursleden vroegen aan Kamminga of zijn schoonzoon wel oren had om in het bestuur plaats te nemen. Kamminga is nu ledenadministrateur en competitieleider. “Het was een mooie periode bij V&Z. Hoe meer teams, hoe mooier het is. We hebben nu een mindere periode. Toen ik begon in het bestuur zaten we rond de 50 teams. Een paar jaar later op 53 teams. En nu hebben we 44 teams”.
Kamminga vindt wel dat er een crisis geweest is. “Het is niet meer zoals vroeger dat ze er alles voor over hebben voor de sport. Als de contributie een klein stukje omhoog gaat dan hebben ze commentaar. We proberen het al zo laag mogelijk te houden. Maar als je dan in de kantine ziet wat ze allemaal opdrinken, moeten ze zelf weten, daar gaat het niet om. Maar dan denk ik, waar praat je dan over, als de contributie 10 of 15 euro omhoog gaat”.
Kunnen jullie voldoende scheidsrechters krijgen? Kamminga: “Om scheidsrechters te vinden is een probleem. Zolang ik in het bestuur zit is het al een probleem. Die zijn heel moeilijk te krijgen”. “Je kunt nog wel scheidsrechters krijgen, maar daar zijn heel veel teams het niet mee eens”. Hebben de teams daarover wat te melden? “We hadden net over een team die niet onder die scheidsrechter wilde spelen. Wij moeten als bestuur het hoofd 'koel' houden. We moeten gewoon kijken wat we er aan kunnen doen. Natuurlijk, alle zaken die binnen komen daar kijken we naar. Als bestuur zijnde hoort dat zo. Ook al vinden we het onzin. Ik heb zelf ook het idee dat ik die scheidsrechter liever niet bij mijn team heb”. “Maar ik zeg ook, scheidsrechters maken fouten en het bestuur maakt ook fouten”.
Er komen bij V&Z steeds meer jongere scheidsrechters bij. Kamminga: “En die doen het hartstikke goed. Over het algemeen vind ik de scheidsrechters wel goed fluiten. Het is moeilijker omdat het sneller gaat. Je moet beter opletten. We nemen de scheidsrechters ook wel in bescherming. Mocht er een gekleurde kaart uit gedeeld worden, we blijven achter de scheidsrechter staan. We vallen de scheidsrechter niet af. Als we vinden 'het kan wel even anders', dan praten we er wel met hem over. Zeg, jong, dou dat de volgende keer even iets anders”.
Kamminga heeft ook de geur van het groene gras geroken. Hij heeft bij vv Wildervank en vv Muntendam gevoetbald. “Maar bij Muntendam heb ik langer gespeeld. Ik vind het voetballen een leuke sport. Je moet ten alle tijde ten dienste staan van het team”. Kamminga wilde er maar bij zeggen dat het voetballen geen individualistische sport is. Dat is alleen bij de echte toppers besteed. “Als ze me nu in de zaal voorbij gaan, dan zijn ze me ook voorbij. De snelheid ben je kwijt. Ik zou nog wel in één ouder elftal kunnen spelen, daar voel ik mij nog niet te slecht voor”.
V&Z wil nog graag een paar scheidsrechters er bij hebben. “Vorig jaar heb ik geprobeerd om een damescompetitie op te starten, maar dat is ontzettend moeilijk. Op de één of andere manier lukt dat niet. Wij hebben een poosje de Winkler Prins gedaan. We hebben de competitie 2 of 3 jaar gedaan. Maar de enigste die er altijd was, was Aeilt Hassing en dan was hij laat thuis. Dan moest hij om 7 uur weer in de hal wezen voor onze eigen competitie”. En dat trok hij niet meer. “De Winkler Prins is, geloof ik, voor zichzelf een beetje bezig. Maar dat is op een laag pitje. Wel jammer, maar we hebben er wel spelers aan over gehouden. Vanaf 15 jaar mogen ze bij ons in de zaal spelen. Twee meisjes zijn gestopt, die konden redelijk voetballen. Maar dan altijd tussen de jongens”.