Erna Kroezen ‘Erna 1’
Het was zaterdagmiddag 8 april druk bij de opening van de nieuwe expositie in Salon van Beresteyn. Logisch ook, want wat daar nu te zien is vraagt om veel kijkende ogen. Zeventien kunstenaars hebben op zeer diverse wijze gereageerd op de oproep om werk te maken op het prikkelende thema Ongelofelijk!
Maar liefst 49 kunstwerken maken de nieuwe expositie tot een prima reden om naar het Museumplein in Veendam af te reizen. De kunstenaars zijn allemaal afgestudeerd aan de Klassieke Academie in Groningen. Dat is te zien ook. Stuk voor stuk zijn het professionals, die het vak van schilder of beeldhouwers uitstekend beheersen. Natuurlijk leveren ze allemaal totaal verschillend werk af, iedere kunstenaars werkt op zijn eigen manier. Als kijker sta je voor de plezierige opgave om bij elk kunstwerk te ontdekken wat de maker hier voor ongelofelijks in gedachten had. Wat te denken van Marieke Laverman die een zandkorrel opblaast tot gigantische afmetingen, daar dan hoogst verwonderd naar kijkt en er vervolgens een behoorlijk abstract schilderij van maakt. Dat hangt naast een nog abstractere kleurexplosie van Mineke Gravers die de expertise van haar dochter leende die elektronica expert is. Brandende lampjes in een schilderij, hoe bedenk je het. Ook Marian Kramer is bezig de overstap te maken van figuratie naar abstractie. In het schilderij Grondvuur is nog nauwelijks een herkenbaar detail te ontdekken, het vuur overheerst. Kan het nog gekker? Oh jawel. Neem bijvoorbeeld de drie schilderijen van Erna Kroezen. Ze woont in Gieterveen en schildert dus een thuiswedstrijd. Ze tovert weelderige borsten op de flanken van een berg. Of in een bos. Je mond valt erbij open, ongelofelijk. Laten we er nog eens een kunstenaar uitpikken, een beeldhouwster. Ine Hoejenbos uit Garmerwolde moet wel een ongebreidelde fantasie hebben. Ze maakte twee keramische benen alsof ze in een handstand staan. Op de voetzolen bouwde ze een stad en een dorp. Ga maar kijken, te gek gewoon. Er valt ook ‘serieus’ werk te bekijken. Zoals van Susan Ekkel, Alma Ficchí en Peter Tholen. Die namen de religie als uitgangspunt voor hun kunstwerken. Ekkel schilderde een madonna met als titel Dona Nobis Pacem. U weet waar dat op slaat, jawel, vrede voor Oekraïne. De rest moet u absoluut zelf gaan bekijken. Dat kan de hele zomer op tijden dat het Grand Café of het Theatergebouw zelf geopend is.