Tekst Hans Schreurs
Spoeddebat
Een spoeddebat, aangevraagd door de SP, VUK, het CDA en de CU moest duidelijkheid geven over de vraag of het college en in het bijzonder wethouder Schmaal, de raad onvoldoende zou hebben geïnformeerd over de aanmerkelijke kostenoverschrijding van 9 miljoen voor het Sport- en Leer Park.
Berichten hierover verschenen afgelopen week in de pers die eerder op de hoogte was dan de gemeenteraadsleden. Dit was voor de SP niet alleen reden om een spoeddebat aan te vragen maar ook om in de pers fel van leer te trekken tegen wethouder Schmaal. Zo wordt Schmaal verweten dat hij een loopje zou nemen met de democratie en slechts geïnteresseerd zou zijn in het mediabeleid rondom zijn persoon. Aantijgingen die op zijn minst vragen om de nodige onderbouwing tijdens het debat.
Kritiek
De kritiek die door alle partijen gedeeld werd spitste zich toe op de informatievoorziening door het college naar de Raad. Alle partijen zijn van mening dat het college, het gemeentesecretariaat en de griffie steken hebben laten vallen en dat dit niet de eerste keer is. Na eerdere kritiek zijn er afspraken gemaakt om herhaling te voorkomen. Afspraken en maatregelen die kennelijk niet hebben kunnen voorkomen dat het nu opnieuw fout ging. De mate van kritiek verschilde nogal per partij en varieerde van gematigd kritisch commentaar van de PvdA, VVD en D66 tot hardere kritiek door het CDA, GroenLinks, de CU, VUK en de SP, waarbij met name de SP zich uitputte in beschuldigingen aan het college en VUK zelfs een motie van wantrouwen aankondigde tegen wethouder Schmaal.
Feiten of vete
De kritiek van de SP bij monde van fractievoorzitter Harry Schoonewille was een lang en emotioneel betoog dat veel verder ging dan terechte kritiek op de verkeerde communicatie van afgelopen dinsdag. Het werd een opsomming van gebeurtenissen die aan moesten tonen dat het met dit college slecht kersen eten is en dat de rol van de Raad er niet toe zou doen. De SP twijfelt er zelfs openlijk aan of een debat op 25 maart over de extra 9 miljoen nog wel zin heeft. Het maakt niet uit wat de Raad ervan vindt, want die 9 miljoen komt er toch wel, zo betuigde Schoonewille.
Het hele betoog stond bol van frustratie alsof hier een rekening vereffend moest worden als gevolg van nog schrijnend oud zeer. De redenen daarvoor, zo die er al zijn, laten zich slechts raden. Feit is wel dat de SP zich al langer stevig kritisch opstelt tegenover wethouder Schmaal en tegenover zijn partij GemeenteBelangen.
Fractievoorzitter Knot van GB liet het er duidelijk niet bij zitten. Zij maakte van haar spreektijd gebruik om de SP en VUK stevig van repliek te dienen. Zo hekelde zij de keuze van Schoonewille om wethouder Schmaal openlijk in de pers aan te vallen en vroeg zij zich af waarom Langen op basis van een persbericht al besloot om een motie van wantrouwen aan te kondigen. Ook hier werd blijkbaar lucht gegeven aan frustratie die een al langer sluimerende controverse doen vermoeden.
(nog geen) motie van wantrouwen
Pé Langen van VUK was als doorgaans kort en duidelijk en kondigde direct een motie van wantrouwen aan tegen wethouder Schmaal. Of de soep niet zo heet gegeten wordt als zij wordt opgediend, of dat Langen gaandeweg van strategie veranderde blijft vooralsnog even de vraag. Toen hem in de tweede termijn door de voorzitter gevraagd werd of hij zijn motie nog wilde indien, gaf hij aan daarmee te wachten tot 25 maart. Dat roept toch vragen op. Als de motie gericht is tegen de overschrijding met 9 miljoen dan lijkt het logisch om eerst het debat daarover te voeren en op basis van het verloop daarvan al of niet je motie in te dienen. Als de motie gericht was tegen hernieuwde verkeerde communicatie, dan was dit het geëigende moment om dat te doen. Enfin we wachten af waar VUK mee komt.
Wantrouwen wordt treurnis
De uitleg van wethouder Schmaal, die zijn excuses maakte voor de terecht bekritiseerde communicatie, hetgeen voorzitter Swierstra overigens ook deed, was voor een aantal oppositiepartijen niet afdoende. De SP, VUK, het CDA en GroenLinks diende een motie van treurnis in tegen het college over de gang van zaken rond de communicatie. De motie werd bij stemming verworpen.
(Een motie van treurnis is een motie waarin wordt uitgesproken dat het orgaan dat de motie aanneemt een bepaalde gang van zaken of een bepaalde opstelling door degene, tegen wie de motie is gericht, betreurt. Deze motie heeft, net als alle andere moties (met uitzondering van de motie van wantrouwen), geen bindende kracht. De bewindspersoon tegen wie de motie zich richt hoeft dus geen gevolgen te verbinden aan een tegen hem aangenomen motie van treurnis)
9 miljoen op 25 maart
Volgende maand buigt de Raad zich opnieuw over het Sport- en Leerpark dossier. Dan zal het college uitleg geven over de extra kosten van 9 miljoen. Dan zullen er onder andere antwoorden moeten komen op vragen die velen van ons zich zullen stellen:
Waar komen die kosten vandaan? Waren die niet al eerder bekend? Hoe gaat Veendam dat financieren? Wat betekent dat voor andere begrotingsvraagstukken? Lopen uitgaven voor bijvoorbeeld de Jeugdzorg hierdoor gevaar? Moet er elders nog bezuinigd worden? Bij wie komt de rekening te liggen? Is dit dan het finale bedrag of kan het nog verder stijgen? In hoeverre heeft de heftige klimaatdiscussie van dit moment nog invloed?
De Raad heeft uiteindelijk het laatste woord. Zij is het hoogste orgaan van de gemeente en heeft het budgetrecht. Gaat de Raad akkoord en zet dit de coalitie onder hoogspanning?
ParkstadVeendam.nl blijft het voor u volgen!
