ParkstadVeendam.nl

Door Peter Panneman

Een uitspraak die de 13-jarige Ruben van der Laan (13 jaar) uit Veendam maakte tijdens een familietoernooi van de tafeltennisvereniging. Na een poosje lukt het hem niet meer om zonder te steunen achter de tafel te staan en moet hij stoppen. Hulp is nodig om naar de bank te lopen…maar bij de volgende partij gaat hij weer beginnen en weer wil zijn lichaam niet meewerken en weer moet hij stoppen…..

Ruben is een van de 13 patiënten in Nederland die de zeer zeldzame Noordzeeziekte heeft.  Door schokken in het lichaam en epileptische aanvallen worden deze patiënten al vanaf hun kindertijd steeds minder mobiel. De oorzaak is al bekend, maar er is nog geen medicijn. Moeder Alie vd Laan-Hazewinkel wil het nog eens onder de aandacht brengen.

Nadat de Stichting Noordzeeziekte in december 2016 werd gelanceerd kon men melden dat binnen 4 weken het startkapitaal van € 50.000, = was bereikt. Nu kon er onderzoek beginnen. Het UMCG heeft een onderzoeksplan gemaakt die in mei 2017 aan de stichting werd voorgelegd. Er werden 2 onderzoekers gezocht die op het labonderzoek willen promoveren. Er wordt ingezet op 2 onderzoekslijnen. De oorzaak van Noordzeeziekte is bekend: door een mutatie in een gen wordt het GOSR2-eiwit niet goed aangemaakt. Een van de onderzoekslijnen richt zich op het achterhalen van de werking van het GOSR2-eiwit. Waarom leidt dit tot het heftige ziektebeeld?

Het is een jaar later…24 december 2017. Er is hard gewerkt aan het vinden van 2 onderzoekers, maar dit blijkt lastig. Wel wordt in januari 2018 alvast een start gemaakt met het labonderzoek (onderzoek gebeurt m.b.v. fruitvliegjes die zo gemanipuleerd zijn, dat zij de Noordzeeziekte hebben). Het UMCG heeft mede door de donatie van de stichting een bibliotheek met werkzame stofjes kunnen kopen. Dit zijn geregistreerde geneesmiddelen, vergelijkbaar met een hele grote pillendoos. Door systematisch 1 voor 1 ieder geneesmiddel aan het voer van de vliegen met Noordzeeziekte toe te voegen kun je zien van welk geneesmiddel de vliegen wellicht beter worden en minder klachten krijgen.

Intussen blijft de zoektocht naar onderzoekers en is het 14 december 2018. Nog steeds is het niet gelukt om een promovendus te vinden die zich voor langere tijd met het onderzoek bezighoudt. Maar die tijd is kostbaar voor de patiënten. De stichting heeft samen met het UMCG gezocht naar een andere oplossing om het onderzoek te versnellen. Er is nu een ervaren onderzoeker (post doc) gevonden die de komende 2 jaar aan het onderzoek kan werken.  Deze onderzoeker gaat verder met het testen van 1280 stoffen uit die enorme “pillendoos” en buigt zich over de oorzaak van de aandoening.

Intussen tikt ook bij ons de tijd door aldus Alie van der Laan-Hazewinkel. “Mijn woorden blijven hangen”. (Paar maanden geleden) Ruben is altijd in voor actieve activiteiten. In de zomervakantie van 2018 tijdens een fietstochtje stoppen we even bij de waterskibaan. “Wat zou ik dat graag een keer doen”.  Oké, dan niet wachten, maar plannen. Het wordt knee-boarden. Ik weet niet wie het spannender vindt: hij of wij. Maar we zien al snel dat met een wetsuit en zwemvest aan, hij niet onder kan gaan. En wat vond hij het leuk. Na heel wat pogingen moet hij wel steeds weer met de board naar de kant om vervolgens over een wiebelige steiger weer in de rij te kunnen aansluiten, want ophouden was geen optie. Vermoeidheid zorgt voor meer klachten. Als Ruben op een avond iets wil vertellen gaat hem dat moeilijker af.  De volgende ochtend doet zijn stem het weer. “Mijn woorden blijven hangen”…

Januari 2019.In de vakantie wil Ruben graag een keer naar een trampoline park. Ruben neemt genoegen met het feit dat hij hier dan hoogstwaarschijnlijk niet lopend meer weg komt. We boeken een uurtje op een rustig tijdstip. Na ongeveer 20 minuten is het vlammetje aardig gedoofd, maar na een korte pauze gaat hij weer. Er is zelfs een stunttoren waar hij vanaf kan springen en in een airbag landt. Wel moet hij dan eerst een trap op en dat lukt niet meer alleen door alle inspanning. Dan gaan we gewoon samen naar boven.

Na het uurtje komt de volgende groep binnenstormen en red hij het nog net om kruipend naar de rand te komen, waarna hij thuis bijna 2 dagen op de bank doorbrengt. Al met al merken wij ook wat de Noordzeeziekte met iemand doet. De traplift wordt vaker gebruikt, ’s nachts en ’s morgens alleen het bed uitgaan lukt niet meer zonder te vallen. De schokken zijn toegenomen en dan vooral de nachtelijke schokken en er is sinds een tijdje een eetrobot in huis.

Inmiddels is het programma: “Je zal het maar hebben” weer begonnen op dinsdagavond 21.00 uur op NPO3. Hierin ontmoet de presentator, Jurre Geluk, jonge mensen met een aandoening. Op dinsdag 5 februari a.s. wordt Timo, één van de patiënten met Noordzeeziekte, gevolgd. Voor info: www.noordzeeziekte.nl en op facebook.

Biblionet Groningen en FC Groningen in de Maatschappij slaan de komende weken de handen weer ineen voor het succesvolle leesproject Scoor een Boek!. Verspreid over de hele provincie Groningen gaan ruim 5.000 leerlingen zoveel mogelijk boeken lezen, waaronder 636 leerlingen uit de gemeenten Pekela en Veendam. FC Groningen-speler Michael Breij moedigt de kinderen via videoboodschappen aan. In mei sluiten de leerlingen het project sportief af op het voetbalveld.

Enthousiaste lezers  
‘Scoor een Boek!‘ koppelt voetbal, één van de populairste sporten van de wereld, aan lezen. En dat blijkt al jaren een succesvolle formule te zijn om leerlingen uit groep 5 en 6 met plezier aan het lezen te krijgen. De komende 10 weken gaan 636 leerlingen van 14 basisscholen uit de gemeenten Pekela en Veendam zo veel mogelijk boeken lezen. Ze worden via videoboodschappen aangemoedigd door FC Groningen-speler Michael Breij.

Deze week wederom geen volledig programma. Een paar teams lieten dondermorgen dat ze voor de vrijdag geen team op de been konden brengen en deze wedstrijden zijn reglementair verloren met 5-0. Een wedstrijd heeft het bestuur eruit gehaald, want dat was de enige die gespeeld zou worden in de Sorghvliethal en deze zal opnieuw worden ingepland. De beide teams die voor V&Z in de KNVB competitie spelen wonnen hun wedstrijden.

KNVB competitie
Het damesteam won met 4-3 van Reuz en blijft koploper en de heren wonnen met 6-2 van Loppersum met 6-2 door twee doelpunten van Joop Uuldriks en Roger Hovenkamp en Harmen Hager en Jeroen Huizinga maakten er ieder een. Dit team staat negen punten voor op de naaste concurrenten WMC en Delfzijl.

Hoodfklasse
In de interne competitie won in de hoofdklasse Galacticos met 6-2 van Gervas Futsal dat een 2-0 achterstand goed maakte, maar door een frommel goal werd het 3-2 en toen was het verzet gebroken van Gervas Futsal. SWO Veendam – Prins Elektro werd 1-3.

Tweede klasse
In de tweede klasse won koploper DWS/Drukkerij Reinier v.d. Kooi met 8-0 van Gadero en daar scoorde Kasto er drie van. Slagerij K. Nieland won nipt van By Kielman in een sportieve wedstrijd en een gelijk spel was eigenlijk wel een terechte uitslag geweest, maar daar dat Slagerij K. Nieland anders over en won met 3-2. Jeroen Dijk scoorde er twee van de drie, maar miste ook een paar mooie kansen om zeep. Onderin leed Euromail een 5-3 nederlaag tegen Essity Operations en blijft het onderin voor de tweede degradatie plaats spannend. Afterbeat verloor hun negende wedstrijd en zal degradatie niet meer kunnen ontlopen, want tegen Statusbar werd met 7-2 verloren.

Derde klasse
De grootste verrassing viel in de derde klasse, want daar verloor koploper Taxi Molijn met 9-4 van GHV/Vastgoedpartner en nummer twee Fc. Titanium verloor met 6-4 van V&Z Team. Door deze uitslagen heeft GHV/Vastgoedpartner weer uitzicht op het kampioenschap. Het heeft twee wedstrijden minder gespeeld en als deze worden gewonnen staat men nog maar drie punten achter. Van der Laan Verzekeringen tegen AVEBE werd 2-3 in een leuke wedstrijd en daar maakte J. Dekker de mooiste goal van de week door een prachtig lobje. Faber & Faber – CGKV de Kandelaar 0-5 en Smit Facility – Young Classics 0-5. De verliezende teams hadden geen spelers genoeg om te spelen.

In samenwerking met ondernemers werkt de gemeente Veendam aan een aantrekkelijker centrum. Hiervoor is in samenwerking met de Rabobank, Broekhuis Rijs advisering en het bestuur van de Ondernemersvereniging Veendam Centraal (OVC) de “Subsidieregeling stimulering detailhandel Veendam 2018” opgesteld, de stimuleringsregeling.

De stimuleringsregeling
Het doel van deze regeling is om een compacter winkelgebied te realiseren en samen met de ondernemers en pandeigenaren te investeren in het centrum van Veendam. Ondernemers in de detailhandel die zich willen vestigen in het kernwinkelgebied of ondernemers die een bestaand winkelpand willen verfraaien kunnen in aanmerking komen voor de subsidie. Daarnaast is er een subsidie beschikbaar voor pandeigenaren in het transformatiegebied die een leegstaand pand een nieuwe functie willen geven anders dan detailhandel.

De stimuleringsregeling bestaat uit verschillende subsidies:

• Plansubsidie
• Winkelverbeteringssubsidie
• Verplaatsingssubsidie
• Transformatiesubsidie

Provincie Groningen
De provincie Groningen heeft gezamenlijk met de gemeente Veendam een bedrag van € 250.000,- euro beschikbaar gesteld voor de stimuleringsregeling.

Meer informatie over de stimuleringsregeling is te vinden op de website van de gemeente:  www.veendam.nl/stimuleringsregeling  

Ik wou dat ik twee hondjes was
Aardewerken hondjes - Staffordshire dogs

10 februari 2019 t/m 26 mei 2019

Je zou haast zeggen wie kent ze niet? Dat aardige stelletje hondjes: lief, aardig, soms ook boos. Kwaadsprekers zeggen dat ze ooit in de tijd van koningin Victoria in het bordeel terecht kwamen. Victoria verbood immer de meisjes van plezier, maar diezelfde meisjes wisten maar al te goed dat een stelletje hondjes een geliefd souvenir was dat gretig door matrozen op hun eerste reis naar Engeland werd gekocht. Wat nu als we de etalage vol zetten met hondjes? Komt er een klant, dan geven we een stel hondjes mee en vraagt een Engelse bobby ‘What you have done sir?’, dan hoeft de klant alleen maar te antwoorden:’ I only bought these two dogs’. Een leuk verhaal maar we laten de waarheid graag in het midden.

Zeker is dat deze hondjes al vanaf het begin van de 19de eeuw tot het midden van de 20ste eeuw in Staffordshire werden gemaakt en je ze als toerist ze in alle havensteden van Europa en zelfs ver daarbuiten tegen kan komen. Duizenden zijn er gemaakt. Keramische hondjes. Officieel moeten het altijd twee hondjes zijn, maar velen bezitten er maar één. De hondjes raakten door breuk, boedelscheiding of erfenissen uit elkaar. Maar ook als je de koppels bekijkt zijn het vaak geen echte stelletjes. Soms verschillen ze van hoogte en in kleine details in decor. Hondjes die op het eerste gezicht bij elkaar horen, maar bij nader inzien bij elkaar gezocht zoals de strandjutter bij de ene linker schoen een rechter zoekt. ‘Ik wou dat ik twee hondjes was’.

In de jaren zestig schreef de Oostenrijkse dichter Friederich Torberg (1908-1978) het volgende gedicht:

'Ik zit mij voor het vensterglas
onnoemelijk te vervelen.
Ik wou dat ik twee hondjes was,
dan kon ik samen spelen'

In de jaren zeventig werd dit gedicht in een Prisma pocket ten onrechte toegeschreven aan Godfried Bomans, maar de tekst van Torberg past als gegoten bij de Staffordshire dogs. Want zeg nu zelf, één hondje, één persoon, is toch ook maar alleen. De hondjes stonden niet alleen op de schoorsteenmantel, maar nog vaker voor het raam. Wachtende op de thuiskomst van een geliefde zoon, vader of grootvader. De zee was verraderlijk en de hondjes wachten trouw. Trouw op de zeeman waar ook ter wereld.

Kunstenares Eline Janssens gaf aan de hondjes een eigentijdse draai en maakte er een kunst- en educatief project van. Twee jaar geleden was de aftrap in het Fries Scheepvaartmuseum te Sneek, waar het, hoe kan het ook anders met zo’n maritiem verleden, ook vergeven is van de hondjes. Nu volgt Veendam, want de Groninger Veenkoloniën, het gebied waar de Groninger kustvaart haar oorsprong vond, staat vol hondjes. Samen met leerlingen van het Alfa Collega te Groningen en de Winkler Prins Scholengemeenschap te Veendam ging ze aan de slag. In de tentoonstelling zien we een inspirerende mix van ouderwetse, en soms zeer kostbare hondjes, tot moderne varianten. Net als in de tentoonstelling in Sneek (2017) gaat het om ‘de wil om niet vergeten te worden’. Ze zijn immers aan een (geliefde) thuisblijver geschonken met de wens niet vergeten te worden tijdens lange tochten op zee.

Veenkoloniaal Museum
www.veenkoloniaalmuseum.nl

Donderdagmiddag heeft Ans Grimbergen in aanwezigheid van initiatiefnemers en vrijwilligers de Buurtschuur officieel geopend. Daarmee heeft de voormalige brandweerkazerne aan de Jacob Bruggemalaan een geheel nieuwe functie gekregen.

Initiatiefnemers  van de Buurtschuur zijn Cosis (voorheen NOVO) en Compaen. De grote ruimte, tot voor kort in gebruik als opslag, is verbouwd. Er zijn werkruimtes ingericht, een opslag voor gereedschappen, en een laagdrempelige sociale ontmoetingsplek voor een kopje koffie en voor een gezellig praatje.

De Buurtschuur is vanwege een toenemende vraag naar passende activeringslijnen ontstaan voor inwoners met een uitkering. Iedere vrijwilliger mag binnenkomen met zijn eigen vragen en behoeften. Soms is dat het invullen van een simpele daginvulling. Of om in aanloop naar werk laagdrempelig te beginnen om meer vertrouwen in de eigen vaardigheden te krijgen.

Mensen die graag iets omhanden willen hebben is er de Klussendienst te vinden, er is een Repair café voor het repareren van spullen, en men kan mooie creaties maken in het Creatief café.

De wethouder plakte op een grote houten uitgezaagde B een breiwerkje. “Met z’n allen hebben we op een creatieve manier de openinghandeling bedacht”, vertelt Geanne Lemain. “Een lintje doorknippen is ook leuk, maar we wilden net even iets anders. De B hebben we in de Buurtschuur uitgezaagd, en het breiwerkje valt heel mooi onder het Creatief café.” 

“We zijn met een groep mensen bij elkaar gekomen om te bespreken wat we aan kunnen bieden en hoe we te werk moeten gaan. We zijn heel klein begonnen. In de zomer waren we heel actief bezig om het hier echt in te richten. De kasten en de tafels hebben we ook met elkaar gemaakt. Dat is al een heel mooi begin”.

Voor inwoners van Veendam en Pekela met een beperkt sociaal netwerk en beperkte financiële middelen kan de klussendienst worden ingeschakeld. Wanneer er muren moeten gesausd, het ophangen van rolgordijnen, of een tuinklus geklaard wanneer het onkruid hoog staat. De eerste opdrachten zijn al binnen, via mond op mond reclame maar ook al via de website.

“We maken het met mekaar voor elkaar”.

Tekst Hans van Noort

Claid nanofolie Veendam. Veel mensen zullen hun schouders ophalen en zeggen: “nooit van gehoord.” Klopt. Je ziet géén grote reclamezuilen met hun naam erop, weinig tot geen advertenties in dag- en weekbladen, zelfs op de pui ontbreekt die, ja, dan krijg je dat. Bescheidenheid siert de mannen van Claid, maar ondertussen opereren ze met hun unieke nanofolie wel door/in heel Europa. Dat roept vragen op. In dit artikel proberen we iets van die sluier op te lichten.

Wie zijn die mannen van Claid?
Het is voorjaar/zomer 2015. Jan Hesse en Harwin Rutgers zitten lekker in de tuin te genieten van de zonnestralen. Ze mijmeren: “Wat zou het ideaal zijn als je zo lekker aan het werk kunt op je tablet.” Het zonlicht verhindert het. Je ziet niets op het beeldscherm. “Zou er niet iets bestaan om dat toch zichtbaar te maken?” Ze gaan op zoek en vinden inderdaad een folie die je over je beeldscherm kunt plakken zodat de schittering verdwijnt, een anti reflecterende folie. Maar… veel te kostbaar plus dat je zo’n grote hoeveelheid in één keer af moet nemen dat dit niet haalbaar voor ze is. Einde verhaal. Mis, want Jan en Harwin denken verder. Dan maar niet in de tuin, dus naar binnen. In de kamer bloedheet. “Zouden we niet een soort folie op het raam kunnen aanbrengen zodat de warmte buiten blijft en het binnenklimaat kunnen veraangenamen?” Dan begint een lang proces van zoeken, onderzoeken, uitvinden, testen, uitproberen en noem maar op. Ze komen uiteindelijk in Amerika en Taiwan terecht. Daar vinden ze een folie wat hen aanspreekt. Het is transparant, bevat géén metaal deeltjes, filtert de straling van UvA (lange golven), UvC (korte golven) en infrarood eruit, wordt aan de binnenkant van het venster aangebracht én stoffenbekleding, schilderijen e.d. verkleuren niet. Hét product wat ze zoeken.

In januari 2016 bestellen ze hun eerste 10 rollen met de gedachte dat ze de 2e bestelling misschien in september zouden plaatsen. Wat schetst hun verbazing, in juli is die al in huis. Jan en Harvin hebben inmiddels het dealerschap voor heel Europa verworven. In heel Europa hebben ze een netwerk van ZZP ‘ers opgebouwd, die voor hen de opdrachten uitvoeren. In Nederland hebben ze voornamelijk bedrijven, (semi)overheid, zorginstellingen als klant. Mooie opdrachten hebben ze inmiddels op hun conduitelijst staan. Een megaklus is de fabriek van Van Nelle in Rotterdam. Daar hebben ze nagenoeg de gehele fabriek van folie voorzien. Heel bijzonder, de fabriek staat op de UNESCO werelderfgoedlijst! Het is het voornaamste industriële monument van Nederland en is in de jaren 1927 – 1930 gebouwd door de architecten Johannes Brinkman en Leendert van der Vlugt. “We zijn er best een beetje trots op dat we dit hebben mogen doen,” aldus Jan en Harwin.

“Ook opdrachten van de gemeente Haaksbergen, Wierden, verschillende provincies als ook brandweerkazernes hebben we mogen uitvoeren. Bij Stenden Hogeschool in Leeuwarden en bij ROC Zadkine in Rotterdam zijn diverse gebouwen voorzien van de folie. Ook in verscheidene monumentale gebouwen in Amsterdam hebben we folie op de ramen “geplakt.” Laatst nog hebben we een grachtenpand uit 1647 verduurzaamd met onze folie. Het energielabel hebben we teruggebracht tot label C. Ook mogen we niet vergeten het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen en wat dichter in de buurt een aantal gebouwen van Lentis in Groningen, Winschoten, Stadskanaal en Zuidlaren. Even terug naar die brandweerkazernes. In De Lutte (Overijssel) hebben we een raam in de brandweerkazerne van slechts 80 cm van folie voorzien. De vezels van de brandweerpakken lieten los, omdat ze in de zon hingen. “Onze folie beschermt tegen Uv- straling en het probleem is opgelost!” Voor musea is de folie natuurlijk dé uitkomst. Géén verkleuringen meer van schilderijen. “Enkele maanden geleden hebben we aan de noordkant! een groot etalageraampartij van een schoenenwinkel voorzien van folie. En wat blijkt: géén verkleuringen meer.”

Samenwerking
“Zo langzaamaan hebben we het vertrouwen van de markt gewonnen. Dat komt door het persoonlijk contact met onze klanten, we een eerlijk product leveren, en wat we zeggen ook nakomen,” vertrouwen Jan en Harwin me toe. “We werken niet met keurmerken of iets dergelijks, neen, onze folie is SGS – getest en is wereldwijd de beste bevonden. SGS staat voor: Société Général de Surveillance en is wereldleider op het gebied van inspectie, controle, analyse en certificering. We geven 10 jaar garantie op ons product! Steeds meer werken we samen met architecten die “de ramen voorzien van folie” al in hun bestek meenemen. Ook met ontwerpbureaus en gemeentes wordt de samenwerking hechter. Recentelijk hebben we afspraken gemaakt met ENGIE. Hoe dat verder uitpakt moeten we nog even afwachten.”

Onderhoud en besparing
Nadat de folie is aangebracht moet die ca. 4 weken uitharden. Daarna is het een kwestie van schoonhouden met een speciaal doekje. Wordt hiermee gewerkt, dan is géén reinigingsmiddel nodig en er komen géén strepen op het raam. Er is een besparing mogelijk van tussen de 10 en 33% afhankelijk van het type glas en de gebruikte installaties als bijvoorbeeld airco. De folie isoleert, het binnenklimaat is beter te beheersen en stabieler. Bij warm weer blijft 60% van de warmte buiten, bij koude 30% meer warmte binnen. Voor het milieu heeft het eveneens voordelen namelijk minder CO2 uitstoot. De kosten voor de folie bedragen € 79,00 /m² voor normaal glas. Voor monumentaal glas zijn die € 129.00 / m² alles excl. BTW. De folie wordt hiervoor terplekke gesneden en het glas wordt ontvet en gewassen. De naam CLAID is met zorg gekozen. Het heeft in de uitspraak in het Gronings iets van kleed en in het Engels iets met bekleden. “Nou, we bekleden als het ware de ramen.” Ook in andere talen klinkt het niet onaangenaam en is goed uit te spreken. Het logo omvat de wereldbol, verwijzend naar de wereldwijde product/levering en de loep verwijst naar het micro van de nanotechnologie.

Willen jullie nog groter groeien? 
“Ja, dat wel, maar wel met beide benen op de grond.”
In dat laatste tekent zich weer die bescheidenheid af. Mooi hé!
Mannen succes.

Meer informatie team Claid:

• www.claid.nl/
• info@claid.nl
   
• Jan               + 31 6 17938322​
• Harwin          + 31 6 16178248

Wethouder Ans Grimbergen onthulde donderdagmiddag het eerste ‘Rookvrij’ bord bij de Wijk  Ontmoetings Plaats (WOP) naast OBS De Viermaster. De basisschoolkinderen van OBS De Viermaster hielpen mee met de onthulling.

Motie
Al in december 2017 diende fractievoorzitter Alian Spelde van D66 een motie in om de de speeltuinen in de gemeente Veendam ‘rookvrij’ te maken. Het voorstel werd mede ingediend door de PvdA, het CDA, ChristenUnie, Gemeente-Belangen en de VVD en overgenomen door het college van B en W.

Veilig en gezond
Kinderen moeten kunnen spelen in een gezonde en veilige omgeving. Daar hoort ook een rookvrije speelplaats  bij. Uit onderzoek blijkt dat het zien roken van anderen, kinderen aanzet om later zelf te gaan roken. Kinderen kopiëren namelijk gedrag van anderen. Een rookvrije omgeving maakt kinderen weerbaarder om later zelf niet te gaan roken.

Rookvrije speelplaatsen
Er zijn negen WOP’s in de gemeente Veendam, die een grote aantrekkingskracht hebben in de wijken. Alle WOP’s worden in 2019 voorzien van een ‘Rookvrij’ bord.