ParkstadVeendam.nl

Tekst Hans van Noort [ hansvannoort@parkstadveendam.nl ] 

Jaren geleden (1958) zong Rita Corita een liedje over koffie. De eerste regels gaan als volgt:

     Koffie, koffie, lekker bakkie koffie                          
     Jongens wie lust er een kop
     Koffie, koffie, lekker bakkie koffie
     Wat knapt de mens daarvan op enz.

De tijden zijn vervlogen, maar de essentie is gebleven. Als consument zijn we steeds kritischer geworden op dat bakkie. Nu, anno 2020, waarderen we een goede kop koffie zowel thuis als op het werk als buitenshuis. Dat heeft alles te maken met de koffie zelf, maar ook met de machine waarin deze wordt bereid én alles wat daarbij hoort. Stephan Aerts, eigenaar van Echtkoffie, vertelt uiteraard onder het genot van, alles over koffie, koffiemachines en wat het verschil maakt tussen koffie en Echtkoffie.      

Koffiebonen

Eerst iets over de koffie(boon). Deze plant groeit rondom de evenaar in zowel Zuid- en Midden-Amerika als Afrika en Azië - Indonesië. De kwaliteit is van veel factoren afhankelijk zoals soort, bodemgesteldheid, hoogtelijn, bemesting, verzorging door de koffieboer, maar ook het branden is van wezenlijk belang. Door proeven, proeven en nog eens proeven zowel zelf, een smaakpanel als met klanten heeft Stephan diverse koffiemelanges kunnen samenstellen die zeker tot de top in smaakbeleving gerekend kunnen worden. Veel bonen komen uit Guatemala. Dit Midden-Amerikaanse land is een grote speler in de wereldkoffiehandel. Stephan heeft met eigen ogen gezien hoe het daaraan toe gaat. Zijn zus heeft er, letterlijk tussen de koffieplantages, een kwekerij met o.a. orchideeën.

Drogen van de koffiebonen

De koffiemelanges die Echtkoffie in de verkoop heeft zijn:

• Mild en Geuren
• Hollands Glorie
• Rustig en Mild
• Pittig en Krachtig
• Classic gemalen
• Royal instant
• Aromat Gold

Iedere soort heeft zijn eigen specifieke eigenschappen. “Voor ieder wat wils, want je moet altijd en overal kunnen genieten van koffie,” weet Aerts.

Echtkoffie is dealer van verschillende koffiemachines. Bekende merken zijn: Jura, Etna, Franke en Faema. Ook machines van Douwe Egberts en andere merken kunnen geleverd of onderhouden worden. Bij de meeste machines zit een koffiemolen ingebouwd. Het verse maalsel en het bijna kokende water dat onder druk langs het maalsel wordt geleid, zorgt voor een kwalitatief uitstekende koffie. De machine kan ingesteld worden op een bepaalde hoeveelheid koffie per kop of op een ingebouwd tiptoetsendisplay kan de sterkte worden aangegeven. Grotere machines hebben zelfs 2 molens, zodat je voor een espresso of cappuccino een ander melange krijgt die in combinatie met melkproducten beter hun smaak vasthouden. Andere machines werken met soort geconcentreerde siroop of instantkoffie. De verschillende machinetypes geven een kop koffie dat op de hedendaagse smaakbeleving is gebaseerd. Bovendien hebben de meeste machines een hypermodern design en een zelfreinigend systeem, wat voor veel gebruiksgemak zorgt.

Bij Echtkoffie kun je de machines kopen of leasen. Ook hanteert men de zogenaamde kopconstructie. In de prijs per kop zit de machine, het onderhoud, de koffie en alles wat daarbij komt kijken. Voor bedrijven is dat eenvoudig en gemakkelijk te budgetteren. “Je weet precies,” aldus Stephan Aerts, “waar je aan toe bent.” Die bedrijven zijn voornamelijk MKB-bedrijven - 70% en horecabedrijven - 30%. “We zien een toename in het gebruik van koffiemachines in sportkantines. Ook daar is de weg naar een beter kopje koffie ontdekt.” Denk niet dat Echtkoffie alleen voor het bedrijfsleven werkt, neen. “Ook particulieren weten ons steeds beter te vinden,” glimlacht Stephan Aerts.

De aansluiting op de waterleiding levert in de meeste gevallen géén problemen op. Via een flexibele leiding wordt dit eenvoudig geregeld. Bij verschillende machines wordt er gewerkt met losse tanks. Een koffiemachine is een product op maat. Je hebt kleinere machines voor de thuismarkt, maar ook grotere met een capaciteit tussen de 50 en 100 kopjes per dag. Nog grotere machines kunnen zelfs 250 kopjes per dag aan! Accessoires voor melksystemen, zoals bijvoorbeeld melkschuim, kunnen uiteraard aangeschaft worden of zitten bij grotere machines ingebouwd. “Alles wat erbij hoort” is rekbaar, maar ze kunnen als het moet een heel restaurant inrichten!

Showroom Veendam

Naast de vestiging in Veendam, inclusief showroom - Bedrijvencentrum Liberné Cereslaan 2, is er nog een vestiging in Zwolle met een voorraadmagazijn. In Friesland opereert een franchisenemer. Op deze manier wordt het gehele noorden afgedekt. Doch ook buiten de noordelijke provincies is Echtkoffie actief. Eigenlijk moeten we het andersom zeggen - een landelijke dekking, maar ze opereren voornamelijk in het noorden!

Stephan Aerts is ruim 4 jaar geleden in Veendam begonnen met zijn eigen zaak. Eerst aan de Transportweg en nu sinds 1½ jaar aan de Cereslaan. Hij raakte met het koffievirus besmet én geeft dat graag door aan zijn klanten.

Sterkte punten van zijn bedrijf zijn:

• Een persoonlijke benadering;
• Laagdrempelig met een hoogwaardige en snelle service;
• Eén aanspreekpunt voor al uw zaken; 
• Betrouwbare apparatuur;
• Ingrediëntenservice en onderhoud;
• Uitstekende koffie tegen een normale prijs (prijs/kwaliteitsverhouding);
• Eigen serviceteam en een
• Enorme expertise op het gebied van koffie (machines) én thee.

Showroom Veendam

Thee, daar hebben we het nog helemaal niet over gehad. Echtkoffie, doet ook in thee. Het klinkt wat tegenstrijdig, maar is écht waar. Sunleaf is het merk. Een (h)eerlijke natuurlijke thee in maar liefst 17 verschillende smaken van Red Fruit, Rooibos en Tropical fruit tot Orange, Jasmine, Green en Apple cinnamon. De thee is afkomstig uit Sri Lanka. Via de Fair-grounds Foundation gaat er per kilogram thee € 0,50 naar de bevolking in de vorm van scholing, ontwikkeling en huisvesting! Op deze manier draag je als bedrijf een steentje bij aan het Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.

En wat dacht u van HEMP TEA (hennep thee) een lokaalproduct vanuit de Veenkoloniën? Ook die is in verschillende melanges/smaken leverbaar: Hemp Chai, Simply Hemp, Hemp & Herbs en Hemp & Turmeric. Het is biologisch, ecologisch en duurzaam verbouwd en gedroogd in Oude Pekela. “Vreemd genoeg wordt,” vertelt Stephan Aerts, “in het westen van ons land meer van dit product verkocht dan in deze regionen!” 

Als je het liedje van Rita Corita ombouwt naar thee klinkt het voor geen meter
         Thee, thee, lekker bakkie thee
         Wat knapt een mens daarvan op.
Maakt niet uit als je er maar van opknapt of het nou van koffie of thee is, toch?

Meer informatie: 
Kijk op de site : www.echtkoffie.nl of bel 06-16774656 of mail: stephan.aerts@echtkoffie.nl

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) meldde dinsdag 14 april om 14:00 uur dat in de gemeente Veendam tot nu toe 7 inwoners positief zijn getest op het coronavirus.

Twee personen zijn opgenomen in het ziekenhuis.

De gebouwen zijn gesloten, maar de bibliotheken zijn online gewoon open. In de ThuisBieb-app zijn vanaf deze week 100 e-books voor iedereen beschikbaar, ook voor mensen die geen lid zijn van de Bibliotheek. Met de ThuisBieb willen de bibliotheken iedereen die thuiszit een hart onder de riem steken én een mooie leeservaring bieden in deze onzekere tijd. De ThuisBieb is in ieder geval open tot en met 10 mei.

Populaire én minder bekende titels
De brede selectie bevat voor elk wat wils: van spanning tot chicklit en van literatuur tot informatief. Tot de selectie aangeboden boeken behoren populaire titels als ‘Rinkeldekink´ van Martine Bijl en de nieuwste editie van het voetbalmagazine ‘Hard Gras’, maar ook te ontdekken boeken als ‘Post voor Rus Ordelman’ van Bette Adriaanse, ‘De mentor’ van Tessa Kollen en ‘Mindgym work-outs’ van Wouter de Jong. 

Ook voor de jeugd
De jongere lezer vindt in de app naast bekende titels als ‘Stuntvlogger Sam’ van Jelmer Jepsen, ook bijzondere boeken als ‘Toverhanden’ van Chris Winsemius en ‘Alaska’ van Anna Woltz. 

#ikleesthuis​
De ThuisBieb sluit aan bij eerdere initiatieven om mensen te wijzen op het online aanbod van de Bibliotheek. Samen met de CPNB werd de campagne #ikleesthuis gelanceerd, en in de LuisterBieb, de Bibliotheek-app voor luisterboeken, zijn ruim 100 extra titels toegevoegd die beschikbaar zijn voor iedereen. Het aantal bezoekers van de online Bibliotheek is sinds de start van de campagne meer dan verdrievoudigd en het aantal uitleningen is ruimschoots verdubbeld.

Maandagavond rond half 11 kreeg de politie de melindg Geweld/Steekpartij aan de Ds. J Hekhuisstraat in Muntendam.

Een persoon is overgebracht naar het ziekenhuis. Wat er zich in de woning heeft afgespeeld is niet bekend.

Tekst Hans van Noort [ hansvannoort@parkstadveendam.nl ] 

Herdenken is dat nog wel nodig in deze tijd? 
Taalwetenschapper (Engels) en oud-voorzitter van de Stichting Herdenkingsstenen Veendam en Wildervank (SHVW) Koos Gräper weet het haarfijn te vertellen. “Herdenken is weer denken aan. Opnieuw denken aan wat er is gebeurd in die bezettingsjaren. We herdenken om niet te vergeten!” Hij gaat verder: “Herdenken is een essentieel onderdeel van het vieren van 75-jaar leven in vrijheid. Vieren kan niet zonder herdenken. Beide moeten in ere gehouden worden.”

Koos Gräper wordt in 1941 geboren in de Joodse buurt van Amsterdam, om precies te zijn in de Weesperstraat. Zijn vader heeft er samen met een oom een fabriek waar drijfriemen gemaakt worden. De firma heet: J.G. Gräper & Zonen.

In de kelder van de fabriek staan de grote rollen leer, de grondstof voor de drijfriemen, opgeslagen. Achter de rollen is een deur. Achter deze deur hebben Joodse onderduikers verscholen gezeten. Die onderduikers waren mensen van De Joodsche Invalide, een instelling voor verpleging van Joodse bejaarden en gehandicapten in Amsterdam. In de volksmond werd en wordt het gebouw Het Glazen Paleis genoemd. Het gebouw, nu Rijksmonument, staat op de hoek van het Weesperplein, de Nieuwe Achtergracht en de Weesperstraat.

Deze plaquette, vervaardigt door Cephas Stauthamer, prijkt op de gevel van het gebouw.

Ter nagedachtenis aan de goede daden van vader Gräper heeft het oud-personeel van de Joodsche Invalide een boom geplant in het Joop Westerweelbos. Dit herdenkingsbos is in 1947 aangelegd op de hellingen van het Ephraimgebergte iets ten zuiden van de stad Haïfa in Israël. Het bos dankt zijn naam aan verzetsstrijder Joop Westerweel, die in 1944 in Vught is geëxecuteerd/vermoord. Hij heeft honderden Joden geholpen te vluchten.

Het monument in het bos. foto: tracesofware.nl

Na zijn studie in Groningen verhuist Koos Gräper naar Borgercompagnie. Hij gaat samen met zijn echtgenote wonen in haar voorouderlijk huis. Het is dan 1966. Hij wordt docent Engels aan de WP en decaan HAVO/VWO. Dat doet hij een jaar of 9. Dan krijgt hij een baan aan de RUG bij Engelse taalkunde en taalverwerving en hij gaat docenten opleiden. Bij de Faculteit der Letteren wordt hij later hij mede-verantwoordelijk voor beheer en bestuur. In 2004 volgt zijn pensioen. Zeker geen tijd om stil te zitten, blijkt.

 “Zo’n 6 jaar geleden fietste ik langs de Langeleegte toen mijn oog op een opmerkelijk detail van een huis viel. Het was nummer 13. In de gevel is een Davidsster gemetseld,” vertelt Gräper. “Bij het zien van die Davidsster werd ik nieuwsgierig. Vanwaar die steen?”                      

Gevelsteen Langeleegte 13

Hij vraagt bij de gemeente de bouwhistorie en de woonkaart van dit huis op en zoekt in het gemeentelijk archief en in het Nationaal Archief in Den Haag naar bijzonderheden. Wat blijkt: Het huis is gebouwd in opdracht van Aaltje Broekema - Cohen, een Joodse weduwvrouw uit Anloo. Haar echtgenoot was Abraham Broekema, slager van beroep en afkomstig uit Muntendam. Uit de documenten blijkt dat Aaltje er zelf nooit gewoond heeft, maar het pand altijd in de verhuur heeft gehad. Bij het uitbreken van de oorlog in 1940 woonde Aaltje in de stad Groningen. Eén van haar zonen, Benjamin en zijn vrouw Roosje en hun zoon Abraham Jakob, woonden aan de Middenweg 29A hier in Veendam. Bij een ontruimingsactie op last van de nazi’s zijn zij allen weggevoerd naar Westerbork en later gedeporteerd naar Sobibor alwaar ze zijn vergast/vermoord. Een andere zoon van Aaltje, Jozef, weet vanuit een werkkamp in Nijverdal te ontsnappen en via allerlei onderduikadressen de oorlog te overleven. Hij trouwde in Amsterdam en had een dochter, Erla. 

Medio jaren ’90 worden er in Duitsland door kunstenaar Gunter Demnig de zogenaamde Stolpersteine gelegd ter herinnering aan Joden, Sinti, Roma en homoseksuelen die door de nazi’s zijn vermoord. En het waren Piet Horst (oud-amanuensis aan de WP) en Trees Wortmann (✝︎), die het idee opperden om ook in Veendam en Wildervank op een soortgelijke manier de herinnering aan de Joodse inwoners, die destijds hetzelfde lot hebben ondergaan, levend te houden. Daartoe werd vervolgens de Stichting Herdenkingsstenen Veendam-Wildervank opgericht, waarvan Koos Gräper voorzitter werd. Het project heeft ruim 2 jaar in beslag genomen, waarbij het gemeentebestuur volop heeft meegewerkt en ook steun werd gekregen van talloze anderen, onder wie opperrabbijn Jacobs.

Herdenkingsstenen Middenweg 29A

“We hebben zo’n 165 herdenkingsstenen hier in Veendam en Wildervank kunnen leggen voor de huizen waar voor de oorlog Joodse mensen woonden en die in de verschillende vernietigingskampen zijn vermoord. “Het werden géén Stolpersteine, maar herdenkingsstenen. Dit omdat er een leveringsprobleem zou kunnen zijn met de Stolpersteine maar vooral omdat we “ons model” mooier vonden,” aldus Koos Gräper. De stenen zijn geleverd door een firma in Stadskanaal. Ze zijn iets groter dan de Stolpersteine. De gegevens zijn vastgelegd op een bronzen plaatje met:

• Hier woonde
• Voornaam en achternaam
• Geboorteplaats en datum en                                 
• Plaats van overlijden en -datum.

Koos heeft die dochter van Jozef, Erla, opgespoord. Zij is getrouwd en woont in Londen. Toen in oktober 2015 drie herdenkingsstenen bij het huis van Benjamin aan de Middenweg zouden worden gelegd, heeft de SHVW haar uitgenodigd. Die uitnodiging heeft zij aangenomen en zij heeft de stenen onthuld en ook een toespraak gehouden. “Het was heel emotionele en waardige gebeurtenis, met ook een Joods gebed, een kaddish, uitgesproken door opperrabbijn Jacobs,” weet Koos nog.

In 2019 heeft de SHVW zichzelf opgeheven. Hun taak was volbracht. Het gehele archief, de website en de database zijn overgedragen en ondergebracht bij de gemeente Veendam.

Wat vindt u van het opkomend antisemitisme, neonazisme en de ontkenning van de holocaust? 
“We moeten dit bestrijden met argumenten, beelden, voorbeelden en met de sterkst mogelijke overtuigingskracht. Want deze bewustzijnsvernauwing mogen we geen kans geven.”

Vrijheid
“Dat we mogen rondlopen, fietsen, doen, denken en zeggen wat we willen binnen de normen van fatsoen.
Dat we mogen geloven wat we willen.
Dat we onszelf mogen zijn.
Dat we in politieke zin zoveel mogen en kunnen en
Dat we al die dingen mogen doen die we willen.
Dat is vrijheid,” aldus Koos Gräper.
“Een groot goed, waar we zuinig op moeten zijn.”

Het is vandaag, 13 april, exact 75 jaar geleden dat Oost Groningen, waaronder Veendam en Wildervank werden bevrijd. De Polen voorop, gevolgd door de Canadezen.

Het voormalige Hotel Veenlust werd hun hoofdkwartier. De Polen zaten er 2 dagen, daarna de Canadezen.

Bert Woltjes: “35 jaar geleden toen ze weer terug waren in Veendam was ik er bij als fotograaf voor jawel, ook toen al weekblad De Koerier en legde alles vast. Ik dacht toen al mooi voor later. Ze zijn daarna nog een aantal keren geweest, maar nooit meer met zo velen als in 1985. Logisch ook want met de tijd overleden er steeds meer oud-strijders. Eind deze maand komen er nog meer afleveringen met foto`s uit mijn archief van honderden dia`s”.

Door Michael Huising

Zondag rond 18.00 uur werd er een ongeval gemeld op de Borgercompagnie in Borgercompagnie. Hier was op de weg, die tussen de Woortmanslaan en de K.A. weg loopt, een bestelbus tegen een boom gebotst.

Toen de hulpdiensten ter plaatse kwamen bleken de inzittenden de plaats van het ongeval te hebben verlaten. Enige tijd later meldde 1 van de inzittenden zich bij de politie , ook werd toen duidelijk waar de 2e inzittende was, deze bleek ergens in de Raadhuisstraat in Wildervank te zijn.

De hulpdiensten waaronder ook het mobiel medisch team kwamen daar ter plaatse om de gewonde persoon te behandelen, waarna hij vermoedelijk is aangehouden.

De barakken van het interneringskamp De Kazemat – Korte Akkers

Tekst Hans van Noort [ hansvannoort@parkstadveendam.nl ]

Veendam wordt op 13 april 1945 bevrijd door de Canadese en Poolse troepen. Jaarlijks herdenken we dit tijdens de dodenherdenking op verschillende plaatsen in de gemeente. Oorlog, vele jaren van uitsluiting, onderdrukking, onvrijheid, geweld, vervolging, deportaties, verraad, vernietigingskampen en noem alle gruweldaden van het naziregiem maar op. Voor de oorlog een lange tijd van bittere armoede, werkeloosheid door de economische crisis. We kunnen ons het niet meer voorstellen. De tijd was anders, we dachten anders. Hitler komt aan de macht in Duitsland. Hier in Nederland ontspruit een politieke beweging, die de naam krijgt van NSB (Nationaal Socialistische Beweging) met als leider Anton Mussert. Velen sluiten zich bij deze beweging aan. De Beweging groeit snel. In 1933 startten ze met 900 leden. Vier jaar later zijn het er al 48.000 en in 1941 - 90.000! (bron: Wikipedia). In de oorlog werken ze openlijk met de bezetter samen.

Harm Deuze woont in Veendam. Bij het uitbreken van de oorlog is hij 27 jaar en lid van de NSB sinds 1934. Hij is een tijdje kringadministrateur en voert diverse p.r. activiteiten uit. In april ’42 bedankt hij voor de NSB.

Redenen:       

• geen vertrouwen meer in Mussert; Hij heeft de eed afgelegd aan Hitler;
• beslist oneens met de Jodenvervolging;
• problemen met de “Groot-Germaansche gedachte;”
• niet eens met de veranderingen binnen de NSB - landsverradelijke houding en hij wordt geconfronteerd met de illegaliteit op het distributiekantoor.

Daar zijn ze niet blij mee bij de NSB. Er worden pogingen ondernomen om hem op andere gedachten te brengen. Dat lukt ze niet! Uiteindelijk wordt zijn verzoek gehonoreerd. Het is dan 29 november ’42. Tussentijds, op 13 augustus 1942, trouwt hij met Johanna Nijenhuis. Samen stichten ze een gezin. Op 2 juli 1943 wordt Harry geboren. Tot de bevrijding werkt Harm op het distributiekantoor, maar dan…

Op 22 juni 1941 vallen de nazi’s met een verrassingsaanval de Sovjet-Unie binnen – Operatie Barbarossa. In 1942 verliezen ze de slag om Stalingrad. Het begin van het einde… De vernietigingskampen draaien op volle toeren. 6 juni ’44 vindt ook de ommekeer in het westen plaats: D-Day. Dan gaat het snel. 3 september wordt Brussel al bevrijd. Een dag later Antwerpen. In bezet Nederland ontstaat een hoerastemming: als het zo door gaat zijn we binnenkort vrij? Dan volgt Dolle Dinsdag op 5 september. Duitsers, NSB’ers, politiek andersdenkenden vluchten voor de oprukkende troepen uit richting het noorden en Duitsland. 14 september veroveren de Amerikaanse troepen Maastricht. Van 17 t/m 25 september volgt de slag om Arnhem en Nijmegen – Operatie market Garden. Het loopt faliekant mis. In december ’44 is het zuiden van ons land (beneden de grote rivieren) bevrijd. In de rest van het land wacht een verschrikkelijke hongerwinter. Eén van de koudste winters  van de 20e eeuw volgt. Tijdens de Kerstdagen proberen de Duitse legers via het Ardennenoffensief een wig te slaan in de linies van de geallieerden. “Op naar Antwerpen.” Het mislukt op het nippertje. Het duurt nog tot het voorjaar van ’45 eer er weer gedeeltes van het land worden bevrijd. Eindelijk ook Veendam – 13 april ‘45.

Op deze dag en de dagen erna worden mensen die “fout” waren geweest opgepakt. Hier en daar gaat het er niet zachtzinnig, zelfs zéér gewelddadig aan toe. Harm Deuze wordt, ondanks dat hij géén lid meer was van de NSB, toch opgepakt en vastgezet in het interneringskamp De Kazemat/Gazelle aan de Korte Akkers.

Gazelle was een soort radarpeilstation van de 1e categorie van de Duitse luchtmacht dat gedurende 1941 en 1945 gebruikt werd voor het onderbrengen van opsporingsradar en gevechtspost. Vanuit het “Kamp” zoals Veendammers het noemden, werden jachtvliegers op het spoor gezet van geallieerde bommenwerpers op weg naar Duitsland.

Na de bevrijding veranderde de naam in De Kazemat en deed het dienst als interneringskamp voor NSB’ers en SS’ers tot eind 1946!

Hij zit daar gevangen tot 16 juni ‘45. Via een aantal ontlastende verklaringen, medische argumenten en het verzoek van zijn echtgenote komt Harm vrij, maar wordt wel onder huisarrest gesteld. 2x per week moet hij zich op het politiebureau melden. Deze situatie duurt tot 30 oktober. Hij wordt ontslagen van zijn werk bij het distributiekantoor. Géén werk en dus heeft het gezin Deuze géén inkomen! Begin 1946 keert het tij. Harm krijgt een nieuwe betrekking bij Jonker Transport Veendam b.v. Zodra het werk voorbij is, richt hij zich op het vrijwilligerswerk voor de kerk en de reclassering. Harm is een maatschappelijk betrokken man met een groot sociaal hart. Over de oorlog wordt thuis niet gesproken. Harry: “daar praatte je gewoon niet over.” Op een gegeven moment vangt Harry - als kind - het een en ander op, als zijn vader met een kennis in gesprek is. Ze hebben beide in een kamp in Veendam gezeten. Die woorden zullen hem niet meer verlaten. Harry heeft een fijne jeugd gehad met veel aandacht. Hij denkt daar met plezier aan terug. In 1968 overlijdt vader Harm. Hij neemt zijn oorlogsverleden mee zijn graf in. Maar Harry blijft zijn verdere leven met de vragen zitten.

Voor Harry gaat het leven door. Hij volgt de Mulo en gaat bij fa. H. van der Woude (schoolmeubilair, meubels, gereedschap e.d.) in Ommelanderwijk werken. Hij werkt er ca. 25 jaar. In die tijd klimt hij op tot bedrijfsleider. Hij trouwt met Tina en krijgen 2 zoons. Helaas gaat Van der Woude volgt een reorganisatie en komt Harry op straat te staan.  Gelukkig vindt hij snel nieuw werk op het ministerie van O, C & W in Den Haag. Hij volgt er een studie waardoor hij een jaar lang slechts de weekenden thuis is. Later verhuist de overheidsdienst naar Groningen, voorloper van wat nu DUO is, gelukkig wat dichterbij. 

De onbeantwoorde vragen knagen nog immer aan hem. Hij wil graag weten of zijn vader goed of fout geweest is in de oorlog.

Er volgt een briefwisseling met het Centraal Archief. Hierin vraagt hij inzage in de niet-openbare archiefbescheiden, die behoren tot het Centraal Archief van de Bijzondere Rechtspleging 1945 – 1952. In 2001 wordt die toestemming verleend. Samen met zijn vrouw togen ze richting Den Haag. “Ik had lood in mijn schoenen,” vertelt Harry nog geëmotioneerd. “Je weet nooit wat je aantreft.” Verschillende dossiers mogen ze inzien en er kopieën van maken.

De ontlastende verklaringen over zijn vader komen boven tafel:

• Hij heeft nimmer een vuurwapen gehad;
• Hij heeft om principiële redenen bedankt als lid van de NSB;
• Hij heeft zich verdienstelijk gemaakt door als distributieambtenaar bonkaarten aan onderduikers te verstrekken;
• De geringe aard van de overtredingen.

Hierdoor is vader Harm eind 1945 op vrije voeten gesteld en een jaar later van vervolging uitgesloten. “Strafmaatregel is niet gerechtvaardigd en hij moet onvoorwaardelijk buiten vervolging worden gesteld,” aldus het oordeel van  de advocaat-Fiscaal bij het bijzonder Gerechtshof te Leeuwarden. Wat een opluchting. “Er valt dan wel iets van je af,” beaamt Harry volmondig.

In 2003, hij is dan inmiddels 60, wordt Harry getroffen door een aneurysma in het hoofd. Dit betekent helaas het einde van zijn loopbaan! Hij gaat zich bezighouden met kerkelijk vrijwilligerswerk, tot dat ook niet meer wil.

De bevrijding kwam voor Harry na zijn zoektocht in de archieven en niet op 13 april zoals u kunt begrijpen! Zijn vader wordt gerehabiliteerd en gezuiverd. Genoegdoening volgt. Eindelijk komt Harry weer met zichzelf in het reine. Nu nog zovele jaren later en weer wat op krachten vertelt hij zijn verhaal. Moedig.

Harry, oprecht dank en hopelijk nog een aantal mooie jaren samen met je vrouw, kinderen en kleinkinderen toegewenst.

Met dank aan Riny van der Meer voor het mogen gebruiken van de foto’s en de plattegrond.

Vrijdag 19 april jl. werd in de Jonckherenzaal van theater vanBeresteyn in Veendam een opname gemaakt voor het radioprogramma Blueprint. Radiomaker Thomas Kaldijk kreeg bezoek van het trio Nobody’s Girl uit Austin Texas USA.

Nobody’s Girl
Het trio Nobody’s Girl uit Austin bestaat uit BettySoo, Grace Pettis en Rebecca Loebe. De dames komen uit resp. Texas, Alabama en Georgia, maar zijn nu woonachtig in Austin. Alle drie hebben al een respectvolle carrière als soloartiest opgebouwd, maar besloten in 2017 om hun talenten samen te voegen. Dit besluit namen ze tijdens het legendarische Kerrville Folk Festival dat ze alle drie al een keer wonnen. Nadat ze een video in eigen beheer uitbrachten van het nummer “Fast Car” van Tracy Chapman werd het trio overstelpt met aanbiedingen van platenmaatschappijen. In 2018 werd de EP “Waterline” uitgebracht en die wordt op deze Nederlandse toer uitgebreid gepromoot. Behalve nummers van de EP zal het trio ook nummers uitvoeren van zichzelf en een aantal covers. In recensies wordt de stijl vergeleken met het trio Emmylou Harris, Dolly Parton en Linda Ronstadt. BettySoo is voor de luisteraars geen onbekende. Ze was al eerder twee keer te gast bij een live sessie in Blueprint.

• www.nobodysgirlmusic.com