Geef Eddie Fekken een vel papier en een tekenpen. En Eddie tekent zo uit de losse pols zijn items. Zonder schets zó erop. En ontstaat er iets moois. De onderwerpen haalt de tekenaar uit het verleden. Hij heeft de beelden van zijn jeugd vastgelegd.
Zijn geboortehuis in Wildervanksterdallen is tot in detail getekend. Waar zijn vader de oude bakkerij had met de maalderij, maar met ook het kruidenierswinkeltje en Café Fekken in één pand. Vader ventte met de bakkersfiets door Wildervanksterdallen, tot aan het gedeelte in Stadskanaal. Ook over de zandlanen die na regen modderig waren geworden. De oude school ernaast is Eddie ook niet vergeten, waar tegenwoordig de sauna inzit.
Eddie: “Als ik aan het tekenen ben, dan ben ik daar als het ware weer ter plaatse. En leg ik al mijn emoties ín een tekening. Anders wordt zo’n tekening niet goed.” Op een grootformaat drieluik met beeltenissen van oud-Wildervanksterdallen wijst Eddie zijn getekende herinneringen aan.
“Hier was mijn moeder de varkens aan het voeren. Daar ventte mijn vader met de bakkerskar. Er kwam ook altijd een scharensliep bij ons langs. Mijn opa De Jonge was in Wildervank de beheerder van de dorstmachine.”
Een verhalende collage over Wildervank is met oog voor de geschiedenis. Vanaf de jaren 20 tot in de jaren 50 was het een van de welvarendste dorpen van de omtrek. De houthandel van Meihuizen, het elektrotechnische apparatenmontagebedrijf Wortmann en de tricotagefabriek van Anton Schmidt hadden veel werkgelegenheid meegebracht. Wildervank had ook een grote middenstand. Hotel Boelens, het oude gemeentehuis, de gereformeerde- en hervormde kerk kloppen tot in detail. Het beeld van vervener Adriaan Geerts (1605-1661), de 'stichter' van Wildervank, staat op een prominente plek.
Wieringa’s Knappertjes heeft in de collage ook een prominente plek gekregen. Net als bakker Geertsema in de collage van Muntendam. “Beiden hebben een ijzersterk product die ook met de tegenwoordige ‘tand des tijds’ graag wordt geproefd. Geertsema met de hardbroden en Wieringa met de knappertjes.” Zo heeft Eddie met de tekenpen een mooie verbintenis gelegd. En tegelijk ook met de beide woonplaatsen.
Op zijn vijftiende was Eddie naar Muntendam verhuist, waar zijn vader in de Kerkstraat een cafetaria was begonnen. Na de overname in 1976 van de cafetaria kreeg Eddie minder tijd voor het tekenen. Na de verkoop van de zaak op zijn 68ste kreeg hij weer tekeninspiratie. Uiteraard was daarbij de voormalige Cafetaria Fekken niet vergeten.
Met het tekenen van een verhalende beeldcollage heeft Eddie ook aan oud-Veendam gedacht. Met een beeldende opsomming van de oude Sociëteit Veenlust, van K & J Wilkens, de Hoogere Burgerschool, de ketelfabriek van Ten Horn, de Phoenix, de oude Gado garage, bioscoop City Theater, Hotel Parkzicht, Drogisterij Eekhof en nog een aantal meer.
Veendam was de plaats van Eddie zijn uitgaansleven. Natuurlijk mocht het voormalige café van Jan Reiniger niet ontbreken. Waar ook veel Muntendammers kwamen. Bij gebrek aan een foto is een suikerzakje als voorbeeld gebruikt. Groot Café Janssen & Janssen, café De Toeter en Bé Wever hebben veel op het gebied van livemuziek gedaan.
Het tekenen van zijn muzikale jeugdidolen uit de jaren 60 was een logisch vervolg. Met op blues gebied Harry Muskee, frontman van Cuby + Blizzards. Hun eerste elpee was Groeten uit Grollo. Met de vergeten tweede o op de LP, die zo gelaten is.
In Eddies tekenatelier boven hangen de wanden vol met tekenportretten van Rock & Roll grootheden. Van onder meer The Beatles, The Rolling Stones, John Lennon, Bob Dylan en de Nederlandse band Q65.
De tekeningen zijn met een speciale micron tekenpen gemaakt. Ze zijn van verschillende diktes, van 01 naar 08. Eddie schildert ook in verschillende stijlen. Figuratief, realistisch, expressionistisch en impressionistisch. Hij beheerst het allemaal. De compositie klopt. En brengt diepte aan met details op de voorgrond. Voor weergave van details moet het realistisch zijn. Hij weet ook de sfeer te pakken.
Eigenlijk is Eddie er zelf nog steeds verbaast over.
