ParkstadVeendam.nl

Door Jacob Kuipers.

Albert Gort: "Pelgrimeren is geen wandeltocht maken maar een leefwijze."

Als ik aan lange afstandwandelaar Albert Gort denk, dan gaan mijn gedachten jaren terug en dan kom ik uit bij de televisieserie Swiebertje. In de zestig- en zeventiger jaren was het een programma waar jong en oud voor thuisbleef. En in deze serie speelde ‘Malle Pietje', een handelaar in oude lompen en metalen. Het was werkelijk een zoektocht om iets te vinden in het kleine winkeltje, maar ‘Malle Pietje', wist precies de weg te vinden. Nou wil ik Albert Gort niet vergelijken met deze kindervriend, maar enige gelijkenis is toch niet misplaatst. Toevalligerwijs kijkt een trotse Albert, direct naar zijn kinderen- en kleinkinderen, die staan te pronken in Alberts woonkamer.

Ook zijn overleden vrouw neemt een prominente plaats in. Het is in Albert's huis een drukke en een gezellige boel. Tijdens zijn arbeidsperiode bij stichting Mobiel was dat iets anders. Als je bij hem op
kantoor kwam dan was zijn bureau bezaaid met papieren. Alles lag kris kras over elkaar heen. Je kon er bijna geen weg in te vinden. "Maar ik weet precies waar alles ligt", zei hij destijds. En die vergelijking gaat met de legendarische ‘Malle Pietje' gaat dan ook prima samen. Wie denkt dat, nu Albert de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, hij het rustig aan gaat doen heeft het helemaal mis.

Albert is geen man die stil kan zitten, want zijn geest gaat dan protesteren. Maar dat hij zo vlot na zijn werkzaamheden aan een grote uitdaging begint had waarschijnlijk niemand gedacht. Want Albert gaat half
april aan een giga-wandeltocht beginnen. Het startpunt is in het Groningse Uithuizen en eindigt in het Spaanse Santiago de Compostella. Maar Albert wil het liefst nog enige kilometers verder, naar Kaap Finisterre, want daar kan hij op een denkbeeldige wijze Amerika zien. Metéén barst Albert los: "Het is
geen megatocht of gigatocht. Het is een pelgrimstocht", zegt Albert Gort op een verheffende toon.

"Je moet het zo zien. Ik vertrek uit Uithuizen en het enigste wat ik graag wil is aankomen in Santiago. In het verleden liepen veel mensen dat pad. Wat hebben die mensen bewogen om daar te lopen. Wanneer kom je jezelf tegen. Misschien kom ik wel nooit in Santiago aan. Misschien ben ik halverwege er
zo zat van dat ik zeg, ik ga naar huis. Ik heb het nog nooit eerder gedaan, ik weet het niet." Zoals Albert net al memoreerde is het lopen van een pelgrimsroute het doel. Niet het doel van aankomen, maar het doel van onderweg wezen. Albert: "Je moet veel lopen, want je moet veel op de benen wezen".

Het grootste bezwaar vindt Albert het feit hoe hij zichzelf ontdekt. En wat hij allemaal tegenkomt. Albert weet niet hoe zwaar het wordt. "Misschien is het wel goed, dat je jezelf een keer gaat tegenkomen" Verder weet Albert ook niet hoe hij weer terug gaat naar Nederland. "Alle dagen gaan er
vliegtuigen en treinen. Ik ben lid van het genootschap van Sint Jakob. Die mensen die lid zijn van dat genootschap hebben allemaal het idee ‘we zijn onderweg'. Niet dat ze naar Santiago gaan." Met andere woorden: We worden geboren en we gaan dood of we zijn onderweg naar de dood.

Van Uithuizen loopt het Sint Jakobs pad naar Santiago de Compostella. Dit is een pelgrimstocht en het is plus minus 3300 kilometer naar Santiago. Albert weet niet of hij de tocht rechtstreeks gaat lopen. "Ik loop het Pelgrimspad zoals het er ligt. Maar als het ergens mooi is ga ik daar heen." Het enigste wat Albert zeker weet is het vertrek uit Uithuizen. "Het Jakobspad begint in Uithuizen. Ik loop van de Waddenzee naar die andere zee, Dan loop je door Nederland, België, Frankrijk en Spanje. Die twee zeeën zijn doormiddel van t 'Wad met elkaar verbonden. Maar dat moet je wel denkbeeldig bekijken." Maar waarom begint de tocht in Uithuizen? "Omdat daar t' Wad begint en de start is bij de Sint Jakobus de Meerdere kerk".

De mensen die lid zijn van het genootschap van Sint Jakob, die willen graag de St. Jakobs routes lopen. Eén van de routes is de weg naar Santiago. En die zitten met hetzelfde probleem. Hoe komen ze weer terug. "Het allermooiste is als pelgrim er heen lopen en ook weer terug. Ik zie me dat niet doen, misschien doe ik het volgend jaar wel, dat weet ik nog niet", zegt Albert. Maar als het moment suprême nadert en Albert moet dan de terugreis maken dan weet hij niet wat hem te wachten staat. "Ik weet niet
wat me overkomt, daar moet je ook niet wakker van liggen."

Albert Gort heeft voor zijn pensioen er al over na gedacht wanneer hij aan de Pelgrimstocht zou beginnen. Maar als je dan nog volop in het arbeidsproces staat en verder geen inkomsten hebt, dan moet je aan het werk blijven. Albert heeft er nooit met zijn vrouw over gehad, dat hij ooit aan zo'n lange tocht zou beginnen. Het was in de tijd dat ze ziek was. "Haar ziekte was op dat moment belangrijk. Toen we in de gaten kregen dat ze niet meer gezond zou worden, probeerden we zo lang mogelijk haar ziekte te
rekken. Daarna kwam ze te overlijden. Ons gezin ging dus uit naar haar welzijn ", klinkt het poëtisch uit de mond van Abert.

Als de tocht naar Santiago naar wens verloopt wil Albert Gort vanuit het Groningse Veendam Kaap Finisterre bereiken. Kaap Finisterre is tegenwoordig ook het eindpunt van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. "Ik ga naar Kaap Finisterre. Finie wil zeggen einde en Terra is aarde", vult Albert aan. Einde aarde dus. "Finisterra lighthouse daar wil ik heen om denkbeeldig over het Atlantisch oceaan te kijken". Het wordt dus een hele lange wandeling voor Albert. Maar hij is niet alleen. Als Albert averij
oploopt dan is er altijd nog het genootschap van Sint Jakobs die de helpende hand toe steekt.

Omdat Albert lid is van het genootschap krijgt hij een Sint Jakobs schelp. Deze schelp hangt aan zijn rugzak. "Ik moest alles zelf opknappen en nu word ik onderweg geholpen door de mensen. Dat wil ik beleven", zegt Albert op een lacherige toon. Omdat Albert dus een drager is van het Sint Jakobs schelp
weten de mensen, dat hij een pelgrimsganger is, die naar Santiago de Compostella gaat. Albert heeft ook veel gewone tochten gelopen maar dan neemt hij een imitatie schelp mee, dat aan zijn rugzak hangt. Als de mensen die stoffen schelp zien weten ze of hij de tocht naar Santiago gelopen heeft of nog gaat lopen.

Albert Gort is een wandelaar, die geniet van het lopen. Met andere woorden: Albert neemt zijn camera mee. Maar er zijn ook wandelaars die net doen alsof ze in hun militaire pak zo snel mogelijk naar de eindstreep willen. "Er zijn mannen bij die nog ouder zijn dat ik. Als dat het idee is om zo snel mogelijk van A naar B te gaan dan ben je bezig met een wedstrijdsport."

"Dat zijn jongens die de 50 kilometer lopen en die zijn net zo snel weer over als ik, die 25 kilometer loopt". En deze wedstrijdlopers/sters zijn boos op zichzelf als ze de volgende dag 5 minuten langer over gedaan hebben, dan de vorige etappe. "Deze lopers zijn bezig met een sport". Maar jullie zijn ook bezig met een sport? "Nee, wij zijn bezig met wandelen. We willen genieten van mekaar en dat eventueel vastleggen voor later", is de mening van Albert Gort.

Op allerlei punten in de Sint Jakobs route krijgt Albert een stempel. De eerste stempel krijgt Albert in Uithuizen. En gaandeweg krijgt hij meerdere stempels. En deze stempels verzameld Albert allemaal in een officieel paspoort. Wie denkt dat je Albert ziet lopen heeft het mis. Pelgrim Albert wandelt veelal over landweggetjes en als hij toe is aan een revatilering doet hij een dorpje aan. Want Pelgrim Albert is reizende. Hij is altijd onderweg.

Albert neemt 1 brandertje mee en die zet hij in zijn tentje neer. "Al is dat niet zo lekker als thuis, maar je hebt eten. In Alberts bagage zit een slaapzak en hij heeft een goede luchtbed tot zijn beschikking. En bij een revatilering gaat hij naar een camping. "Ik ben vreselijk benieuwd wat ik tegen kom. Hoe ik mezelf tegenkom. Misschien vind ik het wel allemaal niet mooi. Misschien denk ik na 14 dagen, ik ga naar huis."

Het is een misvatting dat de mensen die een Sint Jakobschelp dragen, reductie krijgen bij diverse campings of andere dingen."Ik zal even een voorbeeld geven. Als ik bij jou aanbel en ik vraag, is hier een camping in de buurt waar ik slapen kan? Maar er is hier geen camping, zeg jij. Maar je
kunt wel bij mij slapen, zeg je. En ik krijg de volgende morgen een ontbijt van jou. Wat kost mij dat?, vraag ik. Niks, zeg jij, want we zijn allemaal onderweg. En dat kost je niks meneer. Zo moet je het Santiago gebeuren zien. 
Pelgrimeren is geen wandeltocht maken maar een leefwijze."

"Mensen willen me graag in een hokje plaatsen, dat ik aan de wandel ben. Dat is ook wel zo, ik loop wel, maar ik leef anders. Ik voel het ook anders." Wanneer Albert weer in Nederland is weet hij niet. Maar hij hoopt dat hij op 8 september weer in Veendam is, want dan is zijn kleinzoon jarig.

"Ik ben 51 jaar aan het werk geweest. 51 jaar zich gehouden aan bepaalde regels, normen en waarden. De regels en de normen en waarden staan nog steeds overeind. Maar je gaat je leven toch anders inrichten." Hij is onderweg om zichzelf te ontdekken. In het verleden moest hij zich bewijzen, dat moet
klaar en dat moet klaar. "Ik hoef niks meer wat klaar moet."

Audio intervieuw Wim Dussel Radio Parkstad
Foto's Henk Drenth.

WILDERVANK - Donderdag 10 maart startte het muziekproject ‘De toon zetten' in maar liefst 3 plaatsen. Alteveer beet het spits af. Samen met Imca Marina zongen de leerlingen van basisschool ‘De Höchte' het lied ‘Een ballonnetje', waarna ze hun eigen ballonnen oplieten. Dezelfde handelingen werd verricht in Winschoten, bij SBO Delta en in Wildervank, bij basisschool ‘De Sleutel'.

‘De toon zetten' is een samenwerkingsproject tussen de muziekscholen van Stadskanaal, Veendam en Winschoten. Het doel van het project is om zoveel mogelijk kinderen in aanraking te brengen met muziek, en muziekonderwijs een vaste plek te geven in het basisonderwijs. In Alteveer geven muziekschooldocenten zangles, in Winschoten wordt er wereldmuziek gespeeld op djembe's en in Wildervank wordt er zowel tijdens schooluren als daarbuiten gezongen, gedanst en toneel gespeeld.

Bertine Beugels van Muziek- Dans en Theaterschool Veendam/ Pekela legt uit: "We zoeken zoveel mogelijk aansluiting bij waar de scholen behoefte aan hebben. Op sommige scholen is al veel aandacht voor muziek, dus daar hebben we vooral een coachende rol. Andere scholen vinden het prettig als we aansluiten bij bestaande thema's. Bijvoorbeeld bij ‘De Sleutel' zingen en musiceren de leerlingen rondom het thema Verkeer. En in Winschoten geen leerlingen van sbo Delta al zingend en spelend de wereld rond, waarbij verschillende ritmes en stijlen aan bod komen. "

De leerlingen van ‘De Sleutel' en de leerkrachten waren tijdens de feestelijke startbijeenkomst in elk geval enthousiast. Samen met docenten van de muziekschool hadden ze ‘Een ballonnetje' van Toon Hermans ingestudeerd en er zelf een couplet over verkeer aan toegevoegd. Zangeres Imca Marina was zichtbaar onder de indruk en gaf de microfoon graag aan de leerlingen. Ook de aanwezige ouders en wethouder oogden zeer betrokken. De organisatie van ‘De toon zetten' kan terugkijken op een zeer geslaagde dag, waar op de toon daadwerkelijk is gezet!

BIBLIOTHEEK - Woensdag 6 april om 15.30 uur brengt de kater Dikkie Dik een bezoek aan de Bibliotheek in Veendam. De bibliotheek, de peuterspeelzalen en kinderdagverblijven in Veendam besteden daarom extra aandacht aan Dikkie Dik. Er is een kleurwedstrijd, de filmpjes worden gedraaid, er wordt voorgelezen en gezongen en... Dikkie Dik komt op bezoek!

Dikkie Dik-kleurwedstrijd
Dikkie Dik is de hoofdfiguur uit de populaire boeken van Jet Boeke. En Dikkie Dik is jarig! Het is begin maart 33 jaar geleden dat Dikke Dik voor het eerst op de televisie verscheen. Vanaf maandag 14 maart worden de Dikkie-kleurplaten uitgedeeld in de bibliotheken van Menterwolde, Pekela en Veendam. Je mag jouw kleurplaat tot en met donderdag 31 maart inleveren bij jouw bibliotheek. De winnaars per bibliotheek krijgen uiterlijk 1 april bericht of ze de speciale Dikkie Dik-prijs hebben gewonnen.

Dikkie Dik on tour
Dikkie Dik komt niet alleen naar de bibliotheek in Veendam maar ook in Menterwolde en Pekela. Er wordt voorgelezen en gezongen en je mag met Dikkie Dik op de foto!

Het schema is als volgt:
Maandag 4 april 15.30 uur : Bibliotheek Nieuwe Pekela
Maandag 4 april 17.00 uur : Bibliotheek Oude Pekela
Dinsdag 5 april 15.30 uur : Bibliotheek Meeden
Dinsdag 5 april 17.00 uur : Bibliotheek Muntendam
Woensdag 6 april 15.30 uur : Bibliotheek Veendam
Donderdag 7 april 15.30 uur : Bibliotheek Noordbroek
Donderdag 7 april 17.00 uur : Bibliotheek Zuidbroek

Jan van der Laan bij Radio Parkstad

Columnist Jan van der Laan laat wekelijks op Parkstadveendam.nl, zijn licht schijnen over het wel en wee van Parkstad Veendam. Tevens kunt u zijn column iedere zaterdag beluisteren bij Radio Parkstad om 12:02 uur.

Hoewel er deze week geen sprake was van rechtstreekse bemoeienis van lokale Veendammer politici, valt er toch nogal wat te beschouwen over onderwerpen, die met het woon- en leefmilieu hebben te maken.

In de eerste plaats wil ik wijzen op een dreiging, die nog niet uitgesproken is maar wel aanwezig. Het heeft te ma-ken met het feit, dat in het regeringsbeleid wordt aange-geven, dat er gestreefd gaat worden naar zeg maar groene energie.

Wij denken in dat geval veelal aan zonne-energie of aan windenergie, maar de regering denk daarbij heel nadruk-kelijk aan de bouw van een tweede kernenergiecentrale. Die centrale zou dan in de provincie Zeeland gebouwd gaan worden; het probleem zit hem echter voor ons vooral in het afval van een dergelijke centrale.

Dit afval is radio-actief en aangezien het verwerken ervan niet goed mogelijk is, wordt het in het geval van de eerste kerncentrale opgeslagen. Dat opslaan kan niet echt op veilige wijze geschieden en daarom werd en wordt eraan gedacht om dit opslaan ondergronds te doen. Met name zoutkoepels, die leeg zijn zouden daarvoor goed in aanmerking kunnen komen.

Daar doet zich ons probleem voor, want dergelijke koe-pels zijn er volop in onze gemeente en de directe omge-ving ervan. Hoewel ongetwijfeld het standpunt zal wor-den ingenomen, dat deze vorm van opslag veilig is, moeten wij ervan uit gaan, dat het gevaarlijk blijft en dat het daarom ongewenst is om hier positief op te reageren.
Het heeft namelijk in elk geval een negatief effect op het leefmilieu en dat is een erg slechte zaak.

Er is ook nog steeds een andere dreiging voor het leefmi-lieu rond de gemeente Veendam en dat is de kans, dat er langs de N33 toch windmolens gaan komen. Natuurlijk hebben de gemeenteraden van Menterwolde en Veen-dam zich er tegen uitgesproken, maar er gaan toch stemmen op, om deze plannen toch maar door te zetten op voorwaarde dat dan ook het outlet center in de gouden driehoek er gaat komen of dat de inwoners, van de aan-liggende bebouwing korting op hun energie gaan krijgen.

Indertijd waren er met betrekking tot de gelukkig niet doorgegane ondergrondse opslag van CO2 ook al gelui-den uit bepaalde kringen die stelden, dat die opslag wel-licht wel doorgang zou kunnen vinden als de regering dan in ruil een fors bedrag beschikbaar zou stellen voor de economische ontwikkeling van onze provincie.

Dit soort ideeën wijzen erop dat de koopmansmentaliteit, die er volgens velen niet meer in ons land zou zijn, toch nog - misschien slapend - aanwezig is.

Het zou wel een bijzonder slechte zaak zijn, als die men-taliteit zou gaan overwinnen. Er zou dan sprake zijn van een overwinning, maar dan één op heel korte termijn, want als je nuchter over deze kwestie nadenkt kun je toch niet tot een andere conclusie komen, dan dat wij hier dan bij een soort vuilstortplaats wonen en dat is zeker een rem op een vooruitgang in de economie en op het blijven behouden van een goed leefklimaat.

Heel wat gunstiger is het bericht dat er plannen zijn om een lokaal duurzaam energiebedrijf op te richten. Uit een onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen zou zijn gebleken, dat er onder de inwoners van onze gemeente veel belangstelling zou bestaan om lid te worden van een soort energiecoöperatie, die zich richt op de inkoop en opwekking van groene stroom.
Dit initiatief moet nog veel verder worden uitgewerkt, maar kan er in elk geval toe leiden, dat Parkstad Veendam bekend gaat worden als een plaats die milieuvriendelijk is en dat zouden wij met zijn allen erg goed kunnen gebruiken, in elk geval veel beter dan dat wij de afvalput van Nederland zouden worden!

Door Henk Drenth

TREINKUNST - Veenkubus, Turfcentrale - Afgelopen vrijdag 11 maart was het voor de kinderen van de basisscholen 6C van OBS De Viermaster, de Monnereauschool en de groep 6A van eveneens De Viermaster een kleurrijk festijn. Met uitzicht op de oude Jonkerloods kleurden ze in de Veenkubus van de Turfcentrale een tekening in op een groot doek. Het kunstproject is in het kader van de komst van de trein op 1 mei. Dan gaat na ruim 57 jaar de personentrein naar Groningen weer rijden. Het project staat onder leiding van de kunstenaar Aldrik Salverda, uit wiens koker dit idee komt. De drie groepen waren verdeeld over de ochtend en de middag.

In het weekend van Koninginnedag en 1 mei gaat de gemeente Veendam met de betrokken partijen allerlei feestelijkheden organiseren rond de komst van de trein. De tekeningen van de kinderen gaan op grote doeken dienen als decor voor de Turfcentrale, waar een openluchtconcert wordt gegeven.

Tot halverwege april is het de beurt aan andere groepen van de basisscholen. Op de scholen hadden de kinderen al tekeningen van zelfbedachte treinen gemaakt. De uitgekozen vier beste daarvan zijn met behulp van een episcoop vergroot op een groot doek overgezet door Aldrik Salverda, elke tekening apart op een doek. Het bijzondere aan het project is dat elk doek in vier horizontale stroken wordt ingeschilderd, en elke groep gaat een eigen strook van de totale tekening inschilderen. Maar omdat de kinderen niet zien hoe de andere stroken eruit zien, deze zijn met zwart plastic afgedekt, zal het nog een verrassing zijn hoe de kleuren zullen aansluiten.

Er zijn in totaal 16 stroken, welk ook door 16 groepen kinderen ingeschilderd worden. Na het inschilderen worden de lijnen, waartussen ingekleurd is, door Aldrik Salverda met zwarte verf weer ‘overgetekend' om ze weer goed zichtbaar te maken.

Floor Haanstra, projectleider van de Stichting Turfcentrale Veendam, had aan de betrokken kunstenaars gevraagd of ze ideeën hadden aangaande het weekend van de festiviteiten. Sinds 1 juli vorig jaar is de oude EGD centrale omgetoverd tot een broedplaats voor kunstenaars. De bedoeling van de kunstenaars is, naast dat ze er een individuele ruimte in hun atelier hebben, dat ze ook gezamenlijk in een groep wat op gaan zetten. De komst van de trein is als een mooie aanleiding gezien en er is een kleine werkgroep in het leven geroepen. Zo willen de kunstenaars een bijdrage leveren aan het feestweekend.

Aldrik Salverda is als bestuurslid van de Turfcentrale er zelf niet werkzaam, maar als kunstenaar heeft hij heel veel ervaring in het les geven aan allerlei groepen kinderen op scholen. Tijdens het openluchtconcert gaan de vier grote doeken als achtergronddecor dienen. Er staan verschillende motieven op afgebeeld middels de tekeningen, zoals een aantal treinen en een station.

Het openluchtconcert voor de Turfcentrale met de doeken wordt op Koninginnedag gegeven.

Floor Haanstra kondigde in het kader van de festiviteiten ook twee andere projecten vanuit de Turfcentrale aan die op stapel staan. Er worden lantarens gemaakt die er ook tijdens het concert komen te hangen, en er worden houten silhouetten van mensen gemaakt die op het perron komen te staan. Nadere berichtgeving wordt hier nog over gegeven. 

Voor meer foto's, zie ons fotoalbum.

Vrijdagavond trad de Koninklijke Militaire Kapel ‘Johan Willem Friso' (KMKJWF) op in de Sorghvliethal in Veendam. Dit concert werd gegeven ter gelegenheid van het 90-jarig jubileum van Muziekvereniging Voorwaarts Veendam. Dankzij de financiële ondersteuning van vele sponsoren kon Harmonieorkest Voorwaarts Veendam het concert gratis aanbieden aan de ruim 650 aanwezigen.

‘Johan Willem Friso' stond voor deze gelegenheid onder leiding van gastdirigent Frans-Aert Burghgraef. Voice-over Bart Schmittmann, fluitist bij de KMKJWF, zorgde ervoor dat het publiek werd meegevoerd op een interessante reis door verschillende muziekstijlen.

Het concert begon in de kapelopstelling met de bekende mars ‘Army of the Nile'. Het drama La Forza del Destino (de kracht van het noodlot) van Giuseppe Verdi werd gespeeld en hierna volgde het muziekstuk ‘Nachtwacht in Tivoli' gecomponeerd door Joop van Dijk. Joop van Dijk is een collega van Frans-Aert Burghgraef bij het Marinierskapel en was daarom ook aanwezig in de Sorghvliethal. Het nummer ‘The Sword and the Crown' bracht het publiek terug naar de tijd van de Britse koningen Hendrik IV en
Hendrik V.

Na de pauze was de kapelopstelling getransformeerd in een showband en begon de KMKJWF met de overture ‘Tanz der Vampire' gevolgd door het alom bekende nummer van Pink Floyd, ‘The Wall'. Ook waren er twee solisten, t.w. Richard Visser op trompet in het nummer ‘Manhattan Serenade' & Paul van Batenburg op saxofoon in ‘You Are the Sunshine of My Life'. In ‘Pirates Gold' werd o.a. muziek gebracht uit de film ‘Hook' en ‘Pirates of the Caribbean'. ‘Beatles Mania' bracht nummers zoals ‘Yesterday' en ‘Hey Jude'. Het geheel werd afgesloten met ‘Latin Fantasy' met o.a. muziek van Ricky Martin en Jennifer Lopez.

Het optreden werd bekroond met een daverend applaus. Na de gebruikelijke dankwoorden, speelde de KMKJWF als toegift de KMK-mars. Daags na het concert, ontving de jubilerende vereniging enige bedank e-mails:"Het was een fantastische muziek spektakel", "Geweldig georganiseerd en geregisseerd door jullie vereniging" en "We hebben gisteravond genoten van het concert. Niet alleen de JWF had een mooi programma, maar ook uw vereniging had alles goed georganiseerd" waren enkele van de reacties.

In verband met het 90-jarig bestaan van Muziekvereniging Voorwaarts Veendam zijn er dit jaar nog meer activiteiten gepland. Wilt u meer informatie over de activiteiten die door Voorwaarts georganiseerd gaan worden, kijkt u dan op de eigen website van de vereniging: www.voorwaartsveendam.nl.

Donderdag 10 maart startte het muziekproject ‘De toon zetten' in maar liefst 3 plaatsen. Alteveer beet het spits af. Samen met Imca Marina zongen de leerlingen van basisschool ‘De Höchte' het lied ‘Een ballonnetje', waarna ze hun eigen ballonnen oplieten. Dezelfde handelingen werd verricht in Winschoten, bij SBO Delta en in Wildervank, bij basisschool ‘De Sleutel'.

‘De toon zetten' is een samenwerkingsproject tussen de muziekscholen van Stadskanaal, Veendam en Winschoten. Het doel van het project is om zoveel mogelijk kinderen in aanraking te brengen met muziek, en muziekonderwijs een vaste plek te geven in het basisonderwijs. In Alteveer geven muziekschooldocenten zangles, in Winschoten wordt er wereldmuziek gespeeld op djembe's en in Wildervank wordt er zowel tijdens schooluren als daarbuiten gezongen, gedanst en toneel gespeeld.

Bertine Beugels van Muziek- Dans en Theaterschool Veendam/Pekela legt uit: "We zoeken zoveel mogelijk aansluiting bij waar de scholen behoefte aan hebben. Op sommige scholen is al veel aandacht voor muziek, dus daar hebben we vooral een coachende rol. Andere scholen vinden het prettig als we aansluiten bij bestaande thema's. Bijvoorbeeld bij ‘De Sleutel' zingen en musiceren de leerlingen rondom het thema Verkeer. En in Winschoten geen leerlingen van sbo Delta al zingend en spelend de wereld rond, waarbij verschillende ritmes en stijlen aan bod komen. "

De leerlingen van ‘De Sleutel' en de leerkrachten waren tijdens de feestelijke startbijeenkomst in elk geval enthousiast. Samen met docenten van de muziekschool hadden ze ‘Een ballonnetje' van Toon Hermans ingestudeerd en er zelf een couplet over verkeer aan toegevoegd. Zangeres Imca Marina was zichtbaar onder de indruk en gaf de microfoon graag aan de leerlingen. Ook de aanwezige ouders en wethouder oogden zeer betrokken. De organisatie van ‘De toon zetten' kan terugkijken op een zeer geslaagde dag, waar op de toon daadwerkelijk is gezet!

RADIO PARKSTAD - Dinsdag 15 maart belooft een hele leuke en bovendien zeer gezellige uitzending te gaan worden. Oud-collega Hennie Kuik van de "De Streekshow" komt namelijk langs. Ook neemt Hennie een aantal trekharmonica spelers mee!

Hennie Kuik gaat op 22 en 23 april proberen zijn eigen wereldrecord trekharmonica spelen te verbreken, het record staat op dit moment op 28 uur! Hennie gaat deze keer proberen om 30 uur lang te spelen!

Tijdens de uitzending van "De Streekshow" komt Hennie alles vertellen over het te halen wereldrecord. Tijdens dit evenement proberen ze zoveel mogelijk geld in te zamelen voor stichting KiKa. Na het interview zal Hennie, samen met zijn trekharmonica collega's, het uur vol gaan spelen! Bent u fan van harmonicamuziek, dan is deze uitzending zeker een aanrader!

Het programma wordt uitgezonden tussen 19:00 en 20:00 uur en gepresenteerd door Zanger Bob (bekend van de mop van Bob) en Patrick Haan.

GASTGEZIN - Voor Gustavo Trujillo is non-profit uitwisselingsorganisatie AFS Nederland op zoek naar een gastvrij gezin in Veendam of omgeving. Deze 17-jarige jongen uit Colombia gaat dit schooljaar naar het Winkler Prins.

In de afgelopen maanden heeft hij de regio al wat beter leren kennen. "Groningen vind ik een gezellige stad. Het liefste wil ik in Veendam of daar dichtbij gaan wonen, want daar wonen mijn vrienden van school. Toen ik er net was, kwamen veel mensen al met me praten en zo heb ik al snel vrienden leren kennen."

Groningse mosterdsoep
Aan tafel is Gustavo al behoorlijk gewend geraakt aan de Hollandse pot. Zijn favoriet? "Groningse mosterdsoep die Ina zelf maakt!" Het familierecept van zijn gastmoeder valt erg in de smaak bij deze Latino. "Aardappels vind ik ook wel lekker, gewone gekookte groenten niet zo, alleen als het door elkaar zit." Hij kon even niet direct op het woord voor stamppot komen, maar wel wat erbij hoort: "De worst vind ik het lekkerste en ik ben ook gek op spekjes!"
Hij blijft wel verschillen zien: "Nederlandse mensen zijn heel erg actief, ze plannen alles. Ik heb nooit een agenda gehad. Als ik echt iets moet onthouden, zet ik het nu in mijn telefoon." Zijn huidige gastgezin heeft hem leren kennen als een prettig gezinslid, gek op de hond en poes in huis. Zijn kamer houdt hij netjes en hij helpt regelmatig met de afwas. "Hij mag graag wat tafeltennissen met ons hier in de schuur en 's avonds komt hij wel gezellig bij ons tv kijken, wat praten, of piano spelen. Het enige grote nadeel is dat hij wat te ver van school vandaan woont."

Tennis en hardlopen
Gustavo weet wel een voordeel op te noemen bij dat nadeel: "Mijn conditie is wel beter geworden van al dat fietsen, maar met de sneeuw was het vaak wel lastig." Net als andere uitwisselingsscholieren en zijn klasgenoten gaat Gustavo door de week gewoon naar school, in zijn geval het Winkler Prins in Veendam. Engels, kunst en toneel zijn favoriete vakken bij hem. Zijn vrije tijd brengt hij graag door met vrienden en hij doet aan tennis en hardlopen.
AFS wil graag meewerken aan zijn wens om dicht(er)bij Veendam te kunnen wonen. Als non-profit organisatie zijn we vooral actief via vrijwilligers. Zij bieden gezinnen en scholieren begeleiding, organiseren allerlei activiteiten en komen ook op huisbezoek bij mogelijke gastgezinnen. Wie benieuwd is geworden naar deze leuke Latino, kan meer informatie opvragen bij zijn gastmoeder Ina Winter via inawinter@wanadoo.nl, of via AFS: info@afs.nl, tel. 0297 - 21 40 76.

CONCERT - Op vrijdag 8 april en zaterdag 9 april staan weer jaarlijkse concerten van de Winkler Prins Harmonie op het programma. Dit jaar met gastopredens van 'Mindrush', winnaar van de WP-talantenjacht populair en Justin Harwood, uitwisselingsstudent uit Kelowna, Canada.

Kaarten zijn tijdens kantooruren verkrijgbaar van maandag 4 t/m donderdag 7 april op de lokatie Pinksterstraat van de Winkler Prins.

Toegangsprijs volwassenen € 9,--. Kinderen en scholieren betalen € 6,--.

Aanvang: 20.15 uur