ZELFSTANDIG - Johan en Siem Eekhof hebben als rasechte Groningers thuis altijd Grunnegs tegen elkaar gesproken. Als Johan zijn broer Harm Jan vanuit Rotterdam op bezoek was, was het ook weer Gronings. Met Nederlands tegen elkaar voelde het net of ze elkaar voor de gek hielden. Maar Johan en Siem vonden het wel belangrijk dat de kinderen op school en ook thuis Nederlands leerden. Op straat zouden ze het Gronings wel leren. Dat is niet zo uitgekomen, ze leerden het te verstaan.
Nu vinden ze het eigenlijk wel spijtig dat ze niet in het Gronings met de kinderen hebben gepraat. Johan heeft wel eens gezegd dat het wel hun moeders taal is. Hun dochter José komt met het Gronings beter uit de verf dan Agnes. Omdat Agnes naar Italiaanse les is geweest kan ze daar beter mee uit de voeten. De kleinkinderen spreken ook Nederlands. De dochters proberen het nog wel eens, en dat vindt Johan dan heel mooi. Ook al klinkt het wat komisch.
In de winkel wordt het Gronings nog heel veel gesproken. Maar wordt Johan in het Nederlands aangesproken gaat hij op het Nederlands over. Je moet een beetje voorzichtig zijn “mit Vraize meroakels”. Johan kent iemand die in Friesland in een winkel had gesolliciteerd. Er werd haar gevraagd of ze Fries kon spreken. Dat kon ze niet, maar ze wilde het wel leren. Maar ze werd afgewezen. Johan kan er eigenlijk niet over uit, “het binnen net boetenlanders”.
Opdringen
Johan en Siem zijn altijd heel erg gesteld geweest op hun onafhankelijkheid. Ze zijn niet aangesloten bij een van de grote organisaties. “Ik bin zulf de körke waar ik op drief”. Een collega was bij een van de organisaties aangesloten. Hij vertelde Eekhof dat hem van alles werd toegestuurd, ook dure dingen zonder er om te vragen. Maar er moest wel voor worden betaald, er was immers voor getekend. En of het verkocht werd of niet maakte daarbij niet uit. Veel waren er ook weggegaan. Zo’n organisatie werkt dan meer voor zichzelf dan voor de aangesloten ondernemers. Johan wilde zelf beslissen wat hij wilde verkopen en zich niets laten opdringen. Wat niet liep kocht hij gewoon niet meer in.
Oprichters Drogisterij Eekhof Hendrik Jans Eekhof en Johanna Eekhof-Wieringa
Samenwerking
Met een andere drogist die Eekhof eens had gebeld werd wel eens samen ingekocht. Door de grotere hoeveelheid konden “de priezen n beetje omdele”. Het had ook alleen zin bij snellopende artikelen. Die verkopen ook meer dan de andere. Maar het houd de boel weer een beetje in evenwicht. Eekhof betrekt de drogisterij artikelen bij groothandelaar Vriesia in Alkmaar. De collega-drogist in Veendam had Brocades als leverancier, en die bestelde voor Eekhof ook wel eens mee.
Johan Eekhof is bekend geworden om zijn spreuken en rijmpjes op borden voor de winkel. Hij was daar mee begonnen toen hij de 65 gepasseerd was. Zijn teksten zijn kenmerkend voor zijn humor en voor een dikke vette knipoog erin.
Spreukerij
Het rijmpje “Eekhofs verf, voorkomt bederf” zal niet iedereen hebben onthouden. Maar als het een beetje “schaif en krom is” spreekt het meer aan. Zijn vakantiespreuk “Meisjes denk om de fatale druppel, jongens doe een Durex om je knuppel” heeft zoveel impact gehad dat het zelfs via SBS6 landelijk in de huiskamers kwam. Met deze spreuk wees Eekhof op de vakantiegevaren. Vroeger was de verkoop van Durex met schroom en besmuikt, door de borden met de spreuken voor de winkel kwamen ze er gewoon voor naar binnen. Het werkte taboedoorbrekend. Als drogisterij had Eekhof een condoomautomaat aan de muur.
man in de winkel
Steunkousen in n deussie
Vroeger werden condooms jarenlang onder de toonbank doorverkocht. Als er een man in de winkel kwam zei Siem tegen Johan dat hij hem maar even met de condooms moet helpen. Wanneer een dame de winkel inkwam, en naar de andere kant liep waar ook het behang lag, vroeg Johan aan Siem om die mevrouw even te helpen met het maandverband. Omdat ze er hem niet om durfde te vragen, maar dit taboe was wel van nog vroegere periode.
Op het moment dat condooms openlijk in de winkel kwamen te liggen had Johan zijn vader dat op de radio gehoord. Hij kwam naar beneden en had Johan gevraagd of hij ook condooms verkoopt. Johan had gezegd, “joa pa, aal vief joar”. Vader had een keer achter de toonbank gestaan waar een mooi “gold’n deussie” stond. Twee meisjes kwamen de winkel in en vroegen aan zijn vader of dat steunkousen zijn. De meisjes waren al weg toen Johan tegen vader zei, ”joa pa, dat bin’n steunkousen veur ain bain”.
Snor-end
Ook voor andere problemen waar nog een taboe op rustte schreef Johan spreuken op de grote borden. “Hoofdluis en neet, verdwijnen in een poep en een scheet”. Voor snurkers werd het middel ‘Snor-end’ aangeprezen. “Snurkers opgelet, gun uw vrouw behalve pret ook rust in bed”. Er zijn heel wat flesjes “Snor-end” verkocht. Misschien heeft Eekhof half Veendam van het snurken afgeholpen. Eekhof heeft het middel zelf persoonlijk getest. Met zijn vrouw als waarnemer omdat dit voor hemzelf wat moeilijk te doen was. “Veur de helft tot drijkwaart was ‘t over”, rapporteerde ze.
Functiemiddel
Voor dames bij wie het genot ontbrak (dat er eerder wel was) door disfunctie bij de partner (met als bijgevolg een flinke mannelijke deuk) was de spreuk voor de erectiepil opgesteld. “Dames niet klagen, gewoon voor je stoere bink een erectiepil aanvragen”. Tegen de “spreukerij” van Eekhof kon geen reclamebureau tegenop. Er werden heel wat doosjes Ultimate 5 bijbesteld. Het meest werd het middel aan mannen verkocht tussen de vijftig en de zestig.
Orustig
Er is welgeteld één dame voor in de winkel geweest, zij had de spreuk letterlijk opgevolgd. Een nieuwe spreuk zullen ook heel wat mannelijke wederhelften hebben aangemoedigd, “Heren als het niet meer wil, wij hebben de erectiepil”. Maar ook de spreuk, “Met onze erectietablet wordt het onrustig in bed” zal tot de verbeelding hebben gesproken. Als de klant in de winkel kwamen werd er samen om gelachen. Het had ook de aandacht getrokken van het Dagblad van het Noorden. Het artikel heeft mogelijk nog meer aan de verkoop bijgedragen. Een pakje van 60 stuks kostte vijftig euro, en voor de automaat waren ze per twee verpakt.
Ook op al op leeftijd kwamen ze voor de pillen binnen. Een man van 80 was aan de prostaat bestraald. En wilde het middel eens proberen. Bij hem werkten ze niet en was naar de huisarts gegaan. Zijn huisarts vertelde hem dat het door de bestraling kwam, en het bij hem niet meer wilde. “Doe bist ook aal tachtig, raauwst der toch nait meer om”, had Eekhof gevraagd. “Nee man, ikzulf nait. Moar mien vriendin wel”.
Gain taboes meer
In de spreuken was ook af te lezen hoezeer onderwerpen Johan zelf bezig hielden. Gebruik van condooms moet niet worden tegengewerkt. Het kan ook veel leed voorkomen. Op de hoek aan de overkant stond een hoog hekwerk om een oud slooppand. Het hek was ideaal voor het neerhangen van de borden. Ook was er zicht naar beide zijden. Een bord had een dubbelzijdige boodschap meegekregen. Met aan de ene zijde, “Marie niet zeuren, zonder Durex kan je op vakantie van alles gebeuren”. En aan de andere kant, “Aids, het zal jezelf of je kind maar wezen. Durex kan het wel voorkomen, maar niet genezen”.
Verf en drop
Er is veel veranderd in de loop der jaren. Wat hetzelfde is gebleven is het uitgeven van snoepjes. “Ook n dropje mevrouw?” En Eekhof schoof het schaaltje naar de mevouw toe. “Jawel hoor”, en ze kiepte vanuit het schaaltje anderhalf ons drop in de tas. “Och, wat dou k nou”, had ze gezegd. Eekhof zei, “loat moar rustig zitten hôr”. Er werd heel veel drop verkocht. Uit 30 grote glazen potten strak in het gelid in een stellage was er volop keus. Er waren twee mannen in de winkel gekomen voor verf, en een van hen wilde drop mee hebben van verschillende soorten. Hier wat van en daar wat van. “En hai ging moar deur”, vertelt Johan. Hij had vijf kilo drop bij elkaar in “n grode puut”. Siem had het net allemaal bij elkaar in gedaan, toen hij zei geen geld bij zich te hebben. Maar dat komt wel goed. Het werd apart gelegd tot ze weer terug kwamen. Johan en Siem hebben er wel de hele tijd aan gedacht. Anders ging Siem maar op een krukje zitten om het drop weer in de juiste potten te sorteren. Maar tegen een uur of vijf waren ze met z’n beiden gelukkig weer de winkel in gekomen om het te halen.
Bij een goeie klant werd wel eens gezegd, “och neem moar mit en kom mörg’n mor eem”. Ze zijn daar wel eens mee op de koffie gekomen en doen dat niet meer. Vroeger gebeurde dat wel regelmatig, dat later de rekening werd betaald. Bij firma’s zoals bouwondernemers kon dat gewoon, die hadden dan verfproducten nodig.
Bie Eekhof kiek’n
Drogisterij Eekhof heeft een breed assortiment aan producten, en niet zo diep. Sommige collega’s hebben een smal assortiment, maar wel diep. Met diep wordt de hoeveelheden van de productsoorten aangegeven. Eekhof heeft een breder assortiment, waarin automatisch meer geneesmiddelen. Er is meer aanwezig, maar per soort met minder aantallen. Al is alles wel wat afgeslankt, het hele assortiment is wel aanwezig. Een klant was de winkel ingelopen op zoek naar een middel. Hij was “stokverwonderd” dat Eekhof zich omdraaide en het gewoon van de plank pakte. “Ik was toch overal west Eekhof, en kon het naargens krieg’n”.
Naast de drogisterijartikelen is Eekhof ook bekend van de bestrijdingsmiddelen tegen allerlei onkruiden, algen en mos. En middelen tegen allerlei ongewenste ongedierte als wespen (“wij helpen u uit de nesten”).
Volgende week het laatste deel van Eekhof 93 jaar drogist oude stijl in Veendam
