Alberts monoloog
Parkstadveendam had in februari een interview met lange afstandswandelaar Albert Gort uit Veendam. Dit na aanleiding van zijn pelgrimstocht naar het Spaanse Santiago de Compostella. Pelgrimganger Gort vertrok op 19 april vanuit Uithuizen en is sindsdien is hij onderweg. Parkstadveendam krijgt regelmatig verslag van Albert over zijn avonturen. Elke week op de vrijdagavond kunt u zijn belevenissen lezen.
1 juni
"Nou, dat heb ik weer, heb ik met mijn super aardige gastvrouw afgesproken dat om 8:00 uur zou ontbijten, wordt ik om half negen pas wakker. Holderdebolder,wassen,kleren aan en naar beneden.
Staat het aardige vrouwtje ook nog op tijd, ze had met familie afgesoroken dat ze aardbeien zou plukken. Ze stond er op dat ik eerst ging ontbijten (ik had het wel mee willen nemen in een plastic zakje en dan onderweg oppeuzelen), koffie drinken en foto's van haar familie ging kijken. Uiteindelijk dan op stap, al bijna 10 uur, eerst naar de winkel om boodschappen te doen en dan naar de kapper (het haar groeit hier ook gewoon door). Om bijna half twaalf is de zaak weer voor elkaar.
Dan en een slaaphuis bellen, de eerste die ik bel spreekt Nederlands en kan het antwoordapparaat inspreken. Na een klein uurtje wordt ik teruggebeld dat het goed is , en als ik in Wasigny ben moet ik even bellen en wordt dan met de auto opgehaald. Zoals afgesproken, gebeurt het ook. Ik met mijn gastheer mee naar zijn boerderij, wat een schoonheid,wat leuk. Na wat gepraat, moet mijn gastheer nog even naar het dorp om wat boodschappen te halen, en ik ga mee. Wie tref ik daar----?
Philip en Eelke uit Antwerpen, niet te geloven gewoon. En onderwijl we daar op een terrasje zitten te kletsen, komen Gea en Margriet uit Groningen langsgelopen. Wat is dan opeens de wereld klein. Terug naar de boerderij, kleren wassen, ophangen, laten drogen en..... eten. Wat was dat een goede maaltijd en dan maar (het is al bijna 23:00uur) naar bed. Vandaag gelopen 15,9 km vanacht in een hemelbed. Eens zien hoe dat gaat. Je moet van alles eens een keer meemaken, anders kun je er niet over praten."
Vandaag gelopen 28,6km
Totale afstand 924,3km
2 juni
"Vanmorgen niet zo vroeg vertrokken, want de was moest voor zover het droog was opgeborgen worden. En wat niet droog was, moest maar aan de rugzak worden gemaakt om te drogen. Uitgebreid ontbeten en een lunchpakket mee want onderweg kom je niks tegen. In mijn boekje staat dat er door de gemeente slaapplaatsen bij een gymzaal zijn. En dat moet je even regelen met de burgemeester of bij restaurant Longchamps. Ik dus vol goede moed op weg. Onderweg zijn er best veel fietsers, die groeten of bon courage toe roepen. Ik groet maar gewoon terug (bonjour). Op een steil landweggetje komt me een wielrenner tegemoet (ik ga bergaf, hij bergop) blijft staan om een praatje te maken. Blijkt dat hij van origine uit Berlijn komt. Na het overlijden van zijn vrouw naar frankrijk (bij zijn zus) gekomen. Nu is voor een paar jaar geleden, die zus ook overleden en hij wil graag terug naar zijn geliefd Berlijn. Alleen zegt hij, er is niets goedkoops meer in Duitsland te koop en ik ben al 79 bijna 80 jaar. Mijn familie is er niet meer, ze zijn allemaal al weg. Best wel triest vind ik. Uiteindelijk kom ik dan in Chateau-Porchien aan is alles, maar dan ook alles gesloten. Hemelvaartsdag, ik grote oen helemaal niet aan gedacht dat een restaurant ook wel eens gesloten zou kunnen zijn. En nu??? Iemand zegt dat als je het restaurant voorbij loopt dan is daar een café-bar en daar is ook wel plaats voor "dormir"
Dus maar stappen, staan daar een stel mensen op de weg bij mekaar te praten, vraagt één van de dames ;Monssigneur, allez vous dormir ici ??? Wat ik maar vertaal met wilt u slapen meneer. Na wat heen en weer gepraat tussen hun onderling brengt een man mij naar de gymzaal, geeft mij een sleutelcode , de deur gaat open en voila 3 bedden, douche en wc, wat wil een mens nog meer. 'K zal waarschijnlijk wel alleen slapen, want wie rekent er nou op dat er nu nog pelgrims onderweg zijn hier naar toe".
Vandaag gelopen 20,1km
Totale afstand 1002,4km
3 juni
"Van het ene uiterste naar de andere. Zo is het leven van een pelgrim. Omdat de weg naar Reims in 2 etappes is te verlopen probeer ik ongeveer op de helft een slaapadres te krijgen. En net als al eerder, voor het of in een weekend, ze nemen de telefoon niet op, of ze zijn "fermer"(gesloten), en een ander is complete (vol). Het wil maar niet lukken. En ondertussen loop ik maar langs een kanaal, jawel 12.5 km, en dan komt er een dorpje en dan weer 5 km kanaal, weer een dorpje en dan weer langs het kanaal. Heel erg eentonig . In het derde dorpje is een restaurant met slaapruimte, dus op de bonnefooi voor de deur staan en vragen, kun je nog een slaper gebruiken. En ja hoor, de laatste die nog vrij was. Hier staat een 2 persoonsbed en een stapelbed. Wie weet krijg ik mischien ook nog bijslaap. Onderweg ben ik ook op de foto gezet door een stel fietsers, die even pauze wilden houden toen ik langs kwam. Ze kwamen uit een deel van Belgie dat nedelrands spreekt.
Het jaagpad langs het kanaal van vandaag was niet gemakkelijk om te lopen. De braamstruiken en de brandnetels deden een wedstrijdje om te kijken wie mij het meest dwars kon zitten. Op sommige plaatsen was er haast geen pad meer te zien. Dus de blote armen en de blote benen hebben het vandaag dan ook flink voor de kiezen gehad. Vanavond een beetje créme er op en morgen is het een stuk beter. Wat ik ook zo bijzonder vindt, is de winkelsluiting. Om 12:00 uur gaat alles dicht en om 15:00 uur gaan ze weer open, sommige tot 18:00 uur en andere wel tot 21:00 uur. Dus als ik morgen kaas en brood mee wil hebben, moet ik dat voor 12:00 uur binnen hebben anders heb ik onderweg geen lunch"
Vandaag gelopen 16 kilometer
Totale afstand gelopen 1018,4 kilometer
4 juni
"Vanmorgen niet zo vroeg vertrokken, omdat het ontbijt pas om 8:30 uur werd geserveerd. Kennis gemaakt met 2 mensen (gasten) die uit de Elzas kwamen. En dan moet je er flink aan trekken, want volgens het boekje was het meer dan 35 km. Vanaf de brug moet je dan de jeugdherberg maar zien te vinden. Gelukkig zien de mensen je schelp, je vragende blik en zo helpen ze je verder. Al in de tram, ik stempel wel voor jou, want jij gaat naar st Jacques. Hier moet je uit de tram en bij de hoek moet je nog ongeveer 50 meter. Wat een fijne mensen. UIt een telefoontje met het thuisfront kreeg ik te horen, dat de oma van 2 van mijn kleinkinderen moet worden geopereerd. Dat geeft weer zorgen. Vooralnu je veel aleen onderweg bent. Zulke dingen vreten gewoon aan je . Maar ook hier voel ik dat Gods wegen niet te doorgronden zijn. Nu even over onderweg naar Reims. Vanmorgen weer langs dat kanaal, en toen ik dacht, nu wordt het wat beter, had Jacobus iets anders bedacht. Het graspad was dichtgegroeid en de brandnetels, braamstruiken, distels en noem maar op, groeiden tot aan mijn oksels. Ongeveer één uurtje te gaan, uitweg is er niet, en dan...... geen schaduw meer, warme 30 graden , zon en..... heuvel op. Niet zeuren, gewoon een beetje doorstappen dan overwin je dat ook wel weer. Uiteindelijk berijk je dan de bewoonde wereld. Wat een verschil,lawaai, getoeter, gehaast noem het maar op. Als je onderweg bent op het "land"groeten de mensen. Als je hier loopt kijkt men niet eens naar jou. Ja de mensen die de schelp zien en het gebeuren rond "st Jacques de Compostela"kennen die helpen of proberen een praatje te maken. Vreemd, ik bedacht me vanmiddag, dat het nog bijna niet veranderd is, onbekend maakt onbemind. Is dat niet iets voor mij om over na te denken. Ik zal dat zeker de komende dagen in mijn hoofd hebben. Morgen ga ik in Reims "leuke"dingen bekijken en pas maandag weer verder."
Vandaag gelopen 40,1 kilometer
Totale afstand 1058,5 kilometer
5 juni
"Je kunt het zelf niet verzinnen, zo bijzonder. Gisteren, na mijn monsteretappe, ging ik nog even de stad in om een beetje te eten, komt me daar een onweersbui en een plens water, nou nou. Toen het eten op was, was het ook weer bijna droog. Vannacht geslapen met een Zwitser en een Amerikaan, praten met handen en voeten dus. Vanmorgen de stad in om bezienswaardigheden te zien. Allereerst kom ik in de Cathédrale Notre Dame, wordt daar net een bijzondere dienst gehouden, veel oud militairen in uniform en vaandels. Omdat gisteren en vandaag de dagen zijn van de historische vereniging, zitten er ook veel van die mensen in de kerk, ik ook dus.
Man, wat geweldig, zu'n grote kerk, en dan mudje vol. Er wat van verstaan heb ik niet, maar de boodschap denk ik wel begrepen. En dan naar de Jacobuskerk, een stempeltje halen. Op een paar mensen na helemaal leeg. Oh, ja en de organist was er ook 'k heb hem horen spelen. Toen ik vroeg of er ook een andere route was naar Vezelay, verwees men mij naar de kathedraal, en daar verwijst men mij naar Maison Diocésaine Saint Sixte, allen die is morgen pas weer open. Terwijl ik zo heen en weer loop om oude gebouwen te bekijken, onderhand zoeken naar straaten, begint het opeens flink te regen. (en geen regenspul bij me). Er staan mensen onder een afdakje, ik ook maar daarbij, blijkt dat de optocht van de historische kring straks voor mijn neus langs komt. Wachten dus. De optocht zou om drie uur beginnen, het is kwart over en het wordt weer droog.
Ruim 3 kilometer is deze optocht, die dwars door het centrum gaat en eindigt bij de kathedraal. Wat een werk hebben deze mensen er niet voor gedaan. Haast onmogelijk. Blij terug te zijn in mijn kamer, kunnen de schoenen uit en de slippers weer aan (moet straks ook nog eten) Ik denk haast dat ik nu meer vermoeid ben met zo'n dagje door de stad heen gaan dan met de rugzak op een flink eindje doorstappen. Ben benieuwd of er vannacht ook slapers komen, en dan morgen eerst naar de Saint Sixte".
6 juni
"Deze dag zou je in moeten lijsten.Vanmorgen reeds vroeg aan het ontbijt want de Saint Sixte is al om 8:00 uur open.Toen ik er kwam begreep de receptioniste wel wat ik wilde, maar daarvoor moest ik naar de kathedraal. En de kathedraal had me gisteren hierheen gestuurd. Dat schiet dus niet op.
Eindelijk iemand die het probleem doorheeft en met de volgende verklaring komt. Er zitten 's middags vanaf 14:00 uur mensen in de Kathedraal, die pelgrims helpen, die kunnen je verder helpen. Dat is mij niet goed genoeg, want dan moet ik nog 5 uur wachten, en dat heb ik er niet voor over. Dan maar naar een internetcafé, om foto's naar huis te krijgen, wat dacht je, gesloten. Ik ben bij meerdere geweest, maar helaas het is maandag en gisteren hadden we feest, dus morgen maar weer. Wat een stad, wat een mensen, wat enorm goed toch dat je zo kunt leven.
"Wat heb ik daar nog veel van te leren. Na al dat heen en weer gesjouw is het al ruim over 10:00 uur voor dat ik aan de route kan beginnen. En wat is de route???? Nee..... niet langs het kanaal. Ja.... langs de rivier en dan weer verder langs het jaagpad ja je raad het niet. Langs het kanaal, 12,5 km lang. En als je dan eindelijk het kanaal achter je mag laten wat krijg je dan?? Een verschrikkelijke regenbui. Gelukkig was ik in Sittery(een klein dorpje, aan de kant van de wijngaarden van de champagne) waar ik een uurtje in een schuur heb staan schuilen. En dan, dan moet je omhoog, omhoog omhoog door de wijngaarden".
"Eerst nog even het spoor van de TGV oversteken en dan naar de molen van Verzenay (uitzicht 180 graden) Wat een mensen daar in de wijngaarden, die alle druivenplanten, die van de regen hebben geleden, weer overeind helpen. Op een gegeven ogenblik, niet zo ver van Verzenay kom ik een man tegen, hij vraagt mij wat ik aan het doen ben op dat (van de regen) glibberig pad. Ik vertel hem dat ik pelgrim ben en naar SdC ga. Dat is mooi, zegt hij dan loop ik een eindje met je mee. Waar ga je nu naar toe?? Naar Verzy. Nou dan gaan we hier langs, en hij brengt mij langs een oude tramweg (jaren geleden gesloopt) voorbij Verzenay richting Verzy. "Dan op een gegeven ogenblik, laat hij mij daar voor mij mijn eindbestemming van vandaag zien. Man wat mooi. Hij gaat terug, want hij moet manger (eten). Ik eigelijk ook, maar ja het is maar meer een paar kilometer naar de Äuberge Jeunesse". Aangekomen in Verzy, vraag ik waar het jeugdhotel is. Steeds maar rechtdoor en berg op! Ik vertrouw het niet helemaal en vraag het nu eens aan iemand anders. Ja je gaat goed, berg op en rechtdoor, bon courage. Mijn gevoel zegt iets anders. En een zeer aardige dame, die ik aanspreek zegt äuberge jeunesse fermer" Dat betekend in het gewoon nederlands, hij is gesloten."
"En ik,,Hoe nu ???? Ik had er zo op gerekend dat ik weer in een jeugdherberg zou kunnen slapen.
Ik was van slag. Wat nu ?? Doorlopen naar het volgende dorp?? In mijn boekje staat dat daar een "hostel" is, maar de dame zegt dat die verschrikkelijk duur is. Ze heeft wel een andere oplossing!!!! Bij de kerk is er een opvang voor pelgrims, en stuurt mij naar "depresidente of the eglise". Terwijl ik bij de pastoor sta aan te bellen, komt daar een man aan, die in het snelle frans tegen meneer pastoor een verhaaal verteld, waar ik van begrijp, dat hij gebeld is door de vrouw die het hostel te duur vond, en dat er bij "onze" kerk een andere oplossing is."
"En ja hoor onvoorstelbaar. Blijkt dat er hier een pater is geweest (Pieter Meulendijk) die er voor gezorgt heeft dat er in een "Maison de Pastorale" geslapen kan worden. Wat een toestand. Voor maar heel, heel heel, heel erg weinig, slapen in mijn eigen slaapzak op een goed matras, en een goede douche, en Morgen vroeg gewoon weer op weg. {de sleutels laat ik (in overleg) maar gewoon op de tafel liggen} Helaas geen foto's op te sturen, maar ja wie weet???"
Vandaag gelopen 26,9 kilometer
Totale afstand 1085,4 kilometer
)
)
)
)
)
)
)
Reactie Plaatsen Of Bekijken....
)
)
)
)
)
)
){kind=link}